Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
first
i let myself weep
then slowly
my heart bleed words
dropping into these tattered pages
eventually
forming lines
and
making rhyming rhythms

©IGMS
our love is a fiction*
carved from my mind
and written in these*

tattered pages

©IGMS
the tale of love that will never be become true
your love for me
was like rain;
sometimes it was raining hard,
sometimes it feels like
the storm was coming,
and sometimes it was raining lightly*

but just like rain
it was just only passing by

©IGMS
Tonight I'm...
Wearing my mom's red lipstick,
Getting all tangled up in cords
Thinking about how...
Your lover can turn you into magic
While I can only turn you into words
Thought together we...*
Could be more than just electric.
But did you know when we met, the angels all sang in accord?
kung ito man ay dagundong ng marubdob na panaghoy
tiyak din ay pabulong paghuhumiyaw nang walang saysay
siguro'y pagsusuka ng mga salitang walang kabuluhan;
pagaaksaya ng mga pariralang parang sitsiryang walang sustanya
mainam din namang makapaghayag ng saloobin kahit paminsan-minsan

ako'y halang at hangal
huwad at duwag
isang palalong inutil na manlilinlang
tuod, tulig,
nakukultang utak
at bibig na pugad ng kasinungalingan

kung may sasakit pa na ako'y sunugin,
mainam ding ako'y balatan ng buhay,
hubad na ibilad sa kahihiyan
at panatilihin akong humihinga pa rin.
pakiusap, gawin mo ito ng paulit-ulit hanggang sa ika'y manawa
upang kahit paano'y maramdaman ko ang sakit na idinulot ko sa iyo
at huwag na huwag kang maaawa
dahil ang kapatawaran sa akin ay karanyaang hindi dapat
naisin at panalangin kong pabalang
na buhay ko'y kitilin na lamang,
ngunit sa taong tulad ko, maging parusang kamatayan hindi sapat

alam kong pagbabayaran ko ito ng malaki
dahil hindi kita sinuklian ng mabuti
kaya't marapat lang na ito'y aking pagdusahan
binigo kita, babaeng pinakamamahal ko
at hinding hindi ko mapapatawad ang aking sarili

kung pahinulutan sana ng Maykapal na kahit huling saglit ay maibalik,
batid kong imposible man din,
mahal na mahal na mahal pa rin kita
Photograph an evening sunset
of a lake, wide and long,

one thousand times more
blue than the morning star,

and vulnerable, like a late
October Rose of Sharon

blossom, minutes before
fall’s first killing frost;

hold the picture close, as
it is your life, our lives.
this heart, my heart,
beats in poetry
because it doesn’t know
how else to beat,
because it doesn’t know
how else to feel,
because it doesn’t know
how to let out everything i keep inside.
this heart beats in poetry
for you,
for me.
maybe i keep
running away from You
because i am afraid
to let You love me,
maybe i keep running
because i don't want to
believe that grace and
mercy are waiting for me
maybe i keep running
because i know i don't
deserve what You
want to give me and maybe
i keep running
because it's not fair
that You keep chasing me
but i don't want to run;
i want to stay trapped
in your heart
and know by heart
the rhythm of your breathing
i want to never escape
the stronghold of your embrace
i want to stay and never leave
and never wander and never run.
Next page