Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Jor Jul 2015
I.
Dati, may isa akong matalik na kaibigan,
Mabait s'ya at siguradong maasahan.
Halos ng bagay aming napagkakasunduan.
At alam kong ‘di n'ya ako iniiwan.

II.
Ngunit may kakaibang nangyari,
Pinagpalit n'ya ako sa isang lalaki.
Lalaking nagpatibok ng kanyang puso,
Kaya’t ang sarili ko'y dinistansya ko.

III.
Nagkaroon ng lamat ang aming pagkakaibigan
Madalas na kaming hindi nagpapansinan,
At madalas na rin kaming hindi nagkakaintindihan.
Anong nangyari sa amin? Anong nangyari sa'king kaibigan?

IV.
Siya'y masaya na sa kanyang kasintahan,
Habang ako'y tuluyan na n'yang iniwanan.
Nagpagpasyahan kong s'ya rin ay kalimutan,
At sa listahan ng aking kaibigan siya'y aking inekisan.

V.
Sinanay ko ang aking sarili,
Sinanay kong wala na s'ya sa buhay ko.
Sinanay kong wala na s'ya sa sistema ko.
Sinanay ko kasi alam kong mas makakabuti ito.

VI.
Maaaring kilala ko s'ya sa pangalan,
Pero ibang-iba na ang kanyang katauhan.
Kaya kayo, pumili kayo ng maaasahang kaibigan,
'Yung hindi kayo makakalimutan kailanman.
John AD Oct 2018
Kay tagal kong hinahanap ang sarili,patuloy parin ang lungkot at nananatili
Ang isip ko'y gulong gulo , Akala ko'y kalmado na ang lahat , subalit meron parin akong lagnat
Sakit na habang buhay ng nasa aking katawan , kinakain paunti-unti hanggang ako'y magpaalam,
Utak ko'y sirang sira na pinagsama ko kasi ang lungkot at saya

Ang alak na ngayo'y aking muling tinikman ganun parin ang lasa , lasa ng kalungkutan,
Mga taong aking nakilala , aking iniwanan para lang mahanap ang kaligayahang inaasam-asam
Bumuti lang ako ng ilang porsyento , bagkus may mga bagay na hindi perpekto
Dahil ang ugat ng ito ay nakatanim sa aking pagkatao , kaya't hanggang ngayon ako'y isang Preso.
Pusang Tahimik Mar 2023
Dumating ka sa araw na di ko inaasahan
Waring bagyong malakas na dumaraan
Ang lahat sa akin ay dinadaanan
At walang bakas na hindi mo iniwanan

Sayo lamang ako nag bukas ng aklat
At pinakita ang aking mga sinulat
Ikaw na yata ang maglalagay ng pamagat
At mag tutuldok pagkatapos ng lahat

Sana'y hindi kana umalis
Sawa na akong mag walis
Nang kalat sa tuwing naiinis
Kapag ako'y naghihinagpis

Kaya sa aking bagyong natagpuan
Buhumos ka ng walang katapusan
Lunurin mo ako ng tuluyan
Sa desyertong mundong kinagisnan
JGA
Eugene Feb 2018
"KALIMUTAN MO NA ANG NAKARAAN MO! LALO  MO LAMANG SINASAKTAN ANG SARILI MO-- ANG PUSO MO!" sigaw nang sigaw ang utak sa mga katagang iyon sa kaniyang puso.


"May pag-asa pa! Umaasa pa rin ako. Aasa pa rin ako kahit matagal. ****-usap, bigyan mo ako ng pagkakataon. Nararamdaman kong darating sila," litong-lito naman ang puso at pilit na nagmamakaawa sa utak na bigyan pa siya ng pagkakataon.


"Hindi ka ba nakakaintindi? Iniwanan ka na nila. Hindi ka na nila mahal. Wala ka ng puwang sa mga puso nila. Hanggang kailan ka dapat umasa ha?" galit na galit na ang utak sa puso nang mga sandaling iyon. Nag-aalab na at kaunti na lamang ay magiging makasalanan na siya.


"AKALA MO LANG IYON! HINDI IKAW ANG NAKAKARAMDAM KUNG HINDI AKO! AKO ANG MAS NAHIHIRAPAN!"


"AKALA MO LANG IYON! AKO RIN NAHIHIRAPAN NA AT DUMUDUGO NA ANG UTAK KO SA IYO! HINDI KA  BA TITIGIL?"


"HINDI!"



"P'WES! Gagawin ko na ang nararapat upang manahimik ka!"


At hindi na napigilan ng utak ang kaniyang paninibugho. Inutusan niya ang mga paa na magtungko sa kusina. Ipinakuha niya sa kamay ang isang kulay puting bote na may nakasulat na muriatic acid. Kusang bumukas ang bunganga at ipinainom ng kamay ang lahat ng laman sa bote hanggang sa dumaloy na ito sa buong katawan.



Habol-habol ang paghinga, pinilit pa ring lumaban ng puso upang mabuhay ngunit, huli na. Huli na dahil nangisay na ang katawan, naging kulay ube na rin ito at tuluyang namaalam pareho ang utak at ang puso nang mga oras na iyon.
Jeremiah Ramos May 2017
Sabi nila, kapag napapaginipan mo ang isang tao,
iniisip o naaalala ka nila o kaya sila ang naiisip at naaalala mo.
Pinili kong hindi maniwala sa mga sabi-sabi
kasi napapaginipan kita tuwing pinipilit na kitang kalimutan.
Tila bang pinapaalala ng mundo kung anong nawala sa'kin.

May mga gabing hindi sumasagi ang pangalan mo sa isipan ko bago matulog
Ngunit ipapaalala muli sa panaginip,
ipapaalala kung gaano ako kasaya tuwing makikita ka,
ipapaalala kung gaano tayo kasabik ikuwento ang araw ng isa't-isa,
ipapaalala ang mukhang natutunan kong mahalin.

At sa isang iglap, magigising ako, alas-kuwatro ng madaling araw,
kasabay ng pagmulat ng mata, ang mabilis na tibok ng puso at tumatagaktak na pawis na parang kakatakas lamang sa isang bangungot.
At kasunod nito ang malalim na buntong-hininga.

Ibang klaseng katahimikan ang sasalubong sa'yo kapag alas-kwatro ng madaling araw,
Rinig ang bawat segundo sa orasan,
ang bulong ng mahinang volume ng TV na iniwanan **** bukas.
Walang mga busina, walang humaharurot na motorsiklo,
at walang boses na magtatanong kung binangungot ka ba.
May mga katotohanan din na parang mas nagiging totoo,
Halimbawa, ang katotohanang hindi mo na ako napanaginipan simula noong gabing ako'y iyong nakalimutan.

Sa kabila ng dilim at katahimikan,
Naiwan akong nakatulala
Iniisip kung alin nga ba ang mas gugustuhin
ang panaginipan ka tuwing makakalimutan ka
o makalimutan ka hanggang sa panaginip.

Nalaman ko ang sagot
sa mga gabing sinusubukan kong kalimutan ka.
Dapat hindi ko talaga isusulat 'to.
shet
kingjay Jun 2020
Sa iyong mukha ako'y natutulala
Ganda mo ay nagniningning na tala
Namumulang labi' t  manipis na  pisngi
Mala - porselanang balat kayumanggi

Mata ay malalim, puno ng hinala
Sa 'kin, bakit ramdam ang pang uusisa
Namumugto minsan sa yaong sandali
Iniwanan nang walang pag-atubili

Ng sinta mo na inakalang simula
Ng iyong pag-iibigan nang makalaya
Sa baryo natin, tigib ng bisyo' t tili
Ng mga tao na di magkamayaw lagi

Mga kapitbahay natin ay nagmumura
Mga tungayaw lagi ang sinasambitla
Ngunit ikaw ay palihim nagsisisi
Sa  luha **** malinaw na nagkamali

Sinisimsim ang habag na dinadala
ng hangin sa iyong maamong itsura
Dilag ka na pinupuri ng marami
Bakit mapusyaw ang ngalirang mga labi

At ang una mo na pagkakakilala
Sa akin ay hindi ganoong kasama
Ngunit matampuhin ka at naninisi
Sa aking maliit na pagkakamali

Kaibigan ang turing  sa isa't isa
Bakit nagagalit pag kausap iba
Sa di pagkakaunwaa' y titili
Ganun ba talaga pag minsan nasawi?
082021

Naranasan mo na bang sumigaw
Nang walang nakaririnig?
O kaya lumuha nang walang sumasalo?
Sa bawat patak ng bumubugso **** damdamin.

Naranasan mo na bang kumatok
Nang walang nagbubukas?
O kaya tumawag nang walang sumasagot?

Ang tempo **** sinusumpong ng tampo’y
Umaanod sayo papalayo
Sa nararapat mo sanang hantungan.
Nakalimutan mo na rin atang
Hindi sarili mo ang iyong kalaban
Kaya’t hindi ka na rin mapigilang
Manlumo sa karagatan ng iyong mga pasanin.

Patuloy ang iyong pagsisi sa sarili
Bunsod sa mga responsibilidad
Na sana’y napanagutan mo
Ngunit iyong iniwanan
At pilit na tinakasan.

Ngunit sa paulit-ulit mo ring
Pagsagwan palayo’y
Patuloy ka ring hinihila pabalik
Kung saan ka nararapat
Para magsimula kang muli.

Ang iyong walang pagpapaalam
Sa plinano **** paalam
Ay naging hayag na paglisan
Sa nakaraan ****
Walang ibang mas mahalaga pa
Kundi ang pagtuntong mo
Sa ngayong noo’y ayaw **** pagtayuan.

Ang bawat gumuhong gusali ng iyong nakaraa’y
Kusang mag-aalis ok sayong
Pagtagpi-tagpiin mo sila nang nakapikit.
At kahit pa —
Kahit pa sinasabi **** nalimot mo na
Kung saan mo hindi sinasadya
O kusang naiwan
Ang mga piyesa ng iyong sarili ng tula
Ay kusa mo rin itong maaalala
Na para bang ang lahat ay bago’t
Hindi ka na mahihiya pang
Bumalik at magsimulang muli.

Lulan ng mga lumang pahina
Ang pag-asang may tiyak na kahulugan.
Tiyak ang iyong hahantungan
At walang katotohanan
Ang sinasabing “paano?”
Kung hindi mo naman nanaising
Tumapak sa hagdan
At kusang umakyat
Gamit ang sarili **** mga paa.
Sa'yo, ako'y nanabik.
Sabik ako Sayong presensya
kaya di na ako mag-aaksaya.
Ako'y Iyong inaalala sa bawat segundo
kaya iniwanan ko ang buhay na makamundo.
Heto ako, patulong **** binago
at kalooban Mo na ako'y lalago.
Salamat sa Iyong pangako
na di talaga napapako.
Naisulat ko ito noong ika-7 ng Enero, 2018.
Sa mga oras na yun, nakikipag-usap ako sa Panginoon.
Ipinapaalala Niya sa akin na lubusan ang Kanyang pagmamahal sa bawat isa satin. Ayaw Niya na ang buhay natin ay mapariwara kundi ang magkaroon ng buhay na walang hanggan.

Ipinopost ko po ito bilang inspirasyon sa isang makata na si @Sy Lilang.
Hangang-hanga ako sayo.
Maria Leslie Apr 3
I saw you there but when I come closer is the empty chair without you.
I remember everything about you
I saw you but those dreams it’s makes me alright.

How I wished that you will be here on my side now where I can't be lonely anymore
so that these emptiness I fill
always are fade away and replaced the real happiness in my life.

I still found you on my dreams that you are still in my heart,
I can see the distance between you and me that's why I'm still alone
that you are the only one I've been waiting for so long.

If you force me to remove you,
I keep inside my heart dying
if I see myself empty without you
You were only one for me.

Can't you see I can't find someone else to forget you if those loves has keeps me bleeding inside of me
It’s only reminds me of you.

If I find myself alone without someone else
No one makes me smile everyday and given meaning of my life

maybe it's all emptying to find something greater life than I thought with you.

I can't forget my feelings for you back then
I know you're there but I can't reach
I know you want me but you didn't come
I know I'm waiting for you but you didn't come back
I know you love me but you love someone else
I know that we will be back together again but it’s going run away

No matter how many years have passed between us
and how many times we've been hurt with shed tears
The distance between us is leaving me and you're gone

You came into my life like a wind that I can't avoid and stop.

Like a fire that I can't stop the amount of heat burning in my body and chest.

And a ray of sunshine, A hope that I can't let go and follow you.

I can't stop myself and my feelings from loving you because I want you
and I choose you to be with me forever
but It's like a storm that destroyed everything, you've been swept away from me.
You've also disappeared from me like a bubble
I didn't know you were gone.

It’s was so yesterday that we’ve been together
But it’s now years later away from you

Finally, when I opened my eyes,
when I looked back,
I was left alone,
all of us were gone.

I don’t even hear the voice again,
but nothing else is missing one
I only heard is farewell and goodbyes to an empty nest.

I was left in the ground but I was alone with myself
God left me alone
so that I could see something greater than the one who used to hurt my heart

Where is it?
Why it’s empty?
There is always emptiness.


******


"𝕎𝕒𝕝𝕒 ℕ𝕒"

Nakita kita doon
pero paglapit ko ay ang bakanteng upuan na wala ka.
Naaalala ko ang lahat tungkol sa iyo
Pero ang lahat ay naging panaginip nalang na nagpapasaya sa akin

Sana nandito ka sa tabi ko ngayon
kung saan hindi na ako mag iisa
upang ang mga kawalan na ito ay pinupunan mo

Lagi nalang nawawala at napapalitan ang tunay na kaligayahan sa buhay ko
pero ikaw hindi ko kaya

Natatagpuan pa rin kita sa aking mga pangarap na ikaw ay narito sa puso ko,

Nakikita ko parin ang distansya sa pagitan mo
Kaya nga mag-isa pa rin ako
Dahil ikaw lang ang matagal ko ng hinihintay.

Kung pipilitin mo akong alisin ka,
Kung patuloy ang paglisan ng kisap mata
Mamatay sa loob ko ang aking puso

kung mawawala ka
makikita ko ang aking sarili na walang laman
Dahil ikaw lamang ang nag iisa para sa akin

Hindi mo lang alam na hindi ako makakahanap ng iba na makakalimot sa iyo
At kung ang pag-ibig ay nanatili sa akin na nagdurugo
sa loob nito nagpapaalala sa akin tungkol sa iyo.

Kung ang aking sarili ay nag-iisa araw araw
At walang taong nagpapangiti sa akin
ikaw lang kasi ang nagbibigay kahulugan ng aking buhay,

marahil walang laman ang lahat sakin
upang makahanap ng bago sa buhay
kaysa sa ninanais ko na makasama ka.

Hindi ko makalimutan ang feelings ko sayo noon

Alam ko nanjan ka Lang pero wala ka sa tabi ko
Alam ko na gusto mo ako pero hindi ka dumating
Alam ko na hinihintay kita pero hindi ka bumalik
Alam ko na mahal mo ako pero may mahal ka na palang iba
alam ko na magkakabalikan pa tayo pero wala ng makitang pag asa at makakapitan

kahit ilang taon pa ang nagdaan sa atin
Ilang beses man nasaktan at lumuha
ang pagitan ng nakalipas ay nawawala ka na pala

Dumating ka sa buhay ko na parang hangin na hindi ko kayang iwasan at pigilin.
Parang apoy na hindi ko mapigilan ang dami ng liyab ng init sa katawan at dibdib.
At isang liwanag ng araw at pag asa na hindi ko kayang bitawan at sundan ka.

Hindi ko mapigilan ang sarili at damdamin na mahalin ka
dahil gusto kita at pinili kita na makasama habang buhay pero
Parang bagyo na nasira ang lahat tinangay ka na sakin palayo.

Parang kahapon lang kita kasama
Pero tila ang ngayon na sandali ay mga taon na wala ka sa piling ko

Nawala ka na rin sakin na parang bula hindi ko alam na wala ka na pala.
Sa huli pag dilat ko
pag lingon ko naiwan nako mag isang wala na ang lahat sa atin.

Hindi ko man lang narinig ang awit ng paglisan ngunit wala akong narinig kahit paalam ay naiwan na walang laman na pugad.

Siguro ang pagkawala na ito ay ang paghahanap ng iba.
Baka nilagay ako sa blangkong espasyong ito para maghanap ng iba
Pagpalain ng Diyos ang walang laman na lugar para sa isang bagay na mahusay.

Naiwan ako sa kawalan pero kasama ko lang ang sarili
Iniwanan ako ng Diyos mag isa para makita ko pa ang hihigit sa dati na sumusugat sa puso

Nasaan na ba?
Bakit may kawalan?
Mayroon parating walang laman.
Written: 7.19.2024

— The End —