Sa loob ng jeepney, akoy may kursunada
Ang babaeng gustong makilala, medyo suplada
Biglang tinanong nya ako, “bakit may itatanong ka ba?”
Kaya sagot ko, “wala akong itatanong, pero may kaba”

Kaba sa dibdib, dahil sa binigyan ako ng pansin
Mula sa binibining suplada at di ko yun akalain
Na magpapasaya at bububuo sa mahabang araw
Nang minsang napatingala sa kagandahang natanaw

Dagdag ko, “Magbayad na tayo”
Sabi nya, “bayad lang walang pang tayo”
Sinabi ko ulit “Miss, pwede namang pambayad ang ngiti,
(bakit?) kasi yung 500 mo wala silang panukli”

Sa loob ng isipan koy tumutula,
Sa labas ang mga mata koy natutulala
Nabighani ng ganda at napahanga
Di ko napapansin tulo laway labas dila

Ngunit sa mukhang tila nakasimangot
Napansin ko sa mga mata’y may lungkot
Kaya Ang magpasaya, kahit papano ay aking ginawa
Nang Minsan sana’y dumampi ang ngiti, at magbigay ng tuwa

Ginawa ko na ang simpleng galawan
Inaabot ang bayad, upang kamay nya ay mahawakan
Gusto ko din sanang malaman ang kanyang pangalan
Baka may pagasa kung sya ay liligawan

Wala man akong pera, mahalaga masaya
Wala man akong pera, basta katabi ko maganda
Wala man akong pera, basta wala akong sakit
Wala man akong pera, basta kami ay nagkalapit

Aking naalala, aking naalala.....
Wala pala talaga akong pera
Ni piso isa, wala sa bulsa
Pano na? Pano na?

Kaya ang ending ng love story,
Mamang tsuper I’m sorry
Pagtumigil na tong byahe,
Takbo sibat, handa na akong mag 123....

margaret

Langit ang nagbigay biyaya nang ambon ay dinilig
Ang aking hiling sa panginoon ay biglang nadinig
Pinadala ang anghel na sa mundo ko’y yayanig
Tinawag ng ng kanyang tinig, at Napatulala sa mga Titig

Maari bang malaman ang yong pakay sa akin
Kung ikaw ba ay pasakit at tuluyan na akong wawasakin?
Laging kong tanong kung ano ba ang dapat kong gawin
Kung ang kahulugan mo ay kabiguan patuloy pa ba kitang iibigin?

Nagtatanong kay Bathala, Paano ko ba mapapaliwanag ang  hiwaga
Nitong pagmamahal na kung bakit sa puso kumapit ka ng kusa
Ako’y nagtataka’t di maka paniwala Bakit ito ang yong ginawa
Sa bigay **** biyaya, Ano ba ang kasalanan ko  para isinumpa

Gaano ba kita pinapahalagahan? Alam mo ba ang dahilan?
Hiling ko lang ay sanay iyong maunawaan itong nararamdaman
Kaya ang paliwanag ko ay simple nalang
Masikip dito sa loob ko, kaya ang kasya ay ikaw lang

Alaalang bitbit pano ko makakalimutan
Kung Sa puso koy nakaukit  ang yong pangalan
Ibinalot ng tatag ng loob para ika’y ipaglalaban
Di kita hahayaang lumuha lagi kang aalagaan.

Nagaabang ng sasakyan para dalhin sa langit, iwan ang mundo
Nakikiusap Pagbigyan sana Hiling makamit, Anghel na sundo
Saan nga ba tayo patungo? Byaheng langit sa impyerno,
Sa isipan kong magulo, Kasinungalingan ka ba o Totoo?

Linalaro sa panaginip ang dakilang pagsuyo
Tuluyang Hinamon Ang matapang na puso
Sayo napalapit at ayaw nang lumayo
Ang silakbo ay di na kaya, kayang isuko

kahit ano dito sa lupain ay handa kong ialay
Pagkat ang langit sa akin ay una mo nang binigay
Ang halaga mo sa akin ay Walang katumbas na materyal
Dahil Di kayang sukatin kung gano kita kamahal

Siya? Crush na crush ko dati.
Ako? Hindi ako marunong lumandi.
Kaya lagi lang ako nasa isang tabi pinagmamasdan siya,
Na tumitingin habang nakangiti siya sa crush niya.
Parang boto nga pamilya niya sakin, pero di pwede maging kami kasi siya nga mismo sa iba nakatingin.
Hindi ako crush ng crush ko dati.
Hindi rin ako malungkot kasi hindi rin siya crush ng crush niya.
Patas lang diba?
Pero ngayon....
Iba na kasi ang sitwasyon.
Malungkot na ako.
Crush ko siya noon,
Mahal ko na ngayon....

ilang buwan na ang lumipas,
ngunit damdamin ko sayo'y di pa kumukupas.
ikaw pa rin pala talaga
ang gusto ng puso kong tanga.

kahit ano pang sukat ng sakit
na sa buhay ko ay sasapit,
ito ay aking titiisin;
kahit hindi mo pa mapansin.

alam kong hindi ko na ito mababago,
kaya ang damdamin ko nalang ay aking itatago;
kung sa iyo parin ay nahuhumaling,
tungkol diyan ay hindi na ako magsisinungaling.

kahit na ako'y iyong pinaasa
at sayo'y walang natamasa,
ㅡ kagustuhan ko sa iyo
ay kailanma'y hindi magbabago.

Wᴀʟᴀ ᴋᴏʏ ᴛᴜʟᴏɢ ᴋᴀʏ,

Dɪʟɪ ᴀᴋᴏ ʙᴀᴛɪᴏɴ ᴜɢ ᴅᴜᴋᴀ'
sᴀᴍᴀ sᴀ ᴍɢᴀ ᴀᴅʟᴀᴡ ɴɢᴀ  ᴋᴀᴜʙᴀɴ ᴘᴀ ᴛɪᴋᴀ
sᴀᴍᴀ ɴɪᴀᴅᴛᴏɴɢ ᴋɪᴛᴀ ᴘᴀ'
ᴜɢ sᴀᴍᴀ ɴɪᴀᴅᴛᴏɴɢ ᴀɴᴀᴀ ᴘᴀᴋᴀ'

Wᴀʟᴀ ᴋᴏʏ ᴛᴜʟᴏɢ ᴋᴀʏ,
Bᴏʀɪɴɢ ɴᴀ ᴀᴋᴏɴɢ ᴋɪɴᴀʙᴜʜɪ'
Mᴀᴏɴɢ sᴀ ʟɪɴɢᴀᴡ ᴀᴋᴏ' ɴᴀᴍɪʟɪ'
ʙɪsᴀɢ ᴍᴀ -sᴀᴋᴛᴏ ᴍᴀɴ ᴋɪɴɪ ᴏ ᴅɪʟɪ'
sᴀᴏɴ ᴛᴀᴍᴀɴ ᴀᴋᴏᴀ ɴɪɴɢ ᴋɪɴᴀʙᴜʜɪ'

Mᴀᴛᴀɢ ɢᴀʙɪᴇ ɴᴀʟᴀɴɢ ᴀᴋᴏ ᴍᴀɢᴀ ᴛᴜɢᴀᴡ'
Bɪsᴀɴ ᴜɴsᴀ ɴᴀʟᴀɴɢ ɢɪɴᴀʙᴜʜᴀᴛ
ᴋᴀᴅᴀ ɢᴀʙɪᴇ. ʟᴀɪɴ ʟᴀɪɴ ᴀɴɢ ɢɪɴᴀʟᴀɴᴛᴀᴡ'
Iɴ.ᴀɴɪ ɢʏᴜᴅ sɪɢᴜʀᴏ ʙᴀsᴛᴀ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀʏ ʟɪɴɢᴀᴡ'

Lᴀʙɪ ɴᴀ ᴊᴜᴅ ᴋᴜɴɢ ᴋᴀɴɪᴍᴏ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀ
Wᴀʟᴀ ɴᴀ ᴊᴜᴅ ᴀɴɢ ɪsᴀ ᴋᴀ ᴛᴀᴡ'
Nɢᴀ sᴀᴜɴᴀ Aɴᴀᴀ  sᴀ ᴋɪʟɪʀᴀɴ ᴜɢ ᴀɴᴅᴀᴍ ᴍᴀᴍɪɴᴀᴡ'
Kᴀɴᴜɴᴀʏ ᴍᴀᴍɪɴᴀᴡ sᴀ ɪᴍᴏɴɢ ᴍɢᴀ ʜᴜɴᴀ- ʜᴜɴᴀ '

Hᴜɴᴀ- ʜᴜɴᴀ ɴɪᴍᴏɴɢ ᴡᴀʟᴀ'y ʜɪɴᴜɴɢᴅᴀɴ
Hᴜɴᴀ- ʜᴜɴᴀ ɴɪᴍᴏɴɢ ᴘᴜʟᴏs ɴᴀʟᴀɴɢ ɪɴᴀᴍᴀᴡ'
Pᴇʀᴏ ʙɪsᴀɴ sᴀ ᴋᴀᴜɢᴍᴀᴏɴ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀɢʟᴀɴᴛᴀᴡ'
Nɪ ʙɪsᴀɴ ᴋᴀᴜsᴀ ʟᴀɴɢ ᴡᴀʟᴀ ᴋᴏ ʙᴀᴛɪᴀ'ɢ Bᴀᴋɪᴋᴀᴡ'

Aᴋᴏ ᴋᴀʀᴜɴ ᴋᴀʏ ɢɪᴍɪɴɢᴀᴡ
Sᴀ ᴍɢᴀ ʜɪɢᴀʏᴏɴ ɴɢᴀ ᴀᴋᴏ ʟᴀᴛᴀɢᴀᴡ'
Sᴀ ᴘᴀɢᴛᴀᴡᴀɢ ᴋᴀɴɪᴍᴏ ᴀᴋᴏ Mᴀᴍᴜᴡᴀᴡ'
Wᴀɢᴛᴀɴɢᴏɴ ᴛᴀɴᴀɴ ɴɢᴀ ᴋᴀᴜʟᴀᴡ
Bᴀsᴛᴀ sᴀ Mᴀᴀɴɪɴᴅᴏᴛ ᴍᴏɴɢ ᴛɪɴɢᴏɴɢ ᴀᴋᴏ Mᴀᴋᴀᴘᴀᴍɪɴᴀᴡ'

Sᴀᴜɴᴀ Dɪʟɪ ᴍᴀʜɪᴛᴀʙᴏɴɢ ᴍᴀᴋᴀʟɪᴍᴏᴛ ᴜɢ ᴘᴀᴍᴀʜᴀᴡ'
Mᴀᴍᴀʜᴀᴡ ʙᴀʜᴀʟᴀɢ ᴡᴀʟᴀʏ sᴜᴅ- ᴀɴ ᴘᴜʟᴏs ʙᴀʜᴀᴡ'
Sᴀᴜɴᴀ Dɪʟɪ ᴋᴏ ᴍᴀɢᴛᴜᴋᴀᴡ'
Bᴀsᴛᴀ ᴍɢᴀ ᴛᴜʟᴏɢ ɴᴀ ᴛᴀɴᴀɴ ᴍɢᴀ ᴛᴀᴡ ᴜɢ ɪᴋᴀᴡ'

Gᴜsᴛᴏ ᴍᴀɴ ᴜɴᴛᴀ ᴋᴏ ɴɢᴀ ᴍᴜ. ʟᴀɴɢʏᴀᴡ
Aʀᴏɴ ɴɢᴀ ʙɪsᴀɴ ɢᴀᴍᴀʏ ᴀᴋᴏ ᴍᴀʟɪɴɢᴀᴡ,
Mᴀʟɪɴɢᴀᴡ ᴀᴋᴏɴɢ ᴍɢᴀ ᴋᴀʟɪᴍᴛᴀᴡ,
Sᴀ ᴛᴀʟᴀɴ.ᴀᴡᴏɴ ᴀᴋᴏ ᴍᴀɢ ʟᴀɴᴛᴀᴡ
ᴘᴇʀᴏ ᴜɴsᴀᴏɴ ᴛᴀᴍᴀɴ. ᴀᴋᴏɴɢ ʙᴜʟsᴀ ᴋᴀʏ ᴍᴀʙᴀᴡ'

Mᴀᴛᴀɢ Gᴀʙɪᴇ ɴᴀʟᴀɴɢ ᴀᴋᴏ ᴍᴜʟᴀᴋᴀᴡ
Dɪʟɪ ɴᴀ ʙᴀᴛɪᴏɴ'ɢ Bɪsᴀɴ ɢᴀᴍᴀʏ ɴᴀ ᴋᴀᴋᴜʏᴀᴡ,
Bɪsᴀɴ ᴀɴɢ ʜᴀɴɢɪɴ ᴋᴀʏ ᴍᴀʙᴜɢɴᴀᴡ,
ᴀɴɢ ᴋᴀɪɴɪᴛ ɴɢᴀ ɢɪʙᴀᴛɪ ᴍᴀᴏʏ ᴍᴜᴘᴀ-ɪʙᴀʙᴀᴡ'

Aɴɢ ᴀᴋᴏᴀɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ Gɪʜɪᴅʟᴀᴡ,
Mᴜʀᴀ'ɢ ɴᴀᴀ sᴀ ᴅᴇsʏᴇʀᴛᴏ ɴᴀᴀʙᴛᴀɴ ᴜɢ ʜᴜᴡᴀᴡ,
Mᴜʀᴀ'ɢ ᴀɴᴀᴀ sᴀ ɢʏᴇʀᴀ ᴘᴇʀᴍɪɴᴛɪɴɢ ᴡᴀʏ Kᴀʟɪɴᴀᴡ,
Kɪɴɪɴɢ ᴛᴀɴᴀɴ ɴᴀʙᴀᴛɪ ᴋᴏ ᴛᴜɴɢᴏᴅ ᴋᴀʏ ɪᴋᴀᴡ ɴᴀʜᴀɴᴀᴡ,

Aɴɢ ᴀᴋᴏᴀɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ Gɪʜɪᴅʟᴀᴡ,
Kᴀɴɪᴍᴏ ᴍᴀᴘᴀɴɢɪᴛᴀ Mᴀᴛᴀɢ ᴛᴀᴋɴᴀ ᴏ ᴍᴀᴛᴀɢ Aᴅʟᴀᴡ,
Mᴀᴛᴀɢ ʜɪɢᴀʏᴜɴ ɴᴀʟᴀɴɢ ɪᴋᴀᴡ ᴀɴɢ ɢɪɴᴀ ʜᴀɴᴅᴜʀᴀᴡ,
Uɴsᴀᴏɴ ᴛᴀᴍᴀɴ Dɪʟɪ ɴᴀ ᴍᴀᴜʟɪᴛᴀɴ ᴀɴɢ Kᴀsɪɴɢ² ᴋᴏɴɢ Aᴍᴀᴡ'

Kᴜɴɢ sᴀ ᴋᴀɪʙᴜᴛᴀɴ ᴍᴀᴛᴀᴘᴏs ᴍᴀɴ ᴀɴɢ ᴀᴋᴏɴɢ ᴍɢᴀ Aᴅʟᴀᴡ,
Dɪɴʜɪ sᴀ ᴋᴀʟɪʙᴜᴛᴀɴ ᴜɢ ᴡᴀʟᴀ ᴍᴀɴ ᴋᴀɴɪᴍᴏ ᴍᴀᴋᴀ-ʟᴀɴᴛᴀᴡ
Aʏᴀᴡ ᴋᴀʟᴀʙᴀᴋᴀ' ᴋᴀʏ sᴀ ɪᴍᴏɴɢ ᴋᴀᴍɪɴɢᴀᴡ'
Pᴀɴɢɪᴛᴀ Lᴀɴɢ ᴜɢ Bᴀɴɢᴀᴡ
Kᴀʏ ᴀᴋᴏ ᴛᴜᴀ ᴅɪᴅᴛᴏ ᴍᴀɢᴀʟᴀɴᴛᴀᴡ ɢɪᴋᴀɴ sᴀ ɪʙᴀʙᴀᴡ'
ʙɪsᴀɢ ᴍᴀ -sᴀᴋᴛᴏ ᴍᴀɴ ᴋɪɴɪ ᴏ ᴅɪʟɪ'
sᴀᴏɴ ᴛᴀᴍᴀɴ ᴀᴋᴏᴀ ɴɪɴɢ ᴋɪɴᴀʙᴜʜɪ'

Mᴀᴛᴀɢ ɢᴀʙɪᴇ ɴᴀʟᴀɴɢ ᴀᴋᴏ ᴍᴀɢᴀ ᴛᴜɢᴀᴡ'
Bɪsᴀɴ ᴜɴsᴀ ɴᴀʟᴀɴɢ ɢɪɴᴀʙᴜʜᴀᴛ
ᴋᴀᴅᴀ ɢᴀʙɪᴇ. ʟᴀɪɴ ʟᴀɪɴ ᴀɴɢ ɢɪɴᴀʟᴀɴᴛᴀᴡ'
Iɴ.ᴀɴɪ ɢʏᴜᴅ sɪɢᴜʀᴏ ʙᴀsᴛᴀ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀʏ ʟɪɴɢᴀᴡ'

Lᴀʙɪ ɴᴀ ᴊᴜᴅ ᴋᴜɴɢ ᴋᴀɴɪᴍᴏ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀ
Wᴀʟᴀ ɴᴀ ᴊᴜᴅ ᴀɴɢ ɪsᴀ ᴋᴀ ᴛᴀᴡ'
Nɢᴀ sᴀᴜɴᴀ Aɴᴀᴀ  sᴀ ᴋɪʟɪʀᴀɴ ᴜɢ ᴀɴᴅᴀᴍ ᴍᴀᴍɪɴᴀᴡ'
Kᴀɴᴜɴᴀʏ ᴍᴀᴍɪɴᴀᴡ sᴀ ɪᴍᴏɴɢ ᴍɢᴀ ʜᴜɴᴀ- ʜᴜɴᴀ '

Hᴜɴᴀ- ʜᴜɴᴀ ɴɪᴍᴏɴɢ ᴡᴀʟᴀɴɢ ʜɪɴᴜɴɢᴅᴀɴ
Hᴜɴᴀ- ʜᴜɴᴀ ɴɪᴍᴏɴɢ ᴘᴜʟᴏs ɴᴀʟᴀɴɢ ɪɴᴀᴍᴀᴡ'
Pᴇʀᴏ ʙɪsᴀɴ sᴀ ᴋᴀᴜɢᴍᴀᴏɴ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀɢʟᴀɴᴛᴀᴡ'
Nɪ ʙɪsᴀɴ ᴋᴀᴜsᴀ ʟᴀɴɢ ᴡᴀʟᴀ ᴋᴏ ʙᴀᴛɪᴀ'ɢ Bᴀᴋɪᴋᴀᴡ'

Aᴋᴏ ᴋᴀʀᴜɴ ᴋᴀʏ ɢɪᴍɪɴɢᴀᴡ
Sᴀ ᴍɢᴀ ʜɪɢᴀʏᴏɴ ɴɢᴀ ᴀᴋᴏ ʟᴀᴛᴀɢᴀᴡ'
Sᴀ ᴘᴀɢᴛᴀᴡᴀɢ ᴋᴀɴɪᴍᴏ ᴀᴋᴏ Mᴀᴍᴜᴡᴀᴡ'
Wᴀɢᴛᴀɴɢᴏɴ ᴛᴀɴᴀɴ ɴɢᴀᴡ ᴋᴀᴜʟᴀᴡ
Bᴀsᴛᴀ sᴀ Mᴀᴀɴɪɴᴅᴏᴛ ᴍᴏɴɢ ᴛɪɴɢᴏɴɢ ᴀᴋᴏ Mᴀᴋᴀᴘᴀᴍɪɴᴀᴡ'

Sᴀᴜɴᴀ Dɪʟɪ ᴍᴀʜɪᴛᴀʙᴏɴɢ ᴍᴀᴋᴀʟɪᴍᴏᴛ ᴜɢ ᴘᴀᴍᴀʜᴀᴡ'
Mᴀᴍᴀʜᴀᴡ ʙᴀʜᴀʟᴀɢ ᴡᴀʟᴀʏ sᴜᴅ- ᴀɴ ᴘᴜʟᴏs ʙᴀʜᴀᴡ'
Sᴀᴜɴᴀ Dɪʟɪ ᴋᴏ ᴍᴀɢᴛᴜᴋᴀᴡ'
Bᴀsᴛᴀ ᴍɢᴀ ᴛᴜʟᴏɢ ɴᴀ ᴛᴀɴᴀɴ ᴍɢᴀ ᴛᴀᴡ ᴜɢ ɪᴋᴀᴡ'

Gᴜsᴛᴏ ᴍᴀɴ ᴜɴᴛᴀ ᴋᴏ ɴɢᴀ ᴍᴜ. ʟᴀɴɢʏᴀᴡ
Aʀᴏɴ ɴɢᴀ ʙɪsᴀɴ ɢᴀᴍᴀʏ ᴀᴋᴏ ᴍᴀʟɪɴɢᴀᴡ,
Mᴀʟɪɴɢᴀᴡ ᴀᴋᴏɴɢ ᴍɢᴀ ᴋᴀʟɪᴍᴛᴀᴡ,
Sᴀ ᴛᴀʟᴀɴ.ᴀᴡᴏɴ ᴀᴋᴏ ᴍᴀɢ ʟᴀɴᴛᴀᴡ
ᴘᴇʀᴏ ᴜɴsᴀᴏɴ ᴛᴀᴍᴀɴ. ᴀᴋᴏɴɢ ʙᴜʟsᴀ ᴋᴀʏ ᴍᴀʙᴀᴡ'

Mᴀᴛᴀɢ Gᴀʙɪᴇ ɴᴀʟᴀɴɢ ᴀᴋᴏ ᴍᴜʟᴀᴋᴀᴡ
Dɪʟɪ ɴᴀ ʙᴀᴛɪᴏɴ'ɢ Bɪsᴀɴ ɢᴀᴍᴀʏ ɴᴀ ᴋᴀᴋᴜʏᴀᴡ,
Bɪsᴀɴ ᴀɴɢ ʜᴀɴɢɪɴ ᴋᴀʏ ᴍᴀʙᴜɢɴᴀᴡ,
ᴀɴɢ ᴋᴀɪɴɪᴛ ɴɢᴀ ɢɪʙᴀᴛɪ ᴍᴀᴏʏ ᴍᴜᴘᴀ-ɪʙᴀʙᴀᴡ'

Aɴɢ ᴀᴋᴏᴀɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ Gɪʜɪᴅʟᴀᴡ,
Mᴜʀᴀ'ɢ ɴᴀᴀ sᴀ ᴅᴇsʏᴇʀᴛᴏ ɴᴀᴀʙᴛᴀɴ ᴜɢ ʜᴜᴡᴀᴡ,
Mᴜʀᴀ'ɢ ᴀɴᴀᴀ sᴀ ɢʏᴇʀᴀ ᴘᴇʀᴍɪɴᴛɪɴɢ ᴡᴀʏ Kᴀʟɪɴᴀᴡ,
Kɪɴɪɴɢ ᴛᴀɴᴀɴ ɴᴀʙᴀᴛɪ ᴋᴏ ᴛᴜɴɢᴏᴅ ᴋᴀʏ ɪᴋᴀᴡ ɴᴀʜᴀɴᴀᴡ,

Aɴɢ ᴀᴋᴏᴀɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ ᴋᴀsɪɴɢ Gɪʜɪᴅʟᴀᴡ,
Kᴀɴɪᴍᴏ ᴍᴀᴘᴀɴɢɪᴛᴀ Mᴀᴛᴀɢ ᴛᴀᴋɴᴀ ᴏ ᴍᴀᴛᴀɢ Aᴅʟᴀᴡ,
Mᴀᴛᴀɢ ʜɪɢᴀʏᴜɴ ɴᴀʟᴀɴɢ ɪᴋᴀᴡ ᴀɴɢ ɢɪɴᴀ ʜᴀɴᴅᴜʀᴀᴡ,
Uɴsᴀᴏɴ ᴛᴀᴍᴀɴ Dɪʟɪ ɴᴀ ᴍᴀᴜʟɪᴛᴀɴ ᴀɴɢ Kᴀsɪɴɢ² ᴋᴏɴɢ Aᴍᴀᴡ'

Kᴜɴɢ sᴀ ᴋᴀɪʙᴜᴛᴀɴ ᴍᴀᴛᴀᴘᴏs ᴍᴀɴ ᴀɴɢ ᴀᴋᴏɴɢ ᴍɢᴀ Aᴅʟᴀᴡ,
Dɪɴʜɪ sᴀ ᴋᴀʟɪʙᴜᴛᴀɴ ᴜɢ ᴡᴀʟᴀ ᴍᴀɴ ᴋᴀɴɪᴍᴏ ᴍᴀᴋᴀ-ʟᴀɴᴛᴀᴡ
Aʏᴀᴡ ᴋᴀʟᴀʙᴀᴋᴀ' ᴋᴀʏ sᴀ ɪᴍᴏɴɢ ᴋᴀᴍɪɴɢᴀᴡ'
Pᴀɴɢɪᴛᴀ Lᴀɴɢ ᴜɢ Bᴀɴɢᴀᴡ
Kᴀʏ ᴀᴋᴏ ᴛᴜᴀ ᴅɪᴅᴛᴏ ᴍᴀɢᴀʟᴀɴᴛᴀᴡ ɢɪᴋᴀɴ sᴀ ɪʙᴀʙᴀᴡ'


SELF MADE POEM NGA INAMAW'

Kasabay ng ulan, bumubuhos ang ganda
Buwan at araw ang ating saksi
Ikaw ang dulo, gitna at panimula
Sa maamong mukha at maaliwalas na umaga
Walang katulad boses **** humuhuni sa tuwa

Bakas man ang pagod sa mga mata
Nangingibabaw ang ganda at kapayapaan
Sa mga dahon na sumasayaw;
Sumasabay din ang bawat galaw
Nais kapang makilala

Gaya ng kalikasan
Unti-unting matutuklasan
Pag-ibig na gustong maasam
Dagat na walang katapusan
Sa init man o lamig
Ikaw lang ang sasamahan

Walang hirap basta’t magkakasama
Anumang daan nais kong malagpasan
Sa’yo ang direkyson, saan man patungo
Gusto kong manatili
Sulitin ang lahat
Bago ang araw ay sumapit

Gaya ng kalikasan
Nandoon ang nais makita
Magsasama hanggang langit
Kay gandang pagmasdan
Mga puno’t halaman

Hindi ko alam kung hanggang kalian
Wala sanang unos o kalamidad
Gaya mo ay kalikasan
Nais protektahan
Nais alagaan