Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
anu Oct 2015
A Year ago, in the same date
As A Stranger I entered this beautiful Garden Hp
A Beautiful flower (Elsa) drags me with her pure heart
Wise words (from wolf, Sir Poet,Jack, etc.) kept me to know the life’s secret
Sweet buds (Smiriti, Aarvie,) enjoys me with their great writes
Love Birds (Brandon &jane;) echoes me their beautiful rhythms
My Beautiful Bros (ryn, Joe, pradip,spt, Mufiq) supports me and admires with their strong writes
My Sweet sisters (Donna, pax, nimah, Vicki) fills my heart with their pure poems
All my new friends (Eddie, patty, gray l, tropica, wepping willow, Mysterious , Jimmy, its gona make sense, packin heat ,Poetry journal,Dark n beautiful, Wilson, Rose, James, Margaux, Asim, etc) gave me beautiful space and spirits..
Being a part of this beautiful family, felt proud and happy. I take this day to thank all my family who supports me and hears me. My sincere thanks to all.(might missed someone. Thanks to them too.)
I miss many beutiful poets especially my aka (elsa)..
Sorry missed some important members who constantly support me
(Ignetious Hosina,Gutham,HB,Thomas A Robinson)
MPS12 Aug 2017
Sabi ng iba mag ingat pag nag mahal.
Wag padalos-dalos para sa huli ay hindi ma bigo.
Kilalanin ang bawat isa.
Intindihin ang mga intensyon.
Minsan sa bigla ng iyong pagdating;
madudulas, masusugatan, at masasaktan.
Dahil ang puso ang unang pinairal at isip ay saglit nalimutan.
Dahil minsan ay mas madaling mag bulag bulagan.
Kahit ang dumi ay bumubungad sa mga mata.
Para lang hindi sya mawala kahit hindi na masaya ang pagsasama.
Nakasanayan na ikaw ay laging katabi sa kama.
Pero malaking pagbabago ang nasa gitna.
Ang pagmamahalan na sobrang tamis noon,
pumalit ay asim at pait ng damdamin ngayon.
Paano at kailan nag simula mawala ang tamis ng iyong halik?
Dahil ba iba na ang nagpapatibok ng iyong puso?
Ang haplos na inaasam sa iba na dumadapo?
At dahil siya na ang dahilan ng kislap ng iyong mga mata?
Gusto ko man itigil ang kirot ng damdamin,
pero bakit hindi ko kayanin na ikaw ay mawala sa akin?
Minahal ka ng lubusan at buong puso ko'y inalay.
Pero ito ay unti- untin **** tinapakan at binali wala ang halaga.
Ngayon ako ay huling nagsisisi dahil hindi nakinig sa payo ng iba.

-MPS12
CC Aug 2017
Ang husay ng iyong gawa na idadamot ng aking mga kamay
Hindi ito pusong o sumpong pero ako’y naniniwala na hanga ako
Paano na mas matalas ang iyong lapis kumpara sa akin?
Wala na bang masasabi?
Ang pangarap nakatago sa likod ng alapaap
Ang lilim ay parang dating kaibigan na nagkimkim ng aking mga kamay
Pero kailangan maghiwalay, dahil sa mga masasamang damo
Maganda ang itsura, may dating. Masaya manira ng tama
Mag-asim ang gatas ng ating mga anak
Hawak-hawak mo ang aking mga kamay
Itaga ko para mabigay sa iyo ang nagbibigay buhay sa utak ko
Kunwari hindi lumipad sa malayo ang aking mga pilik-mata
Kunwari lumipas ang minuto kesa sa panahon
Malupit ang oras sa kwento ng bata
Masakit tignan na malayo ang mga pinagasa
Sungkitin mo ang mga iniisip ko
Matigas ang ulo
Ihukay ang masasamang damo
Parang maliit na bulaklak lang
Sayangin ang buhay na hindi nagbibigay buhay
“April Gem”

April 27th, 15 years ago,
A diamond was born in this world,
and here's what she should know.

Spring is a time of renewal,
and birth of life after the winter snow.
The second you showed up in our lives,
you never ceased to shine and glow.

The first born child in the Syed's household
in the Lonestar State, the catalyst for many more,
and into our hearts, you've opened the gate.

Pin straight hair of cocoa brown that's sways
in the Texas wind, and keeps your shoulders warm and hidden;
a flowy mane of coffee- like locks, reminds me
of a majestic horse I've once ridden.

Her eyes gleam with wonder so rare,
so bright and young and pure.
No rope, no pull, no strength or snare can
even come close to that mystical lure.

I'm reminiscent of days when the earth was rich,
and the taupe soil gleamed like those eyes.
I gazed in deeper, and saw the galaxies shine bright in her view,
shaming the dark night skies.

That laugh of yours, high pitched, loud, carefree,
and bright;
seeing the sound of pure joy and glee,
depicts a happy heart, a soul that’s joyful and light.

I love the way your teeth aren’t perfectly aligned,
I love the way how you know how to sign.
Not a day in my life, not a minute I’ve inhaled
have I ever felt so close to someone else,
or felt a kind of love so unable to fail.

I sprint to the phone when I know it’s you,
I love the way you make me smile, especially when I’m blue.
Exercise of any kind generally isn’t fun,
but knowing you’re on the opposite line on the phone will make me want to run.

We’ve known each other since we could barely even talk,
you’ve been by my side to pick you up when learning how to walk.
Memories fill up my heart and show up in the form of tears,
knowing that it’s all safe with you: my hope, my dreams, my fears.

We may not be close in miles, sure there’s some transportation mishaps along the way..
But although I can’t see you everyday, my heart is where you’ll stay.
Thanks for being there for me, when I felt broken and distraught..
no wise person, owl, or scholar can teach me what you’ve taught.




I remember those times, I felt like a vase,
ready to fall off the table,
You comforted me, told me it’ll be okay,
and with more loving words, I again felt stable.

The elementary school years, now they looked like a breeze.
But when I go back and remember it, time just seems to freeze.
Back when everyone was the same and our minds weren’t overbearing,
and the only thing that mattered was whether or not we were sharing.

You changed location, and I did too, all around the place,
From Chicago nights of cold, and the days spent with Asim Mama;
The home of the Longhorns welcomed you and you did it, with a sweaty and excited face,
And I’m sitting here remembering it all in fast forward, like a photo in panorama.
A poem I wrote about my lovely cousin for her 15th birthday.
Asim Javid Aug 2015
The dot of dark hate in the rose of.         love..
The despair seeded in the core of hope..
Peace lying in the beloved arms of disruption..
the blood of demom running dormant in the veins of God..
We all stand on the burning grass of hell which is beautifully decorated in the Gardens Of Parsdise...
Are we all so inebriatedly lost in this paradise or
this paradise is so lost to us*....
©Asim Javid
Jun Lit Nov 2017
Bumabalik sa isipan
ang iskul na kinalakhan
Laro, leksyon, kaibigan
Mula sa ‘ting kabataan.

Sari-saring karanasan
Asim, tamis, alat, anghang
May gusto mang kalimutan
Meron ding binabalikan

Lahat ng ‘yo’y nagpayaman
Sa ‘ting puso at isipan
Nagpatibay ng samahang
Saksi natin ang manggahan
(Para sa aking mga kaklase noong hayskul sa The Mabini Academy, Lipa City)
Ashari Ty Jul 2018
Lasang kay tamis,
bubulok ang ngipin
Lasang kay asim,
titigas ang pisngi
Lasang kay pait,
bubukas ang mga labi

Lasang kay alat,
pangalan ay bubulungin
Lasang kay anghang,
sa init mapapadaing
Lasang nakakabusog,
ngunit gusto pang kumain

Ang Katakawan ay isang kasalanan lamang

Ang Kalibugan ay isang istorya.
istoryang sa amoy palang ay lasap na lasap na.
Oh anong anghang, asim at pait
Na sa kasawian ako ay idawit

Sadyang kayhapdi ng mga parinig
Ang turing sa akin ay higit pa sa manlulupig

Inuusig nang lubos ang aking konsensiya
Kayraming gabing binangungot, pinaluha

Ganito ba ang katarungang nais kong makamit?
Para akong hinuhubaran ng damit!

Parang pinipilipit ang aking mga bisig
Ako na nang-usig ang siya pang inuusig

Oh nakakahiya at nakapanghihina
Dahil alam kong batid na ang aking nagawa

Oh dulutan ng lunas ang kaluluwang may karamdaman
Huwag itong hayaan na malugmok sa kadiliman!

-11/13/2014
(Dumarao)
*My Cursed Poems Collection
My Poem No. 278
solEmn oaSis Sep 14
Ganito Ang talento ng tinaguriang gagamba,
Ang Sabi ng iba Sila ay kakaiba
dahil nga sadyang
Ganyan Sila kahit
Hindi nasa manila.
Nag - aabang lang ng bibisita
Kahit nga ba bibihira
Ang may maggala
ay tiyak maaantala
Kapag napadpad sa animo'y ala bang tahanan na tahasang walang hagdan
Ngunit kabit-kabit eh
Ang kawit ng madidikit na bahagdan ng bawat hiblang malagu na.
Ni Ang hari ng kagubatan ay di siya nais magambala

Malaglag man sa Muntinlupa
Kagyat Silang ia-Angat Dami man ng hadlang,
tutulay lamang
Ang gagamba gamit Ang
sapot at mga galamay...
Ganon pa man Bigte man Ang  pagtanaw ng Leon at tigre sa maliit na nilalang ...
Naka- Tungko lamang Ang kanilang matalim na pangil at angil
pagkat sa loob-loob nitong mababangis at hayok sa laman
ay mapag aalaman---
Ano nga naman
Ang kanilang mahihita
na Karne sa naglalambiting mga galamay
Wika nga sa payo ng dayo
Tinawag Silang Gagamba
sapagkat Ang sino Mang tao
sa kanya'y gagambala
Walang dudang mapapatingala
muna bago yumuko

Mabuti pa daw Ang mangilag
na Lang Sila sa maliliit na nilalang
O di kaya'y maige pa mangilog at magbaka sakali dun sa may Sapang Palay magawi at nang mapawi Ang Kalam at uhaw sa may kawayan .

Sabi naman ng iilan mabuti pa Ang dalanghita mula pa sa pagkabubot nito Hanggang sa maubod na nga sa pagkahinog ay masasabi na talaga namang may asim pa .
Lalo na para sa mga nagda
dalang-tao na minamatamis
ang pangangasim ay iyon ang prutas na ipanlulutas sa kanilang pananaghili .

Sa madaling salita
Ang magaling na Balita
Kakailanganin pa Ang pakpak
Kahit pa mag taingang-
kawali Ang lupa...
Dahil Ang tinutukoy ko sa aking pamagat ay walang iba kundi Ako !
At Ang munting Gagamba Ang siyang maituturing Kong Dambuhala

Kaya nga Ang paniniwalang imbes
trabaho Ang siyang lalapit sa akin...
Yaong mga sapot na bahay Ang
siyang dapat Kong hagilapin...
Kasi nga Ang mga spider web kung tawagin sa ingles...
Ay Ang siyang Lunas na walang dahas upang maging Isa sa kanila !
Silang mga empleyado na dati rin namang Isang sawi
Hanggang Ang mga hain na pain
sa magiging bitag na hayag
ay may kaakibat na kabalikat
Upang mapagtagumpayan Ang mapusok na pagsubok...
Nang sa gayon ay matupad Ang layon niya sa kaniyang mga kanayon na ...
Maging Isang sakdal
sa pagiging kambal
ng papremyo at Tropeyo !
Habang ninamnam
nang mainam
Ang pakiramdam
ng Isang uhaw at Kalam
kahit lumabag pang magpaalam
sa lahat ng nais niyang mahiram
...ay daglian namang mapaparam
Itong Nag-Alab Kong liyab
Mula pa sa dating pasaring
Hanggang mahirang
na Isang....
wagi

— The End —