My brains says,” go earlier to sleep tonight, hard day tomorrow!”
My heart says: “Stay here where you are and read and write poems, like there's no tomorrow!”

The days pass & he lingers
I sip on the memory  
Of his calloused fingers
Like he etched his initials into my skin
I, robed in his jacket
That still smells like him

I dance whenever I recall
Our nights together
When we exposed it all
I was the sea
We took and gave
& elated, he splashed
Inside my waves

I am so happy
I just don't know how to smile
So they say I'm sad

i tried to buy a heart across the street,
but the man there said new hearts don't come cheap.

Hindi ko alam paano ko to sisimulan
Pero bawat gabi ako ay nadadatnan
Sa tanong na laging dumadaan
Dito sa sarili kong sugatan

Pero ang tanong na ito,
Ang laging nagpapahinto
Sa kasayahan kong di aabut nang minuto
Sa pag iisip ko, sino nga ba ako?

Napapaisip ako gabi gabi
Kung saan nga ba ako magsisisi
Ang hindi pag hanap sa katanungan kong tangi?
O balang araw malaman kong ano nga ba akung klase..

Ang mundung ito na malawak
Ay napakaraming tanong na hawak
Iba, mga kababalaghang di tiyak
Nasa kanila ba ang sagot kong tiyak?

Ano nga ba ako dito sa mundo
mag-aaral? anak? Kaibigan? Bestfriend? kalaro? Classmate? O Baka naman isang tagapayo
O baka wala lang talaga ako
Dito sa mundong tinitirhan ko

Baka isa lang akung extra?
Sa buhay ng iba,
Na mahalaga lang pag may problema
At wala nang kwenta pag lahat masaya

Baka nga ganon lang talaga ako
Dito sa mundong tinitirhan ko
Pero minsan sinasabi ko
Baka mahanap ko ang sagot ko dito

Sagot nang isang tanong ko
Sino nga ba talaga ako?