Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Dhaye Margaux Oct 2015
Mayroong isang awiting nais kong marinig
Isang mapagpala at malamyos na tinig
Mayroong isang pangarap na nais kong matupad
Dito sa puso ko'y isa lang  ang aking hangad

Mayroong isang halamang nais kong mahagkan
Nag-iisang bulaklak na may angking kariktan
Mayroong isang pangakong iaalay ko sa iyo
Sa buhay kong ito'y tanging ikaw aking mundo

Koro:
Paglisan ko'y walang iiwanang luha
Paglisan ko'y hindi wakas kundi isang simula
Iiwanan kong bakas ay kahapong walang sigla
Haharapin ko ang ngayon at ang bukas na masaya
Paglisan ko'y hindi wakas, paglisan ko'y pagdating
Sa isang buhay na may pangakong lakas,
Pag-asa at pag-ibig na wagas
Paglisan sa kahapon
Pagdating sa 'king magiging bukas

Mayroong isang damdaming sinikap itago
Pagtahak sa isang landas na di nais mabago
Pagyakap sa liwanag, paghalik sa pag-asa
Maaari nang ipagsigawan, maari nang magsaya

>Koro<
I miss my keyboard. Perhaps this semestral break, I can do this.
kingjay Jan 2020
Sa kanyang himig ako'y nahahalina
Magkasintunog ng mga ibong malaya
Umiindayog sa puso ko't pagsinta
Misteryosong dilag, sino s'ya talaga?

Sa tuwing napapanood 'y anong ganda
Mata'y matimyas na tala sa umaga
Tanglaw sa daigdig na puno ng hiwaga
Liwanag sa bukang liwayway 't hiraya

Manipis ang labing kakulay 'y makopa
Malamyos ang tunog ng bawat salita
Halik ng anghel ang dapyo ng hininga
Halimuyak ay buhay, di nawawala

Kahit panlalaki ang gayak at porma
Na kanyang ginampanan sa prima donna
Munting lawiswis na lupaypay 't mahina
Nang lumaki'y diwata sa encantadia

Ang isip ko ay kinabig 't kinawawa
Ginapos nang mahigpit ng kanyang drama
Madalas ay namumugto ang mga mata
Kapag nasisilayan s'yang lumuluha

Huwag sana pabugso bugso't pabigla
Ang tibo niyang pangungusap at banta
Sapagkat nababagha't natutulala
Damdami'y pinamumugaran ng kaba

Sa kumpas ng mga kamay ay humahanga
Isang paraluman na ang kiyas 'y siga
Hudlum sa kanto na mahal ang pamilya
Pinakamatapang na lahing Claveria

Sa likod ng pagganap ano nga ba s'ya?
Sapantaha ko ay magalang na bata
Binibini at dalagang Filipina
May puring Perlas ng Silangan ng Asya

Lingid sa kamalayan nang napahanga
Sa kanyang angking galing bilang artista
Dagdag pa ang sayaw n'yang mala-prinsesa
Sa makabagong tinikling, siya'y reyna

Araw 'y nakahilig sa katanyagan n'ya
Harap 'y pangarap na sinasalubong pa
Hiyas s'ya sa mundo na walang kapara,
Kumikinang at nagbibigay pag-asa
Jun Lit Sep 2017
Ngayong araw ako'y siyang naatasan
Na ipakilala ang ating kaybigan
Mahirap sabihin, ang inyo nang alam
Kaylangang galing nya'y bigyang katarungan

Sikat sadya itong ating kaibigan
Pang-showbiz ang dating, pinagkakagul'han
Pagkat nang magsabog d’yos ng kagwapuhan
Tabo lang dala ko, sa kanya'y "orocan"

Ngunit bahagi lang 'yon ng katangian
Kung bakit sya'y tunay na hinahangaan
Talino at t’yaga ang kanyang puhunan
Sa pag-aaral ng buhay, kalikasan

Sya'y taong tunay ang angking kabaitan
Na dama ng tao, hayop at halaman
Sa dami ng kanyang lathalaing-agham
Sierra Madre'y nginig, kapag nagtimbangan

Palaka, butiki, ahas at butaan
Nang dahil sa kanya'y lalong natutunan
Lumaki't lumawak ating kaalaman
Kung kaya't umani laksang karangalan

Alam kong sa bawat uri ng palaka
O ibang buhay na sa mundo'y mawala
Kasama natin s’yang lungkot na luluha
Pagkat magkaugnay ang lahat sa lupa

Dedikasyon niya ay dapat tularan
Ipakilala s’ya'y isang karangalan
Si Arvin Diesmos po, Syentistang huwaran
Samahan n'yo akong siya'y palakpakan!
Para kay kaibigang Arvin C. Diesmos, Ph.D.; [For my friend Arvin C. Diesmos, Ph.D.]. This poem was read as introduction to Dr. Arvin C. Diesmos who was a Plenary Speaker at CLADES Summit, organized by the UPLB Museum of Natural History.
AgerMCab Dec 2018
Sa Isang Pitik ng Daliri
Lahat ay para bang binawi
Ang haliging pilit binuo
Ng tapang, tibay at tipuno
Sa paniwalang angking tatag
Kahit kay kupido di natinag

Sa isang pitik ng daliri
Sa puso ko ikaw na'ng naghari
Napuno na ng agam agam
Aking isip at pakiramdam
Sa utak ko'y hindi maaari
Ngunit puso! Ano ang nagyari?

O tadhana labis namang nagbiro
Damdaming  ito nais nang isuko
Ngunit ngiti mo lang kahit palihim
Labis nang pasalamat ng taimtim
Bawat sulyap mo'y may bahid ng langit
Naway sa sunod yakap mo'ng makamit

Sa isang iglap ng orasan
Ganap ngang d ko inasahan
Tinanggap mo aking pag ibig
Puso't isip walang maikabig
Laman ka ng aking panaginip
Sagot ka sa aking pagkainip

Sa isang pitik ng daliri
Panaginip...naging kakampi
Panaginip ang tanging paraan
Masilayan lang iyong daanan
Sa panaginip, aking hiling
Makasama ka sa aking piling
Andy May 2020
Isa kang manunula na karapat-dapat
magmahal at maging masaya.
Isa kang tula
Na may angking ganda
Na minsan ay hindi maintindihan
Kung hindi nilalaan ang oras upang pag-isipan

Minsan pinupuna ng iba
Dahil hindi sila nito pinapasaya
Hindi nila alam
Paano mahalin ang tula
Tanggapin ang lahat ng tayutay at salita nito
Na hindi na kailangan ng kapalit o salitang panibago

Wag kang makinig sa kanila
Ikaw ang tula at manunula
Ikaw ang may hawak ng sarili **** istorya
Ikaw ang magdedesisyon sa bawat salita, linya o stanza
Yakapin mo ang sarili **** ganda
Hindi mo kailangang patunayan ang sarili mo sa iba

Ako’y tanging nagbabasa lamang
Nagmamahal at nagsusuporta
Kung kakailanganin **** humiram ng ilang salita mula sa akin
Wag kang magdalawang-isip na ako’y kausapin
Alam kong balang-araw, malayo ang iyong mararating
Kung hindi ka naniniwala, magtiwala ka lamang sa akin
This was a poem I wrote for a friend's 18th birthday. The original title had her name on it but I tweaked it to make it more general. :>>
Jun Lit May 2019
[Para kay Emerson David V. Jacinto, February 16, 1962 - May 02, 2011)

Mula paglilihi sa ningas ng ilawang gasera
sa sulok ng angking dunong, kaisipa’y namunga,
hanggang sa pagluwal, kasaliw ang palakpak ng sigla,
ulilang panaghoy at sigaw ng malayong pag-asa
- sa panawaga’t tinig ng Inang Bayan, tumugon ka.

Kusang-loob, inihandog, buhay at panahon
Walang alinlangan, payak na pamumuhay ay tugon
Sa lamig ng gabing kamao’y nagkuyom
Kumot mo’y pusong malasakit ang nilikom
- Unan ay konsyensyang malinis at tapat sa layon.

Mapait na dagta ang sa damdami’y nanalaytay
tila ipinahid ng mahabang paghihintay
sa mayamang dibdib ng ating kinagisnang Inay
- ang Inang Kalikasan. Doon ka humimlay,
- Makabuluhang buhay ang iyong tagumpay
Felice Apr 2019
ako'y walang boses, nakakulong at nakagapos
angking karuwagan ay pilit ko mang tinatapos
wasak na repleksyon ay ‘di na yata maaayos

katangi-tanging hiling ay nais mang isatinig
nawa'y poong maykapal, ito'y iyong madinig
sa nagdaang panahon na binabalot ng lamig

ang sariling kapansanan ay tila walang lunas
sa aking pagpikit ay iniibig kong kumaripas
sa mapait na ilusyon na hindi yata lumilipas
novembergirl Nov 2018
Kailangan ba nagsimula itong aking pagtingin?
Simula't sapul hanga ako sa iyong angking
Kabaitan, katalinuhan at pagiging malambing
Napukaw mo ang aking damdamin

Noo'y di lingid sa aking kaalaman
Ikaw pala ay aking magiging kaibigan
Usap nang konti, tawanan sandali
Marupok na puso'y pilit winawaglit

Mali bang ika'y aking pangarapin?
Sa'yo lang ata tumibok itong damdamin
Konting asaran na lang at ako'y matatangay
Sa iyong mga matang laging nagpupugay

Ngunit sabihin man nating gusto kita
Ako'y duwag kaya't 'di ko magawa
Takot masira kung anong meron tayo
Sa minsang "Hi-hello" makukuntento ako
gian Mar 2020
Heto na naman ang madaling araw
Walang kausap, walang natatanaw Paulit-ulit na ang aking mga sigaw,
At ang luhang galing sa aking mata'y umaapaw

Hindi ko alam ang aking gagawin
Para sabihin ang aking mga damdamin
Aking puso't isipan ba'y susundin?
Kahit masalimuot pa ang nakikitang pangitain

Pilit na pinapalakas ang angking kalooban
Para tuparin ang maaring nakalaan
Sa pag-iirog kong tagal ko nang inaasahan
Na ngayo'y pilit kong gustong maintindihan

Pero biglang nawasak ang puso
Biglang bumilis ang tibok ng aking pulso
Nang sinabi mo ang mga katagang mapanukso
Ang mga salitang sinabi mo nang walang tuso

"Lumayo ka" at lumayo nga akong nagdadalamhati
Ngayo'y hinahatid ka sa kanyang may ngiti
Kahit sobrang sakit na ang aking pighati
Magpapakalayo na lamang saiyong ikabubuti
Jun Lit Dec 2019
Hayaan n’yong lumuha ang aking puso.
Malungkot na tanawin ang ganitong tagpo:
          Hinihiwa mo ang balat ng iyong kinabukasan
          at duguan na ang angking kasalukuyan
          gayong hindi pa nga naghihilom man lang
          ang mga sugat ng mapait nating nakaraan.

Subalit masahol ka pa sa putang bayaran
na katawan ang puhunan, kapalit ng panghapunan
at pagkain sa kinabukasan.
Ikaw - dalawa, tatlo, limang daan,
kapalit di lang ng iyong karangalan.
Idinamay mo pa ang kapakanan ng bayan.

Hindi na maaasahan ang dati’y sagradong balota.
Karaniwang papel na lamang ito na may mga nakalista
At tila tiyan **** nag-alboroto ang diniktahang makina,
na kung ano’ng isinubo, siya ring isusuka.
Pagkatapos kukulapulan ang daliri ng panandang tinta.
Nang humiga ka sa tae, nagmamalaki ka pa:
          Sapagkat ang makinang tila kumpisalan,
          may kapirasong tari ng makabagong sabungan
          na kahit na alin pang mga tandang ang maglaban,
          tukoy na ng kristo ang panalo sa pustahan.

Tapos na ang kwento’t hindi na totoo
ang sinabi ng bayaning ang Pilipino
ay karapat-dapat sa buhay na nasasakripisyo.
Hindi na. Hindi sa salinlahing ito.
Sa darating pang mga kabataan, siguro,
sa kanila, magbabaka-sakali ako.
One hundred forty years ago Dr. Jose Rizal wrote that "youth is the hope of the Filipino nation." This year (2019), the Philippines celebrates the 123rd anniversary of his martyrdom. Whereas I agree with him on vesting his hope on the youth, I have doubts on the truth of such hope in the present generation of Filipinos. Here's a rough translation:
Not In This Generation

Let my heart weep
This is such a sad scene:
You're slashing the skin of your tomorrow
and the present that you claim is bloodied
and yet the wounds of painful yesterday
has not even started to heal

But you're worse than a *******
who lets her body for rent, to pay for dinner
and food for the next day.
You - two, three, five hundred bucks
in exchange for your honor and dignity
and the welfare of your nation as well, unfortunately.

The once-sacred ballot is not one savior we can rely upon
It has turned into an ordinary paper with roster of names listed on
And just like your troubled tummy goes the vote-counting machine
what you made it swallow, it will gag it whole just the same
After the indelible ink stains your finger and nail
You're lying down on ****, and yet you can brag of your shame
For that machine that's like a confessional
has a little piece of scythe of fighting ***** these modern times
whichever roosters fight on the line
the referee in the arena already knows the winners to proclaim.

The story's done and it has ceased to be true
as one hero said that the Filipino
is worth dying for
Not anymore. Not in this generation. No.
Among the young ones, maybe, my bets I'll throw,
on them, I'll try again, I'll have a go.
Taltoy Jun 2018
Buhok na itim,
Mapupulang mga labi,
Liwanag sa dilim,
Ang ngiti **** natatangi.

Pinupuri sa angking ganda,
Alindog na mala dyosa,
Naaakit mga matang tumitingin,
Mga puso'y nahuhumaling.

Natatanging ganda,
Epekto'y mala gayuma,
Gandang di lamang pabalat,
Nag-uumapaw, higit pa sa sapat.

Kahit sino man ang tanungin,
Ang sagot ay siya,
Siya at wala nang iba,
Ang reyna, ang susuot ng korona.

— The End —