Rage and Age,
do they align on the same page?
...amp

I have ten minutes to write this poem
I spare myself ten minutes
Every morning before I leave
Ten minutes to try and just breathe

Ten minutes act like they’re in a race
The one hundred metre sprint
They’re winning, it’s clear to me
They want to escape my life, as fast as they can be

With five minutes to go I look around for inspiration
The cold cup of tea on the table
Winks at me for validation
I remember and drink it til it’s empty

Four minutes to go
Til I become the cup of tea
Desperately urging to evaporate
Silently waiting til one of them drinks me

Lucky me I have two minutes to spare
I’ll finish this poem
I’ll grab my keys, put on my shoes
Arrive at my destination and pretend to care

who put the brakes on
who paused the healing process
paused it to make a quick cuppa
cuppa was never made

shoved in the back of my mind
it’s all piling in
crammed in every crevice
out of my eyes, it spills

that’s an improvement i guess
although i just see it as a loss
control spilling out
whatever is left, i don’t want

how long til my only desire changes
to become tiny and hide away
it’s getting old now
but it’s the only thought that stays

क्षणभर विश्रांती चा विचार केला की आठवणींची चाहुल मात्र लुडबुड करायाला लागते
जनू खुप काळ निघुन गेला पण आठवण मात्र तशीच राहते, दडलेल एक पखरू मनातलं तसच मनात वावरत आहे
आठवणींचे क्षण मात्र उमलू लागले आहेत आणी भेटण्यासाठी अततुरतेने वाट पाहत आहेत
कळत नाही कसे सांगावे मनाला त्या क्षणभर विश्रांतीला आराम तरी कासा द्यावा
क्षण असा यावा की नुक्ताच भेटुन खुप आनंद वाटावा, त्याचा हसरा चेहरा बघूनी मन आनंदाने फुलावे
नजरेचा प्रत्येक तो अनमोल क्षण सरळ चेहरावर हस्य बनुन यावे
यावे हे क्षण लवकरच ज्याने तुला पाहुनी मनाची आसना उमलावी क्षणातच

मन माझे अतूर झाले बोल तुझे ऐकण्यासाठी,
का शरीर थकुनही मन मात्र थके ना ...

रुंणगुणनारे गीत तुझे एकूनी  रोज मी उठते,
स्पर्श तुझा घेता मनी ते माझ्या रुजुनी जाते ...

ये ना सख्या लवकर बघ मी आले,
तोच किनारा तोच समुद्र जणू आपलीच वाट पाहत आहे ...

दाटून आले क्षण असे फक्त तुझे नी माझे,
सांगते मला हरवुनी जावे तुझ्यात कोवळे हे मन माझे ...