Ninais man na ipaglaban ang ating pagmamahalan
Kumapit sa pangakong ating binitawan
Na kailanman ay hindi mag-iiwanan
Hindi na magagawa dahil ikaw na mismo ang umayaw;
Iyong nasilayan ang dulo na aking sinikap na ‘di mo matanaw
Ginawa ko naman ang lahat ngunit hindi pa rin sapat.
Umibig naman ng tapat ngunit mas piniling bigyang lamat
Ang pagsasamang maayos ngunit ito’y tuluyan **** tinapos
Tayo’y hindi na nakasabay sa agos at hinayaan na lang malunod

Ngayon, aking ibubuod at ilalahad sa ilang taludtod:
Ang nobela ng ikaw at ako--
Nangako ang bawat isa sa isa’t isa na tayong dalawa hanggang dulo
Ngunit lahat ng mga plano’y naglaho dahil heto na tayo sa huling pahina ng ating kwento

ikaw ang ulan
at ako ang hamak na daanan
kahit gaano katagal
o kahit gaano kabigat ang dala mo'y sa akin ka pa din hihimlay
babagsak
at mahuhulog ka pa din sa akin
pupunan ang mala tagtuyot na panahon
iaahon sa init ng mga sitwasyon
at ngayon
sa muli **** pagbagsak
ay tandaang sasaluhin ka dahil ikaw ay ulan
at ako ang hamak na daanan
na kahit hindi man pareho ang pinagmulan
ay paulit-ulit na sa akin ka hihimlay
babagsak at hihimlay
babagsak at walang hanggan na pagmamahalan.

siguro lilipas din 'to
parang paglipas ng damdamin natin
tila tinanggay
inanod
nawala
at ngayong may posibilidad muling makita
ay natatakot sa kung anong pwedeng magawa
sa damdaming lumipas, tinanggay, nawala