Nakalimutan ko nang makinig.
Ngunit boses mo sadyang tinig.

Aking puot, galit,
unawa ang ipinalit.

Salamat sa pagtanggap,
Sa buhay kong mapagpanggap.

Ako’y “ako” sa piling mo.
Isang taon, ikaw parin hanggang dulo.

Nais kong yakapin ang aking sarili
Bigyan ng mainit na gatas
At patulugin sa malambot na kama

Huwag kang matakot
Tao ka lang at tao rin lang sila
Hayaan **** managinip ang iyong kaluluwa

Tandaan mo ang iyong kabataan
Ikaw ay minamahal
Ikaw ay ginto

Ikaw ang tagabuhat ng umaga
Ang kanta ng mga matatabang maya
Ang almusal sa puso ng iyong pamilya

Pag gising mo, huminga ka nang malalim
Mag jogging ka sa iyong hardin
At ibigin ang init ng araw sa iyong mukha

21,600

apat na taon akong nanahimik
dinampot ang pira-pirasong sarili
nagbabakasakaling sa pangalawang pagkakataon ay mabuo muli
di man kagaya ng noon na walang bahid ng basag
umaasang mabuo at makatayo sa kabila ng mga lamat
at nang dumating ang araw
na naisip kong kaya ko nang muling tumayo
sinubukan ko namang lumakad
dahan dahan at papalayo
kanang paa..kaliwang paa..
at nakaurong ng kaunti
kanang paa..kaliwang paa..
at natututo na muli
sa marahang paglakad ko
hindi ko inaasahan na mapapadaan ako sayo
di mo ako kilala at ganun din ako sayo
pero pinili kong manatili
dahil ano nga bang mali?
pinili mo din manatili
dahil ano nga bang mali?
lumagpas ng minuto, oras, araw, linggo
nandito padin tayo

pero bakit parang gusto ko nang tumakbo
hawak ang kamay mo at tumakbong papalayo

tumakbo at sabay na kikilalanin ang hinaharap
tumakbo at sabay na abutin ang mga pangarap
tumakbo magkahawak ang kamay, sa hirap man o sa sarap

gusto kong tumakbo

sa aking pananabik ay nabanggit ko to sa iyo

at humakbang ka ng isa palayo..

sinabi ko muli sayo
kanang paa..kaliwang paa..palayo

sinabi mo sa akin na di mo kayang sumabay
na ang nais ko ay di maibibigay

at doon naalala ko

oo nga pala napadaan lang ako.

Ako'y tila papel na madaling tangayin
Dinadala sa kung saan ang ihip ng hangin
Ako'y tila pangarap na nais abutin
Sapagkat mula sa lupa ako'y titingalain

Ako'y nandidilim sa ibabaw ng lupa
At pinipigil ko ang pag patak ng aking luha
Ang aking ngitngit ay kulog na nakabibigla
At kidlat ang lumalabas sa tuwing magsasalita

Dumating ang panahong hindi ko na kaya
Ang bigat ng hirap ay sukdulan na
At ang aking luha ay pumapatak na
Ang lahat ay ibubuhos ko na!

Sa bigat ng paghihirap na pinapasan ko
Ay dilim na tila tinakluban ang pag-asa mo
At kapag naibuhos at umaliwalas na ako
Ang araw ay sisilip na tila pag-asa mo

Riyan sa malayo ako na lamang ay masdan
Sapagkat ako'y di mahahawakan kahit sa malapitan
Ngunit pumarito ka't ipararamdam ko ang kaginhawaan
Dito sa alapaap ng walang hanggang kalayaan

- JGA

May sanggol na buhat-buhat ng isang babae
Naka teletubbies na T shirt
Maikli ang buhok, maputi ang mukha
Mataba ang mga braso

Ang dalawang anyo ay nakaupo
Sa isang silid
Nakangiti ang babae
Ang sanggol ay nakatingin sa kawalan
Buka ang bibig ngunit
Walang boses na lumalabas

Ano ang kanilang patutunguhan?
Alam ko kung saan.

Ano ang kanilang mga kasalanan?
Alam ko kung ano.

Ano ang kanilang mga pangalan?
Alam ko kung ano.

May masamang pakiramdam
Sa aking dibdib
Sa pagitan ng mga nangyari
At maaring mangyari
Hindi ko maalis ang aking tingin
Kahit na ako'y nasasaktan
Kahit na gusto kong mawala

Inosenteng bata
Inosenteng bata
Ano nangyari sa iyong pagka-inosente?
Bakit ka lumaki?
Bakit ka nagkasala?
Bakit mo iniwan ang iyong panginoon?
Bakit hindi ka pa magpatiwakal?

Bata, madami kang pagdadaanan
Naaawa ako sa iyo
Mabuti at nakayanan mo
Ngumiti ka, umiyak ka
Ligtas ka dito
Hindi kita pababayaan
Naaawa ako sa iyo

Itinago ko ang letrato
Masyado nang ginugulo ang aking isipan
Theodora, wala kang kasalanan.
Theodora, wala kang kasalanan.

Lilisan na muna sandali
Iidlip lang ng maikli
Para sa bukas na papakli
Makayanan ko muli

Ayos lang ang aking lagay
Heto't sabay sa tangay
Sa mga nakabibinging ingay
Sa mundong patay na ang kulay

Umiiwas na mag alala
Nagpapanggap na abala
At kahit walang napapala
Gagawin upang makawala

Magaling na mandaraya
Sarili ang dinadaya
At sa tuwing tinutuya
Buhay ang tinataya

Tumawa ng malakas
Na waring wala ng bukas
Hala! piliting pumiglas
At sa sarili ay tumakas

Ang araw ay natapos na muli
Paalam muna sandali
At ang aking minimithi
Ang bukas ay di na papakli

-JGA

Umiikot ang mundo sa'yo
pero aking napagtanto
hindi dapat ganito

May sarili dapat akong mundo
at gawing parte ka lamang nito

Hindi dapat ginawang mundo ang tao lamang
Isipin ang sariling nararamdaman

i wear my heart up on my sleeve
iots of times i’m too naive.
i know im not perfect
i have shortcomings in every aspect.

yet you loved me the same,
you took away all my shame
and all the insecurities I hid
you helped me learn from what i did.

never could i imagine how would i ever be
had you not given me a guarantee.
the assurance my heart yearns for,
because of you, i am more confident than before.

Minsan ay katahimikan ang sagot
Sa kamatayan
Sa pagkakasakit
Sa away pamilya

Magtimpi
Subukan **** maging gabi
Puno ng ilaw ng buwan
Puno ng lumbay ng kuliglig

Gagawa Ang Diyos ng paraan
At Ang gabi ay magiging bagong umaga
Sinasayawan ng bulaklak ng buhay
Binubuhay Ang matatabang gulay

Maghintay lang ng sandali
At maibubukas mo rin ang iyong bibig
At aagos mula sa iyong looban
Kung ano ang dapat sabihin

Kung ano ang tamang sabihin