Sa tili ay nagulat
Oras na bumangon
Tumatagistis ang pawis
Nagsusumikap sa ilalim ng buwan
Nang sa taggutom ang sikmura'y di magtiis

Ilang linggo na ang lumipas at muli'y pasukan
Di pagbabalik-skwela ang kinapapanabikan
kundi ang hirang
Ang makita na ngumiti,
nagsisilundagan ang saya sa luksong-lubid

Sa kumikinang na dilaw - ginto
Sa pinto ng silid-aralan
Ang pangalan ay sa talaan
Sumambulat sa harapan, magiliw na klase at kaibigan

Alas singko ng  hapon, bumuhos ang ulan
Sa hintayan ay sumilong at doon din ang paraluman
Ang tatlong estudyante sa likod niya ay di alam

Nang isa ay hinipo ang makapal niyang buhok
Tinawag na ang pangalan
Sa tabi ay lumapit
Ang winika ay baka mabasa ka ng mahalumigmig na  habyog ng hangin
Inaabangan pa rin ang mga binata
sa kung ano pang balak na gawin

puti, para sa malinis na intensyon
para sa mukhang sigaw ay perpeksyon
ako't ikaw ay hanggang sa imahinasyon
walang katapusan, walang limitasyon

pula, para sa mabungang alaala
walang humpay na pagsasaya
hindi matapos-tapos na tawa
pula rin, para sa pagibig na pinalaya

asul, para sa nakakubling nakaraan
mga naburang tawanan
naburang talaan
at naburang pangalan 

itim, para sa pusong nagdadalamhati
para sa natamong sugat at pighati
mga nawalang sabi-sabi at bati
itim, para sa pag-ibig kong nahati

Hinahanap kita, Kaibigan . . .
Tinatawagan kita, Kapatid . . .
Sabay tayong nanghiram ng aklat,
sa Aklatan ng Pag-asa,
Kaya’t sakdal-pait nang nabalitaan ko
ang talaan ng buhay mo’y binawi na
Pilit pinapawi
Ng paroo’t paritong mga alon
at ihip ng hangin
Ang mga impit naming pahatid
Na iniukit
Ng mga palihim na hikbi
Sa tila natutulog na buhanginan
Sa dalampasigan
Ng ‘yong puso. Namamahinga ka na ba
aming Kasama?

Hindi mawawala
ang iyong pangalan
sa harap ng pinid na pintuan
Ng kani-kanina lang
Ay dambana
Ng iyong tila hindi nangangalay na panulat
At tabernakulo
Ng namimitig na mga binti
Ng nagtalumpating tinig.

Namamahinga ka na kapatid.
Ngunit hindi mapipipi ang batingaw
Na kahapon, ngayon at bukas ay magtatawag
Ng mga kapanalig,
Pagmamahal sa kapwa, sa bayan, sa kalikasan, sa daigdig.

Sumisilip na ang araw.
Mamamaalam na ang mga tala.
Patuloy na nagliliwanag ang bituing
Ikaw, oo, ikaw, maningning.

Hihimlay kang tahimik
sa puntod at bantayog
ng mga hindi namin malilimutang
Paninindigan. Pahayag. Panawagan. Paala-ala.
dahil sa isip at puso namin, isang Bayani ka
at maraming salamat na ikaw ay nakilala
at aming nakasama.

oo nga eh, nakakapagod.
masakit 'di ba?
hindi lang ikaw.
'wag kang hahanap
ng dahilan para sumuko
marami na ang nagtagumpay
at nakasulat ang pangalan mo
sa talaan ng mga susunod pa
asahan mo na
mas lalo pang hihirap
mas lalo pang sasakit
ngunit tumayo ka d'yan dahil...


                                          
           ­                                             

kakayanin mo!

Tinuruan po ninyo kami
kung paano magsalita at sumulat nang taas-noó
sa isang wikang inampon,
na hindi naman namin Ina.
Ang balumbon ng panuntunan
at talaan ng mga tanggap na kataliwasan
kabisadung-kabisado po ninyo
at ipinagpakasanay po ninyo sa amin,
buung-tiyagang inalagaan
ang mahiyaing mga buko
masikap na hinamon kami
araw-araw, at ang iyong tinig
hanggang ngayon sa diwa’y naririnig –
“Correct practice makes perfect!”
Higit pa sa mga tugmaan ng simuno at panaguri
Ang inyo pong mga aralin sa balarila, na tila gintong may-uri
Ay tinuruan ang mga batang puso, bata sa puso,
Ang mga malambot pang isip:
the malleable minds:
Bawat lalaki o bawat babae ay – “Every man or every woman is”
Pero
Lahat ng lalaki at lahat ng babae ay – “Men or women are”
Anuman – “regardless or irrespective”
Ng pinagmulan – “of beginnings”
Ay kailangang malaman:
1. May mga panuntunang dapat sundin.
          - at isinabuhay namin ang bawat sinabi mo,
          At hindi lang sa aming mga saknong at pangungusap
2. May mga taliwas o eksepsyon na dapat isa-alang-alang.
          - di-tuwirang tinuruan po ninyo kami,
          Kilalanin ang mga pagkakaiba-iba
          At ang mga hirap sa pag-aaral at pagsasalita ng Ingles
          Ay katulad lamang ng mga kahinaan ng mga tao
          At mga katangi-tanging pag-uugali ng aming mga kaibigan
3. Mabuting magpakadalubhasa sa balarila
          - Pero katapatan sa sarili at sa kapwa ang pinakadakila!

Kung kaya, ang mga aralin **** pinakamahalaga
higit pa sa maayos at pusturang pananamit at sapin sa paa
at mga ebanghelyo ng tamang paggamit ng mga salita, syntax,
at ibang hiyas lingguwistika
ay naghatid ng mabuting pagkamamamayan
at butil ng paano maging mabuting kaibigan
Ang mahusay ng pag-i-Ingles na aming natutunan
ay mga aral ng araw-araw na pamumuhay
Mga kayamanang walang katapat na perang kabayaran.

paano ko nga ba kinolekta
ang mga ala-ala?
sa piraso ng bato?
sa piraso ng kahoy o halaman?
siguro sa simoy ng hangin
at lasa ng pagkain?
hindi naman kaya
sa kalampag ng mga musika?
wala nga sigurong batayan
wala ring katapusan ang pagkolekta
ng mga ala-ala
nakagawian ko na itong gawin
noon pa
kaya kahit na ubos na
ang mga bato kahoy at halaman
kahit na said na ang bakas
sa simoy ng hangin
at lahat ng pagkain
manahimik man ang indayog ng musika
hangga't hindi pa nauubos
ang mga naipong lakas
na magdadala ng mga lipas na gunita
ng galit at takot
ng lungkot at tuwa
makababalik pa rin ako
saan man magpunta

Enero Diez y Seis, Dos mil Kinse
Lulan ng isang simpleng kotse
Unang tinungo Palasyo ng Malacañan
Pinagsabihan mga pulitiko huwag magnakaw sa bayan
Sa pagpasok ng palasyo binasbasan mga bata
Sa paglabas ng palasyo binasbasan matanda
Ikalawang tinungo Manila Cathedral
Pinangunahan pagdaos ng Misang Banal
Sa pagdating, sakay muli ng Pope Mobile
Sa pag-alis, mga umaantabay sa daan ‘di parin papigil
Huling tinungo Mall of Asia
Pinulong mga pamilya sa malaking asembleya
Sa pagsalubong may regalo mula sa may kapansanan
Sa pag-iwan may pailaw mula sa mga nagkakantahan
Ngayong araw kanyang isinulat sa talaan
Panalangin ng pag-unawa, kapayapaan at kaginhawaan.

-01/17/2015
(Dumarao)
*Pope Francis Fever Collection