Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
My heart beating, my soul breathing
I found my life when I laid it down
Upward falling, spirit soaring
I touch the sky when my knees hit the ground
050515

The shower held me in wrestle
With the waterfall of grace
I saw my hair strands tiptoeing
As if the King's blood
Rejuvenates my entity.

I was oppressed and seared
By the world's shampoo of pain,
And a pinch of branded conditioner
Deceiving my hispanic lifestyle.

I wore no make up nor my fave mascara
And never have I tried to fake my lashes
But sometimes, my clamor becomes so fraud
I was so ashamed with my martyr side
I no longer know myself.

My eyes speaks the flames of my soul
It keeps dashing those pixelized scenes
And all I ever wanted was to be consumed
That ashes will be my destination
It's pretty inhumane *
To have a huge termination.

Life in it's middle
Was the slash-and-burn portion
At first, *I took few steps

In order to learn faith by heart.

Then later on,
I got blundered and fluffed
But the Small Voice within me
Has pacified the other voices.

I never meant to suffer like this
I found my blind spot,
Yes, I did search it
Coz if not, never will I know
That He can unwrap me
From the warpage
Of real aesthetics with purpose.

It's not me at all,
But it should not me neither,
I was caumoflaged by grace.

And no matter how deep the cuts are,
No matter how drained my blood is,
I will still choose persistence
And even the world's deadliest weapon,
Those tunnels of disgrace
Shall no longer breakpass my *foundation.
"The Mouse Principle of Life Processing: Let Go or Get Dragged."
Hindi naman ganid ang administrasyon
Nagkataon lamang na may mga punto
Na walang humpay na nag-iiwan
Ng tandang pananong.

May mga eksenang hindi literal
Pero kapag bayan ang bumasa’y
Ni isang letra’y hindi man lamang nasimulan.

Hindi masisisi ang mga modernong bayani
Kung patuloy pa rin sila sa pakikibaka
Kahit nakamit na kamo ang kasarinlan;
Ang hustisya raw ay napagtagumpayan na
Bagkus, nilalatigo ng kapwa nasa ekonomiya.

Marahil hindi pa lubusang nararadyo
Hindi magkanda-ugaga
ang leksyon sa Senado
Eh kung uso pa ba ang tele-radyo,
Kaya bang tapakan ng saksi
ang demokrasyang makasarili?

Doon nag-rally ang iilang katauhan
Wala naman silang napala
Pagkat binagsakan ng pintuan
Ni hindi nakakilos kahit sila’y nasa kilusan
Saklob ng gobyerno’y
sila’y bisi sa nasasakupan.

Hindi mabilang ang dugong dumanak
Ang boses na sumigaw
Ang tonong paulit-ulit pero hindi naririnig
O baka naman ang may pandinig
Ay mas nais magwaglit.

May mga platapormang tila langit
Bagkus dilim naman ang hain
Sa maliwanag dapat na paligid.

Ibabato nila ang kinamkam sa madla
Pero dahil ang binato’y mukhang tinapay,
Walang pakuwari ang iba
Manhid nga ba ang tao
O talagang kurot-sabay-pikit lang?

Heto na naman tayo sa estante ng kaguluhan
Sana nga matapos na ang pahinang ito
Pero nasa simula pa lamang
Pagkat ang propesiya’y
Nararapat na mamalakad
Ihahain ng Higit na Hari
Nang maitaas Kanyang Ngalan.

Kung may mga bumabatikos
Sa gobyernong kinagisnan
Marami pa rin ang tatayo
Pagkat kaytayog ng kanilang dangal.

Hindi naman dapat
Tumingin lamang sa kawalan
Pagkat may pag-asa pa
Itong *ginintuan nating bayan.
"How willing are you to make uncomfortable sacrifices?"
- *
XL
"Sacrifice is saying no to something you prefer so you can say yes to God."
**- XL
Pinuro* ang lupang *buhangin ang kulay
Mga yapak, pawang sadsad sa konsensya
Nagpapawis ang sarili
Pati mata’y may butil na di sadya.

Gamit ang sariling lakas,
Babaunin ko sana *
ang bughaw na nakaraan
Bagkus *kumikinang ang dibuhong

Sampal sa pagkatao.

Hindi ko sya matitigan
May kurot sa puso
Kahit minsa’y walang emosyon.

Mabuti pa sya
Yakap na ng Ama
Habang ako’y makikibaka pa
Pagkat paglisan ko rito’y
Buhay ko naman
Angpagtitibayin
Susulong ako na parang leon
Ngunit walang pangil
Pagkat sa kahirapan pa rin
Dadapa at magpapaagos
*Matalim ang kamndak nito.
Dahil sa hirap ng buhay, may mga taong pag nawalan na ng hininga, hindi mapaubayan ng serbisyo panlibing. May iilang sariling pawis ang yapak sa pagbaon sa kapamilyang nang-iwan na.

Alay ko ito sa aking ama na mismong naghukay at naglibing ng aking tiyuhin. Bunsod sa pagdarahop, ganoon na lamang ang pighati. Iniisip ko, ang hirap pala talaga maging mahirap pero salamat sa pusong sugatan na umaakay nang may kusa.
Next page