Pinangako ko noong gabing
Lumisan ka at akoy iyong iniwan,
Na hindi na muli ako maglilimbag
Ng kahit anong kanta o tula
Na naglalarawan ng mga nararamdaman ko sayo

Ngunit heto ka nanaman
Biglang lumitaw mula sa kawalan
Muling pinaparamdam ang dapat di ko na maramdaman
At muling ginugulo ang tahimik ko nang isipan.

Pinangako ko na hindi na muli ako magsusulat
Ngunit heto ako ngayon,
Nangangati ang mga kamay na muling humawak
Ng ballpen at gawin ang bagay na matagal ko nang kinalimutan—na hindi pa naman pala

Muling inilimbag ang mga sakit
Muling isinumbong sa papel ang mga hinanakit
Muling nagbabakasali na sa aking pagsusulat
Muling maghilom ang mga peklat

At sa wakas sa dinami dami ng kalyo
Na aking natamo
Sa aking mahabang pagsusulat,
Muling naghihilom ang mga sugat

Muling kakalimutan ka
At kapag biglang naalala
Muling maglilimbag at magsusulat
Susubok makalimot muli sa lahat

Madasalin akong tao.
Pagmulat pa lang ng aking mga mata
sa aking unang hinga,
sa pagbuka ng aking mga bibig,
ngalan Niya na ang unang lumalabas,
ngalan Niya na ang aking binibigkas.
Sa bawat umagang gumising ako
na wala ka sa'king tabi,
mas lumalakas ang aking mga dasal.
Umaalingawngaw sa apat na sulok
ng aking silid ang iyong mga alaala.
Yung tipong aabutin ng ilang
dekada bago aking
malimutan ang tinig ng iyong
mahihinhing mga salita.
Ako'y madasaling tao.
Sa ilang beses ko ng
Isinigaw sa langit ang iyong mga
ginawa para mapamahal ka sakin
bakit tila aking pakiramdam
hindi Niya ako naririnig?
Sa ilang beses kong hiniling
na makasama ka,
sa bawat araw na nasa isipan kita,
kulang pa ang mga senyales
na ibinibigay Niya.
Nakakatawa nga lang dahil
hindi ko naman tinanong kung
Pwede pa bang
ika'y mapa sakin
Pero bakit sumasagot
na Siya agad
Na parang hindi maaari?
Pero itinutuloy ko pa rin
ang aking pagdadasal
at baka sakaling mapag bigyan.
Hanggang sa umabot ako
sa lugar na
sa aking pakiramdam
hindi naman sapat ang
pagbulong ng dasal.
Na hindi na sapat na
iiyak ko na lang
lahat sa mga paa ng imahe Niya.
Na dapat siguro
hindi lang saming dalawa ng Diyos
ang aking mga hinihiling.
Aking gagawing dasal
Ang iyong pangalan
hanggang sa mabingi ako
sa bulong ng bawat santo.
Hanggang sa masunog ang dila ko
Sa *Amen ng bawat pari ng simbahan.
Hanggang sa malunod ako
sa mga dugong luha
na iniyak ng birhen.
Kailangan ko lang
na iparamdaman Nila
na ako'y naririnig.
Kahit ang aking mga pinaka
tahimik na sigaw para sa pangalan Niya.
Isisigaw ko ang bawat rason
kung bakit labis na
Minahal kita.
Ngunit ako'y nagbabakasali lamang,
alam kong hindi lang ako
ang Kanyang anak
pero sana
kahit isang beses lamang
sa milyong daan kong pagsabi
ng pangalan mo sa Kanya,
kahit isa lamang sa
kung sino man ang nasa itaas;
nagbabakasakali lang akong umabot
sa langit ang aking mga dalangin.
Hanggang sa mahalin mo ako
magiging madasalin akong tao.

Spoken word poetry by:
Quencie D.R

Puno ang aking isipan ng mga katanungan,
Ni hindi ko alam kung may patutunguhan.
Hindi ko alam kung paano o saan sisimulan,
Kung tatakbo palayo o sayo ay ika'y lalapitan.

Eto na sisimulan ko na ngunit nagaalangan,
Sa simulang tanungin ang yong pangalan.
Nang di naglaon nalaman ko yung katauhan,
Di nagtagal tayo ay naging magkaibigan.

Aking hihimayin kung gaano kahaba o kaikli,
Etong tulang patungkol sayo at pinili.
Kung ilang pahina at itatantya kung sakali,
Sisimulan ko na ngunit eto ako nagbabakasali.

Simula sa  "Ako at Ikaw" ngunit walang tayo,
Ano bang pakiramdam ng maging gwapo?
Dahil lahat ng niligawan mo iyong napa-Oo.
Babe,Mahal at lahat ng tawagan nagamit mo.

Balita ko madaming nagkakagusto sayo,
May nakahome based na sa puso mo.
Nakatres ba? Ilang puntos ba sya sayo?
Gusto mo pala maglaro sana sinabihan mo ako.

Gusto mo ng one-on-one pero madami pa pala,
Kung tutuusin sa mobile legends adik ka na.
Paiba iba ka ng character bane,alpha at angela,
Inugali mo na pati sa laro kotang - kota ka na.

Di kami isang laro pag napagtripan mo na,
Di kami dota iffirst blood mo tapos GG na.
Di kami coc o lol iiwan mo pag nagsawa kana,
Ano bang degree natapos mo at bihasa kana.

Patawad!! Kung ginusto kita,
Patawad sa mga binitawan'g salita.
Patawad kung mahal na kita,
Patawad kung ako'y lalayo muna.

Madalas sumagi sa aking isip
Ang ideya na ako'y sumagi rin saiyo
Nagbabakasali na kahit sa isang ihip
Ay maalala mo rin ako

Subalit iyon ay malabo
Ika'y maraming binubusisi
Kaya rito lamang ako sa malayo, nagtatago
Nanininugho, humihikbi