Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Raj Arumugam Oct 2010
Part 1 At the Saint’s Book Store (Singapore, 1970)


when I was just 15
and just after
a trip to the National Library
I saw a slim volume
at the Saint’s Book Store
(named after a TV series
and true to the borrowed name,
a second-hand book store)
and its spine said: Kama Sutra


Now that’s a title
they don’t have at the National library,
I mused
and I took it down off the shelf
and stood, agape -
transported to Ancient India
by the very seductive picture
on the cover page;
didn’t make me feel like a saint at all


but my reader’s instinct
got the better of me
and so I opened the book
in which the Introduction
ran boringly longer
than the main meat of the text
and so I went on to
Vatsyayana’s
own enigmatic words


This I must have-
I said to myself,
after only five pages of Vatsyayana
and the sticker label on the
used book replied: $2.50
I bought the book
and walked home
and had no lunch that day






Part 2 ***** Science


What are you reading?
asked little Somu,
a year younger than I was


It’s a Science book,
I said, turning away from him

If it’s a Science book,
the little rascal said,
why are you hiding it behind
another science book?


Mind your own business,
I said,
Hardly taking my eyes
off Vatsyayana’s classic


I’ll mind my own
if you tell me what it is;
otherwise dad
will come to know of it-
and you won’t be able to tell
him to mind his own business


Oh! I said, angry and afraid,
and I threw down my books
(the cover book and the hidden book).
You’re too young for such things.


But he looked at me
as only a dangerous blackmailer can
and I yielded to his request -
I would summarize aloud each chapter
for him as I finished reading each
(That’s the trouble when
fate throws you in
with siblings who don’t read)



And day in and day out
over the next few weeks
I summarized the Kama Sutra –
no, I don’t think I summarized,
I extemporized,
I added details, I confess –
for the benefit of non-reading Somu
that silly pumpkin of a brother
who didn’t understand a word of what I said!






Part 3: Weird History



That night as we lay
on our mats on the floor
Somu asked me:
You know…I was thinking.…
ever since you provided
your summary of the Kama Sutra
delivered in such melodramatic actor’s voice…
I’ve been wondering….Do you think Dad knows
the Kama Sutra?



Oh, I said immediately.
How would
dad know
about the Kama Sutra?
It’s been banned In India
since the middle ages.
He only knows
Hare Rama, Hare Rama…
Now, maybe it’d do you good
to repeat the mantra 100 times
and go to sleep…
You might end up in Vaikunta.


And then insomniac Somu said:
What’s that book you were reading
this afternoon
covered behind your
school History Text Book?


Oh God! Nothing escapes the eyes
of this sibling who came a year after me;
and I had to make an honest reply
or he’d pursue me to the ends of the earth:
Oh, it’s another book
I found at the Saint’s Book Store;
it’s called The Perfumed Garden;
it’s in Arabic and you won’t understand a word;
you can read it when you’re fifty
because that’s how long it’ll take me to translate the work


Somu, the silly sibling ever,
sat up on his mat and looked at me suspiciously:
When did you learn Arabic?
You can’t even read Tamil properly,
you monolingual Indian!



And irritated, I said:
Oh shut up and sleep…
Don’t you go digging into what I do.
I learn all sorts of things in my own time –
and you’re best, little brother,
to stick to Hare Rama, Hare Rama
Or Hara Hara, Siva Siva…




And for that,
the traitor of a brother told all our school mates
I was reading ***** Science
and weird History!







Part 4: The Puritans Come Home



What is a young boy
just turned fifteen,
said the outraged visitor to my father
doing with a copy of Kama Sutra?
And he pointed his bony finger
at me, sitting with my brother Somu
and his thirteen-year-old son Kittu;
we kids sat on the floor
and the dignified adults
sat elevated on the sofa

And he continued:
So, tell me,
what is a young boy like
that doing with erotica?
Is this the time for him?
This is the time for him to study
his textbooks and do his homework.
And the outraged father
pointed his finger at my sheepish father
and he continued:
Your son goes to the same school as my son –
and I’m afraid he’ll be a bad influence.
At History lessons and Literature class,
my son reports,
your boy asked the teachers why
they don’t teach Kama Sutra.
This is outrageous and crazy!



My father looked at me
but couldn’t see my eyes
thanks to my state-welfare
horn-rimmed glasses
and he said to the outraged visitor:
I don’t know…
He reads all sorts of stuff…
He discovers all these books
at the National Library
and bookshops…
He’s read Gandhi’s biography…
and now it appears
he’s discovered Kama Sutra…
Should we really stop him?



The uncertain father slumped in the sofa;
but the outraged father jumped up
dragged his son Kittu to the door
and he turned around and said:
You call these discoveries?
Get him to stick his nose
in his school textbooks!
He will come to no good!
He will bring you shame!
You call these discoveries?
I’m not coming here anymore –
and turning to his son
he said:
Don’t ever talk to that boy;
don’t you ever be near him!

And off they went,
Outraged Father and Trembling Son
into Dusty History.





Conclusion


My father and I looked at each other;
not a word was said –
and he is not here today
for a translation of what I write here now


As for my little brother
that traitor who had told Kittu,
I took both books
The Kama Sutra and The Perfumed Garden
and hit him smack on his head:
and he has remained
stunted physically and mentally ever since








Postscript



What’s that thick book,
said Somu two weeks later,
on the shelf?

That’s Origin of Species
by someone called Charles Darwin,
I said.

Is it one of those ***** books?
he asked.

I think so, I said. I heard some religions
have it blacklisted
so it must be *****.

And what’s that one beside it?

That’s Shakespeare, I said. Complete Works.

Is it another of your ***** books?
said Somu.



Well, I said to this juvenile sibling
just a year younger than I.
There must be many ***** parts in the volume…
You can never escape dirt…it’s all part of life.
Folah Liz May 2015
Pangako yan at totoo. Hindi ko alam kung magiging gaano kahaba o kung kasya ba sa isang piyesa,
ilang pahina, ilang minuto ang ihahaba, itatagal nito at posibleng hindi ko agad makabisado pero pangako yan,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.

Itaga mo to sa bato, abutin man ako ng umaga dito hindi ko ipipikit ang mga matang ito..
uubusin ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo o anumang tawag ko sayo,
mahal, sinta, irog, pangga, babe, bbq, bae, beb, asawa ko, mhine, kulet, kapal, kupal, hayop, pa, p*ng ina ka ano pa ba..wala akong pakialam kung abutin man ako ng ilang talata dito,
pero hindi ko na pwedeng patirahin lang dito sa loob ko ang mga salitang ito kaya pangako,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.

Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
hindi mo nga pinansin ang mga agiw sa dingding, hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisita..
pero hindi mo rin man lang din tinignan ang mga libro na nasa tabi ng kama kong natutulog din, at tangi ko noong kapiling.

Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong niyakap mo ako nung sabihin ko sayong "mahal kita.."
sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi na "mahalaga ka.."
at ako naman tong si tanga, tuwang tuwa na hindi pa nalinaw nga na
ayaw ko na maging mahalaga, ayaw ko na maging halaga..

Hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag aari
na tinitignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako telepono **** dudukutin lang sa bulsa kapag kelangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon sa mundo **** masyado ng malawak para bigyang atensyon ka pa, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako kuwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon
kapag meroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa
Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na,
o ibalik sa loob ng isang kahon at itabi sa sulok ng isang aparador
sa takot na manakaw ako ng iba, ayaw ko na maging mahalaga..

Ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng kape mo sa umaga
tanggap ang tamis at pait, kelangan para sa init
pero hindi isinasantabi dahil lang nanlamig na..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng sarili **** opisina
kabisado kung para saan ang ano, kabisado kung saan nakatago ang alin
kabisado ang mga tinatago kong patalim, silbi, dumi, lihim..patalim, silbi, dumi lihim...
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng unan mo sa gabi, niyayakap sa ginaw, sinasandalan kahit na mainit, binubulungan ng mga pinakatatago **** panaginip
ayaw ko na maging mahalaga, ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..

at nagsulat ako noon para lang mahalin mo ako, kaya patawad pero magsusulat ako
hanggang sa maubos ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo
patawad pero magsusulat ako para patawarin mo ako..
dahil minsan may nakapagsabi saken na ang taong hindi raw marunong magpatawad ay hindi makapagsusulat
kaya mahal sa pagkakataong ito
sa huling pagkakataon na magsusulat ako ng tula para sayo
gumawa tayo ng kasunduan, patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.

Patawarin mo ako sa hindi ko pagtahan at patatawarin kita sa hindi mo pagluha
Patawarin mo ako sa hindi ko pananahimik at patatawarin kita sa hindi mo pagsasalita
Patawarin mo ako sa hindi ko pag alis at patatawarin kita sa hindi mo pananatili
Patawarin mo ako sa hindi ko sayo paglimot at patatawarin kita sa hindi mo saken pagpili mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.

Patawarin mo ako sa hindi ko pagbitiw at patatawarin kita sa hindi mo pagkapit
Patawarin mo ako sa hindi ko paglayo at patatawarin kita sa hindi mo paglapit
Patawarin mo ako sa hindi ko pagsuko at patatawarin kita sa hindi mo pagsugal
Patawarin mo ako sa hindi ko pagkamuhi sayo at patatawarin kita sa hindi mo saken pagmamahal, mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako
para sa wakas ay matapos ko na itong tula na masyado ng matagal na nakatira dito
at patawad kung magiging masyadong mahaba at marami masyadong bulanas
pero pangako huli na to, huli na to, huli na to...

Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako
Magsisimula ako uli sa umpisa,
Magsisimula ako uli...
Magsisimula ako....

Ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo, mali...
Ito na ang huling tula na isinulat ko tungkol sayo

Iniibig kita, at ubos na ubos na ako...."
Thanks for the inspiration to this poem, isa kang makata Sir Juan Miguel Severo.
w  Nov 2016
18
w Nov 2016
18
Lahat naman tayo nakaramdam na ng lungkot
Lungkot na hindi mo alam kung saan nagmula
Lungkot na hindi mo alam kung ano ang dahilan
Lungkot na hindi mo alam kung ano ang kinahihinatnan
Pero ang pinaka nakakalungkot sa lahat e yung puno ng tao sa isang kwarto
Puno ng tunog at salita
Puno ng biruan at tawanan
Pero ramdam **** nag-iisa ka
Ramdam **** hindi ka nababagay sa lugar na naroon ka
Sa pagkakataong ito, hindi mo alam kung bakit hindi mo kayang makisali at magkunwaring masaya nalang
Kung sa mga nakaraang araw kinaya mo naman
Nakakapagod ano?
Nakakapagod magkunwaring masaya
Nakakapagod magkunwaring kaya mo pa
Pero alam naman natin
Eto yung pagod na hindi kayang gamutin ng pahinga
Eto yung pagod na hindi kayang idaan sa alak o ng yosi man lang
Eto yung pagod na hindi kayang idaan sa maghapong hilata sa kama
Eto yung pagod na hindi kayang gamutin o kahit dampi ng matinding menthol ng salonpas sa nangangalay na kasu-kasuan
Etong yung pagod na hindi kayang gamutin ng efficascent oil na suki ng buong pamilya
Eto yung pagod na dama ng kaibuturan at kaluluwa
Eto yung pagod na mahirap punan ng lunas kasi hindi mo alam kung bakit ang bigat sa pakiramdam
Iyong pag napabayaan o mali ang diagnosis mo e pwedeng lumikha ng sanga-sangangang maliit at mas komplikadong dahilan ng kapaguran
Kung pwede lang mapawi ang lungkot sa bawat malalim na buntong hininga ang ngalay na dama ng kaluluwa
Yung tuwang hatid damay lahat ng parte ng kabuuan
Isama mo pa pati yung sangkatutak na split ends mas lalo na ang mga pimples na ayaw kang lubayan
Alam ko,  pagod ka narin
Sadyang nakakapagod lang talagang gumising sa umagang walang kulay
Sa mundong malawak at mapaglaro
Sa mga tulang isinulat pero walang laman
Sa mga nasambit na salitang wala man lang naantig
Sa mga matang blanko na walang ningning
Sa mga patok na banat pero hindi naman nakinabang
Sa mga mensahe sa inbox na puro lang chain messages ang laman galing sa kakilala **** di na umahon sa pagiging jejemon
Sa mga text ni Baby aka 8888 na pinapaalala kang expired na pala ang iyong load
Talaga namang nakakapagod ang mundo
Minsan nga nakakagago
Itulog nalang natin 'to, ano?
Ayan tayo e, dinadaan sa tulog ang lahat
Pero malay mo nga naman, baka sakaling sa mahabang paglimot sa mundo, isang panaginip lang pala ang lahat ng sakit
Hindi lang siguro dahil tamad kaya natutulog pero eto na marahil yung senyales ng pagsuko sa laban
Sa pagpiling takasan panandalian ang buhay at baka sakaling sa panaginip matupad ang nais ng puso
Kasi sa totoong buhay ang hirap tanggapin ang bawat sampal ng pagkabigo
Yung bang dalawang klase ng pagkabigo
Yung todo bigay ka sa una pero bokya ka parin
At yung isa naman, yung natatakot ka ng sumunggab at tinikop ka na agad ng takot
Beterana na nga ata sa larangan ng pagiging olats
Nganga kung nganga
Nada kung nada
Itlog kung itlog
Pero hindi pa tapos ang kwento
Malayo pa ang lalakbayin
May natitira pa naman sigurong alas dyan na di pa naitataya
Positibo naman ako na sa negatibong sitwasyon makakaalpas din
Lahat naman ng bagay lumilipas, parang yung paboritong pantalon na sa kakasuot unti-unting kumukupas
Tulad ng chika ng karakter sa pinapanood kong korean nobela, Fighting daw!
Minsan may pakinabang din pala ang pagharap sa telebisyon sa ganitong pagkakataon
Ngayon, alas otso medya ng gabi sinusulat ang mga katagang nais ilabas ng puso
Habang wala pang tugon mula sa itaaas
Salamat sa oras na tibok ng puso
Kakapit muna ako kay Captain Yoo
Sa seryoso pero nakakakilig na ugali,
Sa swabe niyang mga the moves,
Sa grabehan niyang mga titig,
At sa mala-fairytale nilang storya,
Captain, ako nalang please!
Ang huling pagkapagod kong nais ireklamo
Siguro sa paghihintay na may isang Captain Yoo Shijin na darating, na kikiliti sa pagod kong puso at magbibigay ng rasong ipagpatuloy ang labang kinapusan na ng dahilan.
Peculiari Jan 2019
malamig sa isang silid
may kasamang pighati, saya at lungkot
sa bawat paghinga,
ramdam ang pagbagsak ng luha.

magkakahiwalay na tayo
sakit na tila kinukurot ang puso
sakit na walang ibang lunas,
kundi ang pagsasamahan nating nabuo.

sinulat ko ang tulang ito
para kahit ako'y lilisan na
maaari ko pang balikan lahat.
lahat ng alaala at samahan,

mga alaala na hindi ko makakalimutan,
katulad ng...
habang tayo'y naghihintay ng ticket
habang tayo'y nagbabasa ng email thread
habang tayo'y nakaupo sa isang silid

nagkukwentuhan,
nagtititigan,
nagmamasid,
naglalaro ng moba,
nanonood ng youtube,
nakahawak sa mga selpon.

na tila bigla bigla tayong natinag
sa mga boss na dumadaan
na kahit sa dami natin sa area
nagawa parin tayong turuan
at pag tiyagaan nila sir at ma'am.

napaka-lungkot lang isipin,
na ang ating samahan,
sa kathang-isip na lamang.

alam ko lahat naman tayo nakaramdam na ng lungkot
lungkot na hindi mo alam kung saan nagmula
lungkot na hindi mo alam kung ano ang dahilan
lungkot na hindi mo alam kung ano ang kinahihinatnan

pero ang pinaka-nakakalungkot sa lahat
yung puno ng tao sa isang silid.
puno ng tunog at salita 
puno ng biruan at tawanan
pero ramdam **** maiiyak ka
ramdam **** hindi ka nababagay sa lugar na naroon ka

sa pagkakataong ito, hindi mo alam kung bakit hindi mo kayang makisali at magkunwaring masaya nalang 
kung sa mga nakaraang araw kinaya mo naman
nakakapagod mag-isip.

pero alam naman natin
ito yung pagod na hindi kayang gamutin ng pahinga 
ito yung pagod na hindi kayang idaan sa alak o ng yosi man lang
ito yung pagod na hindi kayang idaan sa maghapong hilata sa kama

ito yung pagod na hindi kayang gamutin o kahit dampi ng matinding menthol ng salonpas sa nangangalay na kasu-kasuan
Ito yung pagod na hindi kayang gamutin ng efficascent oil na suki ng buong pamilya

ito yung pagod na dama ng kaibuturan at kaluluwa
ito yung pagod na mahirap punan ng lunas kasi hindi mo alam kung bakit ang bigat sa pakiramdam

iyong pag napabayaan o mali ang diagnosis mo e pwedeng lumikha ng sanga-sangangang maliit at mas komplikadong dahilan ng kapaguran
kung pwede lang mapawi ang lungkot sa bawat malalim na buntong hininga ang ngalay na dama ng kaluluwa

yung tuwang hatid damay lahat ng parte ng kabuuan
isama mo pa pati yung sangkatutak na split ends mas lalo na ang mga pimples na ayaw kang lubayan
alam ko, napapagod rin kayo
sadyang nakakapagod lang talagang gumising sa umagang walang kulay
sa mundong malawak.

pero nandyan ang ngiti na nakikita mo mula sa ibang tao,
na nakikita ko mula sa inyo.
ngiting kay gaan sa pakiramdam,
na tila nangangawit na ang pisngi dahil sa ayaw humupa ng ngiti.

Salamat sa mga binigay niyong mga ngiti.
Na nakakapawi ng pighati,
Salamat,
Salamat dahil naging parte kayo ng talata ng buhay ko.
#TSG #OJTdays
japheth Aug 2018
Minsan mapapaisip ka na lang
kung ikaw ba ay nagkulang
o siya yung di lumaban.

Mapapaisip ka na lang
kung tama bang ikaw ang nahihirapan,
patuloy na lumalaban,
gulo’y subok na iniwasan,
upang di lang siya masaktan.

Mapapaisip ka na lang
kung kaya ka ba iniwan
kasi kahit gaano mo ipaglaban
— na lahat ng problema niya ikaw na pumapasan
umuuwi ka paring luhaan.

Tama ba na tratuhin ka ng ganito?
na parang laruan na pag sawa na sa iba,
ikaw naman ang gusto?

Tama ba na maramdaman mo
ang sakit na nasa iyong puso
kasi pinili mo siya
kahit alam ng utak mo
na di siya nakakatulong sayo?

Tama ba na sa dinami dami ng taong
araw araw na kumakausap sa’yo,
dito ka pa nahulog
sa taong di ka naman isasalo?

Ang dami kong sinasabi sa ibang tao
na maraming gago sa mundo
na di dapat sila papaloko.
Pero sa dulo din pala,
ako yung magmamahal ng tulad mo.

Pasalamat ka,
ako na yung nagparaya
siguro kasi di ko na rin kaya
lalo na’t nakita kitang may kasamang iba.

Tinago mo pa,
sinabi **** kaibigan mo lang siya
ngunit ang totoo pala,
pag di tayo magkasama
tumatakbo ka pabalik sa kanya.

Di na rin siguro ako magtataka
kung bakit mas pinili mo siya
baka dahil ang puso nyo’y nagtugma
o mas magaling lang siya sa kama.

Bakit nga ba ako nagpakatanga?
Nadaan mo nga lang ba ako sa iyong matatamis na salita,
mga pangakong di ko alam kung matutupad ba
o sadyang uhaw lang ako sa pagmamahal
kaya nung nakita mo ako’t nagpapakahangal
nasabi **** “pwede na ‘to, di rin naman ako tatagal.”  

Sinabi ng mga magulang ko
na lahat ng tao pinanganak ng may puso
na kailangan mo lang intindihin at mahalin
dahil sa dulo, pagmamahal niya’y iyong aanihin.

Pero akalain mo yun,
may mga tao palang tulad mo
na di mo alam kung wala ba siyang puso
o ipinaglihi sa demonyo.

Nakakatawa ka,
na lahat ng dugo, pawis, pati narin oras
sayo ko lahat nawaldas
buti sana kung nababalik mo ’to
pero wala, ginawa mo akong uto uto.

Isa kang patunay
na may mga taong
na kahit lahat ng pagmamahal sayo ay ibigay
nag hahanap ka parin sa iba
ng wala kang kamalay malay.

Ngayon,
tapos na ako.
Di ko kailangan ang isang tulad mo.

Sa lahat ng gago sa mundo,
ikaw pa ang pinili ko,
ikaw pa ang minahal ko,
ikaw pa ang pinagubusan ko ng oras ng ganito,
ikaw pa ang sumira sa’king utak at puso.

Pero salamat din sa’yo
dahil kung hindi sa pang-gagago mo
hindi ko mapapansin na ang pagmamahal di ko lang makukuha sa’yo
hindi ko mapapansin na marami rin palang masasama sa mundo
na ang gusto lamang ay makitang mawasak ang sarili ko.

Andami kong natutunan
di lang tungkol sa mga tulad mo
kundi pati na rin sa sarili ko:
na kaya ko palang magmahal ng ganito
na kaya ko palang lumaban ng husto
na kaya ko palang ibigay ang lahat pati narin aking puso.

Ngayong,
mag isa na ulit ako,
mas masaya na ako.

Kaya sa susunod na darating sa buhay ko,
tandaan mo
nagmahal ako ng gago
kaya ayusin mo ang buhay mo
kung ayaw **** sulatan kita ng ganito.
it’s basically means “To All The Douchbags In The World”

first spoken word piece i’ve ever attempted to write and will record soon

to all the filipinos out there, hope you enjoy it.
to everyone else, a translation will come out soon, let’s just pray my anxiety won’t get the best of me.
RAJ NANDY Feb 2015
AN INTRODUCTION TO INDIAN ART IN VERSE  
By Raj Nandy : Part One

INTRODUCTION
Background :
The India subcontinent and her diverse physical features,
influenced her dynamic history, religion, and culture!
The fertile basin of the Sapta-Sindu Rivers* cradled one of
world’s most ancient civilization, (seven rivers)
Contemporary to the Sumerians and the Egyptians, popularly
known as the Indus Valley Civilization!
The Sindu (Indus), Jhelum, Chenab, Ravi, Sutlej, Bias, along
with the sacred river Saraswati, shaped India’s early History;
Where once flourished the urban settlements of Harappa and
Mohenjodaro, which lay buried for several centuries;
For our archaeologists and scholars to unravel their many
secrets and hidden mysteries!
Modern scholars refer to it as ‘Indus-Saraswati Civilization’;
By interpreting the text of the Rig Veda which mentions
eclipses, equinoxes, and other astronomical conjunctions,
They date the origin of the Vedas as earlier as 3000 BC;
Thereby lifting the fog which shrouds Ancient History! +
(+ Two broad schools of thoughts prevail; Max Mullar refers
to 1500 BC as the date for origin of the Vedas, but modern scientific findings point to a much earlier date for their Oral composition and
their long oral tradition!)

On the banks of the sacred Saraswati River the holy sages
did once meditate, *
When their third eye opened, as all earthly bonds they did
transcend !
From their lips flowed the sacred chants of the Vedas, as
they sang the creator Brahma’s unending praise!
These Vedic chants and incantations survived many
centuries of an oral tradition,
When Indian Art began to blossom into exotic flowers like
Brahma’s divine manifestations;
With all subsequent art forms following the model of
Brahma’s manifold creations!
The Vedas got written down during the later Vedic Age
with commentaries and interpolations,
And remain as India’s indigenous composition, forming a
part of her sacred religious tradition! *
(
Rig Veda the oldest, had hymns in praise of the creator;
Yajur Veda spelled the ritual procedures; Sama Veda sets
the hymns for melodious chanting, & is the source of seven
notes of music; Artha Veda had hymns for warding off evil
& hardship, giving us a glimpse of early Vedic life.)

IMPACT OF FOREIGN INVASIONS:
Through the winding Khyber Pass cutting through the rugged
Hindu Kush Range,
Came the Persians, Greeks, Muslims, the Moguls, and many
bounty hunters storming through north-western frontier gate;
Consisting of varied racial groups and cultures, they entered
India’s fertile alluvial plains!
Therefore, while tracing 5000 years of Art Story, one cannot
divorce Art from India’s exotic cultural history.
From the Cave Art of Bhimbetka, to the dancing girl of Harappa,
To the frescoes and the evocative figures of Ajanta and Ellora;
Many marvelous and exquisitely carved temples of the South,
And Muslim and Mogul architecture and frescoes along with
India’s rich Folk Art, enriched her artistic heritage no doubt!
Yet for a long time Indian Art had been the least known of
the Oriental Arts,
Perhaps because from Western point of view it was difficult
to understand the spirit behind Indian Art!
For Indian Art is at once aesthetic and sensual, also passionate,
symbolic, and spiritual !
It both celebrates and denies the individual’s love of life,
where free instinct with rigid reason combine !
These contradictory elements are found side by side due to
her culturally mixed conditions, as I had earlier mentioned!
Now, if we add to this the constant religious exaltation,
With the extensive use of symbolic presentation, from the
early days of Indian civilization;
We have the basic elements of an Art, which has gradually
aroused the interest of Western Civilization!

The further we get back in time, we only begin to find,
That religion, philosophy, art and architecture,
Had all merged into an unified whole to form India’s
composite culture!
But while moving forward in time, we once again find,
That art, architecture, music, poetry and dance, all begin to
gradually emerge, with their separate identities,
Where Indian Art is seen as a rich mosaic of cultural diversity!

(NOTES:-In the ancient days, the Saraswati River flowed from the Siwalik Range of Hills (foothills of the Himalayas) between Sutlej & the Yamuna rivers, through the present day Rann of Kutch into the Arabian Sea, when Rajasthan was a fertile place! Indus settlements like Kalibangan, Banawalli, Ganwaiwala, were situated on the banks of Sarsawati River, which was longer than the Indus & ran parallel, and is mentioned around50 times in the Rig Veda! Scientists say that due to tectonic plate movements, and climatic changes, Saraswati dried up around 1700BC ! The people settled there shifted east and the south, during the course of history! Some of those Indo-Aryan speaking people were already settled there, & others joined later. Max Muller’s theory of an Aryan Invasion which destroyed the Indus Valley Civilization during 1500BC, supported by Colonial Rulers, was subsequently proved wrong ! Indo-Aryans were a Language group of the Indo- European
Language Family, & not a racial group as mistaken by Max Mullar! Therefore Dr.Romila Thapar calls it a gradual migration, & not an invasion! The Vedas were indigenous composition of India. However, they got compiled & written down for the first time with commentaries, at a much later date! I have maintained this position since it has been proved by modern scholars scientifically!)

SYMBOLISM IN INDIAN ART
From the ancient Egyptian hieroglyphic to the Cretan Bull
of Greece,
Symbols have conveyed ideas and messages, fulfilling
artistic needs.
The ‘Da Vinci Code’ speaks of Leonardo’s art works as
symbolic subterfuge with encrypted messages for a secret
society!
While Indian art is replete with many sacred symbols to
attract good fortune, for the benefit of the community!
The symbols of the Dot or ‘Bindu’, the Lotus, the Trident,
the Conch shell, the sign and chant of ‘OM’, are all sacred
and divine;
For at the root of Indian artistic symbolism lies the Indian
concept of Time!
The West tends to think of time as a dynamic process which
is forward moving and linear;
Commencing with the ‘Big Bang’, moving towards a ‘Big
Crunch’, when ‘there shall be no more time’, or a state of
total inertia !
Indian art and sculpture is influenced by the cyclic concept
of time unfolding a series of ages or ‘yugas’;
Where creation, destruction and recreation, becomes a
dynamic and an unending phenomena!
This has been artistically and symbolically expressed in the
figure of Shiva-Nataraja’s cosmic dance,
Which portrays the entire kinetic universe in a state of
eternal flux!
The hour-glass drum in Nataraja’s right hand symbolizes
all creation;
Fire in his left hand the cyclic time frame of destruction!
The raised third hand is in a gesture of infinite benediction;
And the fourth hand pointing to his upraised foot shows the
path of liberation!

It was easier to teach the vast untutored population through
symbols, images, and paintings in the form of Art;
For a picture is more effective than a thousand words!
The Dot or ‘bindu’ becomes the focus for meditation,
Where the mental energies are focused on a single point of
creation,
As seen in the cotemporary art works of SH Raza’s
artistic representations!
Yet the same dot when expanded as a circle becomes
wholeness and infinity;
The shape of celestial bodies of the cyclic universe in its
creativity!
The Lotus seen in many sculptures, on temple walls, and
majestic columns, denotes purity;
A symbol of non-attachment rising above the muddy waters,
retaining its pristine color and beauty!
The Lotus is a powerful and transformational symbol in
Buddhist Art,
Where pink lotus is for height of enlightenment, blue for
wisdom, white for spiritual perfection, and the red lotus
symbolizing the heart!
This Lotus symbol also finds a place in Mughal sculptural
carvings and miniatures;
The inverted lotus dome resting on its petals, forms the
crown of Taj Mahal’s white marble architecture!
The trident or ‘trishul’ symbolizes the three god-heads
Brahma, Vishnu and Shiva;
As the Creator, Preserver and Destroyer, in that cyclic
chain which goes on forever!
The ***** stone of Shiva-lingam surrounded by the oval
female yoni symbolizes fertility and creation,
Usually found in the inner sanctuary of Hindu temples!
Finally, the symbol of ‘OM’ and its vibrating sound,
Echoes the primordial vibrations with which space and
time abounds!
All matter comes from energy vibrations manifesting
cosmic creation;
Also symbolized in Einstein’s famous matter-energy equation!
The Conch Shell a gift of the sea when blown, sounds the
ancient primordial vibration of ‘OM’!
It’s hallowed auspicious sound accompanies marriage
ceremonies and rituals whenever occasion demands;
And pacifies mother earth during Shiva-Nataraja’s sudden
seismic dance! (earthquakes)
Dear readers the symbols mentioned here are very few,
Mainly to curb the length, while I pay Indian Art my
artistic due!

A BRIEF COMPARISON OF ART:
Despite the many foreign influences which entered India
through the Khyber and Bholan pass,
India displayed marvelous adaptability and resilience, in
the development of her indigenous Art!
The aesthetic objectivity of Western Art was replaced by
the Indian vision of spiritual subjectivity,
For the transitory world around was only a ‘Maya’ or an
Illusion,- lacking material reality!
Therefore life-like representation was not always the aim
of Indian art,
But to lift that veil and reveal the life of the spirit, - was
the objective from the very start!
Egyptian funerary art was more occupied with after-life
and death;
While the Greeks portrayed youthful vigor and idealized
beauty, celebrating the joys of life instead!
The proud Roman Emperors to outshine their predecessors
erected even bigger statues, monuments, and columns
draped in glory;
Only in the long run to drain the Roman treasury, - a sad
downfall story!
Indian art gradually evolved over centuries with elements
both religious and secular,
As seen from the period of King Chandragupta Maurya,
Who defeated the Greek Seleucus, to carve out the first
united Indian Empire ! (app. 322 BC)

SECULAR AND SPIRITUAL FUSION IN ART:
Ancient Indian ‘stupas’
and temples were not like churches
or synagogues purely spiritual and religious,
But were cultural centers depicting secular images which
were also non-religious!
The Buddhist ‘stupa’ at Amravati (1stcentury BC), and the
gateways at Sanchi (1stcentury AD), display wealth of carvings
from the life of Buddha;
Also warriors on horseback, royal procession, trader’s caravans,
farmers with produce, - all secular by far!
Indian temples from the 8th Century AD onwards depicted
images of musicians, dancers, acrobats and romantic couples,
along with a variety of Deities;
But after 10th Century ****** themes began to make their mark
with depiction of sensuality!
Sensuality and ****** interaction in temples of Khajuraho and
Konarak has been displayed without inhibition;
As Tantric ideas on compatibility of human sexuality with
human spirituality, fused into artistic depictions!
Religion got based on a healthy and egalitarian acceptance
of all activities without ****** starvation;
For the emotional health and well-being of society, without
hypocritical denial or inhibition!
(’Stupas’= originated from ancient burial mounds, later became devotional Buddhist sites with holy relics, & external decorative gateways and carvings!)

KHJURAHO TEMPLE COMPLEX (950 - 1040 AD) :
Was built by the Chandela Rajputs in Central India,
When Khajuraho, the land of the moon gods, was the first
capital city of the Chandelas!
****** art covers ten percent of the temple sculptures,
Where both Hindu and Jain temples were built in the north-Indian
Nagara style of Architecture.
Out of the 85 temples only 22 have stood the vagaries of time,
Where a perfect fusion of aesthetic elegance and evocative
Kama-Sutra like ****** sculptural brilliance, - dazzle the eyes!

KONARAK SUN TEMPLE OF ORISSA - EAST COAST:
From the Khajuraho temple of love, we now move to the
Konark temple of *** in stones - as art!
Built around 1250 AD in the form of a temple mounted on
a huge cosmic chariot for the Sun God;
With twelve pairs of stone-carved wheels pulled by seven
galloping horses, symbolizing the passage of time under
the Solar God !
Seven horses for each day of the week, pulls the chariot
east wards towards dawn;
With twelve pairs of wheels representing the twelve calendar
months, as each cyclic day ushers in a new morn !
The friezes above and below the chariot wheels show military
processions, with elephants and hunting scenes;
Celebrating the victory of King Narasimhadeva-I over the
invading Muslims!
The ****** art and voluptuous carvings symbolizes aesthetic
bliss when uniting with the divine;
Following yogic postures and breathing techniques, which
Tantric Art alone defines!
(
Both Khjuraho & Konark temples were re-discovered by the
British, & are now World Heritage Sites!)

Artistic invention followed the model of cosmic creation;
Ancient Vedic tradition visualized the spirit of a joyous
self-offering with chants and incantations!
The world was understood to be a structured arrangement
of five elements of earth, water, fire, air, and ethereal space;
Where each element brought forth a distinct art-expression
with artistic grace!
Element of Sculpture was earth, Painting the fluidity of water,
Dance was transformative fire, Music flowed through the air,
and Poetry vibrated in ethereal space!

CONCLUDING INTRODUCTION TO INDIAN ART:

Indian Art is like a prism with many dazzling facets,
I have only introduced the subject with its symbolism,
- without covering its complete assets!
After my Part Three on ‘Etruscan and Roman Art’,
Christian and Byzantine Art was to follow;
But following request from my few poet friends I have
postponed it for the morrow!
Traditional Indian Art survives through its sculptures,
architecture, paintings and folk art, ever evolving with
the passing of time and age;
Influenced by Buddhist, Jain, Muslim, Mogul, and many
indigenous art forms, enriching India’s cultural heritage!
While the art of our modern times constitutes a separate
Contemporary phase !
The juxtaposition of certain concepts and forms might
have appeared a bit intriguing,
But the spiritual content and symbolism in art answers
our basic artistic seeking!
The other aspects of Indian Art I plan to cover at a later
date,
Hope you liked my Introduction, being posted after
almost forty days!
ALL COPY RIGHTS ARE WITH RAJ NANDY
E-Mail: rajnandy21@yahoo.
    FEW COMMENTS BY POETS ON 'POETFREAK.COM' :-
I have a vicarious pleasure going through your historical journey of Indian art! Thanks for sharing this here! 2 Mar 2013 by Ramesh T A | Reply

The prism of Indian Art is indeed has myriads of facets and is an awesome mixture of many influences some of which you list here so clearly - a very understandable presentation of symbolism too - -thank you for your fine effort Raj. 2 Mar 2013 by Fay Slimm | Reply

Oh what an interesting read with immense information capturing every single detail. You painted this piece of art with utmost care. Truly, it's works Raj…tfs 2 Mar 2013 by John Thomas Tharayil | Reply

First, I have to say, the part about the lotus symbolism reminds me – My name ‘NILOTPAL’ can be split into ‘NIL’ meaning BLUE and ‘UTPAL’ meaning LOTUS. So my name represents wisdom (although it contradicts ME.. LOL). A lot of things were mentioned in the veda and other ancient Indian texts that were way ahead of the time Like the idea of ‘velocity of light’ got considerable mention in the rig veda-Sahan bhasya, ‘Elliptical order of planets, ‘Black holes’ , although these are the scientific aspects. The emphasis on contradictory elements or even the idea of opposites in Indian art is interesting because India developed the mathematical concept of ‘Zero’ and ‘infinity’. Hard to believe Rajasthan was a fertile place but now it possesses its own beauty. It was great to read about the Natraja, ‘OM’ and the trident(Trishul). Among symbolisms, Lord Ganseha is my favorite because a lot is portrayed in that one image like the MOOSHIK representing
When I composed the History of Western Art in Verse & posted the series on 'Poetfreak.com', few Indian poet friends requested me to compose on Indian Art separately. I am posting part one of my composition here for those who may like to know about Indian Art. Thanks & best wishes, -Raj
Pangako yan at totoo. Hindi ko alam kung magiging gaano kahaba o kung kasya ba sa isang piyesa,
ilang pahina, ilang minuto ang ihahaba, itatagal nito at posibleng hindi ko agad makabisado pero pangako yan,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.
Itaga mo to sa bato, abutin man ako ng umaga dito hindi ko ipipikit ang mga matang ito..
uubusin ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo o anumang tawag ko sayo,
mahal, sinta, irog, pangga, babe, bbq, bae, beb, asawa ko, mhine, kulet, kapal, kupal, hayop, pa, p*ng ina ka ano pa ba..wala akong pakialam kung abutin man ako ng ilang talata dito,
pero hindi ko na pwedeng patirahin lang dito sa loob ko ang mga salitang ito kaya pangako,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.
Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
hindi mo nga pinansin ang mga agiw sa dingding, hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisita..
pero hindi mo rin man lang din tinignan ang mga libro na nasa tabi ng kama kong natutulog din, at tangi ko noong kapiling.
Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong niyakap mo ako nung sabihin ko sayong "mahal kita.."
sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi na "mahalaga ka.."
at ako naman tong si tanga, tuwang tuwa na hindi pa nalinaw nga na
ayaw ko na maging mahalaga, ayaw ko na maging halaga..
Hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag aari
na tinitignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako telepono **** dudukutin lang sa bulsa kapag kelangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon sa mundo **** masyado ng malawak para bigyang atensyon ka pa, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako kuwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon
kapag meroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa
Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na,
o ibalik sa loob ng isang kahon at itabi sa sulok ng isang aparador
sa takot na manakaw ako ng iba, ayaw ko na maging mahalaga..
Ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng kape mo sa umaga
tanggap ang tamis at pait, kelangan para sa init
pero hindi isinasantabi dahil lang nanlamig na..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng sarili **** opisina
kabisado kung para saan ang ano, kabisado kung saan nakatago ang alin
kabisado ang mga tinatago kong patalim, silbi, dumi, lihim..patalim, silbi, dumi lihim...
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng unan mo sa gabi, niyayakap sa ginaw, sinasandalan kahit na mainit, binubulungan ng mga pinakatatago **** panaginip
ayaw ko na maging mahalaga, ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
at nagsulat ako noon para lang mahalin mo ako, kaya patawad pero magsusulat ako
hanggang sa maubos ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo
patawad pero magsusulat ako para patawarin mo ako..
dahil minsan may nakapagsabi saken na ang taong hindi raw marunong magpatawad ay hindi makapagsusulat
kaya mahal sa pagkakataong ito
sa huling pagkakataon na magsusulat ako ng tula para sayo
gumawa tayo ng kasunduan, patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.
Patawarin mo ako sa hindi ko pagtahan at patatawarin kita sa hindi mo pagluha
Patawarin mo ako sa hindi ko pananahimik at patatawarin kita sa hindi mo pagsasalita
Patawarin mo ako sa hindi ko pag alis at patatawarin kita sa hindi mo pananatili
Patawarin mo ako sa hindi ko sayo paglimot at patatawarin kita sa hindi mo saken pagpili mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.
Patawarin mo ako sa hindi ko pagbitiw at patatawarin kita sa hindi mo pagkapit
Patawarin mo ako sa hindi ko paglayo at patatawarin kita sa hindi mo paglapit
Patawarin mo ako sa hindi ko pagsuko at patatawarin kita sa hindi mo pagsugal
Patawarin mo ako sa hindi ko pagkamuhi sayo at patatawarin kita sa hindi mo saken pagmamahal, mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako
para sa wakas ay matapos ko na itong tula na masyado ng matagal na nakatira dito
at patawad kung magiging masyadong mahaba at marami masyadong bulanas
pero pangako huli na to, huli na to, huli na to...
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako
Magsisimula ako uli sa umpisa,
Magsisimula ako uli...
Magsisimula ako....
Ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo, mali...
Ito na ang huling tula na isinulat ko tungkol sayo
TANGINA MO. TAPOS NAKO.
nikka silvestre Jul 2015
Pangako yan at totoo. Hindi ko alam kung magiging gaano kahaba o kung kasya ba sa isang piyesa,
ilang pahina, ilang minuto ang ihahaba, itatagal nito at posibleng hindi ko agad makabisado pero pangako yan,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.

Itaga mo to sa bato, abutin man ako ng umaga dito hindi ko ipipikit ang mga matang ito..
uubusin ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo o anumang tawag ko sayo,
mahal, sinta, irog, pangga, babe, bbq, bae, beb, asawa ko, mhine, kulet, kapal, kupal, hayop, pa, p*ng ina ka ano pa ba..wala akong pakialam kung abutin man ako ng ilang talata dito,
pero hindi ko na pwedeng patirahin lang dito sa loob ko ang mga salitang ito kaya pangako,
ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo.

Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
hindi mo nga pinansin ang mga agiw sa dingding, hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisita..
pero hindi mo rin man lang din tinignan ang mga libro na nasa tabi ng kama kong natutulog din, at tangi ko noong kapiling.

Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paanong niyakap mo ako nung sabihin ko sayong "mahal kita.."
sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi na "mahalaga ka.."
at ako naman tong si tanga, tuwang tuwa na hindi pa nalinaw nga na
ayaw ko na maging mahalaga, ayaw ko na maging halaga..

Hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag aari
na tinitignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako telepono **** dudukutin lang sa bulsa kapag kelangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon sa mundo **** masyado ng malawak para bigyang atensyon ka pa, ayaw ko na maging mahalaga..
hindi ako kuwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon
kapag meroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa
Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na,
o ibalik sa loob ng isang kahon at itabi sa sulok ng isang aparador
sa takot na manakaw ako ng iba, ayaw ko na maging mahalaga..

Ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng kape mo sa umaga
tanggap ang tamis at pait, kelangan para sa init
pero hindi isinasantabi dahil lang nanlamig na..
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng sarili **** opisina
kabisado kung para saan ang ano, kabisado kung saan nakatago ang alin
kabisado ang mga tinatago kong patalim, silbi, dumi, lihim..patalim, silbi, dumi lihim...
kelangan ko na mahalin mo ako gaya ng unan mo sa gabi, niyayakap sa ginaw, sinasandalan kahit na mainit, binubulungan ng mga pinakatatago **** panaginip
ayaw ko na maging mahalaga, ang gusto ko ay mahalin, ang kelangan ko ay mahalin..

at nagsulat ako noon para lang mahalin mo ako, kaya patawad pero magsusulat ako
hanggang sa maubos ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo
patawad pero magsusulat ako para patawarin mo ako..
dahil minsan may nakapagsabi saken na ang taong hindi raw marunong magpatawad ay hindi makapagsusulat
kaya mahal sa pagkakataong ito
sa huling pagkakataon na magsusulat ako ng tula para sayo
gumawa tayo ng kasunduan, patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.

Patawarin mo ako sa hindi ko pagtahan at patatawarin kita sa hindi mo pagluha
Patawarin mo ako sa hindi ko pananahimik at patatawarin kita sa hindi mo pagsasalita
Patawarin mo ako sa hindi ko pag alis at patatawarin kita sa hindi mo pananatili
Patawarin mo ako sa hindi ko sayo paglimot at patatawarin kita sa hindi mo saken pagpili mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako.

Patawarin mo ako sa hindi ko pagbitiw at patatawarin kita sa hindi mo pagkapit
Patawarin mo ako sa hindi ko paglayo at patatawarin kita sa hindi mo paglapit
Patawarin mo ako sa hindi ko pagsuko at patatawarin kita sa hindi mo pagsugal
Patawarin mo ako sa hindi ko pagkamuhi sayo at patatawarin kita sa hindi mo saken pagmamahal, mahal
gumawa tayo ng kasunduan patatawarin kita pero patatawarin mo rin ako
para sa wakas ay matapos ko na itong tula na masyado ng matagal na nakatira dito
at patawad kung magiging masyadong mahaba at marami masyadong bulanas
pero pangako huli na to, huli na to, huli na to...

Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong kung san ako nakatira.
Magsisimula ako uli sa umpisa, sa kung paanong nginitian mo ako
Magsisimula ako uli sa umpisa,
Magsisimula ako uli...
Magsisimula ako....

Ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo, mali...
Ito na ang huling tula na isinulat ko tungkol sayo

Iniibig kita, at ubos na ubos na ako...."
Amethist Jude  Oct 2016
Tulog.
Amethist Jude Oct 2016
Ang saya matulog
Ang saya managinip
Walang problema
Hindi masama ang ihip

Ang saya matulog
Para lang akong nahuhulog
Nahuhulog sa ideyang tayo
Pero di masasabihing totoo

Pagtulog na mag-isa ka
Sa panaginip kasama ka
Naka-ngiti,
Magkahawak ng kamay,
Nakatawa.

Pagkagising mag-isa ka.
Nakahiga sa kama
Malungkot,
Walang kayakap,
Marahil na nagdurusa.

Nagdurusa sa ideyang dapat may tayo,
Kung hindi lang ako bumitaw sa kung ano ang totoo.
Naniwala at nagpaloko
Sa mga sinasabi nilang kuro-kuro

Minsan gusto ko nalang matulog
Kase nakakapagod na mahulog
Mahulog sa kalungkutan
Mahulog sa kasawian

May oras na ayoko nang gumising,
Sa tulog kong mahimbing.
Dahil alam kong kapag ako'y namulat,
Gugustuhin ko ulit sumulat.

Sumulat ng aking nararamdaman,
Sumulat ng bagay na ipinaparamdam,
Sumulat ng mga bagay na di mo nararamdaman
At sumulat ng bagay na di ko mararamdaman.

Pagkatapos sumulat muli akong mapapagod
Mapapagod sa nararamdaman
Mapapagod sa katangahan
Mapapagod sa kabiguan

Pagdating ng gabi ako'y hindi makakatulog
Dahil sa mga bagay na naglalaro sa aking isipan
Pagdating ng alas dos ako'y makakatulog
Dahil malinaw na ito'y isang katangahan

Sa susunod na pagtulog
Sana hindi na ikaw ang laman
Ng panaginip
At Laman ng puso't isip

Dahil masaya matulog
Ang saya managinip
Walang problema
Hindi masama ang ihip
Mala-slam poetry ang nais ko pero fail
Minsan gagamit ng payak na salita
Ngunit ito'y uusigin ng iilan;
Minsa'y sisisid at muling hihinga
Ngunit tatadtarin ng masasakit na salita.

Kung ang pagsusulat ay pagmulat
Ba't hindi na lang maging simple sa pagpili ng bawat salita't parirala?
Ba't hindi diretsahin nang ang punto'y maging kalma?
Kung saan walang tensyon, ayos pa't plantsado.

Minsa'y wala namang nais ipahiwatig
Tanging ang letra'y nilalaro't nagiging bukambibig
Wala nga bang dahilan?
O ayaw mo na lamang lumaban?

Sa mundong ginagalawan
Hindi lahat makaiintindi
Hindi lahat makikiayon
Pagkat hindi iisa ang bida
May iilang ekstra sa eksena
Kaya marapat na handa ka.

Ang pagsulat ay malaya
Kaya naman hindi tugma ang bawat kataga
Ganyan ang nadudulot ng demokrasya
Malaya ka nga, pero hindi na maganda 'pag sobra.

Kung babasahin, minsa'y nakapapanting ng tainga
Ano ba ang ipinaglalaban sa pagtaas ng tono niya?
Ang pagsulat nga'y musika rin
Kung mali ang basa sa tono'y hindi maganda ang himig
Parang kapeng depende sayo ang magiging timpla't panlasa.

Isang simpleng mamamayan sa magulong pamamalakad
Dagdagan pa nang nagsisipagsalipadpad na dungis ng bayan
Hindi ka nag-iisa, ganun din ang pakiramdam ko.

Ngunit ang bawat Pilipino sumasabay sa himig ng Lupang Hinirang
Nasaan nga ba ang sinasabing "alab ng puso?"
Tila ang bahaging ito ng liriko'y walang saysay sa iba
Ang pluma ng ila'y wala palang tinta
Ngunit patuloy pa rin, walang nagagawa
Walang ginagagawa, walang nais na pagbabago.

Ganoon kahalaga ang pagbitaw ng bawat salita
Sa bawat punto, bawat espasyo, tuldok at kama
Mayroong layong nakapag-iisa
Mayroong sentimyentong ipinangangalandakan
Mayroong uusbong na himagsikan --
Mabuti man o masama.

Abstract/ abstrak
Mabuti pang ganyan ang pagsulat
Nang hiwatig ay pansarili lamang
Ngunit ang leksyo'y hindi manganganak
Hindi aabot sa mga apo ng bagong henerasyon.

Bale wala ang salita
Kung ang mga ito'y walang aksyon;
Bale wala ang salita..
Kung ang puso'y wala namang direksyon.

(6/28/14 @xirlleelang)
madi  Aug 2018
Upos ng Sigarilyo
madi Aug 2018
Yung pagmamahal ko sayo,
Upos nalang ng sigarilyo
Hindi konti, hindi na buo
Hindi na buo, hindi konti
Kundi ubos na, ubos na ubos na...

Sa umpisa masaya pa,
May kilig pa,
May thrill pa,
Exciting pa.

Tinanggap ko yung lahat ng bisyo mo,
Sa pag-inom at paninigarilyo
Minsan nga sabay pa tayo
Inaabot ng umaga sa inuman sa bahay ng barkada.

Lumabas tayong dalawa,
Bumuga ka ng usok galing sa sigarilyo
Samantalang ako, bumuga ng malalim na hinga
Kahit ayaw ko sa amoy pipilitin kong gustuhin ito para sayo.

Para sayo,
Dahil kahit kailan
Hinding hindi magiging hadlang ang bisyo lang
Sa pagmamahal ko sayo.

Pero dumating na ang pinaka-kinakatakutan ko
Ang mawala na ang pagmamahal mo
Dahil nakahanap ka
Ng babaeng masasamahan ka hindi lang hanggang umaga kundi pati sa kama.

Dumating yung araw na nakita ko
Nakita mismo ng dalawang mata ko,
Na kasama mo yung babaeng naririnig ko lang noon na sinasabi sakin ng ibang tao
Maganda siya pero hindi ko pa rin tanggap

Nagtatanong ako sa sarili ko
Bakit kailangan pa ako?
Bakit kailangan habang tayo?
Bakit hindi ka nalang nakipaghiwalay sakin ng diretso?

Mas masakit pala talaga pag ginagago ka ng may kayo
Kaysa sa ikaw lang at ako.
Meron na palang ikaw at siya.

Siguro hindi pa tamang panahon
Hindi ka talaga siguro para sakin
Hindi talaga siguro tayo para sa mundo
Baka nga nagkamali talaga ako.

At ngayon masasabi ko,
Wala na talaga akong pagmamahal para sayo
Hindi na buo, hindi konti
Hindi konti, hindi na buo
Upos nalang ng sigarilyo.
Mary Pear Jul 2016
Tackle thonged
Condensed in shimmering lurex.
Flamboyance bursts from flaming wig,
From feathered lashes and from fuscia lips.

Eyes flash and teeth sparkle
In the huge face.

With Cherokee cheekbones and a Roman nose
A pantomime dame becomes a slinky Cher,
A strutting Turner and a slick Minnelli,
Before settling
Into the loose and comfortable robes of a Boy George
We hope has found peace.
We clap and sing,
'Kama, Kama, Kama, Kama , Kama chameleon,'
As this chameleon
Plays out his life story for our entertainment.
And old ladies cheer
And wish him well.

— The End —