Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
AUGUST Sep 2018
saan nga ba nagmula ang aking masamang balak
Kung kapupulotan ng aral o kapupulutan ng alak
Anong kahahantungan nitong simpleng inuman
Sa sobrang kalasingan katabi na ang naging pulutan

Papel na madaling mapunit madali ring nagliliyab
Kanyang Damdaming malupit madali ring nagaalab
Nang nakipaglaro ako ng apoy lahat biglang nalaglag
Ang abo sa mga panaghoy dali daling pinagpag

Saplot ng mahinang katawan lahat natupok dahil sa init
Pusong may kapahangasan Naging marupok sa labis na galit
Ngayon alam ko na kung bakit di masaya kumain ng magisa
Dahil ang luto ng Diyos sinta  pinagsasalonan para lang sa dalwa.


Patawarin ako ng aking mga magulang, inay at itay
Pagkat di ko namalayang nasusunog na pala ang aming bahay
08=19=18

Panatiliing nasa katinuan lalo na pagnalalasing. Basta may alak, may balak.pagibig
Wretched Jul 2015
Ang sabi sakin ni Mama, "Huwag **** ipapagalaw ang iyong katawan. Magmahal ka ng lalaki ngunit wag **** isusuko ang templong iyong inalagaan kung ayaw **** magsisi." Sabay kindat na sinundan ng kanyang mga kiliti. Kung pwede ko lang aminin kay mama na mali siya sa dalawang bagay na kanyang nabanggit (nako, baka namura niya na ko sa galit).
Una. Hindi lalaki ang aking napupusuan.
Pangalawa. Mama, patawad pero naisuko ko na.


Baka ang nais iparating sakin ng aking nanay, "kahit ikaw ay pilitin, HUWAG. At huwag na huwag mo ring ibibigay ng kusa."

Hindi ba? May punto siya. Pero mahal, naaalala mo ba ang gabing umuwi tayong magkasama? Hinawakan mo ang kamay na nanlalamig sa kaba. Pinainit mo ang pakiramdam ng akin ng nadama ang pagyapos mo ng dahan dahan sa aking katawan. Nilakbay ng iyong mga halik ang labi kong nagliliyab sa pagkasabik. Ito na ang pinakahihintay kong sandali.

Nasubok mo kung gaano kabilis kong kayang bumigay. Kasabay sa bagal ng oras habang gumagapang ang iyong mga kamay ay sumabay ang pagkatunaw ng aking mga tuhod. Mga puting kumot namantyahan ng pula. Sabihin na lang nating ito'y ating mga kaluluwa na sinakop ng kasalanang ating nagawa. Langit ay aking narating at nakita. Hindi ito isang pagkakamaling aking pagsisisihan. Hindi mo ko nun kinailangang pilitin dahil buong loob ko itong ibinigay ng kusa.

Ilang beses nangyari. Isa... Dalawa... Ilang beses nasundan. Tatlo... Apat... Lima... Ilang beses nating natagpuan ang ating mga sarili sa parehong sitwasyon. Ilang ulit ng nangyari  ngunit pabago bago ng posisyon. At tulad ng magandang panahon, pagmamahal mo'y nagdilim at naglaho. Pinaglaruan, pinaikot ikot sa iyong mga palad na parang laruan. Leeg ko'y aking natagpuang may nakapilipit na kadenang nangangalawang. Kung gaano kabilis **** nahubad ang nakabalot saking damit, ganun din kabilis nagbago ang iyong isip. Saking mga mata ay hindi mo natagpuan ang langit.

Sabi mo kaya **** mabuhay na mukha ko lang ang iyong tinititigan. Kasinungalingan. Sabi mo ako lang ang iyong kailangan. Nagsisinungaling ka na naman. Ang sabi mo ako lang ang babaeng iyong mamahalin. Sana nga'y nagsisinungaling ka lang. Dahil naialay ko na ang aking kaluluwa, puso't katawan sa mga pangako **** iniwan. Templo ko'y nagiba na ng impyernong sinapit ng damdamin ko sayo. Tama nga si mama. Dapa't ito'y aking inalagaan. Akin ng ibibigay saking sarili ang kalayaang aking kailangan. Akalain ko bang lahat ng ipinangarap ko para sating dalawa hindi ko rin pala makakamtan. Hindi mo kailangang manatili. Hindi kita pipilitin. Buong loob ko itong ibibigay ng kusa. Susubukan kong burahin ang mantyang ibinahid mo sa akin. Ikaw ay aking hahayaan kahit ako'y ginawa **** saktan at iwanang duguan. Mahal, hindi ko magagawang pagsisihan ang nagawa nating kasalanan.
Hoping to perform this piece at Sev's Cafe's Open Mic Night. Looking forward to Celine's performance as well.
O, ang daang aking tinahak ay unti-unting kumikitid,
Ang daluyan ng hangin sa paghinga ay sumisikip.
Ang paningin ay nahati sa dalawang lagusan,
Isang madilim na madali, isang mahirap na naliliwanagan.
Ano ang pipiliin? Ano ang susundin?
Ang bulong ng isip? O ang tibok ng damdamin?
  
Ang landas na inakalang magdadala sa tagumpay,
Lulan ng isang bangkang inaalon sa karimlan.
Tinahak ang karagatan ng apoy na nagliliyab,
Nagsaya, nagpakasasa, nagsilbing ulap sa kawalan.
Ang daang binalewala ay bumubulong ng salita,
"Bumalik ka, pumarito ka, tutulungan kita".
Pilit na sumisiksik sa masikip na lagayan,
Ang katotohanang wala kang paroroonan.
  
Ikaw na ninais ang siyang iginapos,
Ng aking katauhan sa pusong naghihikahos.
Sa pagdama ng kasiyahang ikaw lamang ang magbibigay,
Aking tinalikuran pag-asang hinihintay.
Ang lahat ay tinalikuran, itinapon sa kawalan,
Upang makapiling ka sa matatamasang kaligayahan.
Subalit matapos ang gabi ng panaginip,
Ako ay nagising ang kasuota'y lagunit.
Ang lalamunan ay wasak, ang mata ay mapula,
Sa aking paglabas, kinatatakutan nila.  
  
Sa aking paglalakad sa mundong umiikot,
Mga mata'y nagsasabi na ako ay nakalimot.
Nang mapadpad ako sa kuwadradong silid,
Ay nanlaki, nagulat, sa sarili nakatitig.
"Sino ka?" "Sino siya?"Aking pagsusumigaw,
Nilisan ng katinuan, ang kaluluwa'y inagaw.
Nagpatiluhod at doon ay nagnilay,
Ako'y patay na, sinayang ang aking buhay.
  
Isang katauhan ang nababalot sa liwanag,
Nagsasabing " Bumalik ka, pumarito ka, tutulungan kita".
Ang nakaabang ang kamay ako ay hinihintay,
Bago pa man mahawakan ay isang dilim ang bumalot,
Sa likod ng aking isipan, sa harap ko ay may inabot.
Supot na naglalaman ng buhanging Kristal,
Kristal na nagpapasaya at wawasak ng ligaya.
  
Kukunin ba kita at titikmang muli?
Itatapon ba kita at sa liwanag kakapit?
Ano ang gagawin ng isipang sabog,
Sa sayang dulot sa pagkain ng durog?
JOJO C PINCA Dec 2017
Hindi ako kumakain ng tae o umiinom ng ihi,
Lalo namang hindi ako humahalik sa tumbong.
Lumaki ako’ng mahirap at naranasan ko’ng maapi,
Pero kahit kelan hindi sumuko ang diwa ko,
Laging nakikipaglaban ang puso’t isipan ko.
Nakabilanggo ako sa sistema na kinasusuklaman ko,
Oo bilanggo ang katawan ko ng pangangailangan para
Mabuhay pero mulat ang isipan ko. Ang hampas-lupa
Ko lang na katawan ang nakabilanggo subalit ang puso at
Isip ko kailanman hindi mapipiit.

Nakikinig ako pero hindi ibig sabihin na naniniwala ako,
Nagbabasa ako pero hindi nangangahulogan na tinatanggap ko ito.
Ang malayang isipan ang pinaka-mataas na antas ng pakikipaglaban,
Kailanman hindi ito masusupil, apoy ito ng kaluluwang hindi kailanman
Mapapatay; mananatili itong nagliliyab.

Hindi ako sumisigaw sa kalsada o nag-aarmas habang
Nakakanlong sa mga gubat pero patuloy ako’ng tumututol.
Ginagamit ko ang aking panulat sa paglaban. Rebelde ako’ng
Lagalag na hindi matatahimik. Maangas ang aking panulat at
Nagliliyab ang aking mga letra.  

Rebelde, aktibista, radikal, militante, sosyalista, komunista,
Ateista, anarkista – oo lahat ng yan ay ako. All in one ika nga,
Kung saan ang dehado dun ako pumapanig ayaw ko sa mga liyamado
Sapagkat karamihan sa kanila ay tarantado. Pro-labor, pro-masa
Pro-poor siguro nga ganyan ako. Kaya marahil pro-Bonifacio ako at
Hindi pro-Rizal. Kaya siguro idolo ko si Nelson Mandela, Gandhi,
Malcolm X, Amado V. Hernandez at iba pang radikal
kasi tulad nila meron akong Malayang Isipan.
Crissel Famorcan Mar 2018
Nananahimik sa isang tabi
Hindi mapakali
Itinatanong sa sarili
Anong nangyari sa atin nitong huli
Bakit tila nagbago ang lahat?
Matamis **** pakikitungo noon,bakit biglang umalat?
Yung damdamin na dati'y nag-aalab,
Nagliliyab,
Biglang lumamig—
Mas malamig pa sa yelo
Na tila ibinuhos mo sa aking ulo
Kaya nga nagising ako—
Nagising ako sa katotohanang wala nga palang "TAYO"
Ang mayroon lang ay ang "IKAW AT AKO"
At ang pagkakaibigan na tanging maibibigay mo.
Tanggap ko naman yun.
Pero mahal,wag mo naman sana akong paglaruan,
Okay lang naman sakin yung mga kulita't biruan
Pero kung feelings na ang labanan,
Bro, ibang usapan na yan!
Alam Kong Hindi mo alam,
Kase hindi ka nagtatanong
Yung mga pakunwaring concern mo?
Hindi nakakatulong!
Nasasaktan lang ako.
Nasasaktan lang ako sa tuwing pinaparamdam mo ng ilang sandali
Pinaparamdam na mahalaga ako—kahit alam ko namang Hindi!l
Nasasaktan lang ako sa tuwing naaalala kong pampalipas-oras mo lang ako
Dahil wala kang magawa o offline na yung bagong ka-chat mo!
Nasasaktan lang ako sa tuwing nagtatanong ka "pano kung gusto kita?"
At susundan mo bigla ng mga katagang"oy,joke lang yun ah!"
Nasasaktan lang ako sa tuwing pinaparamdam **** nagseselos ka sa iba
Kahit alam ko sa sarili kong hindi naman talaga!
Kase hindi naman talaga!
Nasasaktan lang ako sa bawat pagpuna mo ng suot ko, ng ayos ko,ng itsura ko
O Kung bakit hindi maganda ang isang tulad ko!
Kase pinaparamdam mo saking Hindi ko siya kayang pantayan
Hindi ko siya mahihigitan!
Teka mahal—pinanganak ako para maging ako't Hindi para gayahin ang iba!
Pinanganak ako para sumaya,
Hindi para pakialaman ng tulad **** bida-bida!
Nasasaktan ako— sa tuwing binabanggit **** totoo ang lahat—
Na Hindi ka lang nagpapanggap,
Na Hindi ka nagkukunwaring may pakialam
Na Hindi ko lang batid,na Hindi ko lang alam,na hindi ko lang ramdam—
Na Totoo yung lahat ng pinapakita mo—
Na hindi ka nagbabalat kayo..
Pero naguguluhan ako,nalilito
Isip ko'y nagtatalo
Bakit ganito?
Mahal! Ano nga ba tayo??
Sagutin mo ako!
Ano bang meron sa mga biglaang pagpaparamdam mo?
Pagkatapos ay mawawala't iiwan ang mga tanong sa isip ko
Nakakatanga!
Pinaglalaruan mo na naman ako diba?
Mahal,please lang! Ayoko na!
Pagod na akong masaktan! Please maaawa ka!
Durog na durog na ang puso ko
Ilang beses ko pa ba kailangang mahulog nang walang sumasalo?
Ilang beses ka pa ba magbibigay ng motibo na baka gusto mo rin ako?
Ilang beses mo pang paaasahin ang puso ko?
Mahal, pagod na ako.
Pagod na akong masabihan ng "MARTYR ",ng  "TANGA",
Kaya please lang,tama na!
Palayain mo na ako sa bitag na kinahulugan ko
Palayain mo na ako Sa bitag na nasa mga palad mo—
Palayain mo na ako mula sa bitag ng mapagkunwaring pag-ibig mo!
Jeremiah Ramos Aug 2016
Ang posporo ay isang entabladong ginawa para masira,
Para magbigay ng panandaliang liwanag,
Para sayawan at indakan ng apoy,
At sa huli,
Lilisanin din ito,
Iiwan ang sunog at durog na entabladong isang beses niya lang sinayawan.

Tayo ay dalawang taong ginawa at itinakda ng tadhana para maintindihan natin ang pag-ibig,
Ginawa tayo para masira at maging buo muli,
Para sumayaw at umindak sa bawat kantang maririnig natin sa radyo,
Pinilas at tinapon natin ang huling yugto sa storya natin.
At lahat ng 'to,
ay isang posporong nasindihan na at nadurog,
nagngangalang sana

Eto ang posporong nagngangalang tayo
Sinindihan ito ng tadhana,
Nagliyab tayong dalawa sa kabila ng gabing malamig
Hindi nawala ang indayog ng apoy na pilit hinihipan ng hangin,
Patuloy na nagliliyab, kinakain ang kabuoan ng posporo
Hanggang sa nawala,
Hanggang sa napagtanto ko na ako pala ang posporong sinayawan mo.

Ako ang posporong hangarin ang masayawan ng apoy **** mapangsindak,
At ayaw maubos ng iyong liyab,
Ako ang entabladong pwede **** sayawan nang walang hanggan,
Sana'y hindi ka umalis nang natapos pa lamang ang isang kanta,
Ngunit
Nawala ka
Umalis,
Iniwan ang sunog at durog kong entablado

Ikaw ang apoy na pumuno at umubos sa akin,
Ako ang posporong nagsisilbing patunay ng ating munting sandali
Pinilit kong hanapin muli ang alab mo,
Ngunit napagtanto
Aanhin mo pa ang nasindihan na posporo?

Hanggang ngayon,
Hindi ko pa rin mawari na sa buong akala ko
Sabay nating pinilas ang huling yugto ng storyang sinulat natin,
Ngunit pagkatapos ng lahat,
Tinago mo pala 'to at idinikit muli sa kwento nating dalawa.
jerely Apr 2014
Kung kailan kailangan kita
sa tag-araw na kay init
pa sa nagliliyab na apoy
tsaka pa kita mahahanap
Ang munti kong paypay.
eng translation
When I needed you the most
in the midst of the summer
that hot as a flaming fire
and that's when i found you
my little fan.

I dont know if i translated this correctly
cause there are some words that find me difficult to translate


April 25, 2014
copyright
jerelii.
MR Jun 2019
Sa isang madilim na kuwarto,
ako’y tila mahinhin at ang mga mata’y nakasarado. Nakahiga lamang at kalmado habang nakabalot sa kumot at tila binabangungot ng mga ala-alang ‘di ko malimot-limot nang iwan mo ako. Ang mga ala-alang ito’y kung makapang-asta saking isipa’y parang nagliliyab na apoy na pumapaso sa mga magagandang damdamin kong tila naitataboy.

Ngunit ngayon, tila nawala ang nagliliyab na apoy nang nalalampasan ko na ang lungkot, at tuluyang bumabangon at nililimot  ang mga ala-ala ng kahapon, sapagkat alam ko na ang mga masasamang kahapon ay ‘di pa ang dulo at hadlang upang ‘di ako makabangon.
kingjay Dec 2018
Kapag yumaman na uuwi ba sa San Arden?
Tatanggapin, pagkatapos na pinaghintay naging alipin sa kanyang mga kamay at yapos
At kung mangyari  ay huwag masyado madiin
dahil di pa naghihilom nang lubos

Tambakan ng lupa ang dasalin
para di lumingon o sumulong
Isulat sa libingan
"Bawal Pitasin amg Tutubong Bulaklak"
Upang tumaglay ng mabangong gayak

Nagliliyab ang mga kandila na nakatirik sa altar
sapagkat nakipagsundo sa diablo nang dahil sa mahal
Isinanla ang kaluluwa at ang dugo'y pantubos
Ikamamatay man nakakasiguro ang tambalan ay makaraos

Di ito ang paraan, mabubulok man ang katawang tao, ang isip sa Diyos lang
Mangamba sa tagubilin
Ang huling salita ay hindi mawawala sa puso't panimdim
Gumagabay sa araw-araw na gawain

Ano ang natira sa malawak na lupain?
Tila disyerto na lalong umiinit
Impyerno na sumibol sa kontinente ay
tumatawid ng karagatan
ginagapi ang bawat silid
Ikaw ang araw na nagliliwanag nang maliwanag sa buong araw ko.
Ikaw ang gravity na humahawak sa akin sa lahat ng paraan.
Ikaw ang buwan na nagliliyab sa buong gabi ko.
Kayo ang mga bituin na kumikinang oh.

Ikaw ang oxygen na nagpapanatili sa akin ng buhay.
Ikaw ang aking puso na pumutok sa loob.
Ikaw ang dugo na dumadaloy sa akin.
Ikaw lang ang taong nakikita ko.
Mayroon kang tinig ng kapag ang isang mapanunuya na kumanta.
Ikaw ang Lahat Sa Akin.

Ikaw lang at ako lang.
Pinahinto mo ako sa sobrang kalungkutan.
Pinaplano namin ang aming kinabukasan na parang mayroon kaming isang palatandaan.
Hindi ko nais na mawala ka.
Nais kong ikaw ay maging aking asawa, at nais kong maging asawa mo.
Nais kong makasama ka sa buong buhay ko.
Maria Leslie Apr 5
You straighten my weakness inside.
You color the empty heart.

Your face is my hopes that I can start working again.
Your eyes is my dreams that I started to plan again.

My smiling rose
My spring, my joy, my sun
My river of wine, my heaven
My life, my being, my world
My sun of beauties
My friend, my secret, my jewel
My musk, my amber, my treasure, my love, my shining moon

You don't know how you changed my sad and dark heart into the world of happy and gave life and light.

You opened my heart and I let you in
You don't know how joy I am to see your eyes and your face
You don't know how you brightened my darkness

You woke up my sleeping heart
because of you I don't want to wake up again
if I lose you too I want to go back to sleep

You entered my dark and sick heart
in my feelings it seems like you are a sun
that is blazing with light
and I feel good to feel the warmth of your love
But if you are gone
it seems like everything has disappeared
like a storm
everything is destroyed
by the whip of feelings that
If love is too much it can separate us

Too much love is almost sacrifice my life.
I loved you so much that I would die loving you so much.

It would be better for me to die than to lose you
But to sacrifice my tears and sadness without you than to hurt you so much
Caused I can't be with you.

I love you but I choose to live.

How long will I wait
When will I see your eyes and smiles again
When will I see your light again

The light you brought to my life I will never see in anyone else because it is only from you
that I inherited this light in my mind and heart.

It’s happy today because your light is there
but tomorrow you'll leave me again
I'll cry again in the dark
I don't want to cry anymore
I'm tired of being sad
How can I be happy without you
You are the light and my sun.


******


"𝔸𝕟𝕘 𝔸𝕜𝕚𝕟𝕘 𝔸𝕣𝕒𝕨"

Itinutuwid mo ang aking kahinaan sa loob.
Kinulayan mo ang walang laman na puso.

Ang iyong mukha ang aking pag-asa na muli kong inspirasyon
Natagpuan ko sa iyong mga mata ang aking mga pangarap na muli kong sinimulan na mag Plano.

Ikaw ang nakangiti kong rosas
Ang Aking tagsibol,
aking kagalakan,
Ang aking araw
Ang Aking ilog ng alak,
aking langit
Ang aking buhay,
ang aking pagkamulat,
ang aking mundo
Ang aking araw ng mga kagandahan,
Ikaw ang kaibigan ko
Ang sikreto ko,
Ang hiyas ko
Ang mukha ng kinang ko
Ang kayamanan ko,
Ang mahal ko,
Ang bituin ng buwan sa lahat ng dilim

Hindi mo alam kung pano mo pinaligaya ang puso ko at binigyan ng buhay at liwanag ang malungkot at madilim kong mundo.

Binuksan mo ang puso ko
nagpapasok ako
Hindi mo alam kung gano ako kasaya ng makita ang mga mata mo
Ang image mo ang aking inspiration
Hindi mo alam kung pano mo niliwanagan ang aking kadiliman

Ginising mo ang natutulog kong puso
dahil sayo ayaw ko ng magising pa

kung mawawala ka rin pala sa akin gusto ko nalang bumalik ulit sa pag kakatulog

Pinasok mo ang madilim at may sakit kong puso
sa aking damdamin tila isa kang araw na nagliliyab sa liwanag
Ang sarap damhin ang init ng iyong pagmamahal
Ngunit kung mawawala ka
parang naglaho ang lahat
na tila ba naging isang bagyo ang lahat
nasira sa hagupit ng damdamin
na sobra kung magmahal na makakapag hiwalay sa atin

Sobra kung magmahal na halos ialay ang aking buhay.
Sobra kitang minahal na ikakamamatay ko ng labis na pag ibig ko sayo.

Mas mabuti pang mamatay kaysa mawala ka
nag sasakripisyo ako sa aking mga luha at lungkot na wala ka kaysa ang masaktan kita ng labis dahil hindi kita makasama.

Mahal kita pero pipiliin ko rin ang sarili.

Hanggang kailan ako maghihintay
Kailan ko ulit masisilayan ang iyong mga mata at mga ngiti
Kailan ko ba ulit makikita ang iyong liwanag
Ang liwanag na dala mo sa buhay ko hindi ko na makikita pa sa iba
dahil sayo lang ito namanang liwanag sa isip at puso ko.

Masaya nga ngayon dahil nanjan ang liwanag mo
pero bukas lilisanin mo na ulit ako
Paluluhain nanaman ako sa dilim
Ayaw ko ng umiyak
Napapagod na ako maging malungkot
Pano ba maging masaya na wala ka
Ikaw ang liwanag at ang aking araw.
Written: 9.11.2024
64 May mga sampung taong tumataghoy
Na napapaligiran ng pader na apoy

65 Iyon ang mga kasamahan
Ng dalawang magkasintahan

66 Subalit isa-isang nawala
Kahit hindi man sa nagliliyab kumawala

67 At nang sina Birio at Alyna
Ang natatanging natira

68 Biglang nagpakita nilalang na malaki
Ito ay ang mahiwagang bubuli

69 Kasama nito ay isang nilalang
Na parang kamukha ng minsang humambalang

70 Siya ay nagpakilalang Diwata ng Apoy
Sa Gintong Lupa sila itutuloy.

-07/20/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 179

— The End —