Mga ala-alang iginuhit
ng nakaraan,
mga bagay na nabura
ngunit bakas ang marka.

Mga oras na lumipas
na katulad ng bula,
usok at ulap
- agad pinapawi ng
matulin na sandali.

Sa maraming
minsan na nag-daan,
sa maraming tagpo
- kuwento ng mga kahapon,
minsan lamang dumating ang
pag-kakataon.

At kung ang hiling
ay inabot na sa piling,
huwag ng palampasin,
Pagkat minsan - mabait,
madamot o matampuhin
ang tadhana.

Alalahanin na kailan
ma'y di maaaring
mapaki-usapan ang panahon
na ulitin o madalaw
ang lumipas na kahapon.

Still-water canvas,
glossy painted, finished by reflection.

- the lake of fleeting lights

Nais kong simulan
pagka't di ko matanto
bakit nagiging tuluyan
kang laman ng aking
diwa at isipan.

Sinubukang ibaling
sa ibang bagay,
ngunit bakit tila ikaw
ay kumakaway na halos
di ako mapalagay.

Paniniwalaan kaya kung
malaman mo na tila nakaguhit
ang iyong ngiti, na di ko alam
kung paano wariin sa aking sarili.  

Sa pag-lalim nga
din nitong gabi,
sa apat ng sulok
napapamuni muni.
Wari ko'y may tawag
ang damdamin at tila
may napili.

Hinahamon ko ang
aking puso dahil
pag-kakatanto ko'y
may nakapunlang
butil ng pag-suyo.

Ipag-paumanhin ang
aking panulat,
dahil ang katotohana'y
di ko alam ang wastong
pamamaraan kung ano
o paano ba ang dapat.

Marapatin nga sana
ng kalangitan,
isinusuko sa ilalim
ng sansinukob na
bihagin ng buwan
at mga bituin
ang pag-sinta;
na sa bawat pag-kutitap
nila ay maipamasid
ang kinang at taglay
ng wagas ng aking paghanga

Love is more than sightless we know.
Love is the whole thing,
everything in this world;
- you can do either good or bad,
right or wrong,
in kindness or selfishness
- literally just for ourselves or to anyone else we genuinely love.
Love has it all labels – it’s all about us how we give love neither an evil nor a brilliant name.