Ika'y dyosa saking mga mata,
Kakayahan mo, sayo'y nagpapaganda,
Sayo ako'y biglang nahalina,
Naging inspirasyon, tinitingala.
Ika'y aking hinahangaan,
Lalong lalo na sa iyong larangan,
Sa bawat laro, inaabangan,
Hindi kumukurap sa iyong paglaban.
Ika'y tahimik na kumukinang,
Ipinapakita ang mga kakayahang nilinang,
Pinagaling ng mga pinagdaanan,
Pinagdaanang tagumpay at mga kabiguan.
Di ko inaasahang ito'y huli mo na,
Mga luha'y parang tutulo sa'king mga mata,
Hindi ko matanggap na ika'y lilisan na,
Hahayo at di ko na muling makikita.
Ngunit wala akong magagawa dahil ito'y desisyon mo,
Iyan ay buhay mo na di ko naman kargo,
Ngunit aabangan ko ang maaari **** pagbabalik,
Ang pagbabalik ng bayani kong sa bawat laro'y puso ko'y pinapasabik.
Paalam na jersey number 12. Hihintayin ko ang 'yong muling paglitaw sa entablado bilang isang manlalaro, bilang ang nag-iisang Jia Morado.
