Jou boodskappe die sonstrale
wat elke nou en dan my dag wil maak
en ook soms 8 minute vat om by my uit te kom
maar gee lig en lewe in my donker wereld

al is jy miljoene bietjies weg van my af
is jou liefde n warm drukkie wat ek
moeiteloos in elke donker nag
om my bang lyf kan vou

jy wat agter die horison jou eie horison sien
en dalk self die maan met my deel
,van n ander kant af,
dra ek na aan my hart...

soos n tietie sonder nippels
of n bangmaak boek sonder sy stippels....
is my lewe net plein
en puntloos sonder jou.

Jy is my duisend-myle-weg
, maar altyd daar,
chill-jou-guava maaitjie
wat my weghol hart bedaar.

Familie buite stam en bas
bloedloos dalk , maar hegte vas
grenslose vriende oor die wereld heen...
God se grootste seen.

- aan al my vriende wat ver weg bly , maar meer beteken as my eie asem en wat ek dierbaarder ag as my virginity ;) ek is so ongelooflik baie lief vir julle.

Carinda du Toit. Aldridt Koltzow. Marli Roux. Tarryn Forster. Frederik Rudolph van Dyk. en al die ander...

Jy het die son gaan haal
Toe dit nag was.
Oor die horison gedraf
En hom terug gesmokkel in jou tas.

Jy het hom net hier , skuins
Bo ons koppe gehang.
Sodat ek jou altyd kon sien
En nooit moes verlang.

Maar die maan het my bygebly
Haar geduldig in my skadu toegevou
-N fluisterstem in my oor
"Kyk, hy mors met jou"

Jy het die son gaan vang
Toe dit nag was
En in sy lig
Sien ek toe , wie jy eintlik was.

Jy het die son vir my gaan haal
En gedink as jy loop
Ek in sy skerp lig sal verdwaal?

Maar toe jy gaan toe hunker die maan
Sy het my trane weg gevee
En ek het saam met haar gegaan.

Gister sien ek jy kom aangedraf
En jy sit die son in jou koffer.
Toe jy weer oor die horison verdwyn
Lag ek en die maan, oor jou nuutste slagoffer.

Dis stasie was stil
en donker gelaat.
Die nag kwyn in lig
en die dag kry sy wraak.
Die spore le koud
verdwyn op die horison,
en ek wag vir 'n stoomtrein
wat nooit sal kom.

Karre jaag die lewe
in die stad duskant die spoor aan
en 'n sateliet voer ons inligting
vanuit sy ordinere wentelbaan,
maar ek verspeel my tyd
deur hier langs die spoor te staan.

My soeke vir liefde
was waar liefde ontbreek,
soos om te wag vir 'n stoomtrein
of om vir kos te smeek.
Ek soek nou vir liefde
op die verlate stasies
van die vandag se tyd
, maar al wat ek kry is 'n taxi
en die wereld lag my uit.

Ek wag vir my trein.
Ek wag vir jou.

Jy wys nie die son vir 'n blinde wat weer kan sien nie.
Dis mos nou kinders-kry dan trou ,
'n priem baba se : Ek is lief vir jou.
Verby nog voor dit begin het.
Of is my hart nou wiegiedood wat
doodluiters my eie galg om die baba hang.
Breek ek die glas-skoen? voordat die lewe dit kan breek?
Of het ek nou maar oulaas 'n manier
om al die goeie goed - uit vrees
van stapel te stuur?
Ek kan jou volg... sal jou volg;
sou jou volg tot waar die wind ons waai
en saam jou kan ek... sal ek
sou ek heeldag rondomtalie en tiekiedraai,
maar *** gaan ek die onbekende in
as dit tussen my en die horison le?
My hartklop eikehout in die gang,
hy klop nog koud , maar hy klop nou!
En jy praat van altyd en van later en van dan:
verder selfs as wat my sig durf reik!
Jy is my nou.
Jammer dat ek more jou gister gaan wees;
probeer verstaan, ek verlang nog silwer en plooie
en die wereld is my lapdoek en die lewe is my lee papier
en ek wil groei.
Ek kan nie die trouring dra nie
,as hy nog koud aan my vinger kleef...
my hart is dalk nog prematuur ,
maar ek wil graag uitgan
en die koue skouers en spervure
vir my self gaan beleef.
Moet my nie die son wys nie
Ek leer nou eers *** om te sien...
en moet nie se jy is lief vir my nie,
want more is dit verby nog voor dit begin het.
En dan hang ek die priem.

the sea grabbed bodies, theirs and mine flaming foaming tendrils
ahold of the drifting timber trying to keep gripping, hang
hold high salt stripped throat shouting Unhand Me, Body-
You'll not have us tonight, but the sea made  belly sounds,
bleeding even the pilot, head slipping to the murk my blood
the envy, finally fell out inside and I sank to the floor with the timber and rope-the final moments of vision the setting horison the eye and perhaps an illusion; not-blak sails drifting steady my head vapor shroud eating the sun I fell into the lap of my love, my Mathilda- royalty to seakelp and fog looking on both irises jupiter and mars and thanking the stars furyos vixens above and she stood and she smiled not-blak sails- I admired her silver linen train but a din like desperate men shouting loosed me from my vision; they had seen the sails and all surrounding the lot tantalus's envy the pilot's hands raving Not today! Not today! They feared hotel raft a permanent lodging, jumping, frightened, killing themselves their poor salt-seasoned hearts drifting again more than them no signal observing the sails flurrying trumpets it might see us-it might, it might!

Die verwoesting van die velede loop uit in die hede.
Hier waar als tot rus kom met die lug wat soos 'n skarlakenrooi duin al *** stywer smeul, met die spanning klop in harmonie met die donker kol in my hart wat die toekoms verniel. Die bloedsaar le rooi op die horison soos 'n verlore asempie van 'n kind en die gefluister van die wind begin praat in die dieptes.
Die verwoesting le in die rooi lug soos 'n sluier...

Ek die lieplapper
Fladder in die wind
Soos ń herfs betaste blaar
Wat in die dwarrelwinde
Tolbos en die reels
Van swaartekrag verag

My kop is op ń blok gesit
Soos die twee vir ń stywers
Wat inner kompaste volg
Na waar die hart mag lei
Sterk oppad na iewers
Maar word deur nikse
En nerense verlydelik gefly

My V formasie vervorm
, vlieg vêr vooruit
Tot waar ek sig verloor
Van veilige jolheid.
Ek verkoop my vryvlieg siel
Aan die voëlwip en sy wag
Onbewus van die somer
Wat oor die waters op my wag.

Ekt my siel verkoop aan
Die winterson...
Prysgegee, môre se geluk
Die stofwolk op die Horison

Môre trap jy oor my
Windverstrooide oorblyfsels
En neurie ń afskeidslied
In jou binnenste.
Jy koester dalk ń traan
Of twee.
Vir die gees van ń
herfsblaar lieplapper
Wat in selfverwyt besterwe

Hey folks, Formula one is coming’ to our city,

Salute, it’s a hard track, drivers say’ what a pity,

Only best survive, others can’t make it…’ really,

Hey you, in Baku Circuit, you shouldn’t drive silly.



Baku race is cold shower; each turn is drama,

Drivers try faster; no accident is in agenda,

First turns are shocker, Williams is out of strada,

The show is not over, Force India is an addenda.



Ferrari goes *******, there is no place for a bore,

It pushes the brakes hard, why to speed up for?,

Whoever rushes badly, finds itself on the floor,

You wanted to take this track??, go to the next door.



Bulls are chasing, fighting for the fourth place,

They are friendly mates, well, that is not the case,

Sector one turn is here, Max do not leave any space,

Adventure is done for the race, Bulls are red in a face.



The Last laps on horison, Bottas is a leader,

His speed is excellent, Hami’s heart is bleeder,

Drama is not over; debris is an absolute killer,

Bottas is out of race, Hami is a surprise winner.



Baku city circuit is the best track of all times,

Fans are blessed with fun,… and adventure’ in each glance

Baku is a mystery, do not try to forecast,

Formula’s best drivers may find themselves on the grass,

Daar was n onheilspellende tog
naderende wuif in jou menswees
dit het my getrek tot by jou gees
 
Ongelukkig het my aanvanklike slegte     humorsin
Jou nie genoeg bemin
nie
 
Daar was iets in jou
Iets misterieus
Iets dieper as vlees

Dieper as die horison
In die oorsprong van die son
Het jy my hart gevind

Die velde en berge le honderde myle ver, oop tot by die horison.
Al wat ek sien is gras, klippe en bome, en drome van n lewe so vry ver in die valley, groen van reen en geen besoedeling van die besige lewe so ewe of dit al is wat ons het…
Die vlaktes bring my gedagtes na n rustigheid.
Ek kan ver sien so asof ek my lewe kan sien, die rustigheid wat dit verdien.
Ek sien die klein dingetjies raak soos die veldblomme wat blom met n glimlag dag na dag, n lady bug op die tak, die springkaan op die blaar, die miere wat trots hulle kos by mekaar maak vir swaar dae.
Doudruppels vroeg oggend net so na die sonsopkoms…
Dan voel ek dankbaar, dankbaar vir n lewe wat gegee is sonder vrae
Danbaarheid vir n Skepper van mens en natuur. 2016/01/24

There’s this dream I’ve been getting ever since I was a baby.


                                                         ­                                      with each jump
                                                            ­                                  going higher
                               on the horison.                                           i keep
                  of rolling hills      theres mountains with         jumping but
         landscape                         no trees in sight.            i try
im in this                        i   try    to   walk   but  i keep gettingfaster


         i jump too high
      finally                i
until
                       ­            p
                                     l
                                      u
                       ­                m
                                         m
                                           e
                                            t
                 ­                     i try to stop


                                     but i cant

                                     i brace



                                       then i hit the ground




And then I wake up.

The older I get the less real it feels.
Wanting to stay inside the realm of fiction
Where the world is harsh but hope is always on the horison
Where the hero always wins and adversity is mole hill
Not the mountain it is in life
But I wake back into the humble world of retail fog
Mucking through the day on pennies and dimes
Wishing that for a moment life was more of an adventure

A promise made by you
A vow to be ever true
Giving all of who you are
Beginning together a
brand new start
You will be by my side
Till death us parden
Taken by the night
You always remain
my guiding light
my other half for all my life

To you
I will be faithfully
For all my days to come
With you i will partake upon
This journey cast no fear
For when i feel alone,abandoned
You will draw me near
Each new horison
Each step thats made
Your footprints will be next to mine
Forever and a day

So do i make
My promise too
To be with
To cherish
and comfort you
And all the days that lies ahead
Never part your side
For all my soul and yes my heart
I give now unto you