Kung gustong magpatuloy
Burahin ang nararamdaman
Kung gustong mabuhay
Burahin siya sa iyong isipan
Tamang daan ay alam na alam na
ito na dapat ang ginagawa
pero pinipili pa ring maging masaya
kahit sa dulo alam naman nating talo na
Masaya pa bang ituturing,
Kung ang sakit ay nandoon rin?
Masaya ka bang ituturing,
Kung sa gabi'y mata mo ay lumuluha rin?
Tunay sa ligaya
Di talaga sa materyal na bagay makikita.
Mata ng iyong sinisinta na sa iyo nakatulala
Anong ligaya ang madarama.
Panandaliang ligaya nga naman
Panandalian lang ang lahat
Pang matagalang sakit at poot
Naman ang sa iyo'y idudulot
Hahayaan mo na lang ba na gano'n?
Kung ligaya ay minsang panandalian
Malamang lungkot at paghati ay panandalian lang din.
Ngunit haba ng dulot ng ligaya ay di masusukat
Lungkot na naramdaman ay tiyak malilimot mo na.
Tunay ngang pag-ibig ay magulo
Hindi ko maintindihan
Bakit kapag nasasaktan ka'y ayos lang?
Hindi ko maintindihan
Kapag nama'y masaya ka, babawiin rin lang
Hindi ko maintindihan
Maaari bang madali na lang ang lahat?
Pag-ibig ay talagang magulo
Pagkat kulay nito'y halo-halo.
Mundo ay napapaikot gamit ng pag-ibig na ito,
Sabi nga ng maraming nakaranas na nito
Hindi ka matututo umibig
Kung di ka masasaktan.
Sakit sa pag-ibig ay normal
Pagkat ikaw ay nagmamahal.
Written unconsciously by Patricia and I. She was thrilled by the stanza in my poem called Mula Lunes hanggang Linggo (which is posted here too) and she continued the last part with another context and then I answered back until we finally came up with this. That was fun!