I was high, high above,
Then the thought of what it’s like to be loved?
Anytime this plane will land,
Imagine you are holding someone's hand,

Tracing the stars,
Looking at those tiny cars,
Maybe it feels like this; like you’re floating,
To you every touch is soothing.

I whispered to the cloud,
Someday you will be found,
I stared at the moon,
And said it will be over soon.

Funny that I wrote this,
I wrote this for the feeling that I miss,
No person that I’m pertaining,
Just missing the words  *Mahalaga ka sakin.

Para sa Gobyerno:

Walang halaga ng pintura
Ang kayang takpan
Ng kalagayan ng inang bayan.

Walang halaga ng tamis ng mga pangako mo ang kayang
Magpakalimot ng mga
Kalapastanganan na ginawa mo sa kaniya.

Para ka lang isang puta,
Na Nag nagsabi akoy iyong mahal,
Pero pag gising sa umaga
Wala ka na.

Iniwan mo lang akong
Umaasa na tayo'y
Magkakaroon ng magandang kinabukasan.

Pero wala.

Akoy' niloko mo lang,
At pinagpalit sa iyong kabit,
Ang pera.

Ikay' walang ginawa
Kung hindi gahasain
Ang walang laban na
Bansa.

Siya ay Ibinugaw mo sa iyong mga kaibigan,
Kapalit ang kakaonting piraso ng pilak para makamit ang
Panandaliang kapayapaan.

Siya ay hinalikan mo sa pisngi,
Sabay tinraydor ng tulad ng nangyari kay Cristo.

Parang awa mo na.
Umayos ka na.


Para sa kabataan*:

Ilang
Rizal, Bonifacio, Luna,
Ang kelangan isakripisyo
Para lang
Magising ka
Sa masakit na katotohanan?

Ilang rebolusyon pa ang kelangan
Mangyari
Para ikay tumayo
Sa iyong trono
At gumawa ng pagbabago

Ilang buhay pa ba
Ang kailangan ialay
Upang ikay
Maistorbo sa  
Pagdudot ng iyong telepono.

Parati mo nalang sinasabi,
Na wala ng pag-asa,
At kahit anong gawin natin,
Hinding hindi na kailan mag babago ang lugar na to'

Ikaw pa ang may ganang mag reklamo,
Tungkol sa mga perwisyo
Na naidudulot sayo,
Ng mga opisyal,
Na nakaluklok sa puwesto.

Maawa ka naman sa kaniya,
Nanglilimos siya ng pag mamahal
sa sarili niyang
lupa*.

Kaya may tanong ako sayo,
Sa inyo.


Ayaw mo ang nakikita mo?
Edi, baguhin mo.

Hindi na ako natuto
Palagi akong nahuhulog sa mga patibong mo
Minsan ako'y tutulungan
Minsan ay hahayaan

Para kang isang elevator
Dadalhin mo ako sa 9th floor
Tapos iiwan mo ako doon
Pero sana babalik ka sa isang pindot lang ng button

Ang gulo-gulo na ng aking isip
Turing mo sakin ay pabago bago kaya ang puso ko'y pagal
Ilang beses mo na din akong iwanan sa taas
Pero nahuhulog pa rin ako sayo dahil sa dagsin ng aking pagmamahal

Ikaw yung paborito kong patibong
Kahit nasasaktan ako gusto pa din kitang makasalubong

Oo naaalala kita.
Oo naaalala ko ang bawat oras
na di kita kayakap
sa panahon na handa kong ibigay ang bawat yakap
na ibibigay sakin ng kahit sinong tao at kahit gaano karaming tao para lamang mayakap ka muli
kahit iisang beses lamang.

Oo paminsan minsan bumabalik ako sa dating ako
na hinahanap-hanap ka
sa kahit anong lugar na pupuntahan ko
at porma ko
na tila pupuntang prom
dahil nagbabakasakali makita mo ako
at
malaman mo na ako na pala ang tanging hinihiling mo;
at hindi na siya.

At hindi na ang pangarap mo sa isang perpektong tao.
At hindi na akong nais **** magkaroon ng taong hindi kasing gulo ko.
At hindi na ang hinahanap **** kinabukasan na madali,
na konbensyonal,
na mataimtim, na katulad ng pinangarap ng magulang mo,
na katulad ng ginawa ng mga kapatid mo,
na katulad nalang ng mga nakikita mo sa teleserye at sa libro,
na katulad ng inaasam at hinihiling sayo ng bawat tao.

Hinihiling ko noon na makikita mo ako isang araw
at handa kang bitawan ang lahat ng alam **** tama.

Hinihiling ko na ako ang taong magiging dahilan ng paglawak ng mundo mo.

Hinihiling ko na ako.
Hinihiling ko na hindi siya.

Sino  ba siya?
hindi naman siya totoo eh.
Nasa utak mo lang siya.
Siya ang hinahanap mo pero kailan siya darating?
At alam ko kung darating man siya,
hindi matutumbasan
ng kombensyonal niyang pagmamahal sayo
ang pagmamahal ko sayo
na hindi mo pa nakikita sa kahit anong pelikula o teleserye,
nababasa sa libro,
o nakikita sa mga tao sa paligid mo.

Hiniling ko na ako nalang.

Kaya oo, naaalala kita. araw-araw.
gabi-gabi.
Kada gabi na naguusap tayo
dahil tapos ka na sa araw **** kahahanap sakanya
at sa gabi
kung saan narerealize mo na pagtapos ng araw ako nalang ang mayroon ka
at ako nalang
Ako nalang
Ako nalang
Ako nalang.

Palaging nalang.

Bakit hindi pwedeng ako lang?
pero ayos lang.
Dahil ayos.
Dahil ayos lang saakin ang ganito na hinahanap mo siya
pero ako ang inuuwian mo.
Ayos lang.
Oo naaalala kita,
Hindi ka umaalis sa isip ko.
Naaalala kita
kahit hindi mo ako naaalala.

Naaalala kita at ayos lang ito.

Ako'y hindi mapapagod sa paglalakbay
Kahit pasmado na ang magkahawak nating kamay
At kung pagod ka na sakin ay pwedeng sumalabay
Magsasama tayo sa panghabangbuhay

Dis oras na ng gabi ngunit ikaw pa din
Ang bukod tanging laman ng aking isipan
Patawad na kung puro siya na lang lagi ang alam
Ng aking mga kwento.
Hindi ko kasi mapigilan mag buhos ng aking hinaing
Dahil alam mo hanggang ngayon kasi tandang-tanda ko pa din
Ang araw at oras kung kailan mo ako iniwan.

Anong gagawin ko sa mga salitang iniwan mo
Isa nga lang ba akong pangalan sa buhay mo?
Ano ba ang naging parte ko sa'yo?
Iba’t ibang tanong ang bumabagabag sa akin
Pero kung alam ko lang na sa ganito tayo hahantong;
Matagal ko nang pinatay ang natitirang posibilidad
Sa akin isipan na may mundo para lang sa ating dalawa.

Alam mo ba gabi gabi kong binabalikan ang
Matatamis nating alaala pero pilit ko din
Pinapaalala sa aking sarili na
‘’Itigil mo na ‘to’’
''Tama na 'to''
Gumising kana sa totoong estado ng buhay mo.
Maawa ka naman sa sarili mo.
Ikaw ang naging punot dulot nang gabi gabi kong
Pag-pupuyat hindi mo ma-itatanong pero walang araw
Na lumipas na hindi ako nagiging tambay sa'yong mga
Social media accounts.
Nagmamasid sa bawat post at update mo at tinatanong
Sa aking sarili ''Bakit nga ba ang manhid mo?''

Dahil hanggang ngayon
May kumakatok pa din sa puso ko umaasa na
Pwede pa.
Pwede pang ipiglaban.
Kahit matagal man ang abutin natin.
Ako'y handang maghintay.
Kahit mag muka na tayong gurang.
Okay lang.
Handa akong tiisin.

Pero alam mo ba nakakapagod din palang
Makipaglaro sa taong ayaw magpaawat
Handa na akong sumuko kahit noon pa naman
Alam kong malabo na maging tayo;
Malabo mapasa-akin ang puso mo.

Ayoko ng makipagsiksikan sa Evacuation Center
Pilit ka magbubuwis ng buhay mo para sa taong ‘yon
Panahon na para lisanin ang delubyo na ito
Hindi na ako dapat mag tagal baka
Pati ang aking sarili ay iwanan din ako.