Isang saranggolang nasa himpapawid
at tila'y iyong puso ay kanyang tinawid
kanyang hatid ay puno lamang ng saya
walang ibang hangad kundi ang magpaligaya

Siya'y makulay at tila puno ng buhay
nagbibigay ng pag-asa sa bawat isa
Na sila'y makakakita muli ng ligaya
sa pamamagitan ng kulay na kanyang pinagsama-sama

Isang saranggola na siyang makulay
binibigyang kahulugan ang bawat buhay
pag-asa na kanyang binibigay
kaya't puno ng pag-ibig ang kanyang inaalay

Sa kanyang paglipad sa himpapawid
mag-iiwan ng isang mensahe
na ika'y magsilbing pag-asa
sa mundong hindi na natin mabasa

I live on the surface now
But I used to swim down deep in the water
Where it’s always dark

I never think anymore
I just hum and buzz and click
tv static with the volume turned all the way up

I miss the dark
It gave me time to think
I had questions complexity and unrest
it is light at The surface and I can see the people
And I don’t even realize I’m becoming one of them
Much more quickly than I would’ve ever thought

sa pangatlong araw ng pagsikat,
sa isang lamesang puno ng kalat
dumating na'ng isang hudyat
sa isang makathang pagsusulat

kasabay ng pagdaan ng panahon
ang pag-alala sa maling nagawa ng kahapon
sa aking paglisan, tumahak ng ibang direksyon
batas ng tadhana, tayo ay hinamon

waring nabighani sa kaniyang aparisyon
sa kaniya'y sumama, pinakinggan ang tugon
ngunit lingid sa aking pag-iisip, siya'y hamak na ilusyon
ako'y niligaw, tinangay ang aking aguhon

sa panahong ako'y naliligaw
sa desisyong tinahak, isang mapurol at maginaw
bakas sa aking munting balintataw
ang hangaring gustong bumitaw

ngunit dumating ang aking kinatatakutan
ako'y naligaw, sa isang mapurol na bilangguan
ang aparisyong pinaglalaruan ang aking isipan
pilit na tinutulak sa aking magiging hantungan

hindi ko ninais na ika'y iwanan
nais kong ilahad ang aking pinagdaanan
ngunit hindi ito sapat sa nagawang kasalanan
lipos ang pagsisisi, na ika'y binitawan

hahamakin ang lahat, ako'y uuwi sa ating tagpuan
walang nang aparisyong hahatol sa ating pagmamahalan
ngunit nariyan ka pa ba? o ako'y tuluyan nang kinalimutan?
gayunpaman, ako'y naririto, naghihintay, na muli kang mahahagkan

If my heart pours out
If the rains turns to snow
Then my heart shall find rest
To the delight of the world

If a cry for blood burns like a fire
In the far land of kasheki, then the song of the heartland shall be sung by the hyena's

If the moon shodows it's beauty under the blue skies
A roar shall be heard in the sea deepth

To the voices of the earth
I just want to sing beneath the sun
beneath the clouds

She said it was her only life line
scars telling of her life in parts
every detail of every knife line
where one ends, another starts

numbness is nothing
pain is something

she said it was like her only need
satisfaction in killing the numb
in the darkness, she can only bleed
looking forward to the pain to come

Ridiculous i know
Ridiculous it's true
Solo in the night
What else can i do?

i taught Robert Frost
i sang Xanadu
Visited Emily
Poe the students knew

I just like to play
My email is yahoo
Vertigo like Swift
Carolina blue

          52