Umiibig akong matapat ang puso,
sa iyo, O Sintang pithaya ng mundo.
Dilag na bulaklak sa harding masamyo,
sinuyo’t pinita ng laksang paru-paro.

Tinataglay nila’y mararangyang pakpak,
subalit ang nasa’y tanging halimuyak.
Iba sa bagwis kong luksa ang nagtatak,
sa mata ng iba’y isa lamang hamak.

Ako’y dahop-palad, niring mundo’y aba,
sa utos ng puso, ikaw’y sinasamba.
O! ang saklap naman, umagos ang luha,
pagkat lumilihis ang ating tadhana.

At niring landas ta’y lalong pinaglayo,
nang ikaw’y nabihag ng hari ng mundo.
Buong taglay niya’y di tapat na puso, 
tanging hangad lamang ang kagandahan mo.

Sinta ko ano pa ang aking magawa,
kung sa ngalan ng Diyos kayo’y tinali na?
Daloy ng tadhana’y mababago pa ba’t,
panaho’y balikang ikaw’y malaya pa?

Bihag ka na ngayong walang kalayaan, 
hawak ang mundo mo ng lilong nilalang
Wari'y isang ibong ang lipad may hanggan,
at ang yamang pakpak, dustang tinalian. 

Paano O! Sinta yaring abang buhay?
Ikaw’y tanging pintig nitong pusong malumbay.
Kung ikaw ang buhay ng buhay kong taglay,
Sa iyo mabigo’y sukat ng mamatay.

Subalit nasa kong lumawig sa mundo,
sapagkat buhay pa niring pag-ibig ko.
At ikaw O! Sintang namugad sa puso,
napanagimpan kong pinaghintay ako. 

Sa harap ng hirap na di masawata,
tanging asam ko’y lalaya ka Sinta.
At itong pagtiis ay alay ko Mutya,
mula sa puso kong nagdadaralita.

Maghihintay ako sa pagkakahugnos,
sa tanikala **** higpit na gumapos,
sa kalayaan na lubhang nabusabos,
at mariing dulot, galak na di lubos.

Ang aking paghintay akay ng pag-asa,
lawig ng pag-asa’y kambal ang pagdusa.
At ang dukhang pusong batis ng dalita,
tila pinagyakap ang pag-asa’t luha.

O! aking minahal ako’y maghihintay,
kahit walang hanggang paglubog ng araw.
Magtitiis ako sa gabing mapanglaw,
hanggang sa pagsilang ng bukang liwayway.

Yaong sinag nito’y ganap na tatapos, 
sa dilim na dulot ng dusa’t gipuspos.
Sinag na tutuyo sa luhang umagos, 
niring mga matang namumugtong lubos.

Yaong pamimitak ng mithing umaga,
araw na mabihis ng mga ligaya,
ang buhay kong abang tinigmak ng luha,
mula sa kandungan niring Gabing luksa.

Maghihintay ako sa gitna ng dusa, 
kapiling ang munting kislap ng pag-asa.
Magtitiis kahit sanlibong pagluha,
hanggang sa panahong muli kang lalaya.

Maghihintay akong di hadlang ang pagal, 
kahit ang panaho’y lalakad ng bagal.
Magtitiis ako pagkat isang tunay
itong pag-ibig kong sa puso’y bumukal.

Maghihintay kahit dulong walang hanggan,
na pagdaralita’t mga kapanglawan
Kahit di tiyak kong muling sisilang,
ang bukang liwayway na tanging inasam.

©Raffy Love Canoy |May 2019|

090316 #AlphabetsOfLove #SpokenWords

Nag-aral ako't rumolyo ang panahon
Nagbilang ng taon, nabihag ng pag-ibig Niyang pabaon.
Naghalungkat ako ng mga mumunti Niyang Katha
Sa tarangkahang puno
Ng higit pa sa dalubhasang mga Salita.
At heto --
Heto ang Bukas na Liham
Ng pag-ibig ng isang tunay na Mandirigma.
Para sa lahat ng nanghihina't nasawi ng tadhana,
Para sa lahat ng humuhugot
Sa sandamakmak na nagdidilimang mga eskima
Heto, heto nga pala ang ABAKADA ng Pag-ibig.

----

A-alalayan Kita't baka mahulog ka't masaktan pa ng iba. Baka magpasalo ka na naman sa mga bolerong nanunungkit ng pag-ibig -- silang susungkit ng mga bituin para sayo, silang haharana sayo ng kilig, silang magsasabing maghihintay sayo kahit pa sa magkabilang mundo -- silang magdudulot lamang ng matinding pait sa puso mo pag hindi ka pa handa, pag hindi ka pa nahilom at pag hindi pa panahon. Oo, silang muling gugusot ng pagkatao mo.

B-abalikan Kita, hindi dahil Ako ang nang-iwan. Pakiramdam mo kasi'y wala ka nang halaga; yung tipong iniwan ka na ng lahat sa ere't kaunti na lamang ay pabagsak ka na -- yung wala ka nang matakbuhan pa, yung paikut-ikot na lang, yung takbo ka na lang nang takbo -- hanggang sa mapagod ka na lang. Mapapagod at kusa kang hihinto -- yung bibitiw ka na, yung aayaw ka na, yung titigil ka na, yung wala ka nang pakialam. Kaya't --

K-akalingain Kita, di gaya ng pag-ibig na minsang nagpaluha sayo. Nang nasisilayan Kitang magdamagang umiiyak. At kasabay ng bawat teleseryeng pinapanood mo ay luluha ka't hahagulgol ka sa isang sulok. Paulit-ulit sa bawat alaala, parang lirikong sinasabayan mo sa bawat hugot na pasan-pasan mo. Na lahat na lang, tila ba'y konektado sa kanya. Na wala ka nang mapanghawakan pa. Iiyak ka na naman ba? Pero --

D-aramayan pa rin Kita, hindi lang sa mga pagkakataong sawi ka; pero pati sa mga oras na gusto mo siyang balikan. Doon ay papagitna Ako at pipigilin Kita. Gusto kong makita yung totoong ikaw, yung dapat sanang ikaw -- yung ikaw na kahit wala siya'y buo ka pa rin. Yung hindi mo malilimutang mahal -- mahalaga ka para sa Akin.

E-h nasasaktan ka na. Ganyan ba ang pag-ibig na gusto mo? Na siya na ang nagiging mundo mo? Na halos wala ka nang kibo sa roletang dapat sana'y para sayo? Ganyan ba, ganyan ba ang totoong nagmamahal? Na hahayaan **** malugmok ka't madungisan ang sarili ng paulit-ulit at miserable **** nakaraan? Na hindi ka na kikilos, na parang wala ka nang balak bumangon at salubungin ang araw. Na parang hahayaan mo na lamang manlamig ang kapeng itinimpla sayo ng mga higit pang nagmamahal sayo. Pero --

G-agamutin Kita. Lahat ng mga sugat at pasang idinulot sayo ng nakaraa'y pawang aalisin Ko. Ako mismo ang kukuha ng bulak at Siyang papahid at dadampi sa bawat kirot at hapding naiwan sayo ng minsang ipinaglaban mo. Ako mismo ang iihip sa bawat nangigitim at sariwang mga pantal at peklat na bumabalot at kumukubli sa dapat sanang ikaw. Handa Ako at kaya Ko -- kaya kong alisin ang lahat --

H-anggang sa makabangon kang muli't maranasan mo ang pagbabagong ganap. At mapagtanto **** hindi naman siya kawalan sa pagkatao at pagkatawag mo. Masakit man pakinggan pero oo, hindi siya ang buhay mo. Uulitin ko: hindi siya ang buhay mo. Tumingin ka sa mga mata Ko. Pagkat oo, buo ka pa rin at walang nagbago sa paningin Ko sayo.

I-iyak ka paminsan pero ang lahat ay mananatiling alaala na lamang; luha mo'y sasaluhi't pupunasan Ko. Bibilangin Ko ang bawat butil na walang humpay na dumarampi at darampi pa sayong mga pisngi, higit pa sa matatamis na pangako niyang napako na rin kalaunan. Oo, napako ang lahat -- napako ang lahat sa Akin.

L-umaban Ako at patuloy Kitang ipinaglalaban. Tiniis ko ang bawat matitinik na hagupit sa mga balat Ko; maging mga pangungutya ng mundo. Para sayo -- para sayo, lahat ay ginawa Ko na; lahat ay tinapos Ko na at lahat ay iginapos Ko na. Pagkat --

M-ahal Kita at hindi Ako magsasawang patunayan yan sayo. Walang anumang bagay sa mundo na makapagtitibag at makahihigit sa pag-ibig Kong laan sayo. Mahal Kita at mas mamahalin pa -- higit sa mga araw na bilang, higit sa mga oras na ninakaw ng dilim pagka maaga ang takipsilim, higit sa kaibuturan ng dagat na wala pang nakalalangoy -- higit sa mga panahong pipiliin **** mahalin na rin Ako.

N-i hindi Kita iiwan, ni hindi pababayaan. Kaya -- wag ka sanang matakot na buksang muli ang puso mo, pagkat ni minsan -- ni minsa'y hindi Ko naisip na biguin ka. At hindi Ko naisip na paasahin ka gamit lamang ang mga salita, pagkat kalauna'y darating Ako para sunduin ka. Totoo ang bawat pangako Ko at lahat ay para sa ikabubuti mo, kaya't panghawakan mo ito -- hindi gaya ng pagsalo ng tubig gamit ang mga kamay mo. Pero hindi, hindi masasayang ang pag-ibig mo.

O-o, naiintindihan Kita, na nahihirapan kang magtiwalang muli dahil sa sobrang nasaktan ka na. Hindi Kita minamadali at hindi Ko ipipilit ang pag-ibig Ko sayo. Hahayaan Kita -- hahayaan Kita kasi gusto kong kusa ang pagtitiwala't pagmamahal mo. At --

P-apasanin Kita. Gaya ng isang Inahing naglilimlim sa kanyang mga inakay, gaya ng isang Inahing hahagis sa kanila sa himpapawid gamit ang sariling mga pakpak. At Gaya ng isang Inahing sasalo at papasan sa kanila pag nahulog silang muli -- hanggang sa makalipad sila -- hanggang sa makalipad kang muli. At buhat sa ereng pinagtambayan, buhat sa ereng pinagkatakutan mo'y, ngayo'y makakaya mo na. Kahit na sabi mo'y naputulan ka na ng pakpak; kahit pa sabi mo'y hindi ka na muling makalilipad pa. Mali, mali ang paniniwala **** yan pagkat --

R-aragasa ang pagpapala't ibubuhos Kong ganap ang Sarili Ko sayo. Ayokong iniisip **** hindi mo na kaya ang buhay; ayokong mawalan ka ng pag-asa dahil lang umasa ka sa maling tao o maling mga bagay o mga sitwasyon. Sabi mo pa nga, wala nang saysay ang buhay mo. Sabi mo nga, hindi mo na kaya. Oo --

S-asabayan Kita -- sasabayan, hindi lamang sa pag-abot ng mga pangarap mo. At sa bawat lubak na madarapa ka, tandaan **** narito Ako't aagapay sayo, kahit ilang beses ka pang matisod sa pagtalikod o pagkatalisod ay handa pa rin Akong saluhin ka -- sasaluhin at payayabungin.

T-atayo Ako sa harap mo at Ako ang magsisilbing harang sa bawat balang ikaw ang puntirya. Manatili ka lang -- manatili nang may buong pananampalataya at Ako -- Ako ang gagawa ng mga bagay na imposible sa paningin mo -- mga bagay na mistulang imahinasyon mo lang; mga bagay na binaon mo na sa limot pagkat huminto ka, huminto ka dahil napagod ka. Pero tapos na, tapos na ang panahon ng kapaguran. At ngayo'y --

U-nti-unti **** mararamdamang kusa na ang pagyapak mo kasama Ako. Na kaya mo na pala, na nakahawak ka na rin sa mga kamay Ko; na hindi ka na bibitaw pa. Pagkat, kailanma'y hinding-hindi Kita binitawan. Oo, hindi Kita hinila noon pagkat ayokong napipilitan ka pero matagal na -- matagal na akong nakahawak sayo; hindi mo lang napapansin o hindi mo Ako nagagawang tingnan.

W-ag kang mag-alala't alam ko ang kapasidad mo - kung kailan mo kaya at kung kailan hindi. Alam kong minsan mahina ka, pero maging mahinahon ka.

Y-ayakapin Kita, Anak; at kung iiyak kang muli, pwede bang sa mga bisig Ko na lang? Ikaw ang tanging Yaman ko't alay Ko sayo ang lahat. Mahal Kita, at ito'y walang hanggan.

---
Ngayon, magtatapos Ako
Magtatapos ako kahit na sarado pa ang puso mo
Kahit na may iba ka pang mahal sa ngayon
Kahit tila naririndi ka na sa pagkatok Ko
Kahit pa pinagsasarudahan mo Ako
Kahit pa ayaw mo pa Akong tanggapin
Kahit pa sabi mo'y hindi ka pa handa
Kahit pa sambit mo'y sa susunod na lang
O kahit pa sigaw mo'y tumigil na Ako
Pero hindi, ayokong magtapos ng ganito.
Magtatapos Ako't maghihintay sa sagot mo
At sana, sana'y dugtungan mo ang liham ng paanyaya
Dalawang letrang magkatulad lang
Dalawang letra lang ay sapat na
At ito -- ito na marahil ang pagtatapos
Na Ikaw ang Simula.

Tama na. ilang beses ko pa bang uulitin sa sarili ko ang tama na. Tama na sa pag-asa na maaaring mahalin rin niya ako. Tama na na lagging ako lang ang nagmamalasakit pero sa huli’y masasaktan ka lang. Tama na na lagi akong nagbibigay at siya’y kuha nang kuha lang. Tama na na lagi akong talunan sa bawat paglundag. Tama na na lagi akong umiibig at sa dulo’y sasabihing “kaibigan lang kita”.
Tama na siguro na marami nang beses na lagi akong nagpakatanga para sa’yo. Tama na siguro na lagi na lang akong umaasa na darating ka sa pintuan at sasabihing iba na ang iyong nararamdaman. Tama na rin siguro ang lagi kong pag-aalala kung “nasaan ka na?”, “kumain ka ba?”, “may payong ka bang dala bilang pananggalang sa malakas na ulan?”. Tama na siguro na lagi akong naging yaya, ina o alalay mo sa bawat bagay. Tama na siguro yung ginawa kong paninilbihan sa among ‘di naman ako sinuklian ng kahit ano. Tama na siguro na tigilan ko na itong ambisyon na ipinaiiral ko, ilusyon na maaaring maging tayo.
Naaalala ko, oo naaaalala ko ang mga bagay na pinagsaluhan natin. Naaalala ko noong una kitang nakilala, naaalala ko kung papaanong wala kang takot na sumama sa akin upang tuklasin ang isang lugar na ‘di ka pa pamilyar at ‘di mo pa alam. Naaalala ko ang pagtataya mo at tiwala na totoo ang mga pinagsasabi ko at dadalhin kita sa tamang lugar na ipinangako ko. Naaalala ko kung papaanong naloko ako sa kakatawa sa mga corny **** jokes. Naaalala ko yung panonood natin ng pelikula nang sabay at tititigan mo ako at tititigan din kita nang palihim. Oo naaalala ko pa ‘yun, at oo tinititigan kita kasi nabihag ako ng mga mata **** mapungaw, tila humihingi ng atensyon at pagmamahal. At oo, naaalala ko pa yung araw na tinext mo ako at agaran kang pumunta kung nasaan ako kahit malakas ang buhos ng ulan at dumating kang basang-basa. Naalala ko kung paano ako tuluyang nahulog sa’yo sa ginawa **** sakripisyo na maaari ka namang pumunta sa iba, ngunit pinili mo akong makasama.
Pero kung akala kong masaya at wala nang makakapigil sa ating dalawa, nagising ako mula sa isang realidad. Nagising akong ‘di pala totoo ang mga nakita ko. Nagising ako na wala ka sa piling ko. Nagising ako na ang lahat ng iyon pala ay isang malaking ilusyon. Nagising ako, masakit ang damdamin at namamaga ang mga mata mula sa paghimbing dahil sa kaiiyak. Nagising akong ‘di pala totoo ang panaginip na pinaniwalaan kong totoo. Nagising ako na ‘di mo pala mahal ako. Nagising ako sa tinig ng boses **** nagsasabing “mahal kita, pero kaibigan lang”.
Kaya ganun, wala akong magawa kun’di ang magmukmok sa sulok ng kuwartong dating puno ng saya at tawanan nating dalawa. Nanatili ako sa lugar kung saan tayo nanood at nagtabing dal’wa. Nanatili ako sa lugar kung saan mo ako pinuntahan kahit napakalakas ng ulan. Nanatili ako at nag-isip bakit kaya at bakit ikaw pa. nananatili at mananatili ako rito hangga’t ‘di pa rin malinaw sa akin ang lahat.
Bakit ba ng hilig kong magmahal? Bakit ba mahilig akong tumaya o sumugal? Bakit ba lagi ko na lang napagkakamalian ang galaw ng iba bilang isang mas malalim pa? Bakit ako nabibihag sa mga salita at gawa na ilusyon lamang pala? O baka naman sadya lang akong tanga. Baka sadya talagang kaibigan lang ang ipinakikita mo noong una, pero mali ang pagkakaintindi ko dahil ‘di ko pa nararanasan ang umibig nang mas higit pa.
Pasensya na sa mali kong pagbasa. Pasensya na at nagawa kitang mahalin bilang kaibigan. Pasensya dahil inakala kong mamahalin mo rin ako tulad ng pagmamahal ko sa’yo. Pasensya na sa aking damdaming tila mahilig lang talagang magmahal nang lubusan. Patawad na ‘di nabasa ang nais mo. Patawad na ‘di ko pa rin matanggap na hanggang magkaibigan lang tayo. Patawad marahil dahil ang sinasabi ng puso ko’y hanggang “magKA-ibigan” lang tayo.

Kaibigan 'yan ang tingin mo sa akin,
Kailanman di mo ako kayang mahalin.
Di ko ninais
Boom panes
Sa samahan na nabuo natin, ako'y nabihag mo,
Subalit di mo naman sinabi na ito'y isang malaking laro.
Iniisip ng iba meron tayong relasyon,
Ang hindi nila alam ito'y isang ilusyon.
Umasa ako ng "tayo",
Ngunit ako'y nasaktan lamang,
Sapagka't ikaw ay may kasintahan.
Di kita masisisi kung iba ang iyong pinili,
Dahil maski ako di pipiliin ang sarili.
Sa mga sinabi mo, ako'y naniwala,
Kahit na may iba akong hinala.
Ganun pa man, ako'y nagtiwala;
ngunit ito'y iyong sinira.

Di ko alam kung saan magsisimula,
Dahil ang puso ko ay wasak na wasak na.
Akala ko iba ka,
Yun pala katulad ka lang nila.
Akala ko noon ikaw ay maginoo,
Yun pala ay isang loko loko.
Pinagmalaki kita dahil sa iyong mabuting puso,
Di inaasahan na ako ay maloloko.
Ako'y nanghihinayang,
Pero para sayo balewala lang.
Ganyan ka ba kamanhid,
Di mapansin na ako'y nasasamid,
Tuwing nakikita kayo sa paligid.
Masakit na makita kayong dalawa,
Pero wala na akong magagawa,
Dahil masaya ka na sa piling nya.

Gusto ko ilabas ang nararamdaman ko,
Pero ayokong makita mo na ako ay apektado.
Gusto ko magreklamo, gusto kita murahin,
Pero biglang napaisip, ito pala'y isang sariling katangahan.

112715 #10AM

Baka nalason na siya sa usok
Na binubuga ng mga nakababahing na mekanismo.
Siya'y nalulumbay kaya't ako'y nabihag niya,
Nabihag -- nabighani
Sa kanyang kumikinang na pustura,
Siyang bughaw na bistida at magbabagong-bihis pa.

Umiiyak siya, kaya't hindi ko na ininda,
Nagbakasakaling mapatahan siya --
Nang di bumugso ang galit
Patungo sa konkreto't pinira-pirasong bakal
Pagkat mga abang, ni hindi ninais na maugatan.

Bulong ko ang lihim na pagtingin,
"Anuman ang iyong kulay
Ang dilag mo'y kabigha-bighani
Kaya lubos kitang iniibig,
Aking panghabangbuhay na kaibigan,
O Langit na Irog."

Palagi kitang pinag-mamasdan sa bawat araw dna dumaraan,
lahat ng kaya kong gawin upang iyo'ng bigyang pansin aking ginawa
ngunit kahit anong pagsisikap ang aking gawin, nasa iba pa rin ang iyong mga mata
bakit ba ang hirap kunin ng iyong pansin, di ko naman hinihinging maging tayo
gusto ko lang sana'y magi kitang kaibigan
kase alam ko'ng wala kang maibibigay sa aking pagkakataong maging tayo
ika'y prinsesa at ako'y dukha
sabi pa nga nila'y nangangamo'y akong sukha
ikaw nama'y amoy rosas kahit na ika'y pagpawisan
nung una kitang nakita, sa isang tingin mo lang, nabihag mo na ang aking puso
sana'y bigyan mo akong pagkakataon na maipakita sayo na di ako isang halimaw
alam ko naman ikaw ay isang prinsesa na nakatira sa isang kastilyo na tad tad ng diamante,
at pinag kakaguluhan ng mga prinsipeng maskulado at handang ibigay ang mga luho at kayamanang gugustuhin ng kahit sinong babae,
ang maibibigay ko lang sayo ay ang aking buong pusong pagmamahal at katapatan na mamahalin kita hanggang sa katapusan ng ating mga araw.

Minsan naiisip ko
Pano mo nga ba nabihag ang puso ko
Oo ako nga iyon
Ang nilalaman ng puso mo ngayon

Ewan ko kung bakit
Ewan ko kung bakit tayo'y pilit na pinaglalapit
Tas eto ako ngayon nahulog na
Nahulog na sa taong halos lahat ng ay humahanga

Oo ikaw nga yon,Minsan naiisip ko
Pano mo nga ba nabihag ang puso ko
Oo ako nga iyon
Ang nilalaman ng puso mo ngayon

Ewan ko kung bakit
Ewan ko kung bakit tayo'y pilit na pinaglalapit
Tas eto ako ngayon nahulog na
Nahulog na sa taong halos lahat ng ay humahanga

Oo ikaw nga yon,
Ikaw na ikaw, heartthrob ngayon
Mga babae sayo ay nagaabang
Pero kahit wala akong gusto sayo, ako parin ang lumamang

Noon, nirereto kita sa iba
Sa kanya, para kayo ay magkakilala
Naalala ko ang fc ko non
Pero angyare ngayon?

Oo unexpected talaga
Bat nga ba tayo ang itinadhana
Sana eto na nga ang huli,
ayoko na ng susunod pa muli

Noon, pagkakakilala ko sayo ay pafall, paasa
Pero nung lubusan kitang nakilala, hindi pala
Sadyang mapaglaro talaga ang tadhana
Di natin inaasahan tayo din pala

Bago palang, dami ng nangyari
Nakagawa ng mga pangyayaring tama at mali
Ayoko na maulit ang mga nangyari noon
Mga nangyari noon na gusto ko ng itapon

Ang swerte ko kasi ako napili mo
Kahit nung simula, wala akong gusto sayo
Pero ngayon nahulog na ko
Hays, nahulog sa taong madaming nagkakagusto

Ikaw, ikaw na kaya?
Ikaw na kaya ang "Right One" ko?
Ako, ako na kaya?
Ako na kaya ang "Lucky Girl" sa buong mundo?

Mga daliri’y nanginginig

Aking mga labi’y sumisigaw ngunit walang tinig

Buong katawan niyayakap na ng lamig

Nang siya’y tumalikod para bang walang naririnig

Kailan kaya matutunaw,

Singlamig ng yelo, mga matang aking natatanaw

Kahit ganoon, isang bagay parin saki’y malinaw

Oo, puso ko’y iyong nabihag at paulit-ulit na ninanakaw

Sa mga nasisilip na bihirang ngiti mula saiyo

Ako’y mapapangiti, tatawa parang baliw ng totoo

Minsan ngiti mo’y kasing init ng araw

Ngunit tuwing ika’y nalulumbay, o luha ko’y umaapaw-apaw

Lubusang nagugulumihanan, nakakabaliw

Bakit itong nararamdaman ni minsan di nagmaliw

Paulit-ulit na binubulong sa sarili walang pag-asa

Ngunit sa loob looban di maiwasang patuloy na umaasa

Tinig ng puso ko’y hinding hindi mo napapansin

Di bale patuloy kang mamahalin ng palihim ng aking damdamin

Hihintayin ko ang pagtunaw ng yelo lumipas

Kahit abutin ng walang hanggan ang lamig ng pag-ibig na dinaranas

Lunes

Siya ay tatlong-daang talampakan mula sa aking kinatatayuan
Sa kanyang pinaroroonan ako ay patungo
Sa dulo ng pasilyong ito siya'y taimtim na naghihintay
Sinuway ko ang tawag ng kahayokan ng damdamin
At hindi kumatok nang madatnan ang pintuan ng kanyang silid
"Hahayaan ko na lang siyang umidlip." sambit sa sarili

Martes

Siya, isang panibagong habol ng paningin, sumenyas
May ngiti siyang ipinakita bago dumiretso sa kasilyas
Sa silong ng eskuwelahan kung saan ako nag-aaral
Ako'y sumunod sa utos ng aking katigangan
Sumunod sa estrangherong may kislap sa kanyang ngiti
Ngunit dali-dali akong umalis nang mga mata ko'y nanlisik

Miyerkules

Ako ay nakaupo sa dulo ng bus, iniwan ng mga pasaherong inip
Napaisip at nag-iisip na bumaba na ngunit
May sumakay na lalaking marilag at ako'y nabihag
Hindi ko naiwasang hindi tumitig habang siya'y nakangisi
At sa kanyang pagtabi at mag-dikit ang mga biyas namin
Agarang tinawag ko ang kundoktor at pinahinto ang sasakyan

Huwebes

Mag-isa sa aking silid, nakahilata sa kama, Luna sa aking mukha
Ang diwa ay naglalakbay at may hinahabol na alaala
Bigla kong naalala may mensahe sa aking selepono
Isang hubad na larawan ng kausap ko nang wala pang limang araw
Nandilat ang aking mga mata at nagising ang aking diwa
Sa kalakhang kanyang ipinakita na aking di naman gaanong pinansin

Biyernes

Ikaw ay aking muling nasulyapan sa isang kainan
Malapit sa iyong tinitirhan, may kausap sa iyo'y nakikipagtitigan
O sa imahinasyon ko lang iyon?
Ngunit hindi ko maiaalis sa puso ko ang masindak,
Manlumo, malumbay na kaya **** mabuhay na wala
Ang init ng mga balat nating nagtatagpo.

Oh Diyos ko,

Ako'y pagbigyan mo makasama siya kahit isang gabi lang
Isang magdamagang nananaig ang kamunduan
Na maglapat ang aming mga dila
Na masubo ko ang kabuuan niya hanggang mabulunan
Na malasap ang alat ng pawis sa kanyang balat
Na mahila ko ang kanyang buhok sa gigil ng pagkasabik
Na muling takpan niya ang aking bibig, pinipigilan akong umimik

Sabado ng gabi may mensaheng bumungad sa'kin
Kami raw ay mag-hapunan at kumain ng pang-himagas hanggang Linggo ng umaga

At sa pagkakataong ito ay pumayag na ako.

Eto na naman ako
Nababalisa, hindi malaman kung hihiga o uupo
Buong araw na akong ganito
Hindi malaman kung nasiraan na ba ng ulo
Ibang klase talaga kapag tinamaan
Sino ba talaga ang may kagagawan?

Para akong sago
Habang ikaw naman ay gulaman
Dalawang bagay na magkaiba
Ngunit swak kapag pinagsama

Pero saglit, teka, taympers ako'y naguguluhan
Ano ba talagang meron saiyo babaeng nilalang?
Puso ko'y nabihag mo ng walang pakundangan
Alaala kapag kasamay ka ay hindi ko malimutan

Ang iyong ngiti ay walang kaparis
Mga tingin na sobrang tamis
Makasama ka lang ay parang nasa alapaap na
Tunay ngang hindi makakalimutang tumawa

Kung mabasa mo man ang tulang ito
Eto ang sasabihin ko saiyo:
Gagawin ang lahat para lungkot mo ay mapawi
Dahil ang tanging gusto ko lamang
Makita ang ngiti saiyong mga labi

031224

Ako’y nilaban Mo —
Buhay ang alay Mo
Walang kapantay,
Ganyan ang pag-ibig Mo.

Saan ko man hanapin,
Saan ko man hagilapin,
Dalışay ang Iyong pagsinta
Tanging Ikaw ang hanap ng aking mga mata.

Puso ko’y Iyong nabihag
Nabihag ng Iyong Kadakilaan
Pagsamba ko’y abot langit
Ikaw at Ikaw pa rin ang sambit.

Ano pa nga bang hahanapin?
Ako’y Iyong-iyo, Sa’yo ang pag-ibig ko.
Kanino pa nga ba tatakbo?
Oras ay ‘di na hihinto, Sa’yo pa rin ang kapit ko.

Noong ikaw ay unang makilala, mundo ko ay nag-iba. Isip ko ay umariba, puso ko nama'y tumaba. Sa ganda **** taglay, ako ay napalupaypay. Titig ng iyong mata'y, binura ang dala-dalang lumbay. Buhay ko ay lalong sumaya nang makita kita, Pero ano itong nadarama, pag tumingin sayo'y natutulala.
Hinanap ko ang dahilan at sa wakas ito'y natagpuan. Ang inaasam-asam na katotohanan ay aking nahanap. At nang ito ay nahagilap, nabigla ako't napakurap. Sa sandaling bumukas ang mata ko'y, ikaw ang nakita. At doon ko napagtanto, gusto na pala kita.

Ngayo'y alam ko na kung bakit, paano ko kaya ibabatid ang nararamdaman kong labis. Buong araw nagiisip, halos mapudpod na ang ginagamit kong lapis. O sinta aaminin kong hindi ako makatingin ng direcho. Sa titig mo ba naman kapag magkausap tayo. Di ko makakaila pero nakakakilig syempre, pero  kailangang lumiko, patay malisya nalang ang palusot ko. Simpleng minamasdan ka. Bat di ako nag sasawa? Wala ka mang ginagawa. Sayo ako'y namamangha. Pero ako'y nagtataka. Ano nga ba ang meron ka. Bat sayo ko nakikita. Bagay na wala sa iba.

Nabihag mo ako, gamit ng iyong mga mata, gamit ng iyong mga ngiti, gamit ng iyong maamong mukha. Nabihag mo ako. Wala akong maisip na paraan kung paano mo ito mababasa. Pero kung sakaling ako'y magbabasa sa harapan. Sinisigurado kong ikaw ang dahilan. Dahilan kung bakit nagawa ko itong tula.

ngayong gabi,
habang ika'y nasa'king tabi
hindi maikukubli na ako'y nabihag
ng iyong nakakalusaw na ngiti;
mga labi na labis kung makapangakit;
ang boses mo na tila bumubulong sa'kin
na ako'y manatili hanggang ang araw ay sumikat muli

at nang ika'y maalimpungatan,
muling nasilayan ang mapupungay
**** mga mata—
mata na tila tala sa kalangitan;
kita ang kinang at sayang nililihim
nang nalaman ako'y nanatili

"mahal kita"
mahina ngunit malambing **** sambit
nang ika'y pinatumba muli ng tama na 'yong tinamo habang iniinom lahat ng pait at sakit
habang pilit **** iginigiit na baka ikaw ang nagkulang at nakamali,
aking tinatanong sa sarili, bakit hindi mo makita ako'y nasa'yong tabi.

Sa lahat-lahat ng taong narito
Bakit sayo pa tumigil ang mundo
ko
Isang tingin, ako'y 'yong
napansin
Sa'yong titig ako'y napakapit
Pakiramdam ko'y parang nasa
langit
Ngiti mo'y pagkatamis-tamis
Tila bang daig pa ang tsokalate
Mga mata'y mapupungay at
malambing
Labi mo'y simpula ng mga rosas
Tila rin bang sinlambot ng bulak
Kay sarap titigan ang mala-
anghel **** mukha
Daig pa ang droga, tunay na
kahuhumalingan
Di ko alam bakit ganito ang
aking nadarama
Sa ating unang pagkikita
Ako sayo'y nabihag na

Bawat sulyap na nagaganap
Bawat ngiti **** napapangiti rin
Nagpapanggap na walang nakita
Subalit puso ko'y puputok na

Mga pisngi **** mala siopao
Napapangiti mga labi ko
Pinapakabog puso ko
Wag kang ganiyan
Ayaw kong mapunta ng ospital

Wala ka bang nahahalata
Hindi mo ba napupuna
Mukha ko'y namumula
Kapag tinutukso nila ako sayo

Ikaw lang at wala nang hahanapin pa
Kapag kasama ka, kasabay ka,
makapiling ka
Araw ko'y kumpleto na

Sa bawat tingin mo'y
Nabibihag ako
Sa bawat sulyap ko
Nahuhulog lalo

Kaso

Hindi ka na malapitan
Hindi mo na rin ako pinagtutunan ng pansin
Pero gagawin parin sumulyap

Dahil

Nabihag mo ako sa simpleng ngiti at
Di ko maiwasan na ika'y titigan
Mahal kong siopao
Nakaw tingin nalamang sayo.

Itong mga nakaw tingin
Aking pagyayamanin
Dahil dito'y nakukumpleto
Na ang araw kong laging malungkot.

Una kang makita ang puso  ko'y mayroong ibang naramdaman.
Naramdaman kung tumibok muli ang puso kong ito sa isang taong Hindi ko lubusang Kilala. Hindi ko aakalain tatamaan sayo dahil isa ako sa mga taong Hindi naniniwala sa " love at first sight " Ngunit ng Ika'y nasisilayan sa pang araw-araw hindi ko namalayang nahuhulog na pala sayo ng lubusan sa mga Matatamis **** ngiti sa maaliwalas **** mukha di nakakapag takang nabihag mo ang puso ko. Unay nahihiyang lumapit sayo nakuntento sa palihim na pag sulyap .Hanggang sa nag ka lakas ng loob na ika'y kausapin at doon na nga nag umpisa sa wakas ikaw at ako'y mag kaibigan na  lalo akong Humanga sa taglay **** kabaitan kaya't di napigilan sabihin sayo ang aking nararamdaman Labis ang kaba sa pagkat ako'y natatakot  aminin sayo ang aking pagtingin sapagkat baka ako'y iyong iwasan. Pero nanaig pa din ang kagustohang aminin sayo ang nararamdaman Ika nga "Mas mabuti ng sinubukan kisa sa hindi "  Salamat at dika lumayo salamat at di ka nag bago salamat sa mga panahong masaya ako kausap ka  sa mga biruang halos umiyak na sa kakatawa itong mga ala-alang binuo nating dalawa akin  dadalhin  salamat hanggang sa muli nating pag kikita Mahal kong kaibigan.