आहे मन हावरट, हवं त्याला सगळं,
संसाराच्या मोहात अडकले ते आगळं.
मित्रदेखील हवेत त्याला,
मैत्रिणीदेखील हव्या,
Relation मध्ये येऊ
अशा आशा नव्या-नव्या.
मान-सन्मान हवा,
वाहवाही हवी त्याला,
पण हवंय सगळं फुकट –
मेहनत करायची कशाला?
Materialistic मोह
त्याला आवरत नाही,
आयपत नसेल तरी मोठी गाडी घेऊ –
हरकत नाही काही.
हावरटपणाच्या या विळख्यात गुरफटून मन जाते,
आयुष्याचा शेवट मात्र फक्त राख उरते.
ही कविता १३ मार्च २०२४ रोजी लिहिलेली आहे