Pangarap tutuparin nang masabi natin
Ang mundo'y nalibot, hindi makakalimot
Tuloy lang sa pag-ikot
Karamay mo kami sa ginhawa at lungkot
Pagagaanin namin ano mang lumbay na nadulot
Nandito kami palagi, hindi mo mararamdaman ang puot
Walang **** sa sasabihin ng iba, hayaan mo sila
Basta tayo'y magsasaya nang walang kaba
Tuloy lang sa pag-ikot tropa

Let us sail, hand in hand, off this cliff towards the endless azure
The fresh air, a soft caress, lifts us up towards that circled warmth
I see your light, brighter than the torch above, shines not for me.

I.
Ang bilis ng panahon!
Parang kailan lang nagkakahiyaan pa noon.
Pero tignan mo naman,
Para na tayong magkakapatid magturingan ngayon.

II.
Sandalan ang isa't-isa 'pag may problema.
'Pag magkakasama oras ay hindi alintana.
Ako 'yung taong mabilis pang-hinaan,
Pero dahil sa inyo, natutunan kong lumaban.

III.
Ang bilis ng panahon!
Hindi ko pansin na lumipas na pala ang apat na taon.
At sa apat na taon na 'yun, naramdaman ko lahat ng emosyon:
Saya, lungkot, takot, kaba, pagdurusa, kilig at matinding ligaya.

IV.
At kahit lumipas pa ang sunod na apat na taon (o higit pa)
Sana 'wag kayong magbago,
At ganun din ako.
Kung paano ko kayo nakilala, sana 'yun pa rin kayo.

V.
Kung may mga problema kayo, pwede niyo akong lapitan.
Basta wag lang tungkol sa Math at pera, may sakit ako niyan.
Sabi nila hayskul ang pinakamasaya sa eskwela,
Pero para sa akin, kolehiyo pa rin talaga!

VI.
Natutuwa ako dahil magtatapos tayo ng sama-sama,
Kahit na 'yung iba, may alanganin pa.
Kaya niyo 'yan, nasa inyo ang aming suporta!
Kaya sa katapusan sana sabay-sabay tayong magma-martsa!

I.
Gusto kong balikan ang kahapon,
Kung saan ang saya-saya pa natin noon.
Hindi tayo nauubusan ng kwento,
Hanggang bukang-liwayway gising pa tayo.

II.
Gustong bumalik sa mga panahong,
Halos di na natin pansin ang oras.
Yung mga panahong, masaya lang.
Nagke-kwento na parang wala nang bukas.

III.
Dati-rati, hindi tayo mapaghiwalay.
Kapag may problema, isa't-isa ang karamay.
Kaagapay sa halos lahat ng bagay.
Hindi uso sa atin ang salitang: "Goodbye"

IV.
At dahil walang permante, lahat nagbabago,
Bigla nalang isang araw di mo na ako kinibo.
Lahat na nangpag-suyo nagawa ko,
Ngunit ako'y nabigo.

V.
Kahit anong mangyari kasama ka pa rin
Sa listahan ng mga kaibigan ko.
Hindi ko hinihingi lahat ng oras mo,
Pero sana naman, 'wag **** baliwalain ang tulad ko.

Sana makapaghabi ka ng magarang tula
gamit ang tira-tirang retaso ng puso ko
Maiibsan ang kirot sa pagkakaalam
na muling mapakikinabangan
damdaming nagmistulang basahan

Heto pa ang mga luma kong luha
Tambak, nagkalat, 'di na alam saan nagmula
Kiluhin mo na't gawing sining
Nang may malugaran,
sariwang luhang nagbabadya pang dumating

I.
Una palang pansin ko na,
At kita sa iyong mga mata,
Ang pag-iwas mo sa tuwing kakausapin kita.
Binabaling sa iba ang tingin,
Habang dinadama ang dampi ng malamyos na hangin.

II.
Rinig sa iyong labi,
Ang tipid ng iyong huni.
Mas naririnig ko pa--
Ang tibok ng puso mo, sinta,
Kaysa sa mga sinasabing **** salita.

III.
"Hindi ka ba kumportable
Na ako'y makatabi?"
'Yan ang tanong ko sa'king sarili.
"Oh, baka sa init ng panahon--
Kaya ka ganyan ngayon?" Dugtong ko pa.

IV.
Gusto kong basagin ang katahimikan,
Ngunit hindi ko alam ang sasabihin,
At hindi ko rin alam kung paano sisimulan.
Sapagkat, pareho tayong nag-aalinlangan.

V.
Ilangan at alinlangan,
Iyan ang tila rehas na nagkukulong sa'ting dalawa.
Balak ko sanang basagin at tibagin,
Pero hindi ko kaya ng mag-isa,
Kailangan tayong dalawa.

Nag-iisa ako habang pilit kinikubli ang pighati,

Na sa'king puso'y mananatili.

Ako'y nalulumbay ngunit pilit na ngumingiti,

upang hindi nila makita ang lihim kong pagtangi.

Aking itinago ang lihim kong pagtingin sa iyo,

sapaggkat ayokong ako'y iwasan mo.

Ako'y kuntento na lamang sa ganito,

kumpleto na ang araw masilayan lang ang mga ngiti mo.

Dumarating sa punto na gusto kong sayo'y magtapat.

Pinapangarap na mga labi nati'y minsang maglapat,

ngunit alam kong hindi ito dapat,

sapagkat ayoko ang samahan nati'y biglang magkalamat.

Itatago ko na lamang ang aking tunay na nararamdaman.

Ayos lang sa'akin kahit ako pa'y mahirapan.

Wag lang matapos ang ating pagkakaibigan.

Mahal ko alam ko, ika'y hanggang panaginip na lang



"At bago ko makalimutan

Hindi mo parin ako maiintindihan

Kahit ika'y akin ng sinabihan

Ako ay nanaginip nanaman."

Helmet
isinuot hindi sa ulo
kundi sa puso.

Kung sakaling maaksidente,
sa pag-ibig
di gaano ang sakit
di gaano ang sugat

Helmet
para sa puso
para di mabasag
para di madurog

Helmet
para sa puso

Helmet
kailangan ko
yung matibay
yung di mababasag
Helmet
para sa puso ko