Pilipinas, Pilipinas kong Mahal
ni Norfhel V. Ramirez

Pilipinas, Pilipinas kong mahal...
Baki hindi kana umuusad bayan kong mahal...
Kahirapan ang daing ng karamihan...
Bayan ko kaya ay makaahon pa...

Bayang walang pagmamahal sa sariling pinaggalingan...
puro daing ang binibitiwan...
Walang ginagawa kundi paunlarin ang mga sarili kapakanan...
pero paano ang ating bayan...

Politikang sing sangsang pa ng malansang isda
Korupsiyon ang gawi ng iba...
Oh Para magpabango laman tuwing araw nang election
Tanging pakitang gilas, mga buwaya ng lipunan

Bayan koy inaankin na nang mga dayuhan...
Animoy alipin sa sarili nating bayan...
Mga banyaga lumulustay ng ating likas yaman...
para lang yumaman ang iilan...

Bakit nagkagayon aking tanong sa sarili
Rizal, nasaan na ang pinaglaban?
Animoy nalimot na ng karamihan...
Animoy binura nabura naba sa kasaysayan...

Mga sakripisyo nang ating mga bayani
Nag buwis ng buhay para sa ating bayan...
Nasayang lang ba ang buhay nilang naging tapat sa ating bayan...

Sana ating pagnilay nilayan...
Pilipinas, Pilipinas kong mahal
Ngayoy nasaan na...
Naghihingalo sa kamay ng bayan...

Bayang nakalimot na...
Bayang nagsilisan na...
Bayang sarili lang ang inuna...
Bayang tinalikdan na ang perlas ng sinilangan silangan...

unang latag ng lupa,
nangabubuhay dahil sa
tapak ng walang kamalay malay
sa pinagdaanan nito.
dala ang delusyon ng buhay
kapalit para sa bayan,
kapalit para sa kalayaan.
lumamin,
ay mahahayag ang
luad
tumutulad sa kulay ng
dugo.

alam ng bulaklak ito,
kung sundan ang pinanggalingan
magugulat sa makikita;
ang kababayang
kinalimutan ang kanilang madugong,
matimbang,
maalamat
na mga pangalan;
inalala ng halaman.

                 sementeryo,
bawat hakbang, walang respeto
bawat hakbang, nadudumihan
ang mga mukha ng (bayani)                   taksil
(pinaglaban)                                       trinaydor ang
kanilang, (at sa dinarami-rami pang mga
sambayanang pilipino)
tinubuang lupa

                  sementeryo,
kaya't malalim ang pananampalataya
sino bang hindi
maadwa,
maawa?
bawat segundo may dadasalan
bumagsak;
at lumalalim ang kulay ng
                                       pula.

                 sementeryo,
kaya't pagbagsak ng
alas quatro ng umaga;
nananahimik ang bayan.
katahimikan para sa patay;
         walang sisigaw.
ginagambala ang kapayapaan.
sa ilalim ng lupa,
ang katahimikan hindi makamtan.
lahat sila'y gising,
lahat sila'y

                                                         sumisigaw.

                 sementeryo,
ang   tahanan       ko'y         sementeryo,
kaya't manahimik
at irespeto ang patay;
ang mga mamayang madamdamin
at malakas ngunit
                                                        pi­natahimik.
tayong buhay
               nananatiling patay.
silang patay
               nananatiling buhay.

isang siklo.
lalalumin lahat ng lupa
ng hindi sa tamang oras;
isisigaw ang K A R A P A T A N !
isisigaw ang M A L I !
isisigaw ang H U S T I S Y A !

H U S T I S Y A
H U S T I S Y A
H U S T ngunit walang makakarinig.

ang nakabukang bibig
mapupuno ng tinubuang lupa
na tinaksil ang lahat
ng katulad natin.

walang makakarinig
kahit buong daigdig
                                                         ­                 manahimik.

Naging ganito ako dahil sayo
Dahil nandyan ka para mahalin ang buo kong pagkatao
Tanging kasiyahan ang naramdaman ko
Ikaw na laging sinisigaw ng puso
Laging nandiyan para iparamdam ang kahalagahan ko

Naging ganito ako dahil sayo
Dahil ang lahat sa akin ay iyong iyo
Sa lahat ay lumaban ako
Pagmamahalan natin ay pinaglaban ko
Pag iibigan ay inalagaan ng husto

Naging ganito ako dahil sayo
Dahil sa mga mata mo
Mga mata na iba na ang titig sa mga mata ko
Mga kamay na lumuluwag ang hawak sa mga kamay ko
Mga labi na hindi na ang binabanggit ang pangalan ko

Naging ganito ako dahil sayo
Dahil sa iyong pagsuko
Ganoon ba kahirap na ipag laban ako?
Ganoon ba kadaling saktan ang puso?
Ganoon ba kahirap na pumasok sa iyong mundo?

Naging ganito ako dahil sayo
Winasak ko ang sarili ko
Tulad ng pagwasak mo sa aking puso
Bakit ba ikaw pa ang minahal ko?
Bwisit na kupido, palapak na pana't palaso

Naging ganito ako dahil sayo
Oo, ikaw na walang ginawa kung hindi saktan ako
Ikaw na madaling sumuko
Ikaw na hindi kayang panindigan ang mga pangako
Ikaw na may pag ibig na mabilis maglaho

Minsan sa mundo,
akala mo ikaw lang ang malas,
lahat hinahanapan mo ng butas.
Pero ang totoo,
Gusto mo lang tumakas. . .
'Yan! 'Yan ang labing may gatas!

Kinukutya mo ang gobyerno,
dahil di sila patas,
eh, sino nga b'ang nag-atas?
Paano tayo kakalas,
Kung wala naman tayong lakas?

Nagdedesisyon ka nga
ng di alam ang konstitusyon,
paano mo nalaman ang tamang solusyon?
Nilagay natin sila sa posisyon,
dahil nagbigay sila ng maraming kondisyon,
na lahat naman, ilusyon!

Eh, sino nga ba ang iboboto?
Kung halos lahat sila,
ang hanap, deboto!
Ano sila santo?
Oh, tingnan mo ko,
kung makapagsalita,
akala mo kung sino. . .
Sorry sa mga kritisismo . . .
Pero sa totoo lang yung gobyerno,
pinapadami lang yung mapupunta
sa impyerno.

Di ko nilalahat,
pero pano nga ba tumukoy?

Binigyan ng kapangyarihan,
para manindigan,
manilbihan sa bayan,
pero anong ginawa?
Pinabayaan.

Kaya yan,
dahil sa kahirapan,
lahat sabik sa pangako. . .
Kalaunan. . .pag pinaglaban mo,
ikaw pa ang matatakot!
Magsasaka nga, sariling ani,
iba ang humahakot. .

Ibang nagmatapang,
sila pang dinambangan!

Kaya ako, di nalang boboto. .
Di basta basta makiki-uso.
Dahil ang totoo,
wala akong makitang seryoso.
Puro sila, sariling negosyo.
Gawa ng gawa ng imperyo!

Makita mo ang gobyerno,
andaming benepisyo.
Kadalasan, si chief puro pa reklamo!
Eh, milyon naman ang komisyon
Sa sariling institusyon!
Kulang pa daw!
Wow, napaka-halimaw!

Pero ang tingin nila sa kalsada
yung mga bata, perwisyo?!
Kaya ba nila tinago, sa malayo
nang dumating ang mga dayo?!
Oh, di mo alam no?
Kasi nga tinago!

Sana yung susunod na uupo,
yung taong, totoo.
Yung kahit malaya,
di mandadaya.  .  .

Gawing tama ang pagboto. .
Di ka na si toto,
Di ka si nene,
Wag madala sa mga ugong ng hele!

Meron at meron yan!
Di lang natin makita,
kaya ang payo ko:

WAG KANG MANGHULA. .

Tanging hiling sa hangin na sana'y tangayin
Ang mainit na bugso ng damdamin
Bawat paghampas at kumpas,
Hindi ko alam kung saan dadalhin

Pinasok natin ang buhay ng isa't-isa
Walang kamalayan sa ating pakakahantungan
Sa mundong hindi perpekto at walang sigurado,
ang tanging pinanghawakan ko lang ay may ikaw at ako.

Nangungulila sa mga mata **** nangungusap
Na sapat ng pagtakpan lahat ng sakit na nararamdaman
Ang mga mata **** sumilaw sa madilim kong isipan
Kailan ko kaya ulit ito matatanaw

Madaming hindi pagkakaintindihan
Nauuwi sa sakitan
Hindi mabilang ang kapintasan
Na bumabalot sating samahan

Tila bagyong walang dala kundi pinsala
Pagmamahalan nating puno ng pangamba
Mga mata mo lang ang tanging naging sandigan
Panangga sa kalamidad, silong sa kadiliman

Isang gabing hindi ko mabura sa ala-ala
Nakatatak sa puso't ispian
Binaybay ng mga kamay mo ang bisig ko
Hinagkan, hinalikan at hindi binitawan

Pinagdasal na sana'y wala ng katapusan
H'wag na sanang sumikat ang araw
Dahil walang ibang nais kundi ang namnamin
Ang bawat minuto sa iyong piling

Marami ang hindi kayang unawain
Ang ating kumplikasyon na dala ng depresyon
Ano bang alam nila?
Bukod sa kutyain tayo

Sabi nila baliw tayong dalawa
Hindi inalintana ang sinasabi ng iba
Malaki ang tiwala ko sa'yo, sa akin,
Sa ating dalawa

Ngunit naging malupit ang mundo,
marupok ka at mahina ako.
Hindi na kita kilala
Hindi mo na ko tinitignan sa mata

Tinalikuran ang sarili kong giyera at
pinaglaban ka
Patuloy kong sinasabi sa'yong,
"Mahal, andito lang ako. Kumapit ka."

Nagbingi-bingihan, pasok sa isang tenga
Labas sa kabila
Pinagtabuyan palayo pero sabi ko sa sarili,
hindi ako susuko.

Tuwing ipipikit ko ang mga mata,
hindi maiwasan ang pagtulo ng luha.
Sinisigaw ng puso, kayanin ko pa.
Pero ang tanong ng utak, para san pa?

Gusto kitang hagkan sa bawat sulok ng katawan,
gustong akuin ang sakit na iyong nararamdaman.
Naging manhid ka saking sakripisyo,
Patuloy akong pinagtabuyan.

Hanggang sa naubos na ang pasensiya at pag-unawa,
halos isuka na natin ang isa't-isa
Pagmamahal nalang ang nakita kong dahilan
kung bakit patuloy parin nating sinubukan

Hindi lilipas ang isang araw na walang bangayan
Ang haplos **** nung una'y malumanay naging
mahigpit at puno na ng galit

Nauntog sa katotohanang hindi sapat ang pagmamahal lang
Naglaho ang kislap ng mata na nung una'y sapat na kahit wala
ang mga salitang, "mahal kita"
Anong ginawa natin sa isa't-isa?

Mag pag-asa ba talaga ang pagmamahalan ng dalawang taong sira?

Mahal, kaya ko pa
Kaya ko namang maghintay
kahit sa huling sagot mo pa'y
Ayaw mo na
Mahal, kaya ko pa
Ilang beses nang dumaan
Yung mga pagkakataong bitawan ka
Pero mahal, ayoko
Iba ka sakanila
Kung dati'y nahahayaan ko pa
Mahal, pasensya
Kung ikaw kasi ang pinaguusapan
talagang di ko kaya
ilang beses mo nang pinilit na lumayo ako sayo
ngunit di gagalaw tong mga paa ko
Kasi mahal,
Alam ko namang ayaw mo rin
Pinipilit mo lang naman sa sarili mo
na masyado pang maaga
na mali
kaya mo ko inilalayo sayo
Kaya magpapakatanga ako
Pwede bang hayaan mo ko?
Ikaw kasi yung unang pinaglaban ko
Di pa ba sapat na hayaan mo ko?
Sige, mahal
Ayos lang
Ipilit mo sa sarili mo
Ilayo mo ko,
Paghintayin ako
Mahal, kaya ko pa
Wag mo lang naman sanang ipilit na
ginagago kita
At kung naghihintay ka lang na sabihin kong
Di kita mahal
Pasensya,
Ako na mismong nanloko sa sarili ko
Kung ginawa ko man yon
Mahal,  ipilit mo nang lahat
Wag lang sa puntong umabot sa totoo kog nararamdaman,
Kasi mahal,
Tangina,
Mahal talaga kita

Bago ako magsimula , Gusto kulang sabihin sayong “kamusta?”
Parang kay tagal na simula nang huling tayo ay magkita
Hanggang ngayon hindi ko masabe kayat dadaanin kita sa
Maikli kong tula ….

Sa tulang halos buhay ko ang nilalaman , buong buhay na aking
Minahal at pinaglaban ng hindi man lang niya nalalaman . ..
Kahit na alam ko na sayo ay may nagmamahal at kayong dalawa
Ay nagmamahalan patuloy pa rin ako sa aking pakikipaglaban

Nakikipaglaban sa aking nararamdamang hindi ko alam kung bakit
Kinakailangan , bakit kailangan kong pagdaanan kasi hindi ko kayang
Iwaksi sa aking isipan at sa tuwing tatalikod ako sayo hindi ko
Mapigilang ilabas ang tunay kong nararamdaman …

Nararamdamang kalungkutan ngunit napapalitan ng kasiyahan sa
Tuwing ikay aking masisilayan , masilayan ang nagiisang dahilan ng
Tuwa at pasakit na aking nararamdaman

Pero kahit punong puno ng pasakit at pagdurusa ang dulot mo sa
Akin wala akong pakielam …
Kahit na sabihin ng iba na “TANGA KA BA ? MAHAL MO PERO MAHAL
KABA ?

Wala akong pakielam sa sabihin ng kahit na sino man , isa lang naman
Ang laman ng aking isipan

Ang oo at pero , OO ngat alam ko na sa puso niya ay hindi ako bagkus
Iba ang siyang nanahan ,
Pero sa puso ko , ikaw ang siyang nagturong magmahal ng totoo kahit
Na alam na walang dapat asahan

Na ang salitang “TAYO” sa panaginip kulang makakamtam

Pero kahit ganon paman ang kinalabasan , Masaya parin ako sa nagging resulta nang aking ginawa na tinatawag ng karamihan na “KATANGAHAN”

Kase hindi kuman nagawang makamtan ang taong laman ng aking isipan ,at kahit Alam Kong sa panaginip kalang mahahagkan

Atleast natutunan ko at nagawa kong lumaban at ipaglaban siya
Kahit na hindi man lang niya nalalaman

sobrang hinahangaan Kita dahil napakagaling **** gumawa ng mga istorya,
mga istoryang tila talo na pero sa huli ay naipanalo Mo pa.
sa una'y aping api ang bida
pero di nakakapagtaka na sa huli sila ay naging masaya
dahil pangako Mo na hindi kami mag-iisa.
Hindi kami magiisa dahil Ikaw ay kasama,
kasama sa hirap at ginhawa, sa lungkot at tuwa,
talikuran man kami ng madla Ikaw ay hindi mawawala.
Ikaw ang napako hindi ang Iyong mga pangako
kasalanan naming lahat ay Iyong inako
Iyong pagmamahal ay damang dama saan mang dako.
Daan mang tinatahak ay bako bako
Direksyon mang sinusunod ay liko liko
Walang sapat na rason para kami'y sumuko
Dahil pinaglaban mo kami at hindi isinuko.

Kaya palang palamigin ng salitang "nakakapagod na" ang samahang pinapainit ng araw - araw na pag kikita.

Kaya palang palamigin ng salitang "nakakasawa na" ang samahang pinapainit ng maraming palitan ng salitang mahal kita.

Kaya din palang palamigin ang samahang binalot ng mga yakap,
kinandado ng mga halik,
pinainit ng mga pag ikot sa kama
at samahang matagal ****
Pinaglaban,
Pinaghirapan,
at inalagaan

ng isang salitang kahit kelan hindi sumagi sa iyong isip na bitawan.

Kaya palang patamlayin ang relasyong wala kang ibang alam gawin
kung hindi punuin ng mga tawanan,
biruan at walang iyakan at sigawan.

Kapag wala ng tamis,
at puro na lang pait.

madali na lang sabihin ang salitang, "Sandali lang, hindi pa pala ako handa".

Ganon na lang ba kadaling masira,
mawala,
maglaho ng parang bula.

                                           at isang gabi magigising ka
                                                              ­      wala na sya.

Duwag ka pero salamat
Salamat dahil hindi mo ako pinabayaang mahulog sa isang panandaliang saya
Hindi mo ko hinayaang mahulog sa isang kathang isip lang
Sa mga matatamis na salita na hanggang kwento lamang
Sa mga makahulugang tingin na hanggang sulyap lamang
Sa mga masasayang pag-uusap na hanggang alaala na lamang

Mga salita, tingin at kwentuhan na hindi kayang ipadama ng mga yakap at haplos
Dahil duwag ka
Dahil nandyan ka at nandito ako
Magkalayo tayong dalawa
Pinagdugtong lang ng isang pisong tumatawid sa libo-libong distansyang mahirap sundan
Dahil hindi natin kayang tawirin dahil duwag ka at ako

Oo, duwag din ako
Duwag ako katulad mo
Nakakahilo ang pagitan natin
Duwag tayong dalawang pumaroon sa espayong walang kasiguraduhan
Pero napakatapang nating hinarap ang katotohanang nakakabit sa atin ang mga balakid

Na nandyan ka at nandito ako
Malayong-malayo
Itong paang nagpipigil sa ating lumutang sa ligayang hatid ng mapangahas na damdamin
Hatid ng masarap na pantasyang hawak ko ang mga pisngi mo o na malaya kong natititigan ang kislap ng mga mata mo
Lagi tayong nakamulat at hindi kayang pumikit nang matagalan

Dahil duwag ka at duwag ako
Duwag ka dahil hindi ka lumaban para sa atin
At duwag ako dahil hindi kita i-pinaglaban.

Litrato mo na ba ang susunod kong makikita?
Hawak ang kamay nya,
may ligaya sa ngiti mo habang inaalalayan sya papalabas ng dambana?

Larawan niyo na ba ang susunod kong makikita sa newsfeed ng aking social media?

Ang umani ng maraming likes at puso galing sa iba?

Larawan niyo na ang susunod kong makikita,
magkalapat ang mga labi at marahang pinikit ang mga mata.

Larawan nyo na ba? Ang susunod kong makikita sa primary nyo tuwing lilitaw ang mga pangalan nyo.

Larawan nyo na ba?

Ang magpapaalala sakin ang sarap magmahal,
kapag sya ang kasama kasi pinaglaban mo sya,
na parang sya lang ang mimahal mo ng ganyan.

Bibilang din ba ako ng isa,
dalawa,
tatlo.
Hangang makarating ako saan?
Ilan? 

Sabihin mo, hanggang ilan?
Hanggang kelan?
Hindi ako magaling sa numero tulad nya dahil yun ang propesyon nya, pero alam ko..

Hindi natatapos ang numero at kung matatapos man,
hindi ako sigurado kung kelan.

Ilang beses bang dapat masaktan upang matauhan?
Ilang beses bang dapat masaktan upang ikay matutong sumuko sa laban?
Alam ko na ika’y sobra nang nasasaktan
pero bakit di mo parin siya magawang iwan?


Di ka naman bulag sa katotohanan
Pero bakit kaba nagtatanga-tangahan
Niloloko ka na nga nang harap harapan
Ikaw pari'y nabubulagbulagan

Hindi ka pa ba nagsasawang paulit-ulit msakatan?
Na palagi nalang ikaw ang luhaan?
Alam **** sa inyong dalawa ikaw lang ang lumalaban
Ngunit bakit baa yaw na ayaw mo siyang bitawan?

Gaano ba ka hirap sayo ang pag bitaw?
Sobrang hirap ba kaya di mo magawa?
Nasasaktan ka na nga
Durog na durog na nga ang puso mo't kaluluwa
Ngunit ang pagbitaw ay di mo parin magawa

Paulit ulit **** sinasabi “hayaan mo na”
Mahal na mahal ko siya kaya hindi ako susuko sa kanya”
Mahal na mahal mo  siya kaya ka ba nagpapakatanga?
Kaya ka ba nagpapaka gaga?

Kaya **** isakripisyo lahat para sa kanya
Pinaglaban mo siya
Pero ikaw ni minsan di niya nagawang ipaglaban ka
Kaya tama na pwede ba?
Wag ka ng magpakatanga pa

Di ka sundalo na Lalaban kahit nasasaktan na’t sugatan
Hindi ka naman laruan pero bakit mo hinayaan na ikay kanyang paglaruan?
Wag mo nang hawakan kung sobra ka nang nasasaktan
Matutong bumitaw kung ikay sobra nang nahihirapan

hi! i dont know if youll eventually find your way here, but i did leave some clues for you to find this.

its unbearable, the pain. i did what i did, but i was thinking of what ill be going through again if i succumb into this kind of situation again. im just really really tired. its not that im not giving you a chance to change, but its because im tired of giving people chances. i cant seem to do anything good right now. i cant watch, sleep, play, or even sit down without thinking about you and how much i love you. but this is is how it goes, im running away again. its sad, but this is how ive always been. i just want to go back to the time where i was simply at peace with myself. for such a short amount of time, every fiber of my being became attached, and soon after, loved you for everything that you are. and it ***** because i think im scared of everything even if tho im hopeful?

im suffering every day! i blocked u bc i dont want to let my mind suffer. nung tayo naman, ang dami ko nang iniisip pero ngayon naman napalitan lang ng what ifs or other things na ayaw ko na sabihin. araw araw after the end, iniisip ko na gusto ko bawiin lahat ng sinabi ko and just let things fall back into place again. pero grabe, sobrang naaawa na ko sa sarili ko na i have to go through this thing again—na kailangan ko nanaman turuan ang taong mahal ko kung paano ba dapat ako mahalin ng tama. its so tiring and this is why i chose to let go.

hindi ko naman alam if mapapadpad ka dito, pero gusto ko lang sabihin na totoo din kitang minahal and i still love you while im writing this. but we cant be together again hanggat ganito. hindi mo naman ako pinaglaban, i keep hearing excuses. or maybe hindi ka pa dumadating sa point na dapat alam mo na gagawin mo. we're just too far apart (figuratively and literally). but im glad i met you, but here we go again with the unending heartaches.

the final straw was when i read your horoscope for the week. seems like the world is in your favor and it wanted me to release you. to be fair, i was never tired bc of what happened but bc of what i know ill be going through again. i had to stop it. pero ayun, i knew naman na u had to be alone for the time being but i just had to push this relationship bc idk siguro talaga selfish ako and kasi gusto kita. nasaktan pa tuloy kita imbis na magmove on ka nalang sa ex mo.

ayun din, ang dami ko pang kinatatakutan. what if may iba ka nang kalaro, what if bumalik ka sakanya, what if may bago na altogether. hindi ko alam, for all i know baka nakamove on ka na. pero its okay, gusto ko talagang sumaya ka! i swear, yun lang gusto ko. bukod sa pagod na ko, iniisip ko din na baka nahihirapan ka na dahil sa pressure ng relationship natin. im truly sorry for not sayong goodbye ng maayos. i never had the ***** to say everything in front of your face. i didnt even have the ***** to say i love you one last time! i ****.

hay grabe. ill cherish our memories together, no doubt. sobrang saya ko sayo. kahit hindi tayo okay, sobrang saya ko parin kasi ikaw naman yung kasama ko lutasin yung problema. sana napasaya kita kahit papaano. i know naman na puro perwisyo lang nabigay ko sayo, but just know im truly sorry for everything. kung naging toxic ako sayo, pasensya na. pasensya na talaga if it was so difficult for you to love me. sabi ko sayo its not gonna be this hard sa the one mo. but to be fair, ginusto ko rin na sana ikaw nalang, na ikaw na talaga. naisip ko nga na ikaw na talaga pero baka hindi lang ngayon?

sana makahanap ka ng mas better sakin and i hope u learned kahit papaano. ito nanaman tayo sa cycle ko, pathway lang talaga ako para ready na kayo sa the one niyo 🤣 kung magkabalikan kayo, ayaw ko na malaman! hahahaha pero masaya pa rin ako para sayo no doubt. ill always be rooting for you and your life choices. magiging **** ka pa, and sana madami kang mapasayang bata when that time comes.

ill be fine but im always praying for you. i do hope mabasa mo to. but if hindi, then let these words just reach you in some other way, or baka ibulong ko nalang sa hangin.

i love you so much, p! ill always do 😊 ill never forget you.

(Orig.Spoken Word By: Quencie D.R)
Nagmahal lang naman sila..
Nagmahal ng totoo..
Nagmahal ng sobra..
Nasaktan.
Nagmahal.
Patuloy na nagmahal..
Pinaglaban ang pagmamahal na yon.
Lumalaban pa din kahit wala ng dapat ipaglaban.
Nasaktan.
Iniwan.
At Ipinagpalit.
Kaya wag kayong mainis sa mga taong bitter dahil wala naman silang kasalanan sa inyo..
As long na hindi naman nila tinatapakan ang pagkatao nyo..
Hindi naman nila kasalanan ang maging bitter sila..
Dahil nagmahal lang sila ng totoo at sobra!! Sobrang pagmamahal na nasayang lang..
Sobrang pagmamahal na konti o tipong wala ng natira para sa sarili nila.

Mga katagang binitawan mo nung mga panahong umaasa ka pa..

"Parang mahal niya rin naman ako"
"Parang gusto niya rin ako"
"Parang meron eh"
"Parang may kami"

Parang. Oo parang, yung walang kasiguraduhan? Yung walang patutunguhan. Yung wala talagang kayo. Oo yung ikaw at siya.

Yung katagang 'tayo' na pinanghawakan mo na wala naman talaga umpisa palang. Yung pinaglaban mo ng ikaw lang ang sumugod ng walang kasiguraduhan kung mananalo ka ba o uuwi ka ng luhaan.

Dahil sinubukan mo. Sumubok ka kung baka sakali, baka sakaling mayroon. Yung akala mo may pag asa. Nag akala ka. Umasa ka. Nag baka sakali ka.

Ayun nga lang ang pagkakamali mo.