I sleep with the window open
so in the night
hope might float in

rusteloosheid
en vastgeroest verdriet
niemand ziet
het lam tussen de wolven
maar ver komt het niet
waar komt het vandaan
en waar is het geboren
of zit dat tussen haar oren
als er weer eens niemand is
het aftuigen van zelf
nog hopen op meer
lichamelijk zeer
een druppel wanhoop
gemengd met wantrouwen
en al gauw, de wanemmer verzoop
in eigen tranen
dan stromen het doet
en blijft stromen voor goed
rusteloosheid
diep in de nacht
wanneer er niemand op je wacht
behalve de ster achter de wolken
geen woorden maar daden
ja dat zal het zijn
maar het tegenbewijs valt klein
woorden onhoorbaar
een jongen die lacht
het vertrouwen ontkracht
een laatste afscheidsgroet
valt niet helemaal goed
als de duisternis nabij
zoals mijn geboorte
alleen en vrij
later zeer zelfstandig
maar nog geen procent als de rest
verpest
verpest
waarom ben ik zo anders
wat is er mis met mij, zo vrij
iedereen een ander perspectief
en ik begrijp het maar niet
ook al noemen ze mij lief
de wereld redden
met iedereen erin
heeft opeens weinig zin
als het verboden blijkt te zijn
slechts een eenzijdig spel
ach, het lam weet het nu wel
tevergeefs
rennend in de ochtendzon
verscholen in een wolkenbed
de eerste straal licht
uit het zicht
uit het zicht van de wolven
waar anders heen
springend over steentjes
met sterke beentjes
alleen in de grote wei
waarin de stilte zo groot
haar hart stilletjes vergroot
zo ook de klap van pijn
de enorme val
zo jong al
de verhouding van zwaarte
en het verdragen
aan de andere kant het extreem behagen
dat is toch geen rechte lijn
maar slechts twee woorden mochten er zijn
in steen gekerfd, beroerd gepolijst
blijdschap en depressie
maar niets er tussen in
want dat had toch geen zin
voor iemand met sensitieve uitersten
bestaat geen middenin
toch levende in een wereld van het midden
zoek balans, het middelpunt
en *** men het haar ook gunt
ze was nu eenmaal als lam geboren
en niet als schaap..  (noch rund)

blind als een mol
gravend in de grond
het was haar eigen graf
waar ze uiteindelijk op stond
omringd door de vertrouwde pijn
vroeg zich af wel van haar te zijn
met borstkas gespleten door twee
het lam kreeg heimwee
stond half dood op
wachtend op één
met hart nog langzaam trekkend
lekkend
de geur van aarde in vacht
wie had deze terugkomst ooit verwacht
en het worden van schaap
in wolfskleren
wilde zich immers niet bezeren
want moe het al was
met steen gevulde buik
de val nu slechts een kras
en wist niet eens meer wat de val was
de doorn(en) uit verleden
gestoken in vers vlees
al genoeg geleden
dus besloot nu gewoon ook wolvin
je bent een wolf, meisje
je bent een wolfmeisje
met het schaap
bloedend
nog ergens binnenin

I wish i could just hit you with this writers block.. its the only solid thing that remains on my watch, besides the useless clock and you telling me to stop so i act not positive but only for the thought of my cause. turning rights into wrongs for the darkness is comfort, barrying my head in the dirt So i could think from down under. forgetting where thunder comes from i throw the block over my shoulder and continue to silently soldier my way threw this old curse of lost words.. I've never asked them why it hurts. Just continue to suffer hopen these verbs will work them selves out with an open stir from the colapse of my souls worth.. living dead i relapse on the feeling of hearing some critiqued work. So i write from another artists eyes, relizing the potential of my vocal instrument on a low pitch cure.  EARTHH BOUND

I wish, expect, and look forward to…
Word of unknown origin,
Thought to be of general Low Germanic origin
hopia
hopen
hoffen
Suggestions abound
A connection with hop –
To offer leaps of expectation.
I shout:
Let it not be grounded and be transformed in
Despair!
From Latin
De – without
And
Sperare – to hope

Hologram (translated)

    Wary and full of hunger, we lie
    the rumor of Love
    with such haste
    for physicality,
    the urgency to embrace
    blurs our faces

    Reluctantly, we find
   there is truth in tenderness.
    But like former convicts
    unpracticed in honesty,
    we let it slip between the bars
    of doubt

    We’re not living we just
    flutter
    and hope to touch something real.

Hologram (origineel)

Vol van leegte liegen we
het gerucht van liefde
met zo’n smacht
naar tastbaarheid,
gezichten vervaagd
door de haast
om te omhelzen

Doch aarzelend wanneer
dichtbij, de tederheid
glipt voorbij
aan deze voormalige gevangenen,
ongeoefend in eerlijkheid
tussen tralies van twijfel

Wij leven niet, wij zweven
en hopen
iets echts aan te raken

Aan het einde van de week
moet ik naar een evenement,
dat mij bij beslissen leek
leuk te worden. Je kent
het wel, niet iedereen
en je moet veel doen
alsof, acteren.
Die moed kan keren
want het was zo druk,
het was vermoeiend op het werk,
'k had niet veel geluk
in de les of in de kerk
om op te letten, bij te blijven,
goal te getten.
Helaas, ik heb al toegezegd,
mijn vat is op en ik wil slapen,
ik wil rusten, voldoening geven
aan mijn eigen lusten.

Afgezegd,
gezwegen en belegen, leven
alle mensen verder
en ben ik heel tevreden
dat ik nog net genoeg had
in dat vat om te zeggen
dat het enige wat ik wilde,
mezelf erbij neerleggen
en hopen dat jullie
er niet te zwaar aan tilden.

Iedereen danst
de ruimte is gevuld met muziek
overal **** ik gelach
mensen omarmen elkaar
en hopen dat de muziek nooit stopt

In een hoekje van de zaal zit ik
Ik ben niet gekomen om te dansen
Maar waarom dan wel?
Misschien hoopte ik toch
dat iemand me ten dans zou vragen

Mijn gedachten worden onderbroken
door twee glasheldere ogen die me hoopvol aankijken
Een hand vraagt me om te dansen
en ik neem ze dankbaar vast
We dansen de hele avond
en de hele nacht
zelfs als de muziek stopt
laten we elkaar niet los

Maar plots begin je te vervagen
en word ik weggerukt
Ik word wakker
en het enige wat er nog van je overblijft
is een vage herinnering
en voeten die moe zijn van het dansen

Wij geloven dat de ringen,
die jullie om elkaars vinger
schoven, niet anders kunnen
dan een prachtige toekomst beloven.

Hartelijke felicitaties met
die wonderlijke dag en de komende dagen.
Mag ik me nu dan aan het bruidsboeket
gaan wagen?

Jullie hebben een heuse boot betreden,
denk eens, *** lang is het al geleden
dat jullie elkaar mochten ontmoeten
ondertussen, aan het altaar, groeten.

Wij wensen jullie de allermooiste dag
die ooit heeft mogen wezen
en hopen dat we later, met een lach,
nog vele fijne dagen in jullie leven samen lezen.

Ik wou dat ik de visserskoning was
en elke vis kon vangen.
Ik wou dat ik kon lopen en pas
als anderen allang niet meer, m'n handdoek op moest hangen.

Kon ik maar wormen graven, verzamelen en verkopen,
was ik maar wereldkampioen in hopen.
Als ik kon zien in donker of glijden door de lucht,
gewoon slechts één talentje had, al was ik erdoor berucht,
dan zou ik eindelijk gelukkig zijn.

Van dat laatste is toch één ding waar
en neen het is niet dat van dat vliegen.
Ik ben de allerbeste
in mezelf beliegen.