Minsan ako'y napapaisip kung ako'y mamahalin mo,
At lalo na't nararamdaman ko sayo'y labis na totoo.
Higit pa nga ito sa iniisip mo.
Ano man ang mangyari masasabing 'di ako susuko.
Lalo na't nalaman ang kahulugan ng pag-ibig sa ngalan mo.

Kahit gumuho ang mundo, masira man ang daigdig,
Ipinapangako sayo ako'y mananatili.
Tignang maigi unang letra ng  mga taludtod
At nang makita ang mensahe nitong pusong iyong pinatibok.

Heto't nag-iisa,
Malungkot at walang kasama,
Hinahanap ang ligaya,
Nabulag ng lungkot, saya'y di na makita.

Sapagkat hinahanap yung makakaagapay,
Sa mga panahong lumbay ang kaaway,
Kaya nga kay lungkot ng bakasyon ko,
Takot na ako'y limutin mo.

Ako sayo'y nangungulila,
Ang aking nag-iisang tala,
Ang hinahangad na makita,
Sa  gabing kay dakila.

Sayo, di gustong mawalay,
Ang laman ng damdamin kong tunay,
Ayaw kong ako'y mapang-iwanan,
Mapang-iwanan at makalimutan.

Ako'y  takot sa katotohanan,
Na sa buhay, walang pang walang hanggan,
Na ang lahat ay may katapusan,
Na ang lahat ay pwede kang iwan.

Walang magagawa, yung ang totoo,
Kaya damdaming ito'y itatago ko,
Kaya ang tiwala ko'y ibubuhos ko sa'yo,
Tiwalang ako'y maaalala mo, kaibigan ko.

O kay saya,
Napakaligaya,
Nitong aking sarili,
Dala'y tunay na ngiti.

Ngunit ano nga bang dahilan?
Nitong labis na kaligayahan,
Ito'y may dahilan nga ba?
Oo, at ikaw yun aking sinta.

Subalit sinta ko,
Ikaw nga ba'y totoo,
O baka ika'y ilusyon ko,
Ginawa lamang ng utak ko.

Pinangkakapitan,
Pinaniniwalaan,
Sa paningi'y katotohanan,
Ang lahat ng nasisilayan.

Parang panaginip,
Habang tahimik na naka-idlip,
Parang paraiso,
Itong ilusyong ito.

Sana ito nalang ang katotohanan,
Sana ito nalang ang kasalukuyan,
Sana ito nalang ang pinagdadaanan,
Sana ito nalang, upang di na masaktan.

Minahal mo ba talaga?
O naawa ka lng sa kanya?
Tinigil mo na nga,
Kaso umiyak sya,
nagbago yung isipan.
Binalikan ng walang dahilan.
Tapos ngayon ika'y nalilito,
Kung titigilan ba ang panloloko.
Kaya mo ba syang saktan ng buong buo.
Mawala lng yung nararamdaman niya sayo.
Isipin **** mabuti yung gagawin.
Hindi ba sya masasaktan pag ika'y aamin?
Malungkot, luluha sya ng di inaakala
Tingin mo ba ang gagawin mo ay tama?
Kung ikaw ay aking tatanungin.
Kakayanin mo bang magmahal ng iba ng palihim?
Hindi ba sya magagalit pag sya'y iyong paglaruan?
Yung tipong nahuhubog kayo sa kasiyahan.
Pero yung totoo, katotohanan ba yan?
Hanggang tawa na lng ba kayo
Wala na lng ba talagang mangbabago ?
Subukan **** sabihin yung totoo.
Baka maraming masusubukang bago

Pinangako ko noong gabing
Lumisan ka at akoy iyong iniwan,
Na hindi na muli ako maglilimbag
Ng kahit anong kanta o tula
Na naglalarawan ng mga nararamdaman ko sayo

Ngunit heto ka nanaman
Biglang lumitaw mula sa kawalan
Muling pinaparamdam ang dapat di ko na maramdaman
At muling ginugulo ang tahimik ko nang isipan.

Pinangako ko na hindi na muli ako magsusulat
Ngunit heto ako ngayon,
Nangangati ang mga kamay na muling humawak
Ng ballpen at gawin ang bagay na matagal ko nang kinalimutan—na hindi pa naman pala

Muling inilimbag ang mga sakit
Muling isinumbong sa papel ang mga hinanakit
Muling nagbabakasali na sa aking pagsusulat
Muling maghilom ang mga peklat

At sa wakas sa dinami dami ng kalyo
Na aking natamo
Sa aking mahabang pagsusulat,
Muling naghihilom ang mga sugat

Muling kakalimutan ka
At kapag biglang naalala
Muling maglilimbag at magsusulat
Susubok makalimot muli sa lahat

Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin.
Pilit ko pa rin iniisip na meron kang gusto sa akin.
Ewan ko ba kung bakit ako nag gaganito.
Dahil sa aking nararamdaman ako'y litong-lito.

Ano pa ba ang aking dapat gawin para masabi 
Itong lihim na pagtingin ko kung may pagkakataon ikaw ay aking makatabi
Hindi mo ba alam na ang aking puso tumitibok para lang sayo.
Kaya ngayon ako'y nanghihina ng loob kung patuloy kang lumalayo.

Dinadaan ko na lang ito sa tula para mabasa mo
Kahit mabasa mo ito huwag kang titigil maging kaibigan ko
Sana'y rin ako maging masaya at malungkot sa piling mo
Kaya sana huwag kang makakalimot sa babae na ito.