Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Lecius Dec 2020
Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw, sasambitin ko sa kan'ya na alam mo ba, ikay isang batang maraming talento. Mapapahanga sa'yo ang mga tao nang dahil sa pag-kanta mo.

Hahanap-hanapin nila boses na napakaganda, mistulang anghel ang umaawit kapag narinig na. Lahat ng kanilang mata'y sa'yo titig kapag inumpisahang umawit, 'di sila kukurap kahit saglit.

Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw,
papayuhan ko s'ya na marami kang makikilala kaibigan man at kaaway, mayroong mananatili at aaalis, may mamaalam at 'di na muling babalik.

May makikilala ka na isang pag-ibig, mamahalin ka niya. Gabi't araw  ka niyang ipapanalangin na sana maayos kalagayan mo. Siya sa'yo mag-aalala kung kumain kana ba o may sakit ka.

Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw,
Ipapaalam ko sa kan'ya na kay raming paghihirap ang dinaranas mo, pero sa kabila nito ay hindi ka sumusuko, parati mo kinayakayanang lampasan.

Isa kang napakatatag na babae na hindi agad aatras sa ano mang pag-subok sa harap, parati kang nag-papatuloy na may bitbit na ngiti sa mukha na hindi basta-basta mabubura.

Kung makakausap ko man ang batang ikaw,
babanggitin ko sa kan'ya na huwag kang mag-alala ang hinaharap mo ay nasa maayos na kalagayan. Kasama n'ya iyong pamiya at minamahal siya.

Huwag kang mag-alala sa kinabukasan, pag-tuunan mo ng pansin ang kasalukuyan, sulitin mo ang bawat araw para maging masaya, dahil ang kinabakusan ay malayo pa ang kasalukuyan ay nasa harap na.
inggo Apr 2017
Oras na naman ng uwian
Nariyan na naman si kalungkutan
Bigla bigla na lang mararamdaman
Ni hindi alam kung ano ang dahilan

Para kang naghihintay sa hindi naman darating
Naghahanap ng isang bagay sa lugar na madilim
Naliligaw pero wala namang pupuntahan
Napapagod pero wala namang pinagkakaabalahan

Tila kailangan ng makakausap
Gising ka pa ba?
Maaari ba kitang istorbohin?
Wag na lang pala
Hihintayin ko na lang ito mawala
Brent Apr 2016
Isang kaluluwang
Naglalakad na liban.
Naghahanap ng makakausap
Ngunit walang makitang
makaka-huntahan.

Ngunit may agad na nakapansin
"Ah! Panibagong biktimang aabusuhin!"
Tumawag ang temptasyon sa akin
Pinag-isipan kung agaran kong sasagutin

Ang sigaw niya'y labis na mapang-akit
Kahit alam kong dala-dala niya'y sakit.
Huwag daw akong magpadala;
Konsyensya ko'y sa'kin iginiit
Ngunit ang temptasyon ay kaydali akong napilit.

Isang gabi, habang naglalakad sa kahabaan ng EspaƱa
Ako'y lumapit sa matandang tindera.
Nag-abot ng konting barya
At kinuha ang lasong mahaba.

Nilapit ko sa aking bibig
At idinaan ang apoy sa dulo nito.
Hinigop ang usok nitong malamig
At ibinuga ito sa aking anino.

Nagpatuloy ako sa paglalakad
At inalala ko lahat ng pangyayari.
Sa bawat kasalanan ko sa'yo'y aking mawawari,
Ako ay hihigop muli.
Sa bawat 'di nasolusyonang pagsubok,
Ako'y magpapasakal sa malamig nitong usok.
This is my second Filipino poem and probably my longest work yet. It looks unfinished really. As much as I want to finish it, I ran out of words and creative juices. This basically sums up the experience of my first cigarette. And it was... not bad.
carapher Oct 2015
Naramdaman ko ang pakiramdam
na hindi tayo nagauusap
kaya't
kahit ano pa ang mangyari
wag na wag kang titigil
sa pakikipagusap sakin.

Ayoko na ito maranasan muli
dahil
mas masakit pa ito
kaysa sa
pagiging mag isa sa isang dagat ng tao, lahat nakikipagusap
sa isa't-isa
habang ika'y siksik na siksik na
at sinusubukang
huminga.

Nakakalunod ka.

At kung
dumating man ang araw
na sa sobrang galit mo
saakin
ay hindi na tayo maguusap,
alalahanin mo
na minahal kita higit pa
sa inakala kong
kayang mag mahal ang isang tao.

Minahal kita
parang sa pagmamahal ng
tao sa hangin.

Kinakailangan kita.

Nguni't alam ko
na mabubuhay ako
sa isang mundo na payapa at matagal kahit na ika'y wala sa tabi ko,
at pinagtatawanan ko
ang mga magkasintahan na sinasabi
sa isa't-isa
na ikamamatay nila
ang pagkahiwalay nilang dalawa;
mga inutil.

Alam kong mabubuhay ako
nang hindi ka makakausap
tuwing gabi't
sinusubukan kong ilunod sa
dagat ng muhika
ang mga boses sa tenga ko.
Alam kong mabubuhay ako na wala ka
nguni't ayoko.

Kaya't pagpasensyahan mo na
kung hirap akong huminga
kapag di kita kausap.
Alam kong
kat'hang isip lamang
ang pagkawalan ko
ng hininga
nguni't sa isip
at sa puso ko'y
ito ay totoong totoo.
mahal kita
pagpasensyahan mo na.
Hale Oct 2019
Sa bawat patak ng oras, ako'y nauubos.

Hindi mawaring isipin kung kumusta ka.

Iniisip mo ba ako? O ako lang ba ang nahulog?

Pilit kong itinatanim sa aking isipan na huwag magmadali.

Hayaan ang tadhanang gumawa ng paraan. Bigyang respeto ang tamang pagkakataon. Huwag nating pilitin.



Ngunit kasabay ng pagkumbinsi sa sariling huwag mangialam, nahahati ang aking isipan upang gumawa ng unang hakbang.

Ano nga bang mapapala ko kung hindi ako kikilos? Subalit sasagi sa isip ang posibilidad na mawala ka dahil sa mapupusok kong gawi.



Isang malaking palaisipan ang pag-ibig.

Hindi ito para sa mga mahihina ang puso.

Hindi ito para sa mga taong mabilis mahulog at madaling masaktan.

Minsan napapaisip ako kung bakit pa ba natin ito ginagawa?

Sa dinami-dami ng hirap, sakripisyo, at sakit nitong dulot, talaga bang may patutunguhan?



Sa tagal ng panahong ginugol kong mag-isa, naliwanagan ako sa aking halaga.

Karapat-dapat ako sa pagmamahal na buong-buo at mapagpalaya.

Ngunit, tangina naman. Bakit ganito kahirap mahanap?



Akala ko madali. Iwinaksi ko lahat ng hadlang na maaari kong malampasan.

Ginawan ng paraan at isinaayos ang sarili.

Pagkalingon ko'y ako bigla ang nahuli.

Halos lahat ng aking mga kasabayan nagkaroon na kani-kanilang katambalan.



Ang malas ko naman.

Bakit ako na lang ang hindi nabigyan? Hanggang sa dulo ba ay ganito pa rin?

Parusa ba ito sa salang hindi ko namalayang gawin?

Diyos ko, ano bang magagawa ko?

Anong ginawa ko upang maranasan ito?



Hindi naman sa pagdadrama.

Ang nais ko lamang ay isang makakasama. Iyong makakausap sa araw-araw nang walang sawa.

Iyong magbibigay sa akin ng atensyon at alaga. Ngunit kasabay nito, ako'y handa rin

Na isauli ang pagmamahal na aking nagkakandarapang kunin.



Isang pagkakataon lang po upang magsimula muli ang puso

Makadama ng pagmamahal na tapat at totoo

Makakaasa kayong hindi ko ito isusuko

Anoman ang pagsubok na aming matamo
First Filipino poem I published.
For all the people who had been single for a long time and wanted to have someone again

— The End —