Naalala ko pa yung araw na napagdesisyunan kong kumain sa McDo.
Kasi wala lang, trip ko lang.
Hindi naman ako gutom, hindi rin pagod.
Pero nag-McDo ako.

Noong panahong yun,
Saka ko lang narealize yung sinasabi nilang "Self Worth."
Pahalagahan ang sarili, mahalin.
Bagay na hindi ko nagawa sa nakaraan.
Kaya ayun, nagwakas, natuldukan.
Paano naman nga ba kasi magpapahalaga sa iba
Kung sarili ko nga di ko mapahalagahan.

Umorder na ko ng fries at Big Mac
Syempre kasama ang paborito kong McFloat.
Nasa kalagitnaan na ko ng pagnguya
Nung nagtanong ka
"May nakaupo na po ba?"
Hindi ko na tiningnan ang kanyang mukha
Umiling nalang ako.
Nagtataka rin kasi ako bat sa harap ko pa naisipan **** umupo.
Yun pala, wala na talagang pwesto sa McDo.

Binasag mo ang katahimikan sa pagpapakilala mo sa akin.
Bigla atang lumamig ng hangin
Lalo na nung nakita kong nakangiti ka sakin.

Nagkakilala tayo. Naging magkaibigan.

Ikaw ang nagsilbi kong Happy Meal
sa araw-araw na paggising ko.
Hindi ko na kailangan ng Happy Meal toy
Kasi makasama ka lang enjoy na ako.
Ikaw yung chicken fillet na
sa sobrang lambot ng pisngi mo nanggigigil ako.
Ikaw yung Hot Fudge na mas matamis pa
sa Dairy Milk kasi sobrang sweet mo.
At para kang gravy ng McDo
na hanggat di ubos yung ulam magrerefill ako.

Hanggang isang araw, inaya mo ko mag-McDo.
Masaya akong sumama kasi minsan lang yun.
Ako naman ililibre ng taong madalas ilibre ko.
Feeling ko tuloy sasagutin mo na ako.
Nagpresenta kang ikaw na o-order
At ako nang bahala sa uupuan.
Hindi ko alam bakit pagkaupo ko palang
Nakaramdam na ko ng kalungkutan.
Natakot ako bigla sa di malamang dahilan.

Buti dumating ka na, at
Buti nakangiti ka.
Ngunit ako ay nagtaka na
Ang pagkaing binili mo ay hindi para sa dalawa.
Agad **** sinabi saken na saglit lang,
May pupuntahan ka lang.

Pagkaalis mo, kinain ko na ang binili mo.
Pero nagulat ako
Matapos kong i-angat ang burger na inorder mo.
"Hindi pa pala ako handa."
Nakasulat sa sticky note na nilagay mo.
Di ko alam ano ibig **** sabihin
Kaya nagdecide akong ikaw ay hintayin.
Mahal, sabi mo saglit.
Pero bakit hindi ka na bumalik?
Iniwan mo na ako.
Iniwan mo gamit ang isang sticky note,
Kasama ang favorite kong McFloat.

Meron akong nakilalang babae
Kung saan ay hindi ko na ipagsasabi
Siya ay hindi maipagkailang kakaiba
Walang ibang pwedeng ihalintulad sa kanya

Kung sino ka man sa likod ng ipinapakita **** imahe
Yan sa ngayon ay hindi na importante
Marinig ko lang ang boses mo na kay tining
Na nagpapaganda nang tulog ko hanggang sa muling paggising

Kung dumating man ang araw na ikaw na ay magpapakilala
Sinisigurado kong ika'y bibigyang halaga
Sa pagtingin ko ay walang magbabago
Kasi pagkatao mo naman ang aking ginusto

Kaya ikaw ay huwag matakot
Ako'y hindi gagawa ng dahilan para ikaw ay maging malungkot
Kasi ang tanging gusto ay lumigaya ka
Lalo na kapag ako ang may likha

ipinikit mo ang iyong mga mata.

sa ikatlong gabing katutulugan mo nang basa ang iyong unan,
nagsamo ka ng mumunting hiling,

sa lihim **** paghikbi,
dinama mo muli, kung paano ang maging kulang
at mawala sa sarili **** mga pagkakamali.

ang mayakap ang sarili sa gabi,
ay ganti sa katawang hapo mula sa buong araw na pagpapanggap,
na mas ibig mo ang umaga dahil sa ligaya nitong dala.

ang isayaw ang anino sa himig ng pag-iisa,
ay paglaya ng isipan mula sa buhay **** mga bangungot

sa ikatlong gabing kinatulugan mo nang basa ang iyong unan,
nagsamo ka ng mumunting hiling,

mahanap mo nawa ang galak sa paggising.

Marami man akong kakulangan o pagkakamaling nagawa. Sana huwag mo akong husgahan sa mga pagkakamaling d ko rin sinasadyang maranasan.

Ilang araw ko din pinag isipan to ilang araw ko ding binabalik balikan sa isipan ko, at gabi gabi'y sinasagot ko ang sarili ko sa mga tanong na dapat ikaw ang tinatanong ko, pero kalabisan bang hangarin na makita kang masaya? Walang araw na hindi mo hinangad na maging maayos ang kalusogan ko, handa akong magdusa makita ka lang lumigaya. Pero handa ka bang magpatawad pag ika'y nasaktan na?

Sana sa bawat tipak ng mga nota sa piano sana maramdaman mo ang pagmahahal na nais kung iparating sayo. Na sa bawat lirikong sinasambit sa kanta'y, kaya mo kayang sabayan hanggang dulo?

Pero kailangan ko na din sigurong umalis na muna, kailangan ko na munang ayusin ang buhay ko, kailangan ko na munang kilalanin ang sarili ko, ituwid ang mga pagkakamali ko't itama ang landas na dapat kung tahakin. hihintayin mo ba ko? O pipigilan mo ba akong umalis? Sana sagotin mo
Hihintayin ko ang kasagotan mo, kung maari

Habang ginagawa ko ang sulat na ito ay may halong kaba at pagdududa na aking dinarama na sa bawat pag agos ng mga luha koy may panghihinayang na baka pagbalik koy wala kana't may mahal ng iba. D rin naman maiiwasan dahil ka mahal-mahal ka nga. Sa konting araw na tayo'y nag uusap/nagkikita labis na ligaya ang iyong pinadama ang dating lungkot pinalitan mo ng saya, ang dating kulang at hindi buo, pinunoan mo't kinulayan pa.hindi ko makakalimotan ang iyong ipinadama, kahit saan mapunta andito kaman o wala. Ikaw parin ang hahanap hapin ko sa tuwina.
Palubog man ang araw sa ngayon
Umaasang sana bukas nandiyan ka pa ring bubungad sa aking paggising.

Mahal na mahal kita ng sobra, pero sa totoo lang nasasaktan nadin ako sa bawat hindi mo pagkibo, na ako lang rin naman ang gumawa. Sa mga araw na wala ka, nasasaktan ako kasi hinahanap hanap ka. Pero sasanayin mo na ba akong tuloyan kang mawala? O tatanggapin ko na lang kung anoman ang magiging desisyon mo?.
Pero panghahawakan ko pa rin ang mga pangakong binitawan natin sa isa't isa. Na tayo lang hanggang finish line na. Kapit ka lang huwag kang bibitaw ah?
I lOVE YOU
Ms. QRST ADZ

This isn't goodbye, i have faith we're destined

Sino nga ba ang mamahalin?
Upang maging kahati ng aking tadyang
Hindi ko man mawari akoy naguguluhan
Sa babaeng ubod ng marilag

Sino nga ba ang dapat katiwalaan?
Ng puso kung tumitibok na dalisay
Tanging hiling ay iyong maramdaman ng tunay
Kaya’t sa tahimik na pagdarasal di na daan

Sino nga ba gustung harayain?
Kaya palaging nasa malayo ang tingin
Pati puso ko’y naging maagap
Upang hindi ka lang makalimutan

Sino nga ba? Ito’y itatama na
Upang pusot diwa’y di na mag-akala
Kaya’t wag na muling ipaalala pa
Mata’t katawan ipapahinga ko na

Sa aking pagtulog ikay makalimutan
Upang bagong buhay’t mamahalin
Saakin paggising aki’y maranasan
Kayat tanung “sino nga ba?” ay ililibing ng tuluyan

Aking Buhay ay langit sa piling mo,
dahil Nag-aalab sa iyong silay,,
aking sinta ang apoy ng pag-ibig ko.
Tila mga bara ng ginto na ibinaon sa hukay...
itong kaluluwa ko na dinalisay para sa iyo !
hanggang matagpoan mo ang liwanag na alay,,
na di ko masumpungan kung di pa sa tulong mo !

Wala akong masabi kapag kapwa tayo masaya,
Halos maubo ako sa kakatawa
Walang pagsidlan kasi ang aking saya,
Sa sandaling nagigisnan ko ang kislap ng 'yong mga mata...
Kaya naman ganun din akuh kalungkot..
Kapag ikaw ay nakasimangot,
Sa bawat oras ng paalaman natin ay yakap ang gamot !
Hilom sa ating mga damdamin kapag nayayamot...
Para bang papalubog na araw na di malalagot ,,,,
At tila banda na ang musika ay hindi mapapagot...
Ganyan ko lagi tayo tinatandaan sa paraang ikaw lang at ako ang sagot

Magkasuyo buong gabi
Kapwa mga makatang humahabi
Mga tugma natin ay hindi namumutawi
Ngunit pilit binibigkas ng ating mga labi
Pagkat ang gusto ko ay lagi sa iyong tabi
Ikaw ang buhay ko at lagi kitang kabahagi....

Oh wuoooh hoooohh oha
Napapaawit na itong tula
Ayokong maging isang nakaraang lumala
katulad na lamang ng isang Lumilisang Alaala

Gaya halimbawa
nating d a l a w a
Para bang papalubog na araw na di malalagot,
o magunaw man ang buong mundo...
Ganyan ko lagi tayo tinatandaan sa paraang ikaw lang at ako ang sagot..
Sa aking mga pangambang baka hindi ito innuendo,
paano kung sa aking paggising
totoo na pala ang mga pasaring
doon Sa Kama ng aking paghihintay
Hindi na pala tayo magtatanday,
sana sa susunod na muli kang magpapakita sa akin
sana naman ay hindi na sa panaginip at iyong tiyakin
na isa kang buhay na katangian sa riyalidad...
at hihintayin kita hanggang dun sa aking pag-edad...
Dumalaw ka man o hindi sa pagsapit ng bukas sa aking piling...
Patuloy akong mangangarap  habang nananaginip ng gising!!!

Gaano man ikaw ka-TARAY
Habang ako ay nasa RATAY

Pitumpu’t Lima,
‘Yan ang taong nandito ka.
Ngayong upos na ang ‘yong kandila,
Ilaw mo’y ‘di na mapupundi pa.

Huling gabi mo na ngayon sa’yong tahanan.
Ngunit ang buhos ng ula’y parang wala ng katapusan.
Hindi ko alam anong gusto ng kalangitan,
Subalit bakit ito’y tila nakatatahan.

‘Di ko lubos maisip na sa kinabukasan,
Eto na ang huli kong masisilayan.
Kung gaano sana kalakas ngayon ang ulan,
Lahat ng ito’y hihina rin sa kinaumagahan.

O kay dagli ng iyong paghimbing
Sakit na ‘di mo mahahambing.
Sa kabila ng hirap na ‘yong dinaing
Lahat ng ito’y ‘di na sa’yo makararating.

Sa larangan ng sining,
Kami sayo’y nahuhumaling
Iba ang taglay **** galing,
Isa kang batikang itinuturing.

Sa mga obra **** iniukit,
Pasasalamat ang aming sambit.
Mga ala-ala ng bawat saglit,
sa puso’t isipa’y nakaguhit.

Hindi man kasing husay at talentado,
Larangang ito’y patuloy na isasabuhay ko.
Pinapangako ko, aking Lolo
Sandali nalang, Apo mo’y magiging arkitekto.

Kung kami ay maglalambing,
piging ang nakahanda sa’yong paggising.
Tiyak ngayon atensyon mo’y sa lola nakabaling
Kung mayroon lang kaming isang hiling,
Ito‘y muli kayong magkapiling.

78 Ang ina ng pangunahing salarin
Mangkukulam na maramdamin

79 Sa tindi ng kalungkutan
Paghihiganti’y kagustuhan

80 Mga mamamayan siya’y minura
Tinagurian pa siyang kasumpa-sumpa

81 Galit at lungkot
Pighati at poot

82 Isang gabing may sigwa
Katakut-takot na delubyo tinawag niya

83 Tubig, hangin, buhangin magkasahog
Dumaluyong sa bayang ilulubog

84 At paggising ng bayan kinabukasan
Tumambad kalunus-lunos na kasiraan.

-06/27/2012
*Gintong Lupa Series

Mahal Kong asawa,
Alam kong ika'y nalungkot mag isa,
Pero pasensya na aking sinta,

Sapagkat gusto Kong ng matulog,
Matulog ng katabi ka,
Nasa sa bawat panaginip ay kayakap ka,
At tayo'y mananaginip ng masaya,

Sa panagip ay masayang nagmamahalan,
Tayong dalawa lamang walang hanggah,
Hanggat sa paggising natin ay walang iba kundi kasiyahan,

Sana magustuhan mo ang aking liham,
Mahal kita, aking asawa❤

Lasaping mabuti bawat lagok, paulit-ulit
Namnamin ang pampagising na pait
Habang ang likas na tamis, nilalasang pilit
Sa ‘yong lalamunang sabik, ang init guguhit.
Tulad ng bawat pagtatanghal, sa isip di mawaglit
Todo-bigay ang birit, tila laging huling hirit.

Araw-araw mang nakikita ang Bundok Malarayat
Hindi nagsasawang sulyapan ang Silangan pagmulat
Bawat araw na tayo'y buhay, may dalang sigla’t galak.

Hwag nang ipitin ang kwadrong alas o otso
Di na magiging mahalaga kung sino nga ba’ng nanalo
Kapag ang mga kalaro sa pusoy ay wala na ni anino.

Hagkan si Habagat at yakapin si Amihan,
Daluyong ma’y ihatid, sa kabila’y walang ganyan
Di-pinansing hininga’y aapuhapin sa paglisan

Ang lupang hinamak, tinapak-tapakan
Ang lupa ring naghandog ng susing kabuhayan
Ang lupa ring hihimlayan sa huling hantungan.

Lasaping mabuti bawat lagok, paulit-ulit
Kapeng barako’y masarap habang mainit
Ngunit wala nang bisa sa huling pagpatak ng saglit

Lasaping mabuti bawat lagok, bango’y langhapin
Kapeng barako’y larawan ng pagbangon at paggising
Ng bawat araw, biyayang pasasalamata’t tatanggapin.

Sa dinami rami ng tulang naisulat ko,
ito ang aking paborito,
ito ang ayaw kong lagyan ng tuldok;
at gusto ko sanang samahan ng ritmo,
hindi ko alam kung anong napansin ko sa'yo,
o kung ano mang mahika ang ginamit mo para mapaibig ako,
oo,
inaamin ko,
ikaw ang tulang ayaw kong matapos,
gusto kong sulitin at ubusin
ang pantig,
hanggang sa maghikaos;
hanggang sa mabuos ang tinta ng ginagamit kong panulat,
ikaw ang bituin na aking tititigan
hanggang sa lumubog ang buwan,
ikaw ang aking nanaising mahawakan-
habang natatakot,
habang iniisip na ang bukas ay baka sakaling hindi na ikaw ang katabi,
na baka bukas ay nasa ibang bisig-
o sa iba na nakalapat ang 'yong labi.
ayokong matapos ng umaga ng walang pasintabi,
ayokong mawala ka sa'kin nang hindi kita nayayakap,
at kapag nakagapos na'ko;
asahan **** hindi ako bibitaw,
aantayin ko ang muling pagsikat ng araw,
para mapanatag ang aking isip,
na sa aking paggising,
ay hindi ka pa nakabitaw.

sa pagmata nako kada buntag,
hangtod sa pag piyong nako sa gabie,
ikaw ra ang akong pangandoy,
ang kanunay nakong higugmaon.

akong gunitan ang imong kamot,
sabay lantaw sa imong mga mata,
nga unsa ma'y mahitabo kanato,
'di ko mubuhi, 'di ko mamiya.

[raw fil ver.]

sa paggising ko bawat araw,
hanggang sa pag pikit ko sa gabi,
ikaw lang aking hiling,
ang palagi kong mamahalin.

hahawakan ko ang iyong kamay,
sabay sa pagtingin ko sa iyong mga mata.
ano man ang mangyari sa'tin,
hindi ako bibitaw, hindi kita iiwan.

85 Dumating na ang bisperas ng kasalan
Abalang-abala ang buong kaharian

86 Gayundin ang mga kawal na nagbabantay
Sa prinsipeng hina na parang lantang gulay

87 Buong araw nakatalukbong ng kumot
Ayaw kumain, sa lahat nayayamot

88 Sa parang bata na may sumpong
Nakaantabay ang nilalang na buhong

89 Sa may tsimineya
‘Di randam, ‘di amoy, ‘di rinig, ‘di kita

90 Lumitaw, lumubog ang buwan
Paggising ng lahat kinabukasan

91 Wala na ang prinsipe! Wala na!
Walang nakapansin! Naglahong parang bula!

-06/21/2012
*Gintong Lupa Series

22 Paggising ng lahat pagkatapos
Mga bisig nila’y iginapos

23 Wala nang nagtangkang pumiglas
Dahil mga Amazona’y marami’t malakas

24 Kadiliman ay hindi alintana
Patungo sa lambak sila’y ipinarada

25 Malalim na ang gabi
Nang makarating sa paroroonan ang mga nakatali

26 Mayroon palang kuweba
Sa lambak na kinaroroonan nila

27 Ang mga Amazona’y pumili
Ng ililigtas na lalaki

28 Napili ang binatang pinakagwapo
Na ang katawan ay matipuno.

-07/23/2012
*Gintong Lupa Series

ANG ALAALA AY NABUBUO
KUNG SAAN PUMUPINTIG ANG PUSO
MGA LARAWAN ANG PUMUPUNO
SA KAHAPON NA NGAYO’Y NAGLAHO

SA PANAGINIP AY NAGTATAGPO
ANG PAG-IBIG NA SUMISILAKBO
PUNO NG MADAMDAMING PAGSUYO
AT WALANG KATAPUSANG PANGAKO

ANG PANGARAP AY ITINATAYO
NANG PAG-IBIG NA WALANG SIPHAYO
SA PAGMAMAHALAN BUONG BUO
KAILAN MAN ITO’Y DI GUGUHO

KUNG SA PAGGISING AY MAGLALAHO
SA ALAALA NAMAN BUO
KAHIT KAYLAN AY DI ISUSUKO
SA ALAALA NG PUSONG BIGO

Isang gabi, ginising mo 'ko nang alas-nuwebe -
Ang sabi mo sa'kin:
"Gising na. Kain ka na. Mahuhuli ka na sa trabaho."
Ginising mo 'ko sa mahigpit **** yakap,
Sa labi **** dumadampi sa bawat parte ng aking mukha.

Lumabas tayo ng kwarto, tumuloy sa lamesa.
Nakahanda na ang pagkain, at bumalik ka sa pagbabasa.
Tinitigan kita -
Dahil alam kong pagod ka rin, sumusubok din katulad ko.
Kaya't nilapitan kita't niyakap, pinasalamatan:
"Thank you. Mahal kita."

At kung sa mga susunod na taon, ganito ang paggising ko:
mahigpit na yakap mula sayo; matatagal na halik; pag-aalaga at pag-intinding hindi  kailangang hingin; at pagmamahal na sigurado.

Sa mga susunod na taon, kung bibigyan ng pagkakataon, patuloy kitang ipagtitimpla ng kape,
Patuloy kitang ipagluluto ng kahit anong putaheng gusto mo;
Patuloy kitang sasamahan sa simbahan kada Linggo;
Patuloy kitang ipagdarasal;
Patuloy kitang susuportahan sa landas na gusto **** tahakin;
Patuloy kong mamahalin at kikilalanin lahat ng mahal mo; at
Patuloy kitang ipapakilala sa mundo.

At sa mga susunod na taon, kung bibigyan ng pagkakataon -
Patuloy kitang pipiliin.
Patuloy kitang mamahalin.