Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Jandel Uy Mar 2017
Ikaw na babaeng sumasayaw sa dilim,
   Ikaw na nakakapit sa patalim:

Di ba nasusugat ang porselanang palad
    Na kasing lambot ng puwit ng sanggol?

Sa matalim na kutsilyong kinakapitan
      Ano mang oras hahatulan ng lipunan?

At sa higpit ng piring mo sa mata,
     Pasasaan pa't mabubulag ka na

Ikaw na babaeng gumigiling-giling,
   Iba't ibang laway ang pinanghihilamos gabi-gabi

Ang sugatan **** puso'y walang gamot
    Ngunit ang kandungan mo'y sagot

Sa mga problema ng mga lalakeng–
      Naghahanap ng panandaliang saya.

Ikaw ba, babaeng hubad,
   Naranasan mo na ba ang lumigaya?

Kumusta na ba ang anak mo sa una **** nobyo?
     Balita ko'y di ka na niya kilala.

Hindi ba't may tatlo ka pa sa probinsiya
   Na pinagkakasiya ang padala **** barya?

Naalala mo ba ang bilin sa 'yo
     Ni Karla na siyang una **** bugaw?

"Huwag **** bigyan ng puwang sa utak mo
      Ang sasabihin ng Inay mo.

Sasampalin ka niya, di ng palad niya,
     Kun'di sakit na dama ng isang Ina.

At iyon ang pinakamasakit
    Sa lahat ng puwedeng sumakit."

Ilang ulit mo na bang tinanong ang sarili
   Kung saan ka nagkamali?

Kung ilang liko ang ginawa
     Para mapunta sa hawlang 'sing dilim ng kuweba

Na pinamamahayan ng mga paniking
     Takot sa liwanag na magpapakita ng mga galos

Na bunga ng mga gabing kinukurot ang sarili,
     Tinatanong, hinihiling na sana'y bangungot lamang

Ang buhay nila sa dilim,
    Pasasaan pa't nasanay na rin.

Ikaw na isang mabahong lihim
   Ng mga mister na may misis na bungangera

Ha'mo na't sa iyo naman sila panatag
     Sa mga suso **** malusog, pinili nilang humimbing.

Ikaw na pantasiya ng karamihan,
   Ano ba ang pakiramdam ng pinagsasalsalan

Ng mga nagbibinatang hindi pa tuli,
      Ng mga lalakeng di kaya ang presiyo mo,

O ng matandang libog na libog sa mabango **** kepyas
      Ngunit nanghihiram ng lakas at tigas sa ******?

Saan ka na ba nakapuwesto ngayon?
    Sa Malate, Morayta, Quiapo, o Aurora?

Ilan na ba ang napuntahan mo?
  Ilan pa ba ang bibiyayaan mo ng iyong alindog?

Sa Makati Ave, Pasay, o sa Parañaque?
      Ha'mo na't langit pa rin naman ang dala mo

Kahit na alam ninyo ng Diyos
    Na nakaukit na ang pangalan mo sa impyerno.

Ikaw na babaeng walang pangalan,
   Ano ba ang itatawag ko sa 'yo?

Ilan na ba ang nahiram mo sa tabloid
  O sa mga artistang iniidolo mo?

Kathryn, Julia, Nadine, Meg, Yen, Anne
    Yna, Katya, Ara, Cristine, Kristine, Maui

Daria, Pepsi, RC, Susan, Gloria, Lorna, Aida, Fe
    Vilma, Sharon, Nora, Maricel, Dina

Ikaw na babaeng 'sing nipis ng balat ng sibuyas ang saplot
   Di ka ba nilalamig sa pag-iisa mo?

Ikaw na babaeng marumi,
  Sadsad na sa lupa ang lipad, saan ka pupunta?

Wala ka nang kawala sa dilim,
     Pasasaan pa't malalagutan ka rin ng hininga
        at  magpapasalamat sa biyaya.

Ikaw na babaeng bukod tangi,
   Ginawa **** lahat pero hindi naging patas ang mundo.

Lunukin mo na lang ang mga hibla ng pagsisisi
    Ipagdadasal kong huwag nang magdilim sa hawla mo.
Sebastien Angelo Oct 2018
naaalala ko pa no'n
diretso sa tindahan ng turon
pagkatapos ng ating klase
kwentuhan hanggang matapos ang hapon

'pag madilim na ang kalye
sinasabayan ka sa pag-uwi
mapalayo man sa'king bahay
kahit galit na naman si nanay

agad kang tinatawagan
paglapat ng likod sa higaan
dinadaan pa sa assignments
marinig ko lamang ang iyong boses

gumigising ng maaga
kahit lunes ay ganado't handa
makita lang ang iyong mukha.
ilang taon pa ay inamin ko na.

hindi ko alam kung bakit
masakit maging kaibigan lang
kahit sa pagkakaibigan naman
nag-umpisa ang lahat...

pero ayos lang basta ikaw
maghahangad pero maghihintay
ayos lang basta para sa'yo
masasaktan pero 'di sususuko
pasasaan ba at baka
doon din tayo mapunta
pero kung talagang hindi
'di pa rin aalis sa'yong tabi
basta ikaw...
not related to what i'm currently going through nor to any of my past experiences. this is just a form of creative experimental writing.
Katryna Jul 2019
Dati ang alam ko lang na kwento ay ang Biag ni Lam-ang.

Pero nung nakilala kita at nagkaroon tayo ng sariling kwento,

Dalawa na ang alam ko.

At ang isa doon ay "bahagi na lamang".

Bahagi na lang ng "ikaw at ako".
Nang wala nang "tayo".
Bahagi na lang ng dating "dalawa" ngunit ngayon, "mag isa na lang ako".

Bahagi tayo ng "isat-isa" ngunit ngayon, Bahagi na lang tayo nang nakaraang "tapos na".

Mga masasayang araw na biglang nabago
Tawanang biglang naging iyakan.

Dating di mapaglayo pero ngayon mas piniling magpakalayo layo.

Oo naging bahagi tayo ng pag kakaibigang nauwi sa pagkaka-ibigan. Mga dating sabay lang sa hapag kainang nauwi na sa sabay sa pagtulog at sa pag gising sa umaga.

Oo naging bahagi tayo ng mga masasayang umaga, gabi at mga dapithapong magkasama.

Maririnig satin ang tawanang akala mo isang buong tropa un pala tayo lang dalawa.

Naging bahagi tayo ng lungkot ng bawat isa.
Problema at mga alitang walang kwenta.

Natuto tayong huwag sumabay sa galit ng bawat isa.

Pero nasaan na?
Tila ang pag babago ay nauwi na sa wala.

Bagay na hindi mo man lang nakita.

Mga problema na kahit marinig mo ng paulit ulit ay tila isang kantang masarap pa sa tenga.

Mga bagay na gustong gusto **** ipinagwalang bahala.

Oo mahal natin ang isat isa pero hindi na ng kasing mahal natin ang bawat isa.

Mahal na lang natin ang mga sarili natin.
Nandito na lang tayo kasi takot tayong makasakit ng damdamin.

Pero ang hindi natin alam mas higit na masakit
ang "hindi natin alam"
at kilala
ang "sino ako sayo"
at "sino ka sa akin.

"Ano tayo noon"
"Ano na tayo ngayon".

Huhupa din ang sakuna,
pasasaan
at
mahahanap din natin ang
"tayo" sa piling ng iba.

kung kelan,
hindi ngayon
baka sa ibang panahon.
song inspired from Malaya kana by Maimai Cantillano
Angeli Verzosa Apr 2018
Isang lubid na kung saan
nagsimula ang lahat
Naroon ang mga kamay nating nakahawak
Kasabay nito ang marahan **** paghatak.

Ramdam ko ang mariin nating pagkapit
Mula nung unti-unti tayong sa isa't-isa'y nagkalapit
Ngunit masyadong magaspang ang lubid
Nanaisin kong bumitaw na lang sa ngawit at manhid.

Nagkamali ata tayo nang kinuha
Tingin ko nakalaan ang lubid na ito para sa iba
Sapat na yung nakilala natin ang bawat isa
Bitawan na natin ang katagang "akala natin tayo na para sa isa't-isa"

Mas mabuti nang ganito
Mas mainam kung bibitaw na tayong pareho
Pasasaan pa't doon din naman tayo tutungo
Kung saan ang ikaw at ako ay nasa magkabilang dulo.

Bumitaw na tayo...
solEmn oaSis Dec 2022
Kapag natuyo na ang ilog ,
Hintayin mo ang mga ulap ...
Pasasaan ba 't mumunti **** daigdig
Tatahan ang hinagap sa paghagilap !
Patingala ka man na masdan ako
O kahit pa tanawin mo ako ng payuko

Magmumula lagi sa kaliwa
Aking simula patungo sa kabila ,
ikotin mo man ang iyong tingin pakanan
Manunumbalik ako tulad ng isang orasan
At sabik muli ako sa iyong masid sa lagusan,
at tanging gabay lang ay hangin na may bahagdan...

sa umagang may lamig kapagdaka ' y init
At kapag ang ibaba nga ay nag-aalumpihit
Ang kaitaasan ay napapasailalim
Wari ay kabiyak ng kabibing walang lihim
Bukas-palad mo akong minamalas at sinasalamin
Habang tikom-bibig kitang tinatalastas at pinaparinggan

Nang walang ibang ibig sabihin...
Hanggang pawang totoo lamang ating anihin !
Kaya naman paulit - ulit ko itong binabalikan
Dahil sa araw-araw mo akong Mahahagkan
Gamit nga ang Lente ng iyong minamahal na sining..
Kapit lamang sa tuwina ako sa iyong paglalambing !!!

Sapagkat ikaw nga ang magiliw kong siyentipiko
Na may hawak ng tubong pansuri ng aking laboratoryo !
Pasasaan ba 't mumunti **** daigdig ,
Tatahan ang hinagap sa paghagilap !
Kapag natuyo na ang ilog ,
Hintayin mo ang mga ulap !!!
a prequel from the poem entitled
Kapag natuyo na ang ilog ,
Hintayin mo ang mga ulap
George Andres Mar 2018
nagkaro'n ng kahulugan ang pananatili
para sa mga pinagkaitan ng liwanag
hindi ba maaaring kanlungin mo ang lahat?
o manganak nang manganak mula sa sugat?
gano'n ba kadaling hukayin ang pangarap
at kuning muli at alisan ng tatak?
paano lilingon nang walang luhang papatak?

hindi lamang pagtalikod ang pamamaalam
o pagpahid ng mansanilya sa pusong nilamutak at sinasagasaan
pasasaan ay lilisan, ngunit bakit hinayaan **** mangyari nang mabilisan?
walang daan, walang paraan, kung paano ngingiti ang isang kaibigan.
31518

— The End —