012917

Naisip kong magpatangay sa hanging kumot sa aking paggising. Naisip kong hamunin ang araw ng mga talatang pasalaysay at huminto gamit ang panalangin.

Isa, dalawa, tatlo: oo, ito na ang ikatlong araw nang tayong ipinalipad sa iba't ibang dako -- patungo sa bawat sulok ng mga pangarap at doo'y sabay-sabay nating maitataas ang Kanyang Ngalan.

Di ko kayang amuhin ang bawat petsa sa kalendaryo para lang maggising tayo't muling mabuo. Di ko kayang sipulan ang ulap na kukumpas sa kalangitang hindi naman nagbabago.

Sa bawat pangarap na minsang natabunan ng ating mga mapapait na nakaraan -- mga pangarap na ni minsa'y di sumagi sa isipang mabubuo natin nang sabay; oo, posible palang maitagpi-tagpi ang bawat istorya para sa mas malaki pang larawang ni minsa'y di natin nasilayang mag-isa.

Marahil napuno tayo ng takot na muling humakbang sa bukas pagkat nahihila tayo ng dilim. Marahil kinain tayo ng sakit, kirot at alalahanin kaya naman tila kayhirap nang lakaran ang tubig ng pagpapala. Pero kahit na -- kahit na lumubog pa tayo sa kumunoy ng distansya't walang kasiguraduha'y may iisa pa rin tayong di dapat na bitiwan -- na patuloy tayong kumapit sa iisang Ngalang titingalain natin hanggang sa Kanyang pagdating.

Siguro nga mapapagod tayo pagkat taksil ang landas o ang pagkakataon pero hindi pa ba ito sapat na dahilan para muling masubok at tayo't tuluyang magpasakop? Kung ang lupa nga'y kayang sakupin ng mga dayuhan lang; ano pa't ang puso't buhay nating tanging hiram lang? Kakatok hindi ang pangarap bagkus ang may dala ng mga ito; ilapit mo ang mga kamay sa puso at doo'y mabubuksan ang pintong may sagot sa mga hiling at dasal mo. Mabuhay si Kristo! Buhay Siya sa iyo!

Shimmers molten road
Still air squats, beads, on my brow
Summer road trip woes.

Seat turns to quick sand
Thighs stuck fast can move no more
Summer road trip woes.

Each breath sighs, heavy
Vapoured water chokes the air
Summer road trip woes.

No soul seen for miles
Gauge collapses on empty
Woeful road trip end.

All that's known
From here to the past
There is light
There are shadows
But take me to the lasting parts
From the past

And we're cold
And putting up fronts
Because it's a coping skill
And that jazz.

But here we are
Found together
Under cherry red skies,
Like birds of a feather
Or dying stars,
Seen distantly from emerald grasses.

If I could hold
Your heart entirely
I would hold it so close
To mine
That your warmth
And mine
Would flourish
Into ours.

You are the red and orange of the sunset
And i am the grey and blue of the clouds.

You are pink and blue and green,
And I am the lilac, the yellow, and the soft orange.

Hold me
To hold me over
I am cold
And i am calm
And we are the the daylight,
And simultaneously the nighttime.

Mahal na mahal kita
kahit ilang tula na naisulat ko
o ilang tala nasa langit
di sila papantay
sa pagmamahal ko sayo

*eng trans:
i love you so much
even with the number of poems i've written
or with the number of stars in heaven
they can never equate
to the love i have for you