Sa dinami-rami ng mga tala sa kalangitan,
sa bilyung-bilyong bilang nilang hindi malaman,
sa paglubog ng araw at paglitaw ng buwan,
ikaw ang tanging bituin na nais kong masilayan.

unti-unti na lang bang masasanay?
tila nalanta na at wala nang buhay
ang mundo na sabay nating binuo
natutuliro, nababalisa at hindi mapalagay
ang dating mga usapang hindi maubos-ubos
ngayon ay para na lang kandilang nauupos

hindi alam kung paano, bakit at ano ang nangyari
bigla na lang nagbago; wala man lang pasabi.
nawalan na nga ba ng gana ang tadhana sa'tin
o sadyang ito na ang huling hantungan natin?

maaari bang samahan mo akong lumaban at agapan ang ating nararamdamang tinatangay na ng hangin sa kawalan?
akala ko ba'y sabay pa nating pagmamasdan ang marahan na paglubog na araw ngunit bakit tila parang mauuna pa ang ating istoryang hindi pa nga nasisimulan?

Araw-araw nagtatanong sa sarili;
Sino ba ako para magmahal sa'yo?
May karapatan ba akong umagaw sa atens'yon mo?
Bakit ba ako ay nababaliw na sa'yo sobra?
Dahil ba sa'yong tunay na ganda?
Ganda na nakakaakit sa mata at hindi makapakali.

Subalit, bakit ba naman o kay lupit ng tadhana?
Na ipinagtagpo pa tayo,
Kung sa hulihan lang naman ay magsisisi at magdudurusa ng walang nakaka-alam.

Isa, dalawa, tatlo
Nakabilang na ako ng tatlo
Ngunit nakatago pa rin ang feelings ko sa'yo

Apat, lima, anim
Kahit anim na ang nabilang ko
Kailangan ko paring itago ito
Upang ako ay hindi pagtatawanan mo

Pito, walo, siyam
Pang siyam na ito
Ngunit ako ay nagduduwag paring umamin sa'yo

Sampu
Ito ay pang hulihan ko nang bilang
Dahil nag-aaksaya lang naman ako ng oras
Nag-aaksaya ng oras sa bagay na ito
Sa bagay na hindi mo naman kayang pagbigyan
Kasi dahil sa hulihan, kaibigan lang naman tayo;
ay wala palang tayo.

Sa tuwing maaalala ko ang mga sandali,
Na ikaw ay aking kapiling.
Hindi maipinta ang ngiti sa aking labi,
Abot kamay na ang langit na aking hiniling.

Mga panahong nandito ka pa,
Lahat ng palihim na yakap at halik.
Bawat luha at halakahak,
Iyong malambot na pingi'y aking hawak.

Ngunit tila hindi ko napangalagaan,
Unti-unting lumuwag ang pagkakapit.
Ating naging huling sandali'y sadyang mapait,
At alam kong hindi na maibabalik ang nakaraan.

Pero iyo sanang mawari,
Na ikaw ay namumukod tangi.
At hinding-hindi ko na kayang itanggi,
Ako sayo'y nangungulila, ayoko ng magkunwari.

Salamat sa pag-ibig mo,
Ito'y mananatili sa akin.
Salamat sa pag-ibig mo,
Ikaw lamang ang nakapagpadama.