Naaalala mo ba
Sa twing umuulan
Minsan mo akong pinayungan
At hinatid sa sakayan?

Naaalala mo ba
Sa twing mag aalas singko
Minsan mo rin akong nilibre
At pinakain sa McDo?

Naaalala mo ba
Sa twing pupunta ka sa opisina
Andon ako, nag aantay
Habang tumutugtog ng gitara?

Naaalala mo ba
Ang mga ngiting aking ipinipinta
Sa aking labi sa twing
Ikay nakikita?

Tanong ko lang
Naaalala mo kaya ako?
Dahil ni minsan
Di ka pa kasi umaalis sa isip ko.

Sariwa pa sa aking alaala,
Nakaraan nating dalawa
Pinangakong magsasama,
Habang buhay hari't reyna.

Mga panahon ay lumipas,
Pangako'y tilang kumupas,
Tinangay ng hangin pataas,
At pagmamahalan natin tila nagwakas.

Ako'y iyong naging tanggulan
Nang buhay mo'y inulan,
Ako'y iyong naging sandigan,
Giliw, bat mo ngayo'y iniwan?

Tingnan kay di ko magawa,
Kalimutan pa kaya?
Nakaraan nating dalawa
Hanggang ngayon dala-dala ko pa.

Dito tayo sa istorya
Na ako ang may akda
Kung saan tayong dalawa
Oo, tayong dalawa
Tayong dalawa ang bida

Dito tayo kung saan tahimik
Na ngiti mo lang ang dinig
Dito tayo sa aking panaginip
Kung saan ikaw ay akin
Kung saan ikaw ay akin

Isangdaan at limamput limang araw simula noon kahapon na iyon.
Parang kahapon lang ang iyong mga kamay ay akin lamang.
Parang kahapon lang ang mata mo'y ako lang ang nakikita.
Parang kahapon, ang bawat daan ay tila paraiso sa ating mga mata.
Parang kahapon na ang simoy ng hangin ay ang iyong mga salita.
Parang kahapon lahat ng tala sa kalangitan ay nagniningning na parang walang umagang darating.
Parang kahapon ako'y naniwala sa walang hanggan.

Ngunit ang kahapon ay parang mga bulalakaw sa langit.
Sa iyo pagpikit ikaw'y humiling.
At sa iyong pagdilat ay nawala.
Umaasa na ikaw ay narinig ng mga tala.

Kung ako'y tatanungin kung gusto kong balikan ang kahapon natin?
Oo. Paulit ulit. Kahit na alam ko na masakit ang bukas na naghihintay.

Pero ang kahapon ay pawang kahapon na lamang.
Hindi ito pahina sa libro na pwde **** balik balikan.
Walang na ko magagawa kundi harapin ang bukas.
Ang bukas na gagawa pa ng madami kahapon sa buhay ko.

Maari ikaw ay parte ng kahapon ko.
At sa pagdaan ng panahon ang kahapon natin ay mababaon sa limot.
Kaya ito ang huli mensahe ko sa iyo,

Ikaw ang akin kahapon.
Ang pinakapaborito ko sa lahat.
Isang daan at limamput limang araw simula ng naging parte ka ng kahapon ko.
Isa kang pahina sa libro ko na pilit ko binabasa paulit ulit.
Isa kang bulalakaw na hindi nakarinig.
Darating ang araw ikaw ay mapapalitan ng iba pangkahapon na mas mahalaga

Sa tuwing kausap kita
ako'y nauutal
hindi malaman kung saan magsisimula
hindi malaman ang tamang salita

Sa silid aralan
ikaw ay palaging pinagmamasdan
ang iyong mapupungay na mga mata
ang iyong mukha na kay ganda

at paguwi
ikaw ay tinatawagan
Pinipilit na may mapagusapan
kahit walang kabuluhan

ewan ko ba
interesado yata ako sa iyo
ewan ko ba
mahal na yata kita

Ewan ko ba....

Isang linggo.
Isang linggo lang tumagal ang relasyon natin.
Pitong araw lang nagawan mo ako bitawan.

Isang linggo.
Isang linggo ako kinain ng galit.
Sa iyo at sa babae mo.
Sa nakaraan **** pinili kaysa sa akin.

Isang linggo.
Isang linggo puro patawad ang nairinig ko sa iyo.
Andali sabihin tulad noon sanabi mo mahal mo ko.

Isang linggo.
Isang linggo ako umiyak.
Dahil sa mga pangako mo na napako.

Isang linggo.
Hindi ko kaya kalimutan lahat ng nagawa mo sa isang linggo.

Sakit.
Galit.
Lungkot.
Isang linggo lang naitanim mo sa puso ko yan.