Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
persefona Jun 2015
taj moj dragi,
što mi nije kao niko na ovome svetu
kada nađem se u snovima prejedem se slatkišima, tovarim čokoladice i bombone i šarene kremove da bih ćutala
ako se ušećeri poješce ga ljubičaste mušice, pomislih
pa se tako bojim još po koje krilatice, kao recimo aviona ili šarene lastavice
a ja kad-kad kratko i nespretno letim
punim se kamenjem i betonom
a praznim groznicom mednom

kada ruke ko dve reke ispoliva, useče oko mojih ko klavir rebara
pa mi se zbunjene pčele sele kroz čelo i telo celo
traži se nešto od kruške slađe
tu na usnama izvor namiguje

pa taj se, putnik čarobnjak
samnom ko lipa njiše
zimu šapatom pretvara u igru pustinjskog vetra
otvori oči i eto ga more

od koje li je on vrste?

za ogolićenu dušu odelo,
što lanenog kroja cvrstinu krije
nabori nemira i divljine
beskraj užarene širine
šavovi boje sunca
broje tugu nedostižnu

sa njim je toplo
sa njim je ritam najsjajnije zvezde
estelle deamor Dec 2014
Ha kamatuoran la,  gin-susumhan na gud ako,  
Diri ka pa ba gin-susumhan?  
Hin mga buhat nga balik-balik nala?  
Diri mo ba nahahalata?  
Nga utro-utro nala kita?  
Kun may napakiana ha imo, "Ano kumusta na?"  
An pirmi mo baton: "Adi asya la gihapon, waray pinagkaibahan han kakulop!"  
Ngan kontento ko na hito.

The truth is,  I am sick and tired.
Aren’t you sick and tired?  
Doing the same things over and over again?
Still haven’t noticed it?  
This has been like this again and again.
When somebody asks you, “How is everything with you?”  
Your usual reply is: “Oh nothing’s changed same as yesterday.”
And you’re happy as it is.


Usahay liwat nabati ako ha imo nga utro-utro an reklamo.  
Nga baga hin kadaan ngan guba nga plaka,  
Balik-balik an tukar, masakit ha talinga.  
Reklamo an imo pamahaw,  
Ngan amo la gihapon hasta panihapon.  
Kay kuno makuri.  
Kay kuno waray salapi.  
Kay kuno waray kapas.  
Kun may sweldo daw la an pag-rineklamo,
siguro maiha na unta nga nag-riko.

Sometimes, I will hear you complaining again and again.
Like an old and broken retro vinyl,
playing over and over again, it is hurting my ears.
Complaining is your breakfast,  
and it is your same meal for dinner.
Because it’s hard.  
Because we don’t have money.  
Because I am powerless.
If complaining will provide you a salary,
perhaps by now, you might quite be wealthy.


Nagkatapo kita kanina ha dalan han "Kada Adlaw"  
Asya la gihapon an imo sul-ot nga bado,
ngan an kabutang han imo buhok.  
Asya la gihapon an pagkakurumos han imo nawong,
Ngan an bubble gum nga hasta yana imo la gihap ginsisinamsam.  
Nangurog ako han kaluwad.
Tigda ako nahingasuka ha imo atubangan.  
Pasayloa, pero magpapadayon ka nala ba hito?
Diri ka pa ba ginsusumhan?  
Kay ha kamatuoran la,  Naamin ako Nga Oo.

*I came across you at the street called “Everyday”
You were wearing the same clothes,
And your hair was fixed the same way.
You were having the same wrinkled frown in your face,  
and was chewing the same bubble gum.
I cringe.
I suddenly felt vomiting in front of you.
I’m sorry, but will you keep on doing this?  
Aren't you sick and tired?
Because to be honest with you,  I think I am.
I have decided to put my entry to the 100 Thousand Poets for Change-Qatar last September 2014, as my very first submission here at HP. Hopefully you will enjoy my poetry in two tongues, Waray-Waray and English. This is my call for change.
Tandang-tanda ko pa kung paano tayo nagsimula
Tandang-tanda ko pa kung paano tayo nagkakakila
Sa una’y wala tayong pakialam sa isa’t-isa
Pero dumating din tayo sa puntong magkausap sa telepono mula gabi hanggang umaga

Tandang-tanda ko pa kung paano mo ako pinakilig ng iyong mga salita
Kung paano mo ako pinakilig sa bawat tingin mo sa aking mga mata
Akala ko sa libro at pelikula lang nangyayari ang ganoong mga eksena
Ngunit mali pala, pati sa totoong buhay nadadama pala

Tanda mo pa ba kung paano natin gamitin ang oras
Ang oras na tila limitado ay kailan man ‘di natin hindi inabuso
Kahit pa may pagsusulit sa klase kinabukasan
Pinipili natin na magusap at maglakad hanggang tayo ay pagsabihan

Tanda mo pa ba kung paano mo ako niyakap habang ako’y humahalaklak
Kung paano mo rin ako niyakap noong ako naman ay umiiyak
Tanda mo pa ba kung paano mo sabihin na mahal mo ako
‘Di pa ‘ko naniwala dahil aminado ka na ikaw ay sadyang mapagbiro

Tanda mo pa ba kung paano natin iniwan muna saglit ang barkada
Para lang sabay tayong bumili ng fishball o monay doon sa may kanto ng kalsada
Kay tagal nating naglalakad para lang dayain at mapahaba ang oras ng pagsasama
Pagbalik nama’y iilang piraso lamang ng fishball at monay ang dala

Tanda mo pa ba noong tayo’y magkasama sa gabi at naglalakad
Kamay mo ay nakakapit sa aking baywang sa pag-aalalang baka ako’y mawala
Kahit pa maglakad sa umaga, kamay mo ay nasa aking likod
Kahit saan mo man ilagay, tila lagi **** sinasabi ay “Lakad ka lang, andito ako.”

Tanda mo pa ba noon kapag may miting ng sabado sa eskuwela
Lagi tayong pumapasok ng mas maaga, isang oras bago ang natatakda
Ngunit hindi sa eskuwela ang ***** kundi sa parke nang makapaglaro saglit
Tapos pagbalik sa eskuwela ay tayo na lang pala ang wala sa silid, dahil nahuli pa rin.

Tanda mo pa ba noong tayong dalawa ang nag-representa
Tayong dal’wa ang lumahok para sa titulo at karangalan ng eskwela
At nang manalo’y lahat nagalak at sinabi na
Tayo muli ang lalalok para sa susunod na laban sa makalawa

Nakilala tayo sa ating galing, pati na rin sa kilig na ating inihatid.
Kaya naman pag sa kompetisyon, tayo ay naghigpit.
Ang dating magkasama sa lahat at magkakampi,
Ngayo’y biglang naging magkatunggali.

Tayo ngayon ay kinumpara sa ibang magkasintahan
Bakit raw sila pagdating sa grado sa eskwela ay okey naman?
Bakit raw sila ay parang walang pakialam sa kung anong kalalabasan
Ngunit tayo ay tila naguunahan

Kanya-kanyang labanan, kanya-kanyang istratehiya
Kanya-kanyang napalanuhan, kanya-kanyang talunan
Nagsarili at ‘di na namansin pa
Para bagang dalawang taong ‘di magkakilala

Nabalot ng yabang ang ating mga isip
Ngunit ang puso nati’y nanatiling tahimik
Hindi umimik kahit isang saglit
Kaya naman isip lang ang namalagi’t naghari

Tanda mo pa ba kung paano tayo noon?
Tanda mo pa ba kung ano ang meron?
O nakalimutan mo na kung ano ang mga sinabi mo sa akin noong okey pa?
Dahil ‘di ka sumagot noong sinabi kong, “patawad” at inamin ko ring mahal kita.

Unang beses kong sinabi sa iyo ang mga salitang iyon.
Unang beses sa buong pagsasama natin ng isang taon.
Ngunit nang binanggit ko hindi ka man lang tumungo
Kundi pinabayaan **** katahimikan ang mag-ingay para sa’yo.

Natatandaan mo na ba pagkatapos ang lahat ng aking pagpapa-alala?
Natatandaan mo na ba kung paano sumibol at nawala
Ang pagsasamang puno ng pangako at pag-asa
Natatandaan mo na ba?

Kung sakali man na talagang nalimutan mo na,
Pasensya sa ingay kong ito kasi ako hindi pa.
Hindi ko malimutan sapagkat sariwa pa.
Sariwa pa lahat ang pangyayari kahapon na dahilan kung ba’t may luha ngayon sa’king mata

Kung talagang nalimutan mo na,
Lahat ng ginawa natin, malungkot man o masaya,
Utang na loob, pwede ba ako’y turuan mo sana
Kung paano limutin ang lahat ng alaala.

Kahit na hindi na matago ang sugat na nameklat na,
Peklat na kahit Sebo de Macho ay hindi kaya,
Basta mabura lang alaalang nagdulot ng sugat na peklat na
Okey na sa akin iyon, okey na.

Okey na, oo. Kasi ‘di naman talaga peklat ang dahilan
Ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ako ay lumuluha
Eh ano naman kung may peklat ako di ba?
Wala pa rin naman kasing papantay sa sakit na nadarama

Sakit na muntik na akong malagutan ng hininga
‘Di ako nagbibiro sapagkat sa bawat pag-iyak at pag-singhot ko
Naninikip ang aking dibdib, nagdidilim ang aking paningin
Hindi ako makahinga

Tanda mo pa ba, noong tayo’y muling nag-usap
Tila ba gusto ko muling magpakilala
Akala ko kasi isang pag-uusap para muling makapagsimula
Yun pala, usapang pangwakas na.

At doon na huminto lahat ng masasakit na mga alaala.
Ngunit hindi huminto ang paghihinagpis ko bawa’t gabi, kada umaga.
Kaya naman hinihingi ko ang tulong mo kung ‘di mo na naaalala
Dahil kailangan kong malimutan ang lahat ng tanda ko pa.
CRESTINE CUERPO Aug 2017
Pagsalig ang nagbugkos natong duha,
Hinungdan nganung kita nahimong managhigala,
Pero na unsa kini pagkahitabua?
Ania ang atong estorya.
Kung abrihan ko ang mga panid ug dahon sa kasaysayan,
Ug kung ako kini tuki-tuki-on sa makadaghan,
Dili ko mahikalimtan ang kagabin-on nga atong naagi-an.
Ana-a ako sa mangitngit na dapit,
Ug sa dehang dunay hubog nga sa akoa gihapit,
Naghilak ako sa daplin nga hilit,
Ug ikaw nga saksi, mitawag sa imong mama sa makalit.
Gelakag kini  sa imong mama ug walis tingting,
Ako nga nagluha ug katawa,
Kay siya naka tini-il ra.
Emu dayon akong gegakus,
Aron mawala ang akong kahadlok ug kaligutgot.
Sukad adto kita nagkahigala,
Ang panganod galantaw natung duha,
Malipayon kita nga nagtampisaw,
Sa tubig nga matin-aw.
Ug sa dehang kita manginhas na,
Pwerte natung lipaya
Sa matag kinasun nga makuha ta,
Asta natung bebuha
Ug sa dehang emu akong gedala sa kapilya,
Nadunggan nato ang kanta nga nag-uluhang, "Bato balani Sa Gugma".

Malipayon kita nga nagpunit sa mga kendi,
Kini gakahitabo kada gabii,
Sinugdanan sa atong pagtuo sa Balaang Rosaryo,
Ug kay Senior Santo Nino.

Abe-----abe kog kato dili matapos,
Apan pagka-ugma kita taman nalang sa pag gakus,
Naghilaka ta ug nagbangutan,
Nagdagayday ang mga luha sa atong dughan,
Samtang ikaw ug ang emung pamilya,
Naghatud namu sa pantalan,
Ang emung mga kamut emu dayun hinay-hinay nga gebuy-an.

Getan-aw ko ang layo nga mga barko,
Ug gi-ingon ako, " Goodbye Cebu mobalik ako!".

Walay adlaw ug kagabi-on,
Nga ako dili nimo padamguhon,
Nag-alindasa, nagsalimu-ang,
ang akong kasing-kasing ug dughan,
Kay gepangandoy kong kita magkita na.

Katorse katuig ang nilabay,
Abe nakug kita wala nay panag estoryahay,
Natingala na lang ko sa "text message" nemu bai.
Abe mo nga ikaw ako ng gekalimtan.

Salamat! kay gipili mo ang kurso natung duha,
Malipayon ako higala,
Hilabi na nagla-um ka ,
Nga ako mubalik pa.

Way sukod ang imong pagsalig sa akoa,
Wa jud ka nagbag-o,
Gasa ka nga gehatag kanako a Ginoo,
Abe! nakug sakit ang musalig dala ang pagla-um,
Pero luyo sa mga dag-um,
Nagpahipi ang kamatuoran ug paghandum.

Sakto ko! nga ang pitik sa akong kasing-kasing,
Mao sadang getinguha mo,
Samtang nadunggan ko ang tingog mo,
Wa jud kay pagbag-o,
Ngisi! todo-max ka detso.

Piso-piso para sa barko,
Akong paningkamut para nemu,
Aron dili masayang ang atong mga tenguha ug damgo.

Hulata ko sa pantalan,
Saksi kini sa atong pagluha,
Pero mu abot ang panahon
Nga kini mahimong saksi sa atong kasadya!

Salamat! tungod kay dagat man ang pagitan,
Dili kini mahimong babag sa atong padulngan,
Para magpadayon ang relasyon,
Nga nahimo nakung inspirasyon!



"LDR" tang duha!
Wala jud d.i forever,
Pero na-ay together.
AUGUST Oct 2018
digdi sa eskwelahan igwa nin mga pakawat
sa kada estudyante, gabos naghuhurulat
kun sain sinda pwede makaintra
para mailuwas an saindang talento asin makakaya

ano man an gibuon gabos patarabang-tabang
nagkikiwa lang, sin pensar an kapagalan
ano man an  gibuon gabos may pagkasararo
maski pa an lakawon grabe kaharayo, dai nin suko

kun paghihilingon garo man an sa tunay na buhay
kun iisipon maski pagal bawal an magpahuway
laban lang asin dai magpadaog
patunayan kun nano kita kakusog

an kawat garo an buhay sa kinab-an
kaipuhan kusogan an  boot asin dai panluyahan
girumdumon an kada hiwag laogan nin pagkamoot
magtubod tanganing an satong pangaturogan maabot

sa pagtarabangan, igwa pa da sin dai kaya?
ayaw kahadit kay uya kami, siya, ikaw asin ako,
uya KITA!
sarong boot, sarong misyon, sararo kirita
an gabos sa kinaban kakayanon ta.
carapher Nov 2015
Oo naaalala kita.
Oo naaalala ko ang bawat oras
na di kita kayakap
sa panahon na handa kong ibigay ang bawat yakap
na ibibigay sakin ng kahit sinong tao at kahit gaano karaming tao para lamang mayakap ka muli
kahit iisang beses lamang.

Oo paminsan minsan bumabalik ako sa dating ako
na hinahanap-hanap ka
sa kahit anong lugar na pupuntahan ko
at porma ko
na tila pupuntang prom
dahil nagbabakasakali makita mo ako
at
malaman mo na ako na pala ang tanging hinihiling mo;
at hindi na siya.

At hindi na ang pangarap mo sa isang perpektong tao.
At hindi na akong nais **** magkaroon ng taong hindi kasing gulo ko.
At hindi na ang hinahanap **** kinabukasan na madali,
na konbensyonal,
na mataimtim, na katulad ng pinangarap ng magulang mo,
na katulad ng ginawa ng mga kapatid mo,
na katulad nalang ng mga nakikita mo sa teleserye at sa libro,
na katulad ng inaasam at hinihiling sayo ng bawat tao.

Hinihiling ko noon na makikita mo ako isang araw
at handa kang bitawan ang lahat ng alam **** tama.

Hinihiling ko na ako ang taong magiging dahilan ng paglawak ng mundo mo.

Hinihiling ko na ako.
Hinihiling ko na hindi siya.

Sino  ba siya?
hindi naman siya totoo eh.
Nasa utak mo lang siya.
Siya ang hinahanap mo pero kailan siya darating?
At alam ko kung darating man siya,
hindi matutumbasan
ng kombensyonal niyang pagmamahal sayo
ang pagmamahal ko sayo
na hindi mo pa nakikita sa kahit anong pelikula o teleserye,
nababasa sa libro,
o nakikita sa mga tao sa paligid mo.

Hiniling ko na ako nalang.

Kaya oo, naaalala kita. araw-araw.
gabi-gabi.
Kada gabi na naguusap tayo
dahil tapos ka na sa araw **** kahahanap sakanya
at sa gabi
kung saan narerealize mo na pagtapos ng araw ako nalang ang mayroon ka
at ako nalang
Ako nalang
Ako nalang
Ako nalang.

Palaging nalang.

Bakit hindi pwedeng ako lang?
pero ayos lang.
Dahil ayos.
Dahil ayos lang saakin ang ganito na hinahanap mo siya
pero ako ang inuuwian mo.
Ayos lang.
Oo naaalala kita,
Hindi ka umaalis sa isip ko.
Naaalala kita
kahit hindi mo ako naaalala.

Naaalala kita at ayos lang ito.
Jo Organiza Jun 2020
Nilabay ang 'di maihap na kamingaw sa kagabhi-on
nagbaklay ug nasaag sa mga langit ug bituon
ang kahapdos mihuot sa mga pisi sa'kong dughan
gibati kong 'di maipahulagway kung 'di sa mga pulong lamang;
kamingaw'g kasakit ang bugtong mugakos kanako kada kadlawon.
Bisayang Balak Nga Mahitungod sa Gugma
Co-written by: Joey Organiza I (Brother)

Balak - A Bisaya Poem.
Ten Mercado Mar 2021
sayaw, Eriko

isayaw mo lahat ng
sinabi niyang “mahal kita”
na pakiramdam mo’y totoo
nung mga panahong
umaalis kayo ng
isang araw kada-linggo
kasi dinadayo ka pa niya
sa Maynila

sayaw, Eriko

iindak mo at
isigaw mo sa mikropono
ang pabulong niya pa
noong unang sinabi,
“ako na lang,
iingatan naman kita”
sa maulan na gabi na ‘yun
noong iniiyakan mo
pa ang mga pangyayari
na kinagigitnaan mo

isayaw mo, Eriko

itawa mo lang ang sinayaw
niya sa sala mo
noong gabi na ‘yun
mashed-potato lang kuno
‘di ba?

halakhak, napamahal
ka sa mukha niyang
parang pinigang tuwalya noon
hindi naman siya guwapo
gaya ng lagi niyang sinasabi

umaray ka, Eriko

nasipa ka ng katabi mo,
pero naalala mo lamang
ang mga oras na nagsisipa
ka ng bato sa Makati
habang naglalakad kayo,
at kinukwento niya
ang pamumuhay niya noon
sa malayong lugar,
pawis na pawis kayo
pero ngiti niyo’y abot langit

talon, Eriko
palakpak

ilang buwan na rin ang lumipas
noong huli kayo nagkausap
binati mo siya ng
maligayang kaarawan,
kahit ang araw mo nun ay
malayong-malayo sa maligaya,
kapos sa saya,
kapayapaa’y nahahanap
mo lamang pag nandiyan ang
barkada

kalma,
inom ng tubig,
Eriko, kawayan ang bote ng alak,
pero huwag kang lalaklak

hinga,

ipanalangin mo na lang na siya’y
maging masaya,
dahil alam mo naman na
iyon ang tama.
10/8/18
Paul Fausto Mar 2020
Para akong nag babasa ng libro
Na hindi ko binasa at inintindi ang pamagat,
Nakaka engganyo, nakaka aliw, at nakaka gaan.

Napaka raming pahina,
Napapa bilis ang pag basa, napapabilis ang panahon
At isang pala isipan.

Ginugugol ang oras para sa isang libro
Pilit inaalala at iniintindi bawat salita
Ngunit napaka rami.

Napaka raming pala isipan sa bawat letra,
Letrang magsisilbing gabay,
Gabay para maniwala sa araw araw na pag basa.

Pag basa na hindi mo alam,
Hindi mo alam kung matatapos,
Matatapos ang pag basa hanggang dulo.

Na sa dulo, ay baka,
Baka sa dulo, doon mo maintindihan
Maintindihan, kung ano ang sinasabi ng libro.

Librong pinaka iingatan,
Pinaka iingatan bawat pahina,
Pahina na binubuhay ng araw araw na pag hinga.

Hihinga o hihinga?
Di ka pwede mamili,
Maaaring ituloy ang pag basa para mas makahinga ng malalim.

Malalim na malalim,
Kasing lalim ng nararamdaman,
Nararamdaman kada pag bigkas sa letra.

Letrang I,
Sa letrang Ikaw,
Ikaw ang libro at pahina na bumubuo sa araw ko.

Ang I na sa ingles na nag sasabing
Mahal kita
Ang I na nag sasabing "Iniibig kita!"

Itong mga letrang to ang gabay,
Gabay sa librong napaka raming pahina
Ngunit hindi pa rin maintindihan.

Hindi ko pa rin maintindihan
Hindi maintindihan kung sa dulo ba ng pahina na ang I,
Ay "IWAN"

Hindi ko alam sa bawat pag lipat,
Pag lipat na hindi ko sigurado kung saan ako dadalhin,
Napaka raming pahina, na sana

Pahina, na sana
Sana dalhin ako pabalik at papunta sa isang letra,
At iyon ay ang papunta

Sa' iyo, ang Ikaw na aking libro.
Kate Burton Dec 2016
Ang hirap simulan
Hindi ko alam paano uumpisahan,
Sisimulan ko sa hindi pag pansin,
Sisimulan ko nalang sa pag kukunwari

Kaya ko
Kaya kong mawala ka sa isip ko
Kaya kong mabura ka sa buhay ko na parang walang nangyari
Kunwari kaya ko

Masaya ako na kaibigan kita
Na kaibigan lang kita
Masaya ako na kasama kita
Kahit alam kong may mahal ka ng iba

Sisimulan ko sa hindi pag pansin
Sisimulan ko nalang sa pag kukunwari
Kunwari di ko napapansin ang pangungulila mo sakanya
Kunwari hindi ako nasasaktan

Kunwari hindi ko nalang nakita,
Kunwari wala tayong pagkaka intindihan,
Kunwari hindi mo sinabing gusto mo ako,
At kunwari, hindi ako nasasaktan

Eto na ako at kinakaya ko
Lahat ng sakit at pait na natatamasan
Mawawala rin sa aking damdamin at isipan
Wag mo akong kaawaan

Dahil hindi ka naawa sa akin nung ipinakita mo sa lahat kung gaano kayo kasaya
Hindi mo inisip ang mararamdaman ko sa katarantaduhan **** ginawa
Wala kang pakielam nung nalasing ako at ikaw ang hinanap ko at kulang nalang isuka ko ang pagmamahal mo noong gabing iyon

Hindi mo ako minahal
Paulit ulit ko yang sinasabi sa sarili
At tila paulit ulit din akong sinasaksak
Ngunit kada bigkas ko ng mga katagang iyon, ay unti unting namanhid ang puso

Sisimulan ko sa pag kukunwari
Kunwari hindi ko nalang nakita
Kunwari hindi ako nasasaktan
Pero tangina hindi ko alam hanggang kailan
Jor May 2016
I.
Nakilala ka dahil sa isang kaibigan,
Di nagtagal, tayo'y nagkamabutihan.
Walang araw na hindi nagkakausap,
Tuwing nagmemensahe ka ako'y parang nasa ulap.

II.
Nakilala pa natin ang isa't-isa.
Tandang-tanda ko pa nung una tayong magkita,
Hindi ko maalis sayo aking mga mata,
Pero ramdam ko ika'y sakin ay ilang pa.

III.
Unang larawan na tayo'y magkasama,
Proud na proud ko pang ipinakita sa tropa.
Ako na ata ang pinaka-masaya nung araw na 'yun,
Dinarasal na sana parati nalang ganun.

III.
Nagpatuloy ang ating palitan ng matatamis na salita,
Pero kada-araw na lumilipas na araw, tila ika'y nanlalamig ata.
Hinayaan ko, kahit na hulog na hulog na ako sa'yo.
Sabi ko sa sarili ko: "Wala kang karapatan mag-tampo dahil di naman kayo."

IV.
Nagsawa na ako sa ganoong estado kaya't nagtanong ako ulit:
"Ano ba ang meron tayo? Kasi mahal kita, eh ako ba?"
Hindi ka umimik, nagpumilit kang ibahin ang usapan.
Tinanong ko ulit ang aking sarili kung; "Itutuloy ko pa ba ang laban?"

V.
"Hindi kita kayang mahalin gaya ng pagmamahal mo sa akin."
Ang ganda ng umaga ito, tapos ganito ang bungad mo?
"Bakit ano ang dahilan, gusto kong maliwanagan?" Tanong ko.
"Gusto na niya makipagbalikan. Patawarin mo ako."

VI.
Halos gumuho ang mundo ko sa nabasa ko.
Para akong natutulog ng mahimbing, tapos binuhusan ng yelo.
Alam ko namang hahantong sa ganito,
Buti na lamang handa ako, pero di ko akalain bakit sa araw pa na 'to?

VII.
Masyado akong nagpadala sa mga ngiti mo,
Hinahanap-hanap ko pa presensya mo,
Hulog na hulog na ako, kasi akala ko kaya mo ako.
May kalakihan ako, pero sana nagsabi kang hindi mo ako kayang masalo.

VIII.
Ikaw ang bumuo sa mga araw ko,
Pero ikaw rin pala ang wawasak nito.
Lumaban ako--kasi akala ko kaya mo rin akong ipaglaban,
Pero mas piniling **** balikan yung taong minsan ka nang iniwan.
tula
cherry blossom Aug 2017
nakita mo ako noon na umiiyak
may nakawala na naman sa higpit ng aking paghawak
hinawakan mo ako noon sa balikat
nakita mo sa mga mata ko
wasak ang mundong kinatatayuan ko
ginawa **** dahilan ang pangyayaring 'yon
para bigyan ako ng pangalan sa buhay mo

Kinupkop mo ako.

pinasilong sa iyong payong
pinayungan mo ako nang akala **** naiiba ako
hinagkan mo ako
pinangalanang "tapat"
tinanggap ko ang alok **** payong
nananabik sa pagtanggap
pagtanggap
isang bagay na pinagkait ng mga kamay na nakawala

Nananabik ako.

kinilala mo ako
binasa na parang librong daladala mo araw araw
naging interesado sa kada buklat ng pahina

Naiintindihan mo na.

lubos ang saya nang makita kitang nagbabasa pa
nananabik akong matapos mo
kilalanin mo ako ng buo
itago sa kung saang lugar na wala nang makakaabot
bigyan mo ako ng rason.

ayan na, malapit ka na sa kabanata
kung saan bumitaw sila
tatlong pahina na, magtiyaga ka sana
dalawang pahina na lang, huminga ng malalim
isang pahina---

saglit, bakit hindi mo pa binubuklat sa huling pahina?

"magpapahinga muna", yan ang sinabi mo
ayos, para may lakas ka para harapin ang kabanata ko

Maghihintay ako
at naghihintay pa rin ako
nakatunganga ako sa labas ng kawalan
hinihintay ang pagbabalik mo
ilang beses ka nang nagpalakad lakad sa harap ko
hindi mo ba ako nakikita?
hindi ka na bumalik
hindi mo na sinubukang bumalik

wala ka pa nga sa kadiliman ko
hindi mo na kinaya ang kwento ko
at muli kitang nasilayan, tumingin nang walang pagsisisi
08/10/17
Para kay
Kada Oct 2018
Faith > Your Circumstances
                                                              -Kada
Everything may be crumbling whichever way we look but our faith can get us through and towards the light.
solEmn oaSis Nov 2015
muli sa inyong harapan,walang kiyeme.Ako'y may luha ng galak  na sumasainyo
pigil hininga sa mga katotong bantayog na nakakasalamuha ko
halos hikahos kong kinu-kuyumos yaring mga mata ko na wala pang hilamos
pagkat sa tulad kong aba' ,kada rima ay sadya talagang mana nga o para sa tao etong aking paghangos!

isang nilalang na ang kara ay tila ba mapalad na albularyo
na di man lang kapara ng doktor na malawak ang bokabularyo
kaya't halina at ating paigtingin ang naturang tula at talumpati
sa tamang panahon at termino ng huwarang tupa at puting kalapati

ehem,,ayon daw sa isang bokasyon
dapat raw eh mag-bukas 'yon
Oo."ang hawla na seremonya sa KASAL
at tanging tali lamang ang may SAKAL

LAKAS sa paghila,manapa nama'y banayad
AKLAS man ang reaksiyon ng pagaspas sa paglipad
magsisitingala ay LAKSA hanggang ang pares ay magsidapo
mapapahangang gaya sa SAKLA.,tagos agad walang kahapo-hapo

edi wow aww aww...kahol ng bantay-bombang ASKAL
habang nababakas ang kasiyahan ng kapwa magpupulot-gata at ng mga saksing sabik sa sabaw
kapagdaka'y palakpakan naman ang siyang sa paligid ay pumaimbabaw
LASAK man na sa paningin ang pulang alpombra,hinde naman matatawaran mga alaalang duon ay naihalal!
to be continue......
na para bang KALyeSerye--
a Series of Love with KArats
carapher Sep 2015
Tangina
ba ang bilis mo akong pasayahin?

Kada araw
na di ko na kayang mabuhay
alam ko kailangan lang kita.
Ano ba.
Kaya't kung pwede lang
wag na wag kang titigil
sa pakikipagusap sakin
kasi
kada araw yan
yung inaabangan ko.

Iba rin kasi
epekto mo sakin eh,
di ko alam kung bakit
pero
mas nakakaadik ka pa sa teleserye at mas masayang panoorin at subaybayan.

Pwede bang maglakad tayo
sa walang  destinasyon?
Magsalita ka lang
at mananahimik ako
dahil gustong-gusto kitang
nagsasalita.

Bakit mo ba ako
napapasaya
ng walang kahit anong ginagawa?

Kung mahal nga kita,
tigil tigilan mo ako,
kasi ayokong
nagmamahal.
tagalog
I went above the roof of my so-called humble home;
Don't think I'm feeling lonely just because I'm alone;
My older brother is present maybe he is fast asleep;
Even my friends and loved ones have dark secrets they hide and keep;

I don't mind I have done much worst than you can think of;
Honestly, it doesn't bother me, there are many crucial problems we need to solve;
If we keep our eyes closed then yes we can smile, laugh drowning ourselves in ecstasy with bliss;
That is fine with me if everyone can do it, but if we see what is truly happening around us and we have a beating heart, tears in our very eyes would not cease;

If I just want to do what I wanted I would love to be with the girl, the woman who saved me, maybe hopefully I honestly love;
But If horrible war and all the crazy things around the world are still going on, what's the sense of everything I'll do, please enlighten me those who hear me from above, all your blessings I'll grab;

If I'll inspire the younger generation will it work?
I have already made many unacceptable things I'm worst than a ****;
If I do good or bad in the standard of this world could it make everyone happy and smile?
I lived in the City of smiles, but can every people be truly happy in facing life's trials?

All the ugly, disgusting things I've done whatever they are I don't deny it;
Some of it makes me stupid, a good-for-nothing fool any word you're hungry to add, no good all bad,
and at times makes me lose hope and end the very life I have;
but no I'll embrace every experience I have and endure all the aftermath and still fight, I'll never quit;

Honestly, I'm tired of pleasing people, but deep inside I want to please that girl/woman who saved me;
And most of all the one who gave me my life the one who created me;
Other people call the Father I know God or whatever any other name for the source of all creation;
So if it's fine for you, whoever reading this let me call the one who created me, my Father the one I invoke if I need immense inspiration;

Forgive me if the words I use bother anyone of you;
Yes I know, I have trouble using them, if only you have a clue;
If I'll be true in everything I do and say;
Can every ear and heart handle it? If it's the answer to every problem will you follow each step of the way?

If I'll be a righteous pious zealous man with the grace of our Creator in just one snap overnight;
Would anybody follow me and do the same and leave all the wrongdoings which are unpleasing to every sensible rational being's sight?
Yes, I know every human being have their principles, ideologies whatever philosophy in living;
But in life and death situations you can truly see if what you are looking and standing for is worth dying;

Yes, it's easy to say words, sing songs, write poems, or whatever at this time and age;
But you can only know what is true if your very life is at risk and face your life's unpleasing page;
When I was younger I easily get into a rage and make a reckless decisions;
But now I can just act like I'm angry with good intentions;

Yes at times I get ****** when someone, anyone bothers me;
And at times I get so cold everything vanishes in my sight not a single soul worth for me to see;
At times I wish this world could be a paradise once more;
But at times when I get blinded I wish this world would tremble to its very core;

The things I say may appear so vicious and malicious;
Isn't we human beings capable of that, kindly answer that, and don't be pretentious;
In my experience it is true I could do the worst possible thing I can imagine;
I don't care if you list my name in every sin;

But no I still have hope and dreams for the future of our world and every living being staying in this place we are sharing;
Who the hell I am to make a change in this world, I know one thing in the vastness of creation I am nothing;
That is why I have nothing to gain or to lose;  
I could just do nothing and be safe and wait for my story to end or simply die but now I'll be reckless and say things I bottled up, forgive me if that is what I choose;

I say these things because I see and feel what is happening here and around;
Violence is just around the corner great or small even in our very selves it can be found;
I don't say these things to put anyone down or destroy people's hope;
I just say what is true, but we need to face it and hold on to that redemptive rope;

Many of us want solutions to the problems we encounter may they be great or small;
But when the answers to the problems are facing us, some of us run and roll;
Sorry, I'll say a ***** word influenced by a well-known country;
**** it I'll spend all day writing until I'll run out of words even If I will sound crazy;

Honesty I'm not comfortable using this English language;
I love to speak in my mother tongue or just be silent but I need to do what is needed in our time and age;
Writing this, whatever you may call this would not give me anything;
but who knows it can stir something, make bells ring;

The first concern that comes to my mind is the
extreme weather and war;
Let me think about what will I talk about first
cause both things can leave bitter scars;
Many of us are always in a hurry to go somewhere;
We use and ride vehicles or any transportation that pollutes the air just to mention a few and say yes we still care;

Oh! I want to say the ***** word! but can we be true to ourselves and swear to vanish into existence or simply die?
If we including you and me human beings with our endless activities are the cause of extreme weather conditions please to ourselves don't we lie;
Can we give up the things that contribute to the devastation of our planet our home?
Or settle for a half-*** lukewarm solution and wait for the worst then we all tremble to our very bones;

Let me ask, those who have homes or shelter you frankly love to spend your time staying in every day;
What will you do if a pest or anything is destroying it I ask this nicely anyway;
Likewise our common home our planet called earth do we honestly take care?
Or just open our eyes every time there is a calamity happening anywhere;

Then close our eyes once more when it seems peaceful and calm;
Knowing we're slowly gradually contributing to our world's injury, I don't express this to everyone but maybe some;
I don't know maybe I have already done unimaginable damage to our planet;
If so I'll face any consequences but please let us do the things needed to be done before we all fall and regret;

I don't forget I'm just passing by spending some time in this world of ours;
If I ask forgiveness and do nothing to solve the problems, It's better to die or stay behind bars;
Let's not play dumb, we know we human beings are so intelligent;
Isn't human beings invented things that could destroy our world does that sound excellent?

Let us learn and go back to history what occur to that country Japan;
If that emerges once more, I don't know if we could still have some fun;
Wait I'm not done, why do we follow leaders or rulers who lead us to a pit;
I don't know if I have a leader who is like that the hell with him/her I'll quit;

Why don't those leaders fight their war and leave others be;
Imagine you're peaceful and someone bothers you or me;
They want peace and want to talk it out but they are ready to ****;
What on earth is wrong with our heads, we need to check it out is that the first thing we need to heal?

I have heard enough of myself writing in a foreign language;
With all due respect I'll use another for the next page;
Bato bato sa langit ang ma igo please wag tayo always galit;
Pasensyahi lang ko kung kis-a syado ko ka kulit kag bua-ngit kis-a gani ako yagit;

Ang panit ko medyo nang ***-om sang sulay sa adlaw;
Pero ako man kis-a maka yuhom kag ginagmay maka kadlaw;
May ti-on sang una nga ako daw isa ka patay nga ga balang-balang;
Mayu lang damu nag salbar sa akon, kag ako na banhaw kag daw alang-alang na mag talang;

Pero samtang ga ginhawa pa ako hindi ko ka hambal sang tapos;
Ka nugon sang mga tinaga kung indi mapasaburan kag mapabay-an lang nga gaka pan-os;
Sa tuod lang ka tawhay diri sa gina tiniran ko na panimalay;
Simpli lang ang kabuhi ga biya biyahi e-bike ga dul-ong sang pasahero nga ga sakay;

Sinsilyo ginagmay, biskan ang balay gani indi mani akon;
Salamat sa akon amay kag iloy daw ara lng sila gihapon;
Buenas lang ko sa mga grasya na akon na baton;
biskan wala na gani si nanay ga sulod gyapon iya pensyon;

Para sa SSS kung may sala man ko na himo ari lang ko sa balay kung ako inyo dakpon;
Kay kung mag sulod pa gihapon sa atm pwede ko pana ma gamit sa amon galastuson;
Wala ko kabalo kung inyu na gina hungod;
Bangud gatingala man ko ang grasya wala ga untat sulod;

Kay kung sa inyu layi dibala dapat wala na nga grasya ma sulod tani;
Pero kung sigihon ninyu pasulod ay ka tahum kanami;
Pero ka balo man ako damo na may ma batikos kag ma hisa;
Pasensyahi lang ako batunon ko na ang ihambalon ninyu tuod man gina paguwa sang akon dila;

Daw ka bug-at abi kung ang isa ka tawo may gina tago tago;
Amo ina nga tanan ko nga sala bahala kamo mag sintensya kay ako kadali lang mag ako;
Dumduman ko sang gamay pa ako na mana ko kay tatay nakon and iya hapo;
Medyo hubin pa ko kabalo na man ako kung ma patay ako kung diin ako ma kadto;

Sang gina ataki ako sang asthma daw ma bugto ang ginhawa kag daw ma ubos akon pwersa;
Gina hulat ko ang akon nanay nga ga langoy sa lamesa pero okay lang na siya intindihan ko na;
Natun-an ko sa kabuhi hindi man permi permi ara aton mga abyan biskan pamilya;
Amu ina sang amu to nga ti-on nag tawag ako sa kung sin-o man sa akon nag hurma nag tuga;

Kung lantawon ko gani liwat ang na tabo; akon man to sala nga ako gina hapo;
Sa bisyo ko na sigarilyo kag pahubog na inom;
Na ani ko lang mga bagay na akon gin tanom;

Amu ina mga kabataan indi manami kung inyu ma agyan ang akon na agyan;
Kay kadamo nga dalan ang akon na laktan;
May ara man kasanag kag mga matahum;
May tyempo man nga kala-in kag ka dulom;

Pero salamat sa nag patilaw sang kabuhi sa nag tuga sa akon;
Ako ari paman gasulat buhi pa man sa giyapon;
Pero balik ta sa isturya sang tyempo kag klima;
Kag kung anu anu pa ang gaka tabo isa pagid na ang mga giyera;

Sa tuod lang matyag ko ang kabuhi ko daw ako na hampangan na tripan;
Wala ko kabalo kung tungod sa mga gina sulat sulat ko, ahay ewan;
Sang una mag sulat ko kung ano ano daw wala man may ga sapak;
Pero subong ambot hindi lang ko sure daw hindi ko ka giyo kag ka palak;

Wala ko gani ka balo ngaa amu ini ang na agyan ko na direksyon;
Wala man ko ga riklamo biskan anu subong akon ma dangpan na sitwasyon;
pasalamat lang ko ka tilaw man ko mabuhi nga isa ka tawo;
Nga maka dumdum sang mga memorya kag maka paminsar sang mga bagay-bagay sa
sulod sang akon ulo;

Intindihan ko man ang iban mahambal sagi ka sulat wala mana pulos usik lang na tyempo;
Pasensyahi lang ko kay gamay lang akon kalipayan amu lang ini mahatag ko sa inyu;
Labay man lang akon na pamangkot kung ikaw abi gaan chansa kag ti-on;
Himo-on ka isa ka lider, presidente, prime minister; okon hari na may mansyon anu una mo na obrahon?

Sa mga bagay bagay kag gaka tabo sa aton subong nga panahon;
Kung kis-a gaka lipat kita biskan sa kahoy may pulos man na iya mga dahon;
Biskan ano kapa ka gamay kung kita tanan ga binuligay indi ayhan ina matawhay?
Kung ikaw abi isa ka lider okon amay nami-an kabala nga kita mag inaway-away?

Hindi ko ka intindi ngaa ang mga tawo ga pinatyanay;
Kung amu man lang ni ang bwas damlag sang mga kabataan mayu pa mag tulog na ga tulo ang laway;
Katawhay tani galing kung amu sina daw tinamad na man na daw buhi nga patay;
Dibala sang una kita tanan basi gina kugos man lang sang aton nanay okon tatay kag kung kis-a man mga tupad balay;

Ngaa dapat kung ga dako nata dapat gid bala mag dako man aton mga ulo haw?
Pyerdihon man ta gihapon sang baka kag karabaw may dala pa na sungay ka luoy man galing kis-a sa ila kung sila gina ihaw;
Sabagay ga mahal na man mga balaklon pati mga pagkaon;
Medyo maayo mana siguro ang sustansya sang utan para sa aton;

Kis-a maka hambal kita bay-e dira ang mga gaka tabo wala man ta gaka epiktohan;
Te kung ikaw gaan isa ka blessing para maintindihan mo, ibutang ka sa ma-dulom kag pwerti ka teribli na dalan sang kabuhi para ma inat imo nga paminsaron kag balatyagon kag imo ma intindihan;
Gina pangabay ko lang na imo ma sarangan ang mga leksyon sang kabuhi na tani aton tanan ma tun-an;
Buenas lang mga tawo nga permi lang sa masanag kag manami na dalan ang gina agyan, indi man siguro tanan;

Sa kadamo sang kala-inan nga na himo ko Amay nga nag tuga sa akon pasensyahi kag sintensyahi na lang ako;
Kung may butig kag indi matuod sa akon gina sulat subong maayo pa kilatan mo na lang ako;
Ako nga nag sulat sini isa ka tawo na indi perpekto sa mata sang mga tawo;
Ginoo Amay ko nga nag tuga sang akon ulo, mata, paminsaron, corazon kag ini mga kamot gabayi lang ako;

Sa kada tinaga nga ma sulat ko diri subong tani makabulig hilway sa akon kaugalingon kag balatyagon;
Kay mag abot ang ti-on na kina-hanglan ko ini balikan kag basahon may gabay na ako sa akon distinasyon;
Sa isturya na man sa akon kabuhi ang pahina parti sa gugma romantiko kag relasyon;
Sa edad ko subong na traynta-uno sa gugma
romantiko na aspeto daw bata-bata pa ako wala kabalo kung ano akon himo-on;

May ara ako na luyagan sa isa ka malayo na lugar;
Sa pwerte ka luyag ko sa iya kung kis-a wala ko kabalo kung ano obrahon ko daw indi ako mag andar;
Wala ko kabalo kung ako lang na luyag sa iya kag siya wala man ya sa akon;
Biskan gusto ko na buy-an ang luyag na akon gina dala gabalik man ako sa iya giyapon;

Ka ilinit na balatyagon nga daw ga kurog na corazon kag dughan;
Daw mahibi kung kis-a akon nga mga mata nga daw gal-um kag ga tubod na bagyo kag ulan;
Nga-a amu ini kung ma luyag-luyag ko haw kung maayo ang relasyon grabi ma hatag nga inspirasyon;
Kag kung buy-an ko na kag indi pag ibato ang sa sulod sang akon balatyagon daw delubyo ang dala kag distraksyon;

Paano ko ayhan mapa luyag sa akon ang na luyagan ko;
Tudlo-i ninyu man abi ako ga ayo ako sang sinsiro;
Okon buy-an ko na lang kag indi pag i-pilit sa iya ang kaugalingon ko;
Palihog please prangkaha na lang ako kung wala na ako pag-asa sa imo;

Ka balo man ako damo man mas responsabli nga maka palangga sa imo;
Hambali lang ko kung ano obrahon ko kay indi na ako mag sinabad sa imo;
Pero dako na salamat sa ti-on na gin bangon mo ako sa pag ka dasma nga gapa luya;
Biskan ano akon napanghimo na mga sala ara kaman giyapon naga uyat kag wala nag buya;

Pasensyahi lang akon mga tinaga kung ako daw wala sing huya;
Sa bagay kung sa mata sang mga tawo indi man ta bagay kay ikaw prinsesa ako ya kabalan na dukha;
Mabalik na man ako sulat sa ling-gwahi na hapos para sa imo ma intindihan;
Para ini sa babayi binibini sa malayo na lugar na akon na luyagan;

Not all letters at a post office are meant for everyone to read;
Not everyone in this world can make my heart and head gradually bleed;
For the woman who captured my frozen flaming heart;
From far away you are may you read this with your heart this annoying art;

If I bother you before let me do it once more;
I can't wield this feeling deep inside my core;
A woman whose 1st name starts and ends with A;
This part of this letter is for you, I'm expressing today;

Forgive me if I've been reckless and will be in my actions and words, I write and say;
The way I am now and before can you accept me I ask you in a sincere polite way;
I write this not because I'm angry or happy just trying to keep in touch;
You have made me your slave a prisoner you made me crazy in many good ways I can't say
too much;

I have nothing great to offer you to make you truly happy;
I know millions of others can love you more and you can be;
Honestly, it makes me jealous if you'll be in the arms of someone;
But I have no right to do that for in your life maybe I'm just no one;

If it is God's plan for you and me to be apart in heart be far away;
It's not God's fault or yours but mine cause many times both of you I have dismayed and maybe betrayed;
I have played the game called life and I have no cheat code to win it;
I have times I'm on the straight road and at times fall to a pit but still, I never quit;

Even a writer just can edit and at times unnecessary messages he can delete;
And a witty singer can sing passionately so bitter and at times so deliciously sweet;
You made my heart beat truly beat in a romantic sense;
And at times in your presence I feel intensely tense;

We live in a dense world full of amazing people;
But I wonder in love and madness for you I fall;
I understand and know what I need to do or my Father's/Creator's/God's call my duty to do;
But if I pour my life and my heart into you I don't ask you to do the same I don't want to control you;

Forgive me if I'm madly obsessively falling in love with you;
Correct me if I'm wrong honestly this feeling I have for you I have no clue;
All I know now about me and you without you I'm so blue;
I want to please you in every way at times I can no longer be at ease and be true;

Please tell me what I need to do to capture your heart;
Or just even give me a place there to be a part of, just even a tiny part;
If you can make me your friend honestly for me it's enough;
But if you ask my heart what it truly wants for me it will be rough;

I dream of a future for you and me to be a happy family;
But who I am in your life now I don't know I'm lost I can't see;
Just tell me sincerely if in your life I don't have a chance;
If even a small there is I could leap for joy and madly dance;

But I don't want to manipulate or control you I want you to be free;
To say and do what you want and need truly even if it's not me;
Don't worry I can take it gracefully if you reject me I'll move on;
But the blessings you gave me the hope I'll treasure it and never be gone;

Please don't think if my heart will fall into pieces I'll become a monster;
Don't worry about that God is watching me our Creator the one I call Father;
If I accept the good things in life is it not fair to accept also the little trials;
Sometimes it's also good to shed some tears and cry not every time just laugh and smiles;

I'll do everything within my capability to make this world a paradise;
But without the grace of our creator God, our common Father I'm just a foolish man not wise;
So don't worry to reject me I just want us to be free;
If only I own all the things in this world or a castle for you to be;

If that will make you truly happy how I wish I would be a king;
And make every people our family and we could share a meal a home have fun and you can sing;
I know it may sound crazy and impossible but who I am now I'm happy, a life of simplicity is simple;
One thing I remember my mother wrote a note on a book she gave me, it says always be humble;

I'm afraid to be as powerful and rich as the kings;
It's not a joke to have all that and the possibilities it brings;
One thing I know is that everything I have is temporary;
The things I have, my mind my body, talents, and everything within me;

Only by the test of time, we would know;
If we'll be blessed with old age we can still live and grow;
Forgive me if I did not sound so romantic;
At distant seas we are apart I'm not sure the whereabouts maybe the Pacific and Atlantic;

But deep inside my heart I only wish the best for everyone especially you;
If we're not meant to be for each other I'll accept it but please let us be true;
I write this part of the letter for the woman whose name starts and ends with A;
I wish the best for you and in my heart, you already have a place to stay;

I'll just end here for now but I'm not yet done;
I hope I can hear from you even if in your life maybe you want me gone;
I have nothing to offer you to truly genuinely make you happy;
But if you are already truly happy with your life I will be happy too it resonates with me;

Now, this part of the story is for everyone for a human being who has an open heart;
Can we welcome someone anyone maybe a stranger in a time so dark;
Can we replenish what is missing from someone unknown to us what they lack;
Or just ignore an unpleasant stranger in our hearts we put a block, chain it and lock;

If someone needs something to eat just to survive and be alive are we willing to give;
If a homeless hopeless stranger knocks on our door will we accept them where we live;
If someone or anyone truly essentially needs something a matter of life and death that degree of importance;
Will we give or share and sacrifice what we have even if it hurts or put a lock into our hearts and do nothing but glance;

If every open-hearted people in our world who don't want and need war will unite;
And strive extremely to heal not only our heads but also our planet and disobey those who commands us to do violent actions and senseless fight;
Will we give time or a chance a shot for that matter;
Or just go with the flow and do our day-to-day routine to obtain our bread and butter;

Is it possible for all of us just for a day or a week to have a leave like a worldwide collective vacation;
To stop and cease anything which is harming any living creature/being and let the planet breathe, maybe mother earth is already in a state of suffocation;
Or can we just sit somewhere and be still whatever you may call it prayer or meditation;
I don't know I'm just giving an idea but maybe anyone there somewhere has a better answer for an open-hearted being who is willing in listening and doing the solutions;

We can be open-hearted to listen and do what is truly needed;
I'm no genius I need everyone willing to share their solutions and answers, for now, we are alive but what can we do if we're already dead?
I've become who I am because of my relationship with our creator God or our common Father;
But before I encounter our Creator I knew him through someone in some stories or letters;

I don't know for everyone but in my life experience it was the man called Jesus Christ;
Who let me have a glimpse of the source of all creation which is unexplainably nice;
I do some methods or ways trying hard to follow that man's footsteps and maybe accidentally;
  I have tasted and touched the one called infinite;
If I'll put into words what I've experienced it will be indefinite;

Everything pleasingly beautiful that I have made I can't make any of it just by using my wit;
But for the wrong ways and decisions, I have chosen it was my own will I will not deny it or disown it;
I don't know and will not assume anything about anyone practicing being still;
But one thing I know is we are all created by the same unfathomable Being for me that is real;

In this lifetime of mine I have experienced indescribable things I need not say;
But I thank you our common Father the Creator of all for the chance to live even this very moment and all the nights and days;
By the way, I know people are confused and fight because of what they believe or their religion;
If a person has a sincere conviction on what they know or believe they will have a clear vision;

So if it's the end times we are living in now will it change the way we are because of fear;
And if it is not will we just do anything that pleases us even if we hurt and harm others who are dear;
I won't stop anyone to be fearless but please can we human beings be harmless;
I have no right to say this I know in my life I have hurt and harmed someone I'm that careless;

If only we could open our hearts and not give them a lock;
And fill which have empty and shower them with what they lack;
May it be physically, emotionally, spiritually, or psychologically on any aspect of a human being;
I know things seem so hard but if we have an open mind and heart dark skies and times will be brightly shining;

I know whomever we believe or know the one who Created us all will not abandon us;
For the gifts, we have like talents, knowledge, wisdom, and many more given by our Creator I still have faith in humanity and especially in our common Father God I trust;
I always remind myself in the vastness of creation I'm just a speck of dust;
Even that man of steel in a children's story has a weakness like steel eaten by rust;

So if it's a must to open and stretch our minds and hearts then put away those locks;
For the time is ticking for all of us we better spend it wisely and set our clocks;
Set aside or sacrifice anything that blocks us to reach a common goal;
Then if possible we all communicate, and cooperate for the common good of all;

I wish and dream we can all have an open mind and heart to lift one another;
This is a wish coming from an ordinary child-man who already lost his biological father and mother;
Will it be beautiful before we end our life's stories this world will be so much better;
And the next generation will no longer need to read this lengthy letter;
Bryant Arinos Aug 2017
Sarap ng mga ala-ala nating dalawa dati oh. Puyat magdamagan, nagtetext at halong kulitan.
Sobrang sweet natin grabe, halos paggising sa may goodmorning agad at kiss emoticon pa
Di nga maipinta ang mga ngiti sa ating mukha kada umaga kahit pagbangon natin halos tanghalian na.
Pero bakit ganoon? Ano bang nangyari? Nagkasawaan ba? Oo nga hindi tayo pero pakiramdam ko iniwan mo ko.

Madaling araw nanaman panigurado puyat nanaman.
Katulad ng nakaraan paniguradong mukha nanamang lutang.
Apat na oras ang tulog, pagkagising handa ulit para matulog.
Pero dahil ayon nga umaasa, pinilit magising para di mahulog sa kapit ng kama.

Umagang-umaga, umaasang sana reply mo kagabi ang una kong mababasa.
Hawak ang telepono pero nanatiling sawi dahil walang mesaheng dumating at nakita.
Pikit-mata dahil napapaisip bakit nga ba di mo pa rin pansin.
Kulang ba ang emoji at mga puso sa bawat mensahe ko kaya di mo kayang kiligin?

Mayroon bang ibang mas magaling pumuri sa iyong ganda kesa sa akin?
O sadya lang talagang mas gusto mo siyang kasama kumpara sa akin?
Ayos lang naman talaga sa akin kung sasabihin **** niminsan di mo ko nagustuhan.
Kaso hindi eh, pinaghintay mo ko ng kaytagal at pinaasang pasado sa lahat ng 'yong basehan.

Bagsak na nga eskwela dahil pangalan mo ang sagot sa bawat patlang na sigutan ko.
Tapos pagdating sayo bagsak pa rin ako kasi di ko makuha-kuha ang sagot galing sayo.
At ngayon nabago na ang ikot ng mundo ko, pakabila, pasalungat at malabong magtagpo ulit tayo.
Pasalamat na nga lang kay Bathala dahil hinayaan niyang magkakilala tayo.

Halos hirap pa ring paniwalaan, na sa isang pitik ng mga daliri nawala na ang lahat.
Masasayang ala-ala na akala ko panghabang-buhay na, kaso lahat nawala at laglahong parang bula.
Tigas kamao at suntok sa buwan ang tiyansang maibalik lahat ng nasa nakaraan.
Siguradong matinding panalangin ang kailangan para ibalik ni Bathala ang ikot ng orasan.

Mabuti nalang talaga'y unti-unti ko nang natatanggap ang lahat ng mga nangyari ay tapos na.
Konting tulog pa ng maaga mababawi ko na lahat ng nasayang na umaga.
Sa susunod matutulog na ako bago mag alas nuwebe para makompleto na ang tulog at di lutang tuwing umaga.
Ang tagal ko rin tong pinagsisihan na sana tinulog ko nalang yung mga panahong pinagpuyatan kita
Milica Fara Oct 2020
Sve počne kada nastupi tišina. Kada prestane svo šuškanje, lupkanje, svi koraci i kikot. Kada ostanem sama u svojoj sobi, u kojoj je jedini izvor svetlosti sveća sa mirisom vanile.
Tada, dok ležim pokrivena omiljenim mekanim ćebetom koje mi je poklonila baka još kada sam bila mala, tok misli me vodi u svetove za koje nisam ni znala da postoje. Ne osećam težinu svog tela, ne vidim više ni svetlost sveće. Veoma je slično snovima, ali ipak ne sanjam.
Odjednom, srce mi jače kuca, disanje mi se ubrzava i iz mira me izbacuju misli, koje sada ne teku, već jure kao da se takmiče koja će pre da dopre do mene. Nekim danima su to misli koje izgledaju kao polje maslačaka u proleće, obasjano suncem, u kom se čuje samo cvrkut ptica i moj smeh. Sa druge strane, moje misli mogu da izgledaju i kao sklop svih prirodnih nepogoda. Tada sklupčana sedim u uglu svog uma, osetim vrelinu požara i čujem grmljavinu, ali ne vidim ni prst pred okom.
Mada, kao što ništa u životu nije crno-belo, nisu ni moje misli. Uvek postoji taj međuprostor, to šarenilo ili ponekad samo praznina. Mnogo puta mi se desilo da uđem u svoj um i da on izgleda kao beskonačno bela soba puna pitanja. Koja pitanja se nalaze na beskonačno belom zidu vašeg uma?
persefona Apr 2016
onda kada mislim o lepim a propalim secanjima,
kada ponekad sebi to dozvolim
najstrasnije se kaznim.
kidam i ljustim sebe razlozima
dopustam samo jednoznacnost.

onda kada mislim o njihovoj liniji
isprekidam je
tako su mi prazni
tako nedostizni
njihova linija obecanja, strahova, velikih saka i praznih stomaka
uzasava me.

onda pomislim  kod onih drugih mora da je bolje, toplije i neznije
mozda tamo more postoji

stene

istina


onda, opet setim se plavog vrtloga
onda, opet kaznim se
Clara Mar 2022
Simula sa araw na ito,
Hindi na kayo pwedeng tumawa, magalit at malungkot,
Hindi na kayo pwedeng makadama ng kahit ano mang emosyon,
Emosyong nagpapakita ng kahirapan, kahinaan, pagkatanda at pagkapagod,
Huwag kang magsasayang ng hininga sa mga letrang alam **** wala namang makakarinig,

At kapag nilabag mo ang isa sa aking mga utos,
Tumayo ka sa sulok,
Ipikit mo ang iyong mga mata,
At harapin mo ang dilim na sa iyo’y lumalamon,
Patungo sa apoy ng impyerno,

At kapag naramdaman mo ang init ng apoy na sayo’y sumusunog,
Pinapayagan na kitang sumigaw,
Sumigaw sa taas ng iyong mga baga,
Palabas ng apoy na nagbabaga,
Patungo sa mga tenga ng mga taong sabi mo’y iyong mga kaibigan at kakilala,

Ngunit huwag kang aasa na ika’y aming sasagipin,
Hindi ka naming aangatin,
At mas lalong hindi ka naming ililibing,
Sa mga lupaing,
Pati ang mga damo ay ayaw kang tanggapin,

At kung ayaw **** maging tulad ng taong iyan,
Bumuo ka ng bahay,
Gamit ang mga bagay na iyong natutunan,
Bumuo ng bahay,
Gamit ang mga bagay na naiwan ng mga mananampalataya,

Ang mga mananampalataya na nagpasabog ng mga bomba,
Upang ingud-ngod sa aming mga mukha,
Na kami’y mga anak ng mga makasalanan,
Pinanood naming maging abo ang aming mga ari- arian,
Sa isang pitik ng kasinungalingan,

Pinanood naming ang mga pinto, mga libro, mga litrato na masunog at madurog,
Nadurog sa sunog ang lahat ng aking minamahal, pinapangarap at hinahanap,
Inalis nila sa aming mga mukha ang kasiyahang panandalian lamang nadama,
Tinanggal nila sa aking katawan ang pangalang minsan na sa akin ay kumilala,

"Ako ay taong makasalanan,
sige,
eto na lang,
totoo naman,
kaya sapat na,"

At kung ayaw **** maging tulad ng taong iyan,
Magtrabaho ka ng mabuti,
At kapag naramdaman mo ang dugo na tumutulo mula sa iyong ulo hanggang paa,
Ipunin mo ito sa isang timba,
At ibuhos mo doon sa nayong nagbabaga

At kapag wala ka nang malanghap kundi ang usok at ang masangsang na amoy,
Hanapin mo ito sapagkat ito raw ang amoy ng mga patay na pangarap at sigaw ng mga bata,
Na sabi nila, ikaw raw ang may sala,

Ikaw ang may sala,
taong makasalanan,

Taong makasalanan,

“Mahal Kita,
Tutulungan Kita,
Pangako,
Patawad,

Paalam,”

Dagdag na utos sa paaralan:

Huwag kang maniniwala sa mga salitang inuulit- ulit pa,
Sa mga salita ng sumasamba sa kasinungalingan,
Dahil sa oras na mabuhay ang mga patay,
Hindi ikaw ang una nilang papapasukin sa pinto...


Ang pagpapalit ng administrasyon ng paaralan:

Iguhit ninyo ang inyong palad ang inyong mga hangad at pangarap,
Gamitin ang dugo na lalabas sa tenga at mga mata,
Gamiting pang pinta ang kada hibla ng iyong patay na buhok,
At kapag ubos na ang likido mo sa iyong buong katawan,

Ngumiti,
Tumingala,
Buksan ang pinto,
Kasabay ang pag sabi ng mga katagang:
“Ang makabagong paaralan ng mga nawawala’t hinahanap”
The poem was written when I was in ninth grade as a school requirement. I used to study in a Catholic School and I didn't like the way we were censored and choked to perfection. The head of the school got replaced as I was writing the poem. They packaged every change as remodeling for the better.. it wasn't.
...posle bolnice i sve mi je nekako cudno kao kad se vratim sa mora. Grad deluje drugacije i nista me ne dotice i ne remeti, u stvari taj cudan osecaj je zbog saznanja da postoji bolje mesto od ovog kao sto je more ali da postoji i gore kao sto je bolnica.

Ja sam ok ali sam se juce kada sam napustala sobu osecala neprijatno jer jesam ok, a svi oko mene u toj sobi nisu i pitanje je kada i da li ce se ikada vratiti u normalu nakon mozdanog udara.

Mlada zena, 30 god tek se porodila i za pet dana nakon porodjaja dozivi mozdani, cela leva strana paralizovana, srecom prica povezano i kaze da su joj na porodjaju vrsili jak pritisak na stomak i da je to mozda uzrok. Sutra ce nakon 3 nedelje da je nekako spuste do ulaza da vidi svoju bebu, a i sina od 2 godine.

Baba Italija, kako su je medicinske sestre prozvale inace italijanka iz Djenove dosla je u posetu kod sina i dozivela mozdani. Uporno je pokusavala praveci iste pokrete da se odveze od kreveta za koji je i nogama i rukama bila vezana zavojima, da prica na italijanskom sestrama koje je nista ne razumeju ali joj uz smeh odgovore na srpskom kada ih oslovi sa signora, vikala bi ocajna aiutami, aiutami! i ponavljala mio figlio,mio figlio Giorgione. Sin vrlo pazljiv stajao bi nad njom i drzao je za ruku sve vreme tokom poseta. Imao je muku da se sporazume sa setrama koje ne govore engleski. Bio je vrlo zahvalan sto mogu da pomognem u prevodu i da mami dam vode kada bi trazila acqua, acqua, per favore, acqua. On se nije zvao Giorgione to je bilo ime drugog sina. Bilo je neverovatno gledati kako sama izvlaci kateter za hranu iz nosa nakon sto je sestra zaboravila da veze jednu ruku, a i onaj za urin, u krevetu je bio haos. Onim manje tolerantnim sestrama to se nije svidelo i na povrsinu je isplivavala njihova grubost. Sin je bio prezadovoljan kada su dosli da je vode za Trst.


Opstinska radnica...

Mislim da ne mogu da nastavim, jednostavno neke stvari traze da budu potisnute, zaboravljene, one imaju uticaj samo kao dozivljene a ne kao procitane.


(nastaviti se nece)
mh
raquezha Sep 2019
Kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadangat kan búlan.
Dae niya hinahâbon an banggí,
Pinapaluwas niya an gayón kan diklóm.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan urán.
Dae niya binabasa an háwak,
Nililinigan niya lang an atî kan kalág ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan duros.
Dae siya nawáwarâ,
Pinaparahay niya an satuyang sadkíri sa kada paghángos ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan saldáng.
Dae ka susulô sa kaláyo na tinatao niya,
An sulô na hali saiya an mapagayón kan agihan.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan bitóon.
Bako lang kintab an dara,
Pinapagirumduman kita na maski
an kagadánan kayang pagsuwáyonan duwang puso.

Asin kun síring,
ika mamoót
Mamoót bako lang bilang parte,
kundi arog kan bílog na kinâban.

Mamoót ka arog kan bílog na kinâban.
Orignal Title: "And if you are to love" by Jasleen Kalra
Translated in Bicol Language by Jan Celada
Andrei Corre Aug 2021
Hindi agad nagtama ang mga mata natin kaya naman
'Di ko akalaing magkukrus ang mga landas natin
Alam mo 'yong: 'makuha ka sa tingin'?
Ang ginawa mo'y hinablot mo 'ko sa kada titig na
Dadampi sa aking gawi—'di ko pinapansin
Ngunit nang magsimula na ang tugtog ay siyang kusang
Pagdidikit ng mga palad natin. Bawat hakbang,
Sabay ang galaw ng ating katawan
Ito siguro ang pakiramdam ng nalutang sa buwan

Binibigay ka ng mga ningning sa mga mata mo:
Ang mga lihim na nakayukom sa puso mo
At sa mapupula **** labi ko narinig ang
Sinabi ****: ganiyan din ang nararamdaman ko
Ang lakas ng tibok ng puso ko, nakakabingi
Kung alam mo lang na ito ang dalangin gabi-gabi
Kaya ang sabi ko, wala na akong pakialam pa
Kung sa balikat hahawak o sa bewang ba
O kahit pareho pa tayong nakapalda
Basta isasayaw kita hanggang sa ako'y
Maputulan ng hiniga

Ikaw ang kaharap ko, wala akong pag-aalala
Kahit pa ramdam ko ang mga mata nila sa'ting dalawa
At mas maingay pa ang bulungan
Kaysa awit ng banda
O kahit ilang tapak pa ang gawin mo sa aking paa
Hindi ko bibitawan ang kamay mo; hayaan mo
Mapapagod din sila

Basta ako, alam ko ang mahalaga: ikaw ang mahalaga
Ang pakiramdam ng hininga mo sa balat ko
Ito ang mahalaga, ang pagyapos mo sa'king kaluluwa
Habang inaangkin natin ang magdamag, ito ang mahalaga

Iyan ang mga sinabi ko noong gabi ng pagtatanghal
Pero huwag ka sanang mabibigla
Hindi ito madadaan sa isang sambitla o kahit
Maupo pa 'ko upang ilahad sa 'yo lahat
Hindi ko rin alam kung saa't kailan nagsimula
Ang alam ko lang, dito ako ipinadpad
Ng agos na pilit kong nilabanan
At sa tuwing maglalakbay, ang anino mo ang
Laging nadadatnang tumatakbo palayo sa kalawakan
Pero saglit lang, 'di ko alam kung ako ba'ng may kasalanan
Sa walang hanggan nating habulan
Na para bang tayo'y laging pinagtatagpo upang
Tunghayan ang sakit na dinudulot sa isa't isa

Pero teka muna, saglit lang, ako lang ba ang nagdaramdam?
May ngiti na sa 'yong mga mata kahit mga luha
Ang umaagos sa kanila; ang iyong tindig ay parang
Noong una nating sayaw— ngunit may nagbago sa 'yong galaw
Napaisip ako, 'di ko mapigilan, kung ikaw pa ba ang natatanaw
Ang dalaga noong una't huli kong sayaw
Na alam kong imposible nang balikan
Ang sa'kin lang ay sana'y alam mo na
Lahat ng 'yon ay tunay
At mahal kita, maniwala ka
Kahit ako pa ang unang bumitaw

#
2017 spoken poetry piece
Euphrosyne Mar 2020
Mahal, pasensya.
Alam kong galit ka
Ngunit sana'y pakinggan mo ito
Kahit mainit ang dugo mo sa akin
Ako'y nananalangin na mabasa mo ito
Dahil gusto kong humingi ng pasensya
Pasensya dahil nasaktan kita
Hindi ko pinakinggan ang sagot mo
Sa araw na iyon
Kung kailan pinaka kailangan kita
Mga salitang walang kapantay
Mga salita **** walang arte
Lahat sila diretso
Mas diretso pa sa
Pagsasalita ko
Pasensya dahil natagalan ka
Hindi ko naman sinasadya lahat ng ito
Ayoko lang masaktan ka
Ng ibang tao
Dahil mas masakit ang salita
Kesa sa mga gawa
Ngayon pasensya
Mahal
Sana'y tanggapin mo
Dahil ito nalang ang alam kong
Daan para masabi ko
Lahat ng nararamdaman ko saiyo
Dahil ako'y
Nauutal at kinakabahan
Sa tuwing kausap kita
Para bang may mawawala
Sa buhay ko
Sa kada salitang
Sasabihin ko.
Kaya mahal ko pasensya
Mahina ang loob ko
Subalit malakas naman yung
Nararamdaman ko para sayo
At doon ka sana'y
Maniwala.
Mahal, pasensya.
Spoken word poetry about a girl that I truly love.
Rani jutarnji intervjui
#1 Dok grad spava uz cvrkut ptica koje niko ne osluskuje.

M: Sta za tebe znaci cvrkut ptica?

mh: Za nekog ko zivi citav zivot pored ulice, tacnije u nivou ulice, gde me od trotoara deli nekih 25-35 cm zida, a od vozila  1.5 -2 m, priguseni zvuk vozila koji se postepeno pojacava i postepeno gubi u kracim ili duzim intervalima uz onaj huk u trenutku prolaska kao i govor prolaznika, urezao se u mene i postao deo mog zivota.

Retko uhvatim sebe kako slusam te zvukove sem kada mi se neki bas nametne i to onaj ljudski u duzini jedne recenice koja moze da se izgovori prolaskom pored par metara zida. Iz te jedne recenice koja ima svoj zvuk i tematiku profil prolaznika je vrlo lako zamisliti. Ponekad mi izmame osmeh, a ponekad uznemirenost, pa i strah.

Tematika tih recenica mogla bi se podeliti u zavisnosti od doba dana kada su prolaznici aktivni. Od onih dnevnih tema najglasnije su vaspitno-obrazovne gde se dete uci kako da ne ide ni slucajno pored ivicnjaka, a od onih nocnih, najglasnije su one ljubavne gde tacno znam da u narednih sto metara sledi raskid ili strastven ***.

Ima i onih tema gde ti se smuci i gde sam u fazonu “hajde bre vise” a to su naravno komsijske, koje kad krenu znam da ce trajati bar pola sata ili u kasnim nocnim satima taxi teme, ko koga ceka i ko gde ide.

Ponekad znam da provirim kroz roletne i zateknem vrlo kreativne scene, recimo kreativno iscrtavanje kruga sto mi zene ne bismo mogle.

Vikend je predvidjen za vristanje zena koje pokusavaju da prekinu tucu pijanih iz kafica gde kako se otvaraju vrata treste narodnjaci, a ima i onih koje vole da bacaju veliko kamenje na takve kafice i onda brzim trcecim koracima prodju pored mog prozora.

mh: uh, sto meni ne idu ove duge forme

M: pa zasto ih onda koristis?

mh: Ma ne znam, dosadno mi, a i znam nekog ko voli glupe textove.

mh: Dakle, gde sam ono bese stala. A da, zasto volim cvrkut ptica.

Pa, tokom studija najvise mi je prijalo da u nocnim satima, kad se sve primiri, kad svi polegaju i saobracaj se razredi i kad se moje telo zagreje, da krenem sa radom na studentskim zadacima. Iz dana u dan ritam bi se menjao i ja bih sve kasnije i kasnije odlazila u krevet i tako sve dok nije pocelo da svice.

U tom pomeranju pocela sam da uocavam kad se sta desava na ulici i polako prestajala da gledam na sat. Djubretari bi bucno prosli u 4am a negde izmedju 4:30 - 4:45 bi nastao muk, noc bi pocela da prelazi u dan i tada bi krenulo oglasavanje ptica.

I dan danas ne znam koja ptica je u pitanju jer sa prozora se nije dalo videti ali nije, vrabac, nije golub, nije lasta, ne kresti ko vrana, svraka, nije gugutka sa svojim”dugo spiš”, ne znam, ali znam da je pesma lepa i da dolazi od nekog ko zeli da privuce paznju na sebe. I taj osecaj da priroda opstaje medju ovim betonom mi je bila bas lepa i zanimljiva jer su ptice pronasle rupu u buci i koristile taj momenat da komuniciraju daleko od usiju mnogih.

Te ptice su u stvari bas pametne i prakticne, kad stigne jesen, a one lepo na jug, tamo gde je prijatnije, a ne da se smrzavaju, budu sumorni sve do proleca kao “mi ljudi iz gradova” - Milan Mladenovic

Ptice bi oznacavale tada i pocetak tv emisije nekog kuvara koji bi parlao na spanskom onako kako to samo oni umeju i ja bih sa zamisljenim ukusom polako uranjala u san.

mh: Vreme mi je da uronim u san, zato Laku noc do sledeceg intervjua.

M: Laku noc tebi i svim citaocima

__________
#2 Iskrenost - veoma skup poklon

M: Kako tumacis ove recenice koje smo pronasli na jednom zidu, moglo bi se reci jednu pored druge?
- "Iskrenost je veoma skup poklon, ne ocekuj ga od jeftinih ljudi"
- "Nije vazno da li je skupo, nego da li se isplati"

mh: Nek odgovor ostane za neku drugu priliku.

Prosao je sajam knjiga pa bih volela da podelim sa citaocima jednu pesmu inspirisanu knjigama, zove se "Neizreceno"

NEIZRECENO

Lagano je
prelazila
prstima
preko korica
u ritmu
sto neznost
izaziva

Pogled
mi se usmerio
na pokret
na zelju
stajala je pored
primetila je
izgovorila je

Ja tako
kada mi se
svidjaju
korice

Uzvratih joj
da volim
u muzejima
preko skulptura
da predjem
dodirom
dozivim oblik
osetim teksturu

Znas li ti da je to zabranjeno?
Rece ona
ozbiljno

Tu sam zastala
a u glavi je
odzvanjalo

E jbg
kad volim
ono sto je zabranjeno

E jbg
kad volim
ono sto je zabranjeno

E jbg
vise nije bila tu
vise nije bila pored
ali je i dalje odzvanjalo

mh, Novembar 2016

M: Danas si okrenula novi list?

mh: Today is the day :D

---------------------------------------------------
#3 Koja je tvoja maska?

M: Evo posle relativno duge pauze konacno smo uhvatili mh da nam kaze par reci o tome sta se desava i zasto je nema, da li sprema nesto novo...

mh: Dobro vece svim citaocima i tebi M posebno. Evo samo par reci o tome da se priprema program naucno -obrazovnog karaktera za sledecu 2017 godinu. Bice tu dosta toga sto ce iziskivati da citaoci udju u sebe i potraze neke odgovore.
Jedna od prvih tema bice maske, kako nastaju, njihova uloga i podela.

M: Ja se posebno radujem znajuci da vec dugo radis na tome i verujem da ce sve maske pasti :)

mh: Pa eto nadam se da sam citaocima vec zagolicala mastu i da ce biti tu da isprate program koji sledi.

M: btw. Imali smo jednog citaoca iz unutrasljosti sa komentarom na pesmu "Neizreceno" kaze, u pesmi se navode "korice kao predmet svidjanja" da li to oznacava neku povrsnost ili...?

hm: ne, ne , ne cak naprotiv, sasvim suprotno, oznacava jednu otvorenost da se zaviri i pronadje nesto dublje ispod raznoraznih korica, sem knjige, postoje tu i recimo modni casopisi, ili katalozi o uredjenje enterijera... Tako da mislim da je rec sasvim na svom mestu.

M: Hvala ti mh, ne bi te vise zadrzavali. Vidimo se uskoro :)
mh: vidimo se, pozdrav svim citaocima :)



NASTAVICE SE...
raquezha Apr 2018
Kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadangat kan búlan.
Dae niya hinahâbon an banggí,
Pinapaluwas niya an gayón kan diklóm.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan urán.
Dae niya binabasa an háwak,
Nililinigan niya lang an atî kan kalág ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan duros.
Dae siya nawáwarâ,
Pinaparahay niya an satuyang sadkíri sa kada paghángos ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan saldáng.
Dae ka susulô sa kaláyo na tinatao niya,
An sulô na hali saiya an mapagayón kan agihan.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan bitóon.
Bako lang kintab an dara,
Pinapagirumduman kita na maski
an kagadánan kayang pagsuwáyonan duwang puso.

Asin kun síring,
ika mamoót
Mamoót bako lang bilang parte,
kundi arog kan bílog na kinâban.

Mamoót ka arog kan bílog na kinâban.
Orignal Title: "And if you are to love" by Jasleen Kalra
Translated in Bicol Language by Jan Celada
Paulo May 2018
Sayong paglalakad sa kalagitnaan ng daan ika'y nakita
Mga mata **** mapungay at mukhang **** maamo
Posturang natural at ngiti **** hindi nagbabago
Na para bang lagi akong tinutukso

O bakit ka ganyan, binibini?
Para bang sa 'yong mga mukha ay walang problemang namumutawi
Kada salubungan ng ating mga mata ay talaga namang pagod ko ay napapawi
Nagsusulat ako ng bigla kang dumaan saking harapan

Ako'y napatingin at napahinto sa aking lugar na ginagalawan
Para **** niyanig ang mundo kong tahimik
Puso kong parang gustong muling umibig
Handa kong ika'y haranahin at gawan ng isang awit

Ngunit paano pala kung puso mo ay meron ng nag mamay-ari?
Mga bagay sa aking isipan na nawari
Hanggang tingin nalang ba ako sayo
Kahit na parang ako'y pinana na ni kupido?

Handa akong sumugal malaman mo lamang na ang pag ibig ko ay tunay
Nais mahagkan ka at mapakilala saking Nanay
Mga mata kong kislap ay talaga namang tunay
Kaya sana hayaan mo kong iyong buhay ay bigyan ng kulay

Magpapakilala ako sayo ng walang pag iimbot
Irerespeto ka kahit magsuot ng maigsing saplot
Unang hakbang ng puso mo'y maabot
Ihahatid sundo sa inyo pag uwi sa tahanan
Hindi ka hahayaang mabastos ng kung sino sa daan

Liligawan pati iyong mga magulang,
Nangangako sa magandang intensyon at hindi magkukulang
Sa Itsura man ako'y salat
Akin nalang ibabawi sa matatamis na sulat at ugaling tapat
M G Hsieh Jun 2016
Sabungan                                              Cockfight

­Sa pula!                                                  For the red!
Sa puti!                                                   For the white!
Anopaman dumating                          However they come
piliin ang magiting                              choose the valiant
tumaya sa tindig                                   gamble on their carriage
pagpaboran                                           and consider
bawat katunggali.                                 each competitor.

Sumiping sa dilim                                Make love with the dark
at sumigaw                                            and cry
Kristo! Kristo!                                        Christ! Christ!

Panoorin ang laban                              Watch closely the battle
sarsuelang mapanganib                      this dangerous sarsuela
kawatang sumasanib                           a thief takes over
sa aking piling                                      inside.

Sa bawat kong hiyaw,                          Every shriek
ang kada tuka, laslas                            each peck, a slash
nagmula sa dahas                                of ruthlessness and

lumilipana ang daing                           cries all around
dumadaginding ang bagsik                echo ferociousness
bawat laban pilit.                                  of this stilted struggle

Kristo! Kristo!                                       Christ! Christ!
sigaw ng sabungero                             screamed the sabungero
at ako'y tumigil.                                   I stop.

Sa pagpanaw                                        When all is gone
manalo                                                   win
matalo                                                    los­e
walang pareho tumingin                    no one sees evenly
sa aking balahibong                            my feathers
pula at puti                                           of red and white

sa alabok                                               on the surface dust
kumalat                                                 they lay

lumipad                                                 they fly

lumahong taimtim.                             and vanish without a thought.
Caryl Maluping Jul 2023
Makuri suklon it kalibutan kun dudupahon.
Sugad man kun iihapon it kada bituon.
Baga la hin kasingkasing nga minimingaw,
Makuri pagtungway kun di ka natatan-aw.

Lingia gad, bisan la kadali,
Bisan ha ak' pag-tawag di ka nakabati.
Pipiriton pag guliat hasta't kapagaw,
Kasing-kasing, waray iba nga hingyap kundi ikaw.

Makaruruyag mo nga mata, sugad hin bituon,
Waray kapadis, kamaupay pagkinitaon.
Hinumduman nga hinipos, makuri bul-iwan,
An naglabay nakabasuni la gihap ha ak' dughan.

Uunanhon man pagbiksal tipaunhan?
Kun waray na an ginsusubay nga dalan
Makahiridlaw an mga pulong nga magtam-is
Adton kalipay nga binalyuan hin mga pagtangis.
persefona Jun 2015
to je kraj raja
kada mrtva lipa zamaze stopala, nabubrela od gazenja
nekada mirisni pupoljci
zalepe se za stomak

onda kada se avioni pomesaju sa zvezdama
i leteci mravi grizu ko na udici usecerenu krusku, moja stopala
to je kraj
konacnost spoznaje
tako rano,
previse rano
japheth Jul 2019
sinabi mo sa akin mahal mo ako
naniwala ako.

sinabi mo sa akin ako lang
naniwala ako.

sinabi mo sa akin, habang hawak ang kamay ko,
na “nandito lang ako.”
humawak ako nang mahigpit
at naniwala ako.

sinabi mo sa akin habang ako’y yakap mo
na di ka bibitaw na kahit kailan
maasahan ko ang pagbalot ng iyong mga kamay sa aking katawan
yung tipong lahat ng lamig sa mundo
mga problemang di ko ginusto
mawawala na lang sa init ng katawan mo.
oo, naniwala ako.

sinabi mo sa akin na ako lang
na hinding hindi ka titingin sa iba
sa parehong paraan ng pagtingin mo sa akin
at naniwala ako.

at naniwala ako.

naniwala ako at ipinangako ko sa sarili ko
na simula nang sinabi mo na mahal mo ako
wala nang mas gaganda pa sa paningin ko kung hindi ang mukha mo.

ang mukha ****
sa ngiti palang na naniwala akong pwede palang maging masaya
sa mata palang na naniwala akong nakita na kita — nahanap ko na.
sa bawat pisngi **** naniwala akong may paglalagyan pala ng mga labi kong uhaw sa halik.

naniwala ako sa lahat.

naniwala ako sayo.

may mga oras din namang nagduda ako.
sa bawat away
sa mga masasamang salitang nabitawan
sa kada luhang pumapatak sa ating mga mata
sa mga di pagkakaintindihan
sa mga muntik nating pagbitaw.

naniwala pa rin ako.

naniwala ako sayo.

pero di ko inakala
na ang tiwala
ay dahan dahan din palang nawawala.

isang kandilang ilang minuto na lang
apoy nito mawawala.

kahit ilang beses kong sinabi sayo
na ako’y di mawawala.
na ako’y nandito lang wala ng iba.
na ako’y naniwala
sa iyong salita,
sa iyong ganda,
sa iyong lahat na.

kahit na tayo’y magkasama
ang puso mo nasa iba na.

naniwala ako mahal mo ako.
pero ako lang pala ang ganito.

sinabi mo sa akin
tapos na tayo
naniwala ako.
na wala ako.

wala na ako sa puso mo.
i’ve stopped writing because I was afraid i cant finish a piece worth reading. i had so many unfinished work in my head that I never put into writing. last night, before I slept, this idea came to me and i immediately had to write the first pew phrases down so i could get back to it the next mornjng.

today, on a train ride going to work. i finished it.
raquezha Jul 2020
Igwang sarong aki na kada banggi naghihibi.
Igwang daa kayang nagkukurahaw sa iraróm kan saiyang higdaan, inaapod an saiyang pangaran. Makulog sa matá an pagturo kan luha, malanit kapag namamarâ sa lalawgon asin magabat sa daghan an kada pagsambit kan pangaran niya. Pirmi niyang hinahalat an pagsirang kan saldang, bigla nalang kaya nawawarâ an mga boses sa iraróm kan kama.

Pirang aldaw pa an nag-agi, makatakoton pa nanggad an banggi kaya ginibo niya, inapon niya an saiyang kama asin nagturog siya salóg. Inaabangan an pagluwas kan lalawgon kan nag-aapod sa saiyang sagradong pangáran. Pirang oras pa narisa niya na kinakaulay niya an sadiri niya sa tungod kan salming.

"Mag-uyon ka sa gabos na sasabihon ko"
–Sabi kan nakaulay niya sa salming.


—𝐔𝐲𝐨𝐧, a Bikol poetry.
Who will agree to yourself?
1. Úyon - to make accordance with
2. https://www.instagram.com/p/CDT_Bn6n54c/
raquezha Aug 2018
Ako
An istorya na naisurat ngunyan
asin an istorya na nakrear kasuhapon
asin an istorya manungod
sa kun paano hanapon an sadiri,
kun pano pandangaton
an kada ritmo na kasabay
sa dalan kan buhay.
Iyo an istorya na
dae ko pagsasawaang iistorya.

Ini an istoryang dae kompleto,
sa likod kan mga tula,
kanta na naisurat,
Gabos ito para parahayon an sadiri. Hangga't yaon an kaniguan
dae matatapos an istorya
sa tula na sakuyang pinoonan,
araaldaw akong masurat
para tahuban an mga
piklat sa hawak,
an mga bukas na agihan
sa hawak ko.
Hangga't igwang pagkamoot
padagos an tula na pinoonan ko.
Kun gusto nindong maaraman
an istorya, mahahanap nindo ito
sa mga tula asin kantang naisurat ko.
This is my poem tribute to Kaniguan's 3rd Anniversary
Euphrosyne Feb 2020
Ako nga pala si jac

Tsino

Mananakop ako
Oo lalagyan na kita ng 9 dash line para wala nang laban ang ibang lalake saken
Kahit magaway pa sila para sayo hatulan pa nila ako masusunod parin ang batas ko

Ganun ka kaganda ganun ka kahalaga
Mga nakaraan **** 'di ka pinahalagahan ngayo'y pinagaagawan subalit! Ngayon andito na ako aagawin na kita sa mga taong hindi nakakakita ng halaga mo kaya gagamitin ko ang isang daang porsyento kong lakas at ilalabas ko ang aking 9 dash line!napaka lakas hindi makakalas

Hindi kita aabusuhin peks man
Aalagaan kita kahit napaka aga palamang
Pasalamat sa diyos na binigay ka sa katulad kong nagmamahal lamang
Napaka laking biyaya na binigay sa akin

Akin ka na!
Oo akin ka na nasakop na kita at wala nang sasakupin pa
Kuntento na ako sa nasakop ko
Kahit maliit ka napakalaki mo pa ring biyaya

Nagsimula lahat ng ito noong napasulyap ako sa ganda mo
Nakita kita sa isang silid ng isang paaralan
Sa dinami dami ng taong nakatayo sayo lang luminaw ang mga mata ko
Nasilaw ako sa ngiti **** taglay

Doon palang nahulog na ako

Pagkatapos kitang nakita sinundan kita kada araw na nakikita kita na nass malayo palamang
Sa oras na pslapit ka na saken hindi ko na alam sssbsihin ko
Pano kung ganito pano kapag ganyan
Paano pano papano nga ba masasabi sayo na ako nga pala yung sumusunod sayo ng tingin na parang may gagawin sayo

Joke

Oo may gagawin ako
Nanakawin ko lang naman ang puso mo
Ang pinagkaiba lang naman sa ibang magnanakaw
Hindi kita iiwan sasamahan pa kita hanggang dulo

Ako yung tsinong imumulat ang mata
Yung makikita ang iyong halaga
Na di ka papabayaan mawala
At lagi kang aalagaan parang bata

Nakakasilaw ang iyong ganda
Nakakagulat ka
Nakatulala lang ako kanina
Mamaya napanganga na

Kaya wag kang mawala
Bahala ka mawawalan ka pa
Minsan lang naman manakop ang isang tulad ko sinta
Kaya kung ako sayo itago mo na

Mga pangakong sinabe
Hinding hindi mapapako
Dahil sa dyamanteng katulad mo
Hindi na dapat sayangin pa

Ako yung mananakop pero ikaw ang saki'y sumakop
Wala ni isang sandatang dala ngunit umaatras ako sa pag-abante mo
Sa laban na ito, ikaw pala ang siyang mananalo
Ako nga pala 'yung tsinong nabihag ng isang dalagang filipinang katulad mo.
Sinulat ko ito para sa isang contest

Talo ako HAHAHA

May two sides to nasainyo nalang kung anong side yung iisipin niyo happy reading :>>
Badud Oct 2017
Patapos na ang ulan
Na tila isang luhang di mapigilan
Umagos nang di namalayan
Tumila na din
Tumahan din

Yung bigat ng ulap
Na antagal din binuhat
Na kusa na lang nalaglag
Yung dating pangarap

Pero tila na
Tapos na
Bawat patak
Pangako at pangarap
Nahuhulog mula sa taas
Isa isang tumatakas

Pero bawat pagbitaw
Ng kada pirasong ulan
Pilit ko mang pigilan pero
Unti-unting gumagaan
Kada Oct 2018
If you forget to realize your God's master, you'll settle for being someone's side piece.      
                                           -Kada
Why settle for something you don't deserve?
Aries Jan 2017
Ako mahibulong kanunay
Labi nag kitang duha ang magkatinutukay
Kay hapit kada lihok,
Atong mga mata mag-tagbo.
Dili ko man tinuyuan
Pero basin mao na ang imung binuhatan.
Binuhatan nga dili nimu gustong ipaaambit sa akoa.
Binuhatan nga ikaw ray nakasabot.

Kung may gusto ka mang isulti,
Wala nay kaso kay ako mamati.
Ako lang tambag nimu, ayaw nag luoma,
Kay ako dili bungol ug buta."
Ikaw an inspirasyon ha kada adlaw
Makit-an ka la nawawara an akon kapiraw
Ikaw in duro ka espesyal ha akon
Bisan dire mo ako mahimo nga asihon.

Ngan aadi hi ako pirmi la malipayon
Kay may ada hi ikaw nga aadi ha akon
Hirayo man an imo kinamumutngan
Ha akon kasing-kasing nakatatak ka na nga daan.

An imo mga kamot nga baga hin porselana
Amo an hingyap nga makaptan ha kada pagamamata ha aga
Ngan an imo hangkop ungara ko pirme
Bisan man tanan ine imposible.

Nga ha kada mo pagtutuok may ada unta hi ako
Ako nga dire mabaya ha imo
Pero kay hi ikaw man gud dire nakatakna para ha akon
Kay iba man an sinisipat han imo mga bayhon.

Oo, may hi ikaw nga akon ginrespeto
May hi ikaw nga espesyal an pagtrato
Pero kay hi ako in dire mo man liwat ungara
Asya maukoy na la ngan dire magpapasipara.

Kay may ada adto usa nga ikaw
Ngan may ada hi ako nga ha imo in ginmimingaw
Pero ayaw ta nala ine pagpirita
Kay malabo nga hi ikaw ngan ako magkadayon pa.

— The End —