Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Cepheus Nov 2018
'Di ikaw ang tipo kong laro
Umayaw na kasi ako
Sinubukan ko na kasi dati
Ayon, talo lang lagi

Pero heto na naman ako
Parang tanga ang loko
'Di mapigil ang ngiti
T'wing naiisip nang ang balat mo'y dumampi

Pucha, totoo ba?
Na-SS mo nga ba?
Taena, mukhang ako'y na-stun
Ng walang kalaban-laban

Langya, GG
Hindi good game, kundi gagi
Diba humindi na tayo sa sakit?
Ano na naman 'to? Wooh bakit?

Noob na 'ko eh
Weak, walang silbi
'Pag eto sa wala na naman nauwi
Sarili ko lang pwede ko masisi

'Pag in-game
Please wag mo na ko buhatin
Aasa pa sa GM ang tanso na manok
Pa'no, marupok

Mabel, pasensya ka na
Hayaan mo, ang 2019 ay papasok na
Baka lumipas din
'Pag hindi, patay, "I have been slained."
07
Reece Dec 2013
hatasha hullah - dey
parablah nuh parrah
vey, okay, huttah, ulay
narralah, narrah, nutay

That interim between dreams and consciousness, that momentary lapse of reality
When slave children don't howl and the wild animals lay tamed in sun traps, weary

Your scattered thoughts betray reality
and you
question everything - now waking
Smiling chief, chirping loud
Your body gathered and prepared
under torchlight in dusty tents
Ingesting iboga and that old familiar numbness overpowers
You've been here for a life now, looking back on your life now
hatasha hullah - dey
vey, okay, huttah, ulay

Witch doctor, tribal medicine, fanning smoke from a wild fire
flashing imagery akin to memories of when life was decadent
you remember the taste of stray rain drops on your upper lip on muggy British summer days
and waking on a beach, bloodied as the sand at your feet is the next recollection, how powerful
the act of reflection, as you recall the mirrors of the sea and your torn body weakened and inept
The gathered village chant in unison and splinter groups fall off beat only to rejoin intermittently

Remember the Burmese boy far from home on the Gabon shoreline
and he informs you of your own death,
and asks you why do you breathe still?

hatasha hullah - dey
parablah nuh parrah
vey, okay, huttah, ulay
narralah, narrah, nutay
Oh laa, ley ley lahh ley lah
ley hatasha hullah - dey

On some beaten path lost in Angola you carried two packs, food for the world
but you fell starving and spluttered on the rock that looked like your home
Rebels run wild in jeeps black as night, your supplies strewn on rubble grounds
- hatasha hullah - dey
Taken in a flurry, twittering birds in far off trees betray your trust and fly away
in the opposite direction, and the juggernaut jeep catches air over uneven tracks
You were scared and crying under blindfolded eyes and captors jeered, captivated
- parablah nuh parrah
An orchestrated mass of military garbed children with rifles gather you abruptly
when the car stopped with a rumble
And tied to rusted rigs you're gagged and stripped, bloodied your face now
as they beat you and laugh
- vey, okay, huttah, ulay
Congolese giant man, sword in hand and grimacing through bared teeth
Making bold gestures and speaking some inscrutable language
You cannot answer and fear is now in control, you shiver in the ghastly draft
On failure to answer you must be beaten, your back is lashed, repeatedly
- narralah, narrah, nutay
You remain silent but cry in disparity, after shrieks of horror finally escape your barren lips
Through stinging eyes you assess the surroundings after hours of torture when they retire
to their leather beds of shame and innocence faltered, try and remember how to live
- Oh laa, ley ley lahh ley lah
Months must have passed, survive off insects and morning dew on the muddy floor
This African wasteland, time forgotten, child soldiers and lack of humanity is trivial
Always scheming, recollect the armament and through door-way shack trapped light
you see a clear path, and it is good
- ley hatasha hullah - dey
The pinnacle nightfall anticipated arrives, and your skinny wrists released now easily
(their faltering lack of knowledge and abundant braggadocio betray them)
AK laying in moonlight illumination, a sign of God perhaps, but experience proves otherwise
(How cruel the dreams you had of such a gift)
When they spot you leaving, the night lights up, wild crackle of gunfire, heart beats, tribal drums
(To massacre children, such proficiency, the dreams were mindful)
No lapse in concentration, you may ruminate on objective morality in due time
(Crawling through blood and bodies of children, so pure, cadavers tell lies)
The clearing ahead in giant trees, you run and don't look back, praying for no pursuit
(Another genocide committed by a white man, justified perhaps this once)
Weeks pass and you falter only to slurp rain water from Congolese sipping cups the leaves
(Blacking out somewhere in the Republic, or on a border or who cares, as you died long ago)
- vey, okay, huttah, ulay
  ley hatasha hullah - dey

To awake from hallucinogen dreams, and cruel memories linger, it's painful you agree
Witch doctor still sings, lonesome now as the tribe apply ointments and silently pray
The fire still dances to some incredible song and your scars redacted, physical and other
How incredible the mind feeling fuzzy and that insane dream is just that - a dream
You black out again, a common occurrence but upon waking you're free, no tribe exists
With a sheepskin rucksack full of cassava, plantains and sugarcane and cocoa beans
Months pass and you make it to the North, when you leave Africa your body is new
and your mind is stable, no lingering cognizance or frightful thoughts of a forgotten ordeal

You arrive in Turkey, to partake in ***** with nimble girls
and I see you floundering on silken sheets,
My memories were fresh as the nymph on your lap
I write to you a note, and you turn alabaster, moon faced being
I was there always and saw every moment
Your ideals on morality are hazy at best, and to your behest I detest all that you stand for
Is your afterlife so pure, now that bodies litter the forest floor
and do you believe that I am not (a) God
and is this mere poetry, or an indictment of your folly and a warning to all whom engage
but do you not also see that every reaction was an action taken to your original action
and when all is said and done, do you no realise that from the day you were born
you were born a God and that God was born dead
and this is just that interim between expiration and consciousness, that momentary lapse of reality
when slave children don't howl and the wild animals lay tamed in sun traps, weary

hatasha hullah - dey
parablah nuh parrah
vey, okay, huttah, ulay
narralah, narrah, nutay
hatasha hullah - dey
parablah nuh parrah
vey, okay, huttah, ulay
narralah, narrah, nutay
hatasha hullah - dey
parablah nuh parrah
vey, okay, huttah, ulay
narralah, narrah, nutay
Oh laa, ley ley lahh ley lah
ley hatasha hullah - dey
Wretched Jun 2015
Ito na naman tayo.
Parehong sitwasyon,
ngunit ibang pangyayari.
Walang nakakaakala satin
na aabot ulit tayo dito.
Nagmahal ako ng babaeng
hindi na ko pwede mahalin muli
dahil sa mali ang panahon.
Saka na lang din naman
ako natauhan na
maling ito ang aking naging desisyon.
Siguro nga mali
na muli kitang minahal
ng mas higit pa sa aking inaakala.
Hindi naman kita masisi
kung siya talaga
ang iyong pipiliin.
Sino nga ba naman ako?
Pinili ko na lang na sabihing
mamahalin pa rin kita
kahit hindi ako mapasaiyo.
Kakayanin kong
maging masaya ka
sa piling niya.
Hahayaan kita maging masaya
habang onti onting namamatay
ang mga rosas na nais
kong ialay sa iyo.
Hahayaan kitang maging masaya
Habang sinasakal ako
Ng inyong mahihigpit na yakap.
Hahayaan kitang maging masaya
Habang nasusunog ako
Sa init ng inyong pagtitingan.
Gusto kita maging masaya
'wag mo lang sana sa'kin ipakikita.
Gusto kita maging masaya
'wag mo lang sana sa'kin ipamumukha.
Gusto kita maging masaya
pero 'wag mo sana ipaparamdam
na mas minahal mo siya.

Akala ko'y tanggap ko na ang katotohanan.
Hindi ako ang iyong tunay na mahal.
Hindi ako ang nais **** makasama.
Hindi ako. Hindi ako.
Hindi ako nanininiwala
na hanggang dito na lang ito.
Dahil umasa muli ako
Noong hinalikan kita
At sinabi ****,
"tumigil ang puso ko"
Umasa muli ako
noong tinitigan mo ko
Sabay sabing "alam ko ang gusto ko"
Na ako ang pinili **** isama
sa iyong paguwi
noong araw din na nakasama mo siya.
Sa walong beses
Na sinabi ko sayong "mahal kita"
Pakiramdam ko'y
Walong beses muli akong binuhay.
Walong beses kong narinig
ang mga anghel kasabay
ng iyong pagsasalita.
Sa bawat halik mo
na dumampi sa aking mga labi,
naramdaman ko ang iyong nasabi.
"Alam ko ang gusto ko"
Alam ko ang gusto ko,
At 'yon ay ikaw.
Habang magkadikit
ang ating katawan,
tumigil ka pansamantala.
Tinitigan ko lang
ang iyong mga mata
na tila tinatawag ako ng mga ito.
Ng bigla **** sabihin,
"Kakayanin na kaya natin ngayon?"
Wala ng ibang pumasok sa isip ko
kundi, ayoko ng palagpasin
ang pagkakataon na ito.
Kusang lumabas sa aking mga bibig
ang mga salitang,
"Kakayanin na natin ngayon.
Pipilitin natin.
Hindi kita iiwan.
Hindi na muli kita iiwan."
Alam kong ito ang gusto ko.

*June 23, 2015
11:56 am
Alam kong gagawin ko ang lahat para mabawi ko ang bawat luhang iniyak mo para sa akin. Pangako ko sa iyo na iyon na ang huling beses na ako'y iiyakan mo.
HAN Oct 2018
Kamusta kana?
Ilang taon na ang nagdaan nuong ika'y aking nakilala.
Mahigit kumulang na rin ang luhang lumabas sa aking mga mata
Nuong ako'y iniwan **** nag-iisa.

Nuon pag ika'y naaalala nagwawala dahil sa nadarama.
Ngayon ako'y napapangiti na lamang sa twina.
Akala ko dati ay di ko makakaya,
ngunit heto unting unting sumasaya kahit wala ka.

Mahirap sa umipsa,
Pero nakaya
Mahirap sa umpisa, oo
Parang nilibing at hinampas ng troso.
Ako'y litong lito
hindi alam kung bakit ganito
Kung bat nilisan mo...

"Sana pala pinigilan kita
para ngayon para ika'y kasama parin
at nasa tabi ko padin."
Yan ang aking hiling sa unang linggong
ika'y hindi kapiling.
Ako'y humihiling sa bituin na sana ika'y bumalik sa akin
Ngunit tila ba'y hangin ang sumagot at hindi ako pinansin.

Mahal wag mag-alala
kasi kaya ko na ang mag-isa at wala ka.
Mas malakas na ako
kaysa sa dating nakilala mo.
Hindi na ako umiiyak pagnag-iisa
Mas kaya ko na.

Alam mo minsan ang ang tanong sa sarili ko
"paano kaya ikaw parin ay nandito?"
"Magiging kompleto kaya ang araw ko?"
Pero ang sagot ng isip at puso
"Mas mabuting ika'y nilisan kaysa minahal sa kasinungalingan.
Naging malakas ka nang ikaw ay iniwan.
Naging makata ka paminsan minsan."
Kaya alam ko sa sarili na mas maayos na na ako'y iyong binabayaan
Pero mas masaya at buo parin ang aking puso kong hindi mo iniwan sa kadiliman.

Sana, iyong malaman na ika'y aking minahal ng lubusan,
"Huwag **** pabayaan ang iyong kalusugan"
Aking huling habilin bago ka lumisan.

Tinanong ko parin ang aking sarili minsan,
"Ako ba'y may pagkukulang? O sadyang ako lang ang nagmahal sa aming pag-iibigan?"
Maraming tanong ang tumatakbo sa aking isipan pag alaala ay naalala paminsan-minsan.
Ngunit lahat ng yon ay di mo masasagot at aking  na lamang dinagdag sa tulaan.

Lahat na ata'y aking nakwento sa tulang ito.
Ito, itong tula na ito ang tanging paraan upang malaman mo
Ang pagdurusang pinagdaanan ko
nang mawala ka sa piling ko.
Ang mga pangakong binitawan mo
para bang naglaho
Pero kahit masakit ang ginawa mo
Hindi kita masisisi sa pagkukulang nagawa ko
Hindi ko masisi ang tadhana kung hindi tayo para sa dulo.

Kahit na ganito, ikaw ang nagparamdaman ng pagmamahal
Kaya hindi ko kita malimut-limutan kahit tila ba'y ako ay sinasakal.
Sadyang ikaw lamang ay minahal
kahit na isang malaking sampal
na ako'y iyong iniwang luhaan at puso'y nagdurugo sa daan
na kahit pa'y ikaw ay may iba ng mahal
kahit pa na naubusan na ang luha at letra sa aking isipan.

At heto ako ipinagdiriwang ang ating kaarawan kung saan nagsimula ang ating pagmamahalan.
Sana'y iyong malaman,
na ako'y hindi nakakalimot sa ating tagpuan at mga kasiyahan.
Sana rin iyong malaman,
ang pangalan ng ating anghel ay Adrian.
madrid Oct 2016
Mahirap ibigay ang tiwala
Kung minsan na itong nabalewala
Oo, alam kong nasaktan ka niya
Pero tatandaan **** hindi ako siya

Dahil hindi ako tanga, at hindi uto-uto
Bata man ako'y alam ko ang totoo
Malambing sa salita, ngunit salamin ba sa gawa
Matamis ang galaw ngunit matalas ang dila

Takot at hiya, di mapagkakaila
At hindi masisi sa mga paniniwala
Pagkat ito ang nakagawian, mulat sa sakit
Kaya't malakas man sa labas ay mahina parin ang kapit

Saan makikinig, kanan o kaliwa?
Ubos na ang sarili, wala na sa diwa
Walang patunay na magaganap
Walang korteng tatanggap

Isa, dalawa, tatlo
Ako ba ang kinakatok mo?
Mga tanong na walang sagot
Sadyang daan lang ba at kalimot?
You can never really be
100% sure of the future.
Nothing can and will
Be set in stone.
Doubt is acceptable,
With reservations.
Bryant Arinos Jul 2018
Ito nanaman tayo,
Walang pansinan,
Walang imikan,
Tahimik at walang kibuan.

Akala ko ba tapos na?
Bakit bumabalik pa?
Akala ko ba okay na?
Bakit naulit pa?

Pakiusap naman, magsalita ka
Sabihin mo kung anong problema
Kung sino ang dapat masisi sa ating dalawa.

Wag mo namang sarilihin,
Nandito ako oh, ba't di mo ko kausapin?
Kung may problema tayo ayusin natin
Hindi yung hinahayaan hanggang sa tayo'y patayin ng katahimikang dulot ng pag-aaway.

Kaya mahal ****-usap, magsalita ka dahil...

Hindi ko alam ang dahilan,

Hindi ako manghuhula.
XIII Nov 2019
'Di ikaw ang tipo kong laro
Umayaw na kasi ako
Sinubukan ko na kasi dati
Ayon, talo lang lagi

Pero heto na naman ako
Parang tanga ang loko
'Di mapigil ang ngiti
T'wing naiisip nang ang balat mo'y dumampi

Pucha, totoo ba?
Na-SS mo nga ba?
Taena, mukhang ako'y na-stun
Ng walang kalaban-laban

Langya, GG
Hindi good game, kundi gagi
Diba humindi na tayo sa sakit?
Ano na naman 'to? Wooh bakit?

Noob na 'ko eh
Weak, walang silbi
'Pag eto sa wala na naman nauwi
Sarili ko lang pwede ko masisi

'Pag in-game
Please wag mo na ko buhatin
Aasa pa sa GM ang tanso na manok
Pa'no, marupok

Mabel, pasensya ka na
Hayaan mo, ang 2019 ay papasok na
Baka lumipas din
'Pag hindi, patay, "I have been slained."
"07"
© Cepheus November 9, 2018
danie Oct 2017
meron akong aaminin. aaminin kung masaya ako tuwing nakikita kita, aaminin kung naniniwala akong mahal moko na minahal mo ako,na masaya ako tuwing kasama kita, na kahit puro nakaw nasandali lang ang kaya **** ibigay sa akin, okay lang kasi mahal kita. na sa bawat oras na wala ka nawawala ako sa katinuan. nawawala ako sa katotohanang ang lahat pawang laro lamang at sa kasamaang palad sa ating dalawa ako ang laruan. ou yun ang naramdaman ko sa tuwing itatanggi mo ko. sa harap ng mga kaibigan mo ako isa lamang aninu na sunod ng sunod sa mga yapak mo. na ang turing mo sa tulad ko ay parang laruan na pag di mo na gusto ay itatapon mo. nung una akala ko talaga mahal mo ko kasi sinabi mo, binigkas ng mga labi mo, yung katagang mahal moko at ako ay sayo at ikaw ay akin. pero ito ako ay bobo..ayun naloko, naloko ng mga matatamis na salitang binitiwan mo. naloko ako ng mga ngiti mo. kasi habang kasama mo pala ako dahan dahan mo pala sinasaksak ang likod ko. ou na saktan ako. nasaktan ako ng todo kasi akala ko talaga merong tayo, merong ikaw at ako. merong lugar sa puso mo ang tulad ko. ang gago ko kasi sa dami ng pweding mahalin ko ikaw pa ang napili ko isang prinsisa, na kailan man di pweding umibig sa isang tulad ko na prinsisa din. pero alam mo ang masakit sa lahat ay nung tinalikuran mo ko habang dumudugo pa ang mga sugat ko. sugat na dulot mo, di kita masisi kasi may mali, mali ako kasi minahal kita ng todo. siguro nga ito ang tadhana ko ang maloko ng isang tulad mo. pero sana naman maisip mo di ko kasalanan kng pinatay kita sa isip ko kasi pag patuloy kang buhay dito araw araw akong namamatay araw araw akong masasaktan. at aaminin ko ito na ang huling mga salitang iuukol ko sayo kasi tapos na tayo dapat tapusin ko na din to, sa huli gusto pa rin sabihin sayo na minahal kita ng todo pero tangina mo.
tanglaw May 2021
#4
Iba ang ngiti sa tuwing kausap ka,
Kumakabog ang dibdib,
Dug-dug-dug-dug-dug-dug
Di mawari ang dahilan,
kung bakit ngiti sa labi'y walang paglagyan.
Maraming kailangang gawin,
maraming dapat tapusin.
Pero kahit anong busy,
Hindi kita masisi.
Kasi gusto ko rin naman!
Isang Daang Tula Para Sa’yo

— The End —