Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Quando acordo e penso em tudo que o mundo tem,
Me reconcilio com o vento que vem .!
Me engano a mim mesmo e a mais ninguém,
No mundo abençoados os dias sempre serão,
Acolho a noite e a sua sedutora escuridão...
O mundo de estrelas cintilantes e brilhantes no meu céu,
Velas de paz que se perdem no além.


Quando penso no mundo da tristeza, guerra e xenofobia,
As flores florescem sem o aroma, sem alegria!
Os seres humanos nascem desprotegidos e sempre nus,
Para a vida que os chama e por caminhos cruzados os conduz.


Parece que o  mundo não quer morrer com tua alma viva,
Tudo se transforma  e no universo as galáxias componentes do meu mundo organizadas como organismos ficam à deriva.
O mundo temporal que nos rodeia  aparece e desaparece,
Com ou sem magia de quem  o ama e conhece.


Deixai o mundo ser feliz com aquilo que lhe foi destinado,
Amar o seu céu,  o seu rio de água doce e seu mar sempre salgado.
Deixai que haja salgueiros verdes e campos em flor,
Que o mundo seja repleto de coisas,  gentes e amor...
Mundo, paz,natureza,guerra
Borges Apr 2020
Dame de todo a la vida inexacta, que tenéis que decirme vida propia y esclava a algo más puro y exacto.

De donde viene la radio de escenografías perfectas, echas y derechas, cambiando el mármol de las cosas.

Recién nace tu cara y vuelvo a la otra la que tenes cuando apenas te queda grandeza.

Tengo más pan que darte, si te esperas un poco, te lo daré a medias entre las manos de tu arena.

Te mantengo en mis poderes, que son de sal y de arena, por eso vives en el reflejo.

Propia compañía de asteroides y flores marcianas de donde viene tu dar a todo lo no existente.

La mano que escribe era poderosamente sublime, de allí yace la pureza, lo más puro.

Tenemos que lograr regresar a el paraíso, si no podemos perderemos la luz ancenstral, que te falta humanidad?

El error de la nuestra era la mujer acercándose a él otro mundo.

El cuero arde
cómo arde el cartón,
como arde el presente, en los dos hemisferios

Hay lugares donde los pies protestan,
donde la impuntualidad es menos sutil  
y se disfraza con vernáculas y un buen traje  

Lugares donde hablan tu lengua
y donde hablan las mías
mientras se sirven un plato de comida antes
de despedirse y ir por su día

Donde se enfrían los pies,
y coreo un rio rojo
Donde se escurre la vida sagrada
en un palomar de discordia

2.
Ahí nadie vuela
yo quisiera decirles que de ese recinto
ninguna persona toma vuelo

Sin falta de acuerdo,
nadie vuela
y cielo azul,
azul de ahí se ve lejos

De ahí veo las manos de los viejos levantadas hacia cielo
en balanceo
y me quiero ir.

Camino hacia mi madre.
<<de aquí nadie vuela>> le susurro a ella  
 en el oído
pero ella levanta sus manos más alto
y me ignora

Me trago mi nudo de garganta,
y decido ir me,
pues de aquí no e de volar

3.
El creer es necesario-fe
cómo es necesario
el hacer-acción

Dos hemisferios, en un solo mundo
y tú plenitude de vida
acatan la flor de esperanza en mi corazón.

Se que todo vuela, cuando viene el viento del cambió.
Pienso en el cambio de actitud de la cual nuestra generación debe y tiene que tomar para reinventar nuestro mundo colectivo. Es fácil hablar de esto usando abstracciones, más en nuestro día a día es difícil explicarle a alguien quien tuviese la fortuna de haber nacido en un país rico, que deben conservar agua, reusar lo más que se pueda ...que deben en corto cambiar sus vidas. Pero lo más difícil es hacerle a algunos usar  sus manos, resistir lo ser pasivos.

Hay muchos que temen lo que será de nuestro futuro, pero yo veo los bellos niños de todas partes del mundo, inventando nuevas telas, avanzando tecnologías, y dándole a la vida un buen arranqué. Ha ellos les debemos cuidar este mundo, pues son sus herederos.
japheth Aug 2018
Minsan mapapaisip ka na lang
kung ikaw ba ay nagkulang
o siya yung di lumaban.

Mapapaisip ka na lang
kung tama bang ikaw ang nahihirapan,
patuloy na lumalaban,
gulo’y subok na iniwasan,
upang di lang siya masaktan.

Mapapaisip ka na lang
kung kaya ka ba iniwan
kasi kahit gaano mo ipaglaban
— na lahat ng problema niya ikaw na pumapasan
umuuwi ka paring luhaan.

Tama ba na tratuhin ka ng ganito?
na parang laruan na pag sawa na sa iba,
ikaw naman ang gusto?

Tama ba na maramdaman mo
ang sakit na nasa iyong puso
kasi pinili mo siya
kahit alam ng utak mo
na di siya nakakatulong sayo?

Tama ba na sa dinami dami ng taong
araw araw na kumakausap sa’yo,
dito ka pa nahulog
sa taong di ka naman isasalo?

Ang dami kong sinasabi sa ibang tao
na maraming gago sa mundo
na di dapat sila papaloko.
Pero sa dulo din pala,
ako yung magmamahal ng tulad mo.

Pasalamat ka,
ako na yung nagparaya
siguro kasi di ko na rin kaya
lalo na’t nakita kitang may kasamang iba.

Tinago mo pa,
sinabi **** kaibigan mo lang siya
ngunit ang totoo pala,
pag di tayo magkasama
tumatakbo ka pabalik sa kanya.

Di na rin siguro ako magtataka
kung bakit mas pinili mo siya
baka dahil ang puso nyo’y nagtugma
o mas magaling lang siya sa kama.

Bakit nga ba ako nagpakatanga?
Nadaan mo nga lang ba ako sa iyong matatamis na salita,
mga pangakong di ko alam kung matutupad ba
o sadyang uhaw lang ako sa pagmamahal
kaya nung nakita mo ako’t nagpapakahangal
nasabi **** “pwede na ‘to, di rin naman ako tatagal.”  

Sinabi ng mga magulang ko
na lahat ng tao pinanganak ng may puso
na kailangan mo lang intindihin at mahalin
dahil sa dulo, pagmamahal niya’y iyong aanihin.

Pero akalain mo yun,
may mga tao palang tulad mo
na di mo alam kung wala ba siyang puso
o ipinaglihi sa demonyo.

Nakakatawa ka,
na lahat ng dugo, pawis, pati narin oras
sayo ko lahat nawaldas
buti sana kung nababalik mo ’to
pero wala, ginawa mo akong uto uto.

Isa kang patunay
na may mga taong
na kahit lahat ng pagmamahal sayo ay ibigay
nag hahanap ka parin sa iba
ng wala kang kamalay malay.

Ngayon,
tapos na ako.
Di ko kailangan ang isang tulad mo.

Sa lahat ng gago sa mundo,
ikaw pa ang pinili ko,
ikaw pa ang minahal ko,
ikaw pa ang pinagubusan ko ng oras ng ganito,
ikaw pa ang sumira sa’king utak at puso.

Pero salamat din sa’yo
dahil kung hindi sa pang-gagago mo
hindi ko mapapansin na ang pagmamahal di ko lang makukuha sa’yo
hindi ko mapapansin na marami rin palang masasama sa mundo
na ang gusto lamang ay makitang mawasak ang sarili ko.

Andami kong natutunan
di lang tungkol sa mga tulad mo
kundi pati na rin sa sarili ko:
na kaya ko palang magmahal ng ganito
na kaya ko palang lumaban ng husto
na kaya ko palang ibigay ang lahat pati narin aking puso.

Ngayong,
mag isa na ulit ako,
mas masaya na ako.

Kaya sa susunod na darating sa buhay ko,
tandaan mo
nagmahal ako ng gago
kaya ayusin mo ang buhay mo
kung ayaw **** sulatan kita ng ganito.
it’s basically means “To All The Douchbags In The World”

first spoken word piece i’ve ever attempted to write and will record soon

to all the filipinos out there, hope you enjoy it.
to everyone else, a translation will come out soon, let’s just pray my anxiety won’t get the best of me.
Brent Oct 2017
Limutin na ang mundo
Forget the world
And its intricacies
Your abusive father
Your good-for-nothing frenemies
Let go of the earth
Reach for the uncertainties


Nang magkasama tayo
I'll be here holding your hand
Reading your fears
In the lines of your palm
While feeling your taken risks
In the spirals of your fingertips


Sunod sa bawat galaw
Let me take the lead
Follow my steps
As we waltz off
From our consciousness
to the chains of the world


Hindi na maliligaw
We'll never be lost
When all miseries will be unknown
Or at least, we'll be lost
In all that is ours


Mundo'y magiging ikaw
*You will be my world
And I hope I'll be yours too
A poem based from the lyrncs of "Mundo" by IV Of Spades. They're a great indie OPM band, if you're not familiar. Check them out!
Elena Ramos Jun 2016
A la Humanidad
ELENA RAMOS

Ciertamente todos buscamos lo mismo
Poder, Dinero y Fama
Ser mejor para ser escuchados por todos
Tener dinero para poder comprar a todos
Y tener fama para ser reconocidos por todos
No podemos pretender ser supremos ante civilizaciones a las cuales somos exactamente iguales
Tenemos rasgos distintos, dialectos variados pero
Al final somos iguales

Esperamos un desastre para poder unirnos
Uno en el cual tengamos miedo de morir y ser derrotados por fuerzas mayores
Talvez debamos esperar ese fenómeno que cambie a la humanidad
Algo que jamás hayan podido ver nuestros ojos
Un desastre natural que acabe con todos
Una plaga que nos destruya lentamente

En la humanidad hay mucha corrupción, hay desastres creados por nosotros
Hay guerras santas, hay asesinatos planeados
Porque?
Por poder, dinero y fama
Somos invencibles en nuestras mentes, pero que pasa si afuera de nuestra visión
Hay algo más grande que todos juntos
Una fuerza invencible, un poder sobrenatural que en cualquier momento decida destruirnos
Talvez sea suerte o sea el destino

Si decidimos separarnos a diario
Si creamos más violencia
Si hay más separación de naciones
Si hay más hambre
Más infestaciones, más personas mueren a diario
Es inevitable es un proceso natural del hombre
Pero, aceptémoslo más muertes son causadas por nosotros mismos.

Soy tan humana como todos ustedes
Es un acto de paz y un pacto de unidad
La raza humana pierde su escencia
De ser capaces de analizar y ser luz
Somos ciegos y egoístas
Un ego que saciar
Un espíritu que alimentar
A base de mentiras, engaños y sacrificios

Ser pobre o rico
Tener todo o  ser nada
Ver morir pero no actuar
Decidimos sentarnos a ver lo que pasa
Pero  porque no somos parte del espectáculo mejor?
Organizaciones a diario luchan por cambiar el mundo
Fotos de acontecimientos que impactan un rato
Después son desechos que olvidamos por lujos y mentiras


El humano se convirtió en el monstruo más grande que deberíamos temer
Esa sencillez de aceptar el fracaso
Inhumanos ante las crisis de los demás
Muertes por ganas de poder
Muertes por religión y creencias
Si crees en algo, créelo
Pero
Piensa si va en contra de ti y de tu generación
Dos bandos iguales peleando por ser más notorio
Sangre derramada para demostrar grandeza
Lujos para despilfarrar
Lugares hermosos que son destrozados
El hábitat humana dejo de ser para los humanos

Nos convertimos en cosas materialistas
Sin propósitos de vida
Luchemos para ser iguales
Sin distinción de raza, ****, religión, política...
Constantemente decimos eso
Pero realmente se cumple?
Si eres humano y lees esto
Piensa que estás haciendo en este momento
Estas cambiado para bien a tu humanidad?
Fernanda Savaris Jan 2016
e com essa marra sua
eu faço nosso laço
e ajeito nosso passo
como quem se perpetua

e com esse teu jeitinho
eu nos desenho, sem pressa
te encho de carinho
e o delírio me atravessa

na tua cama
contorno as tuas linhas
que eu sei não serem minhas
mas trato como quem ama

e nesse paralelo criado
nesse universo só nosso
eu faço o que posso
pra ver o mundo atravessado

como quem ama
meu bem
solEmn oaSis Nov 2015
maglayag gamit ang bagwis ng alapaap
duon walang sino mang makaka-apuhap
sa bawat hikbi ng pag-iyak
halu-halong luha ng galak*

pakawalan ang enerhiya ng kamalayan
sa araw-araw **** ensayo ng paglisan
ipagmalaki ang kulay ng iyong pagbabago
sabihin ng matingkad sa mundo at wag itago

magpakatatag ka sa hamon ng kaibigan
hawakan ang ningas sa iyong mga kamay
maging mahina sa tawag ng pagmamahalan
ibalik-tanaw ang ibinunga ng iyong tagumpay!
isang wika sa mabuting ibubunga!
INTERNATIONALLY IN OTHER WORDS..."an idiom optimism"
Peanut Jul 2015
Ayoko nang bumalik sa reyalidad,
Bagamat naroon ang mga taong
Nanakit sa akin.

Ayoko nang bumalik sa reyalidad,
Dahil sawa na akong masaktan ng
Paulit - ulit.

Dito na lang ako sa aking mundo,
Mundong aking nilikha,
Mundong kung saan ako ay masaya,
Dahil ako lang ang naghahari,
Naghahari at nag-iisa.

Ngunit kahit ako ay nag iisa,
Ang mundo ko rin ay para sa iba
Para sa kagaya ko na nagdusa sa isinumpang reyalidad

Malaya kang makakapasok sa aking mundo,
Malayang gawin ang lahat,
Bagamat hindi kita sasaktan,
Malaya karing makakalabas sa aking mundo,
Kung balak **** subukan ulit ang reyalidad,
At pag ikaw ay nasaktan muli,
Bukas parin ang aking mundo,
Upang may masilungan, may maiyakan

Basta ipangako mo lang sa akin,
Wag mo rin sana ako saktan,
Ang mundo ko ay sa iyo rin,
Sa iyong-iyo nang walang hanggan.
Ikaw, gusto mo ba sa aking mundo? Tara!
Para sa taong inapi ng reyalidad
[ ]
mira los objetos
dispuestos tan orgánicamente

míralos ahí
castos y sumisos

míralos desde esa luz
servicial que nos devela
la poderosa mirada propia

mira la luz
eterna en su carácter
de signo y energía

mírala anidar
en los objetos que miramos

mira cómo germina
en nuestro conocimiento del mundo
(un viejo poema del 2008 o 2009)
Next page