Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
joycewrites Aug 2016
Kaibigan,
Hindi ka ba nagsasawa?
Sa pagkapit sa isang relasyong
ikaw nalang ang may sandata?
At ang tanging kalaban
ay ang taong ipinaglalaban;
Ipinipilit manalo sa digmaan
na kung saan lahat ay talunan—
At ang pagkapanalo ay makakamit
sa pamamagitan lamang ng pagsuko.
Kaibigan,
Itigil mo na ang iyong kalbaryo.
Itaas mo na ang puting bandila,
Bitiwan mo na ang iyong sandata,
Dahil ang rason ng iyong paglaban
ay sinukuan ka na.
Collab by Mary Joyce Tibajia and Ramram Rarama
joycewrites Jul 2016
Do you remember the story of how I broke my ankle when I was 15? Of how badly hurt and scared I was? Of how vulnerable and weak I was?

When you left me,
I felt 15 again.
(c)2016 - Mary Joyce Tibajia
joycewrites Jul 2016
You're the kind of poem whose words are written in red lipstick on my bedroom mirrors:

it screams danger.
(c)2016 - Mary Joyce Tibajia
joycewrites Jul 2016
She wanted to shout how badly she misses you—
From the mountains, to the oceans,
to the clear blue horizon;

But with shaking hands and a heavy heart, she chose to write it instead;
Just to get the mere thought of you out of her head—

*I miss you.
(c) 2016 - Mary Joyce Tibajia
joycewrites Jul 2016
She was never steady—
always ready for the grand depart;
she lived for take-offs and landings—
she's the girl with a suitcase heart.
(c) 2016 - Mary Joyce Tibajia
joycewrites Jul 2016
Boy, the word "i love you" has become so common in your mouth that it already grew molds of lies and uncertainties.

You play with feelings with your matchsticks in hand.
tell me, why do you keep on playing with fire—constantly burning another heart's desire?

Ashes after ashes of your burnt relationships,
you jump into another loveship with your matchsticks still in keep.
Aren't you wondering, is love really what you seek?

Cause if you are,
then no, it isn't.
My grandmother once told me,
you don't just build then burn bridges with no intent.
(c) 2016 - Mary Joyce Tibajia
joycewrites Jul 2016
Hayaan mo akong gawin kang obra—
Ipipinta kita gamit ang mga kulay ng pagmamahal na sinayang niya.

Hayaan mo akong gawin kang obra—
Kung saan ang pangalan mo'y mamumuhay sa bawat tulang isusulat ko tungkol sa pagibig, sinta.

Hayaan mo akong gawin kang obra—
Iguguhit kita gamit ang mga kamay kong kailanma'y hindi nakalimot sa mga haplos mo, pangga.

Hayaan mo akong gawin kang obra—
Ipagdidikit natin ang mga pirasong sinira ng nakaraan.
Pangako, mahal, 'di ka na mawawasak muli kailanman.

Hayaan mo akong gawin kang obra -
Dahil mahal, hindi mo man nakikita, isa kang tunay na obra maestra.
Hayaan **** ito sa'yo ay aking ipadama,

Hayaan mo akong gawin kang obra.
(c) 2016 - Mary Joyce Tibajia
Next page