Naalala ko noon
Tinanggap mo ako ng buong buo
Sa inyong lahat ikaw lang
Kaya ayokong lumayo

Nagbago ka
Pinilit kong mahalin ulit kita
Kahit alam kong hindi na
ikaw ang dati kong kilala

Akala ko noon, magiging maayos ang lahat
Kung paano mo ako tinanggap noon
magiging ganoon din ngayon
Pero bakit hindi?

Ayoko sa lahat, iniipit ako
Ayoko sa lahat, papatali ako
Ayoko sa lahat, magiging alipin ako
Ayoko sa lahat, pipilitin ako

Gusto kong gawin 'to
Pero bigyan mo ako ng oras
Hindi ikaw ang mundo ko
na laging iikot lang sa'yo

Maraming nagsasabing
hirap na sila sa'yo
Gusto kitang iligtas
Gusto kitang magbago

Bago kita iwan
Sana kahit paano
May magbago
Kahit para na lang sa kanila

Babalik ako
At hinihiling ko
Sana bumalik ka sa dati
Parang noong unang tinanggap mo ako

tulad ng himig ng mga awit ng pag-ibig,
ang tamis at lambing ng mga ito.
kung may tinig ang pagmamahal,
maaaring ito ay boses mo.

bigla akong pinasaya,
ngunit bigla ring nagbago.
sapagkat parehong boses din
ang nagtapos sa ugnayang mayroon tayo.

ang tunog na noo’y nagbibigay-kalma,
ngayo’y iniipit ang pusong nagdurusa.
tinatakpan nang mahigpit ang mga tenga
kapag naririnig ang iyong musika.

ngunit kung ako ang papipiliin,
ayaw kong bumalik sa tahimik kong mundo.
at sa gitna ng ingay ng paligid,
sadyang boses mo pa rin ang hahanapin ko.

hirap sa pagtanggap
tungkol sa awit na nagtapos.
marinig lamang ang iyong pangalan,
ang hininga'y kinakapos.

nagsusumamo, nagmamakaawa,
magbigkas ka ng ilang salita.
hiling ng tenga at puso ko,
maari bang marinig ulit ang boses mo?