Gusto ko gumawa ng tula
Tungkol sa pag-abot ko sa mga tala
Panulat ang talas ng iyong salita
Sa mala-papel kong panangga.

Ilang taludtod pa lamang
Kamay ko'y saaking luha nag-aabang
Hatid na sugat 'di na mabilang
Sa puso kong hindi mo binigyang galang.

Isip ko ay napunta na doon sa sulok
Pati ang puso kong mabagal na ang tibok
Hindi pa kasi tapos ang tula nating sasangga sa mga bundok
Kaagad mo nang tinadtad ng walang katapusang tuldok.

aanhin mo ang bayang mayaman,
bayang maunlad at sapat,
kung patay na ang mamamayan,
at sa kalayaan ay salat.

Minsan mapapaisip ka na lang
kung ikaw ba ay nagkulang
o siya yung di lumaban.

Mapapaisip ka na lang
kung tama bang ikaw ang nahihirapan,
patuloy na lumalaban,
gulo’y subok na iniwasan,
upang di lang siya masaktan.

Mapapaisip ka na lang
kung kaya ka ba iniwan
kasi kahit gaano mo ipaglaban
— na lahat ng problema niya ikaw na pumapasan
umuuwi ka paring luhaan.

Tama ba na tratuhin ka ng ganito?
na parang laruan na pag sawa na sa iba,
ikaw naman ang gusto?

Tama ba na maramdaman mo
ang sakit na nasa iyong puso
kasi pinili mo siya
kahit alam ng utak mo
na di siya nakakatulong sayo?

Tama ba na sa dinami dami ng taong
araw araw na kumakausap sa’yo,
dito ka pa nahulog
sa taong di ka naman isasalo?

Ang dami kong sinasabi sa ibang tao
na maraming gago sa mundo
na di dapat sila papaloko.
Pero sa dulo din pala,
ako yung magmamahal ng tulad mo.

Pasalamat ka,
ako na yung nagparaya
siguro kasi di ko na rin kaya
lalo na’t nakita kitang may kasamang iba.

Tinago mo pa,
sinabi **** kaibigan mo lang siya
ngunit ang totoo pala,
pag di tayo magkasama
tumatakbo ka pabalik sa kanya.

Di na rin siguro ako magtataka
kung bakit mas pinili mo siya
baka dahil ang puso nyo’y nagtugma
o mas magaling lang siya sa kama.

Bakit nga ba ako nagpakatanga?
Nadaan mo nga lang ba ako sa iyong matatamis na salita,
mga pangakong di ko alam kung matutupad ba
o sadyang uhaw lang ako sa pagmamahal
kaya nung nakita mo ako’t nagpapakahangal
nasabi **** “pwede na ‘to, di rin naman ako tatagal.”  

Sinabi ng mga magulang ko
na lahat ng tao pinanganak ng may puso
na kailangan mo lang intindihin at mahalin
dahil sa dulo, pagmamahal niya’y iyong aanihin.

Pero akalain mo yun,
may mga tao palang tulad mo
na di mo alam kung wala ba siyang puso
o ipinaglihi sa demonyo.

Nakakatawa ka,
na lahat ng dugo, pawis, pati narin oras
sayo ko lahat nawaldas
buti sana kung nababalik mo ’to
pero wala, ginawa mo akong uto uto.

Isa kang patunay
na may mga taong
na kahit lahat ng pagmamahal sayo ay ibigay
nag hahanap ka parin sa iba
ng wala kang kamalay malay.

Ngayon,
tapos na ako.
Di ko kailangan ang isang tulad mo.

Sa lahat ng gago sa mundo,
ikaw pa ang pinili ko,
ikaw pa ang minahal ko,
ikaw pa ang pinagubusan ko ng oras ng ganito,
ikaw pa ang sumira sa’king utak at puso.

Pero salamat din sa’yo
dahil kung hindi sa pang-gagago mo
hindi ko mapapansin na ang pagmamahal di ko lang makukuha sa’yo
hindi ko mapapansin na marami rin palang masasama sa mundo
na ang gusto lamang ay makitang mawasak ang sarili ko.

Andami kong natutunan
di lang tungkol sa mga tulad mo
kundi pati na rin sa sarili ko:
na kaya ko palang magmahal ng ganito
na kaya ko palang lumaban ng husto
na kaya ko palang ibigay ang lahat pati narin aking puso.

Ngayong,
mag isa na ulit ako,
mas masaya na ako.

Kaya sa susunod na darating sa buhay ko,
tandaan mo
nagmahal ako ng gago
kaya ayusin mo ang buhay mo
kung ayaw **** sulatan kita ng ganito.

For a long period of time, we have been told to conform to the different standards set for us by the society. We grew up in a system where having milk colored skin and lean, slender bodies is the only acceptable image of beauty. Several advertisements and individuals will try to tell you what you need to buy or do to improve yourself, and I’m writing this letter to say that you are superb; a creation of purpose.

In a world where violence, fear and hate continue to exist, it is essential for us to unify and persist in eradicating the barriers that have been placed before us. Regardless of our differences - our backgrounds, religions, ethnicity, political views, jobs, academic standing, and flaws or perfections – we all want the same thing in life: respect, love and success. We all want to be seen and esteemed for who we are but we must also know that a women’s success doesn’t equalize with another’s failure. It is important that we work forward in life hand in hand, rather than to step on others just to rise above everyone else. Know that there is a time, place and an opportunity for all of us to accomplish our dreams. Know that you are able to think for yourself – despite of what the world keeps telling you. I believe that women like you and me are capable of creating history every day. I believe in the power of inseparability, that we could push the boundaries and open other people’s minds to a better discourse if we collectively act to make it happen.

As we celebrate International Women’s Month, I encourage you to find the good in the women around you. Let yourself be inspired by their experiences setbacks and victories. By doing this, we not only strengthen our respect for one another, but we open doors for others and ourselves.

This is letter is for all the women who’s looking for their place in this world. Whoever you may be – a student, a businesswoman, a coach, a lawyer, a janitor, a musician, a scientist, a military, a teacher, a traveler, a doctor, an athlete, a poet, or a transwoman – know that you are smart, beautiful, inspirational and strong.

Thank you for being yourself.

Sincerely,
Pat

ako ay nakatulala
sa lugar kung saan walang madla;
at ang isipan ko'y binabaha
ng mga hindi ko nasabing salita.

ako ay nasa dagat pa rin,
at ang bawat ihip ng hangin
ay simbolo ng aking dalangin
na sana siya ay mapasa akin.

ang mga puno ng niyog
ay gaya ng pagmamahal kong matayog.
mataas at hindi makasarili,
spaagka't sakanya ay nawiwili.

ang bawat butil ng buhangin
ay parang pag-ibig kong hindi kapusin;
bilyon-bilyong damdamin,
pag-ibig para sakanya na hindi ko inamin.

ang bawat alon na humahampas,
ay parang mga sandaling aking ipinalagpas;
mga bagay na matagal ko na dapat sinabi,
ngayon ako'y ginagambala ng pagsisisi.