Kailanma'y hindi ako nagsawa
Hindi ako magsasawa
Na titigan ang masaya **** mga mata
Tingnan ang labi **** tumatawa
Pakinggan ang boses **** musika sa aking tainga
At tanawin ang nakabibighani **** mukha
Hindi ako magsasawa

Ilang araw man ang dumaan
Patuloy pa ring ikaw ang nasa aking isipan
Tila nga nalulusaw na ang kisame
Kakatitig ko, at ang mahahalagang bagay ay isinasantabi
Malaanan ka lamang ng oras
Kahit man lang sa isipan ko
At ang pananatili ng iyong mga bakas
Ay ang hindi mo paglisan sa puso ko
Dahil kung merong pagkasugat
Kasunod agad nito ang peklat
Na mananatiling sa aki'y nakatira
At hindi na ito mabubura

Pero mahal, hindi pa rin ako magsasawa
Hindi ako magsasawang kabisaduhin ang iyong bawat paglingon
Ang iyong mga di pagtugon

Kabisado ko na ang iyong mga galaw
Kagaya nang kung paano ko laging naaalala
Ang iyong pagtanaw
Pagtanaw mo sa akin kasabay ng iyong ngiti
Kabisado ko ang iyong mga "hindi"
Kabisado ko na kung saan kita makikita
Sa mga lugar na minsan sa aki'y naging mahalaga
Alam na alam ko kung kelan tumitibok ang aking puso
Tuwing nakikita ko ang sapatos mo
Itim at pula
Ang kulay kung saan lagi kitang naalala
Rinig ko na ang malakas na pagtibok
At agad akong nagtatago sa sulok

Hindi ako magsasawa
Magpapatuloy ako
At kahit nasasaktan ako sa mga pagbitiw mo
Oo, ramdam ko ang pagbitiw mo
Kahit pa hindi mo kailanman hinawakan ang mga kamay ko

Oo, masakit
Nasasaktan ako
Pero pasensya na, magpapatuloy pa rin ako

Lumipas ang mga buwan
Sa aking puso ka pa rin nanininirahan
Sa dami ng unos na aking naranasan
Nahihirapan akong tumahan

Hanggang sa napagtanto kong pagod na ako
Hindi ko alam kung paano nangyari ito
Biglaan nalang
Kagaya ng paglaho mo
Pagod na ako
Pagod na akong intindihin ang aking nadarama
Pagod na akong umasa
Pagod na akong maghintay sa wala
Ang umasa sa mga bagay na kailanma'y di mangyayari
Mga bagay na hindi ko mawari
Pagod na akong paniwalain ang sarili kong magugustuhan mo rin ako
Paniwalain ang sarili kong may dadalhin ka sa pagbalik mo
Pero nagkamali na naman ako
Dahil nakalimutan ko
Na hinding hindi pwedeng maging "tayo"
Dahil iba ang gusto mo
At hinding hindi mangyayaring magiging ako ang tipo mo
Dahil hindi tayo talo
Pagod na ako sa mga bagay na di pwedeng ipilit
Pagod na ako sa pagkapit ko na dati'y mahigpit
Pagod na akong kumapit
Pagod na ako sa sakit

Ngayon, gumagawa na naman ako ng tula
Para sa taong iba ang nilalaanan ng kanyang mga salita
Pero bago matapos ang tulang ito...

Pakinggan mo ako
Pakinggan mo ang bawat salitang aking sambit
Pakinggan mo ang liriko ng aking awit
Pakinggan mo ang tono ng aking tula
Damhin mo ang bawat pagbigkas ko ng mga talata
Dahil maaaring ito na ang magiging huli
Ito na ang bagay na hindi ako magsisisi
Sa huling pagkakataon, ramdamin mo ang aking pagkapit
Ramdamin mo sa huling pagkakataon ang aking bait
Dahil, sobra nang pait
Ayaw ko nang damhin
Ang mga sugat na dinulot nito
Dahil ngayon, nagdurugo ang puso ko
Habang tinitingnan ang mga sugat sa kamay ko nang dahil sa patuloy na pagkapit sa'yo
Ako lang pala ang kumakapit
Kaya tatapusin ko na
Ako'y bibitiw na
Nang sa gayo'y maging malaya ka na

kumakaripas ang takbo ng hangin.
lumaho na ang kisap ng mga bituin.
marahil ganito talaga kapag sabik na sabik and damdamin -
kaluluwa ay tataas ngunit unti-unting bababa rin.

Papalapit na ang tren
Katulad ng pagdating mo
Mabilis, marahas at walang pasabi
Umuusok, tahimik at maingay

Kasabay ng pagdating nito
Ay pagdating ng bagong bagon
Katulad mo rin
Katulad mo

Kasabay ng pag-alis nito
Ay ang paglaho ng pag-ibig ko sa'yo
Kasama lahat, punong-puno
Walang ititira
Palalayain ka na

Kay bilis din ng panahon aking kaibigan
Tulad ng paglaho ng pangalan mo sa inbox ng cellphone na gamit ko
Na dati ay napupuyat upang makatext lamang ang isang tulad mo
Ngayon ay nagtatanong kung mayroon ka pa ba ng mga numero ko?

Kay dali nga siguro lumipas ang oras
Tulad ng chat box sa facebook na hindi na kita mahanap
Na noon ay laging nasa unahan at puno ng tawanan ang nilalaman
Ngayon ay tila nalulumbay at ayaw tumahan

Salamat sa lahat ng mga alala na ito aking mahal
Masaya akong ulit ulitin ito sa aking isipan
Huwag ka mag alala dahil ako ay hindi nangangamba
May langit pa naman, kung saan walang time limit ay makakapiling ka.

85 Nawasak ang kawayang palasyo
Kayraming nagkandamatay na mga tao

86 O anong salot na mabalasik
Ng mangkukulam na naghasik

87 Buong gabing dagundong
Ng mga higanteng lagunlong

88 Katakut-takot sa pandinig
Sa dibdib lakas kabig

89 Kinabukasan ng umaga
Halos lahat naulila

90 Maging ang hari’t reyna
Nawalan ng prinsipe’t prinsesa

91 Oo, nawawala sina Agus at Dara
Lumipas mga araw ‘di sila nakita.

-06/28/2012
*Gintong Lupa Series

Nawa'y sa paglaho ng unos na namamagitan sa ating mundo
Sana naman iyong mapagtanto
Nasa bawat sandali nang iyong pakikipagbuno
Sa tabi mo'y hindi ako lumisan, nanatiling gabay sa'yo.

Sa bawat pag gising
Tila ang umaga'y hindi kasing tulad dati
Ang akala kong magpapatuloy
Ay may hindi inaasahang paghinto

Sa bawat paglipas ng araw
Tulad ng paglaho ng oras
Lumalaho na rin ang aking pag-antay
Pag-aantay sa kawalan

Sa bawat paglubog ng araw
Sinasama nito ang sakit na
Aking nadarama tuwing dapit-hapon
Kung kailan kita naaalala

Sa bawat pag usbong ng buwan
Ako'y nakakakita ng bagong pag-asa
Pag-asa ng kinabukasan na
Magkakaroon ng kasagutan ang lahat

At sa bawat pag kinang ng mga bituin
Naaalala ko pa rin ang nakaraan
Ang lahat ng masasayang alaala
Na sana'y napagpatuloy hanggang ngayon

Sa aking pag kaway
Nagpapahiwatig ng aking pag paalam
Hindi namalayan na iyon na pala
Ang huling pagkikita

Akala ko'y panandalian lamang
Ang pag hinto ng mundo
Ngunit 'yon na pala ang simula
Nang pag tigil ng buhay

Nag-isip, nag-iisip
Sa lahat ng nangyari
Bago ang kasalukuyang pangyayari
May hindi pa ba ako nagagawa?

Sa unti-unting paglaho ng mga araw
Tumama sa akin ang realidad ng buhay
Tunay ngang maiksi ang buhay
At hindi alam ang kasunod

Napatulala
Nalungkot
Napaiyak
Napagod

Hinahanap ang nakasanayan
Mga araw-araw na gawain
Mula sa pag gising ng maaga
Hanggang sa patulog na pasikat na araw

Sa unti-unting paglaho ng pangarap… Kasabay ang pagguho ng pagsisikap… At sa bawat paghusga na tinatanggap… Ang hapdi ng katotohanan ay ganap.

Ang ngiti at kasiyahang nagpapanggap… Katulad ng pag-asa sa hinaharap… Ang sagot ay patuloy na hinahanap… Sa nawawalang pag-ibig at paglingap.

Ano ang kabuluhan ng paghihirap… Kung wala ang bituin na kumikislap… At kahit anong gawin na pakiusap… Sa pagmamahal ay lamig ang kayakap.