Pag-ibig St.

Alas nuebe na ng gabi at heto,
Nasa lansangan pa rin at naghihintay ng pag-usad ng trapiko.
Malamig na ang hangin at madilim na ang langit,
Pagal ang katawan kakaikot kung saan-saan at gusto ko na lamang makarating sa aking mahal na tahanan;
Pero ang dami kasing nag-uunahan,
Masyadong maingay at halos lahat ay handa nang magkasakitan-
Walang pasintabi at mayroong sumisingit,
Nananakit,
Sumisitsit,
O di kaya'y nagmumura na sa galit.

Ayan na nga,
Mag-aalas dyes na,
Pero, heto pa rin sa lansangan;
Sa parehong kalsada at parehong estado-
Naghihintay na umusad ang trapiko.
Sa liblib at masikip na kalyeng hindi gaanong pamilyar kaya naninibago-

Pag-ibig St.

Sa isang saglit ako'y tila nasa ulap
at pa lutang lutang habang ako'y dumadaan
Sa gaan ng aking pakiramdam
at sa munting ligayang di inaasahan

Kahit sa isang maigsing sandali, ako'y puno ng buhay
na tila bang lahat ng problema'y naglaho
Sa isang saglit ako'y nakaramdam ng pagmamahal
mula sa isang taong akala ko'y mapapaakin

Ngunit ito'y isang panaginip na laging babagabag sa aking damdamin
Isang saglit lamang ito
Isang araw ay maglalaho na parang bula
Hinding hindi kita mapapaakin

Siguro hindi tayo itinakda ng tadhana
Siguro hanggang dito na lang talaga tayo
Hindi mo kayang ibigay ng buo ang pagmamahal na kailangan ko
Hindi mo kayang pantayan ang pag-ibig na binibigay ko

Buong puso ko nilaan sa lahat ng aking sulatin
Sa lahat ng tula, pagkanta, pagsayaw
Nandoon ang buong puso kong nagmamahal sayo
Ngunit kahit anong pulit, hanggang dito na lang talaga

Pero ayos lang iyon
Kahit sa isang munting saglit naibuhos ko ang puso ko
Kahit sa isang saglit naramdaman kong magmahal
Walang bagay sa mundo ang kayang pumalit doon

Ikaw ay nagsilbing ilaw sa mundo kong madilim
Kahit walang pag-asa, lagi kitang tatanggapin
Bukas ang aking kamay at puso para sayo
Ngunit hindi na kitang kayang mahalin ng tulad ng dati

Kailangan kong umusad sa aking panaginip
Hinding hindi na maibabalik
Salamat sa lahat ng pag-ibig na aking naramdaman
Isa ka sa taong nasa puso ko lagi

Siguro ito ay isang pagsara ng parte ng buhay ko
Salamat sa lahat ng natutunan ko sayo

online ka
online ako
buong araw ba ulit nating
tititigan ang kulay berdeng bilog
na para bang tayo'y mga sasasakyan
sa harap ng berde ring semaforo
dapat ay umusad
ngunit nakahinto
nagaabang sa pangamba ng banggaan
dahil
online ka
online ako
ngunit wala tayong ginagawa

Lahat naman tayo may kinakatakutan,
mula sa mga simpleng bagay
hanggang sa malalaki.
Anong gagawin mo?
Iiyakan mo na lang?
Puwede naman.
Pero sana kahit gapang lang,
naisin mo pa ring umusad.
Isang hinga, isang abante.
Dahan-dahan
hanggang matuto at bumilis ka.
Wag kang tumakbo,
lakad lang at baka may makaligtaan.
Ang hangin na
tumatama sa mukha mo
ang tutuyo sa mga luhang bumaybay
sa pisngi mo.
Kapag narating mo ang umpisa
ng panibagong kabanata,
subukan **** lumingon sa nauna,
palagay ko nama'y
may matututunan ka.
Tingin mo ba sa sunod na pahina,
mag-sisimula ka ulit sa mahina?
Hindi na,
'wag na,
hindi ka naman siguro tanga.
Kalma lang,
narating mo 'yan
dahil naging malakas ka;
bakit iisipin **** ika'y mahina?

Hihinto,  lalayo ngunit 'di magawang talikuran ang pinto...

Araw ng kalayaa'y dumaan subalit nakatunghad pa rin sa nakaraan...

Nakaraan na puno ng alaala, nakaraan na araw ng iyong paglisan..

...

Mahal ko, gusto ko umusad sa gitna ng karimlang ito...
Sa mundo nating ako ay naiwang tumatakbo...