Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
The righteous and blameless Saviour alone carried the cross,
For someone so unworthy and wretched like me, You paid the cost
Through redemption in Your Son, we are justified freely by Your grace
With new eternal life, may we seek Your face

You lovingly sent Your Son to die on the cross of Calvary for me,
Now that salvation is complete, forever I’m free!
My chains are gone, my debt is paid;
Through the cross, new hope for me is laid

My soul rejoices because Calvary covers it all,
Despite my sin and shame, You still gave Your call
You are merciful and faithful to save,
Nothing can ever separate us from Your love and grace!

Come, let us confess our sins and ask for forgiveness,
The faithful One will cleanse us from all righteousness
In Your light, we see light;
For in You, is the fountain of life!

Inspiration: Romans 3:24, 1 John 1:9, Psalms 36
 Feb 2024 Louise
Madelle Calayag
Maaga kong nilisan
ang lupang sakahan
Tinahak ang lugar
na maingay at magara,
ito pala ang Maynila.

‘di napigilan ng tirik na araw
ang aming pagkukumpulan.

Nagkamayan
kaming magkakabrad,
Simula na ng himagsikan.

Sariwa pa sa alala
kung pa’no
kami inagrabyado.
Itinulak.
Binugbog.
Tinakot.
Ginamitan ng dahas.

Sa plano ng gobyerno
kami pa rin pala ang talo.

Paano pa kami mabubuhay
kung wala ng lupang mapagtatamnan?

Akala ko sa bundok
o gubat lang may ahas
-yun ay sa akala ko lang pala.

Sa’ming magsasaka’y
Kumukulapot ang putik
Ngunit
sa inyong mga nakabarong,
animoy
walang duming nakabahid.

Sa inakala kong
tubig lang ang maaaring
idilig,
Dugo
pala nami’y pwede ring
pumatik.
Tila ba ang gobyerno’y namamanhid.

Nasaan na
ang pinangako nyong
libreng abono?

Ginawa nyo na bang pataba
sa mga bulsa nyo!?

Sa pagpunta
ng mga imperyalistang bansa,
Matutulugan
pa ba kaming mga dukha?
Makatatayo ako
sa aking pagkakadapa
Ngunit
ang bayan
kong nakalugmok ,
makakaahon pa kaya?
I wrote this four years ago for the Filipino farmers
 Feb 2024 Louise
M
Might the years have betrayed me?
Not that I didn't know her but her
lights knew not the catches of my eye--

mighty concrete behemoths of mid
nineteen hundred something
littered my view in quaint newness while

myriads of roaring metal beasts
not without their own masters
lunged forward in a sea of people...

Mockup shops and street food scents
nudged my wallet into sharing a
little folded bill of blue, all while

market clamour played
next to the banter
lining the streets.

Alas!

More than a humble string of words
nailed on a poem the night hence are needed to
line her canopy of neon lights a

masterful description capable of
nesting all that was there in a neat
lingering thought!
thank u for making me go there...
we should try again another day ;)
 Aug 2023 Louise
Glenn Sentes
Bakit tinuring na pananampalataya ang pagpagal sa luhuran?
Hinaing na tumagos sa kaluluwa't banal hayo't di na natanggal--mantsang nakabaon 'gang hukay.

Dinalangin ang sarap at ginhawa sa kahoy na nakahubad sa kapwa kahoy
Tiningala nga't sinamba
Binalahura nama't minura.

Anu't ano pa'y pumaslang at nanggahasa
Nagnakaw at nagpakasasa
sa salapi at tawag ng laman
Nang mahulog sa bangin ay biglang tinawagan ang minura't binalahura.

Iligtas mo ako.
Lumuhod ka, sabi Niya.
Nakikipagusap ba ako sa patal at mangmang?
Heto nga't sugat na'ng mga kamay sa kapitan lumuhod pa ang sigaw ng Dinakilang Hangal?

Lumuhod ka!
Ilang ulit pang sinugo ng tinig na hindi tanto ang poot sa anak na ang sungay tumubo hanggang likod.

Lumuhod ka.

Lumuhod ka.
Next page