Pumikit
Lasapin ang bawat saglit na lumalangitngit ang pawis sa inyong balat na magkadikit.
Huwag niyong ipagkait sa apat na sulok ng silid ang kanilang karapatan masilayan ang inyong pagmamahalang saglit

Igapang mo ang iyong mga nananabik na daliri sa pambalot ng kanyang laman,
Sa bawat segundong inuudyok at kinikililiti ang iyong kasiping
isiping siya ay isang anghel na ipinadala ng diyos ng dilim ng silid

Manampalataya
Manalangin na ang sandaling maglapat ang iyong labi sa kanyang katawan ay pang-matagalan
Na ang pagsamba mo sa kanyang katawan ay magiging makatarungan

Iyong lubusin ang pag-halo ng laway at pawis
Tumingin sa pagkinang ng namumuong asing itinuturing **** bituin
dahil sa bawat paglamas ng inyong dila sa isa't-isa, dahil sa pagdurugo ng labi, dahil sa panggigil at kagutuman at libog ng katawan at isipan
Hangga't siya'y nagugutom at uhaw sa maling pagmamahalan–

Kumapit
Hayaan ang sarili maipit sa kanyang bisig sa tuwing pipilipitin niya ang iyong isip
gamit-gamit ang kanyang mga matang nanlilisik sa pagnanasa at tamis na kay pait

Ang kanyang mga mata na nagpapakita ng kaluluwa na umiiyak dahil hindi kayo para sa isa't-isa
Iyong nahihinuha na pareho lang kayong dalawa, parehong kumakapit sa ideya na ang pakikipagkantutan ay paraan para mahanap ang pag-ibig na bumabalot sa mundo't umaakap

Umakap
Panghawakan ang alapaap at huwag kang kukurap para masilayaan ang pamumuo ng mga ulap sa kanyang mga mata,
Ang pagbaha ng inyong mga kalooban dahil sa pagragasa ng inyong kahayukan

Ngunit wag kang magpahinga.
Hayaan mo siya ang mauna sa pagpapahinga,
Ito ay senyalis ng pagkapagod at pagsuko sa kasiyahan na inyong tinatamasa
Masasabi **** masalimuot ang karanasan na ito kahit nilubos mo ang pagkakataon na kayo ay nag-indakan sa bawat sulok ng silid na madilim
na sa pagtapos wala na kayong ibang magawa kung hindi–

Huminga
Huminga ng malalalim bago umalpas ang inyong kamunduang pangsandalian
At sa pagwaglit ng iyong hanging ibinuga, tanggapin sa sarili na libog lang ang inyong nadama

Sa pag-iwan ng araw sa alapaap,
Magiging asul ang pinamumugaran ng mga ulap,
Uusbong ang buwan na matingkad.
Sundalo ng alitaptap mag-sisilabasan,
Gayon 'din mga bituwin na walang kabilangan.

Subalit sa patuloy na pag-lalim ng gabi,
Mga ala-ala'y sa isip humahabi,
Nais n'ya muling tanawin ko ang kahapong tapat,
Eksaktong oras ng ika'y nakasama sa tabing dagat.
Ipinapaala n'ya mga saglit ng segundong sapat,

Hindi ba't napakaganda niya titigan,
Walang dahilan upang sawaing masdan,
Makailang palit man ang panahon,
Sigurado mula sa nag-daang hapon,
Patungo sa kasulukuyang linalakaran,
Hanggang sa aapakan na kinabukasan,
S'yang kariktan n'ya'y walang kapantayan,
Kahit buwan na s'yang naturingan ng karamihan,
Na pinakamaganda sa kalawakan.

Ika nga sabi ng karamihan,
Kapag sinisinta'y s'yang kasamahan,
Gaano man kaganda pasyalan,
Ito ma'y paboritong puntahan,
Hindi na ito ang iyong titigan,
Kundi doon na sa babaing balak mo pakasalan.

Kahit mahirap ang buhay
lumaban ka
dahil araw araw may bagong pag-asa
lumaban ka kahit tagilid ka
tanggapin ang sakit
wag kang kukurap
wag kang pumikit
kasi ang hamon ng buhay
ay hindi para sa mga patay
at buhay kapa pre
laban lng
kahit puno ng pasa
kahit ang pagkain ay wala ng lasa
kahit pa lahat ng pinto ay naka sara
tumayo ka kung ikaw ay na dapa
sipain lahat ng mga lata
hanggang dumating ka sa iyung
patutunguhan
patuloy lng sa pag laban
hanggang nanalo kana sa laban.