ilang buwan na ang lumipas,
ngunit damdamin ko sayo'y di pa kumukupas.
ikaw pa rin pala talaga
ang gusto ng puso kong tanga.

kahit ano pang sukat ng sakit
na sa buhay ko ay sasapit,
ito ay aking titiisin;
kahit hindi mo pa mapansin.

alam kong hindi ko na ito mababago,
kaya ang damdamin ko nalang ay aking itatago;
kung sa iyo parin ay nahuhumaling,
tungkol diyan ay hindi na ako magsisinungaling.

kahit na ako'y iyong pinaasa
at sayo'y walang natamasa,
ㅡ kagustuhan ko sa iyo
ay kailanma'y hindi magbabago.

Sa madilim na sulok ay inaalala
ang mga sandaling noon pa'y sa eskwela
at nahuhumaling sa kamag-aral na dalaga

Lipos ng rosas ang kapaligiran
Kapag siya'y nakikita sa paaralan
Sa isang sulyap niya'y ako'y parang sa ibang kalawakan

Hinati na ng imahinasyon
ang daigdig ko na may limitasyon
Itinago muna ang katotohanan
Para sa kanya'y handang ipagpalit maging ang kinabukasan

Sa alon ay nagpapaanod
Sa hangin ay naninikluhod
Ibinulong ang tanging hangarin
na sana sa isang araw kami'y magkapiling

Anong saya sa tuwing pasukan
Singko kong baon ay iniipon
Upang sa pagdating ng tamang panahon
Makabili ng bagong damit nang siya'y ligawan

Bakit ko pa ikinakahiya
ang maging isang dukha
Hindi na nga makakain
Nagsusumikap pa rin kahit hinahamak pa ng iba

Marupok ang aking katatagan
Ang dibdib ko'y may malumanay na damdamin
Ni ayaw magsalita at ayaw pumansin

Duwag kapag ako'y salingin
Nanginginig ang himig
Sa gabi'y pinapangarap
si Dessa na nagluningning

Siya'y prinsesa na nakahilig
Sa luklukan
Haring handang pagsisilbihan
Walang mali sa kanyang kagustuhan

Kapag lumalayo na ang araw
na tila pumapa-kanluran
Alaala'y ibinabalik - mahapdi na katotohanan

Sana'y noong nagkakatitigan
Lumapit kapagdaka'y nagpakilala
Kung sakaling ngumiti
Hindi na siya pakakawalan

Sana'y sa simula pa lang
niligawan na ang Paraluman
Kahit tumanggi sa pagmamahal
Mas mabuti na ang umibig kahit nabigo
Kaysa hindi nakaranas ng pagsuyo
Mahirap man - tumanda nang
nagagalak kahit sa isipan

Ngunit ang salamisim kay Dessa ay ayaw ako tigilan
Lumiligalig sa gitna ng aking kahimbingan
Kung mangyari'y maninirahan sa Panganorin ng nakaraan

Bakit nga ba ako nahuhumaling sa'yo
Ano bang meron ang pagkatao mo.

Bakit nga ba hanggang ngayon nagagawa ko pang
Tawagan at i-text ka umaasang sasagutin mo nang
May ligaya sa puso.

Bakit nga ba kahit alam kong tinapos mo na
Ang ugnayan natin pilit ko pa din binubuo
Ang natitirang posibilidad sa aking isipan na
Pwede pa maging ikaw at ako sa huli.

Translation follows

mahal kong tequila,
iniibig kita.
ako'y pinakamaligaya
kapag kasama ka.

at sa 'yong piling
ako'y nahuhumaling
walang ibang hinihiling,
wala ring nagsisinungaling.

mahal kong tequila,
mahal ka ngang talaga.
kung ika'y naging mura,
pagkain ka ng masa.

dahil sa 'yong piling
wala nang problema
calamansi at asin
ang tanging kasama.

masarap pa siguro
kung boyfriend kita.
aba, Jose Cuervo..
ang ganda pa sa mata!

Rough translation:

My beloved tequila
I love you.
I am happiest
In your company.

In your embrace
I find extreme closeness appealing
No more requests,
No one lies.

My beloved tequila
I've paid for so dear.
If you'd have been cheaper,
The masses would cheer.

Because in your embrace
Problems are no more
Lime and salt
Are our only companions.

It would be a treat
If you'd be my boyfriend.
Hmm, Jose Cuervo..
The name fits!

Pusong bingi'y naaantig ng awit
Ganun pala sa unang pagsinta
Sa sombra niya'y laging nakabuntot
Paglumingon ay siyang paglinga-linga sa paligid
Ni ayaw mahalata kung saka-sakaling mapansin

Hindi malaya sa demokratikong bansa
Alila ng iniibig na panauhin
Ano nga ba, di alam ang gagawin
Sa pagpikit ng mata,
mukha niya'y nagniningning

Sa pantasya'y nahuhumaling
kahit na  gising, lumulutang sa hangin
Kaya ganun na lang sa pagsasalamin
sa mga nangyari - medyo pagmamalabis

Hinabol ang bawat galaw
Sa utak ay walang hinto na sumasayaw
Disente sa pananamit
Mayumi kahit sa anong bihis

Di man lubos nililimi ang mga katangian at ugali
Pabayaan pagkat mapagkumbaba
Hahamakin ang lahat
Dahil ang dibdib ay lumilingas

Malamig na ang hangin
Na dumadampi sa pisngi
Ang usok na umiimbulog
Sa langit
Ay lumalamlam na sa paningin

Ang tunog ng mga instrumentong pansaliw
Sa tula na ginawang awit
Ay di na naririnig

Ang pagkalugami sa nakaraan,
Ang bakas ng kahirapan
Ay di na nagpapaligalig,
Nagpapasimangot nang magunita sa sandali

Kung noon sa bawat araw ay masigasig,
Sa kinabukasa'y nananabik
Di na ngayon
Sapagkat sa dapithapon nahuhumaling

Ang nagpupuyos na liwanag
Sa dakong silangan
Na dati'y mainam pagmasdan
Ay nakakasilaw

Ang takipsilim sumisimbolo ng kalumbayan
Ay isa na na tanawin
Para sa kagalakan ng kaluluwa

Ang unos at karimlan
Pag nasa luklukan
Ay isa lamang pangkaraniwan
Pag may lampara
Na hindi ka iiwan

Ikaw ang lagi kong tinitingala sa kalangitan.
Sa tuwing gabi ika’y hinahangaan.
Sa ganda **** nagniningning.
Sayo ako’y nahuhumaling

Isa kang bituin
Sa aking paningin.
Na kailan ma’y di magiging akin.
Dahil ako’y hirap kang abutin.

Sa salita **** isang kahulugan
Sa akin ay labinisang kabuluhan
Ang lima'y malungkot na hangganan
At ang pito'y masayang katapusan

Nariyan ka nanaman at kumakatok
Pumapasok at hinahagilap ang sulok
Sa dakong saan ako nakamukmok
Paliwanag mo'y nakapapawi ng lahat ng usok

Sa paglipas ng panahong waring nagtatanim
Ganap na sumisibol ang damdamin
At sa tuwing pinagmamasdan ng mataimtim
Lalo lamang nahuhumaling

Handa na bang magtiwala muli
At magpahinga na muna sandali
Sa isip na laging may tunggali
Ngayon ako na ba ay magwawagi?


JGA

Pitumpu’t Lima,
‘Yan ang taong nandito ka.
Ngayong upos na ang ‘yong kandila,
Ilaw mo’y ‘di na mapupundi pa.

Huling gabi mo na ngayon sa’yong tahanan.
Ngunit ang buhos ng ula’y parang wala ng katapusan.
Hindi ko alam anong gusto ng kalangitan,
Subalit bakit ito’y tila nakatatahan.

‘Di ko lubos maisip na sa kinabukasan,
Eto na ang huli kong masisilayan.
Kung gaano sana kalakas ngayon ang ulan,
Lahat ng ito’y hihina rin sa kinaumagahan.

O kay dagli ng iyong paghimbing
Sakit na ‘di mo mahahambing.
Sa kabila ng hirap na ‘yong dinaing
Lahat ng ito’y ‘di na sa’yo makararating.

Sa larangan ng sining,
Kami sayo’y nahuhumaling
Iba ang taglay **** galing,
Isa kang batikang itinuturing.

Sa mga obra **** iniukit,
Pasasalamat ang aming sambit.
Mga ala-ala ng bawat saglit,
sa puso’t isipa’y nakaguhit.

Hindi man kasing husay at talentado,
Larangang ito’y patuloy na isasabuhay ko.
Pinapangako ko, aking Lolo
Sandali nalang, Apo mo’y magiging arkitekto.

Kung kami ay maglalambing,
piging ang nakahanda sa’yong paggising.
Tiyak ngayon atensyon mo’y sa lola nakabaling
Kung mayroon lang kaming isang hiling,
Ito‘y muli kayong magkapiling.

Buhok na itim,
Mapupulang mga labi,
Liwanag sa dilim,
Ang ngiti **** natatangi.

Pinupuri sa angking ganda,
Alindog na mala dyosa,
Naaakit mga matang tumitingin,
Mga puso'y nahuhumaling.

Natatanging ganda,
Epekto'y mala gayuma,
Gandang di lamang pabalat,
Nag-uumapaw, higit pa sa sapat.

Kahit sino man ang tanungin,
Ang sagot ay siya,
Siya at wala nang iba,
Ang reyna, ang susuot ng korona.