Hindi ito isang pagpaparinig
Ito ay isang pagpapahiwatig
Na sa oras na aking marinig
Ang malalamig **** tinig
Na sa’kin ay nagpapakilig
Ako ay agad na tumatahimig


Ikaw ay aking pinaamin
Inaway kita at pilit na diniin
Na may nararamdaman o may gusto ka sa’kin
Ang pag-aaway na ito ay itigil natin
Mayroon ka lang sasabihin sa akin
At yun na nga, ikaw ay napaamin rin


Isang araw, aking napag-isipan
Bagay tayo, ikaw ay niligawan
Gusto mo ang gumagawa ng tula
Tatlong tula yan ang aking ginawa
At yun na, sinagot mo’ko bigla



Naging masaya ako, totoo
Naging masaya ako sa piling mo
Nakakalimutan ko lahat ng problema ko
Akala ko palagi tayong masaya
Yun ay panaginip ko lang pala
Ang mahal ko ay may mahal ng iba


Masakit, masakit na wala ng tayo
Pero Masaya, Masaya dahil merong kayo
Galit, galit ako dahil pinipilit ko ang sarili ko sa’yo
Takot, takot akong mawala ka sa buhay ko
Yan ang emosyon, emosyon ko sa’yo
Pero ano na ba ang papel, ang papel ko sa buhay mo


Pangako huli na to, huling tula na gagawin ko para sa’yo
Seryoso,  wala itong halong biro
Pakakawalan na kita
Sana maging masaya ka sa kanya
Marami pa namang iba, iba na mahihigitan ka pa
Kaya paalam  na.

Siya ang nagahatag ug kahayag
aron ako 'di mag-inusara ug masaag.
sa mga malangitngiton kong mga dalan
andam niyang saw-on ang tanan
gikan sa'kong pagkabut-an paubos sa'kong pagkakiatan.

Sa masubo niyang kahimtang
nga magtrabaho ug taman
para lang mahapsay ang tulog namong tanan.


Ug mahitungod kini tanan sa pinalangga kong amahan.

Mapalong man ang adlaw ug bulan
magpadayon gihapon ug dagan
ning gugma kong wa'y padulngan
Tul-id na unta ang gidaganan
apan nganong niliko paman sa laing dalan?

Dughan sa plorera nabuak ug natagak,

sama pa sa usa ka hapsay na balak,

imong gugma mura'g balili ug mga bulak,

malaya ug mamatay, ug 'di na magdugay.

Malipayon man ko na pagka-taw

Sige ug katawa ug lingaw lingaw,

apan sa tinuoray lang na pagkasulti,

akong mga kakulangan sa usa ka tao,

mga kasakit, wala pa nalimti.

Nakit-an tika pagkagahapon,

Nakita nako imong mahigugmaong paghiyom,

Akong dughan sig ambak, 'di jud muhilom,

Sa imong mga simpleng pag talidhay,

Inday, akong dughan 'di jud tawn makalihay.

Ikaw ang bugtong babaye na akong gipanguyaban,

Apan ako nalang sad kini gipugngan,

Kay dili ako ang pusta sa imong mga ginikanan,

Inig hapak sa oras sa tungang gabii,

Paghulat sa gawas, aduna ako'y ganahan isulti,

Ug ipahayag akong ginakumkum na mga balak,

Sa kamingaw ug kangitngit sa gabii,

Ipaabot tanan ang gusto natong ipangsulti,

Kitang duha magdungan ug tagak,

wa'y pulos atong hinilakay ug hagakhak,

Kining akong balak alang lang gyud kanimo,

Apan kung ako kita'y masakpan sa mama nimo,

Magbulag ta,

kay wa ta'y mahimo kung 'di magdamgo.

Hoy paminawa kini akong gisulat,

Nag inusarang tambal ni sa dughan **** sige'g hilak,

kasakit na imong gibati, mukalit ra'g kawala,

mukatawa ka'g taman, hangtuds mawagtangan ka'g dila.

Kining ang tambal na  'di kailangan ug reseta,

paminaw kanako, 'di jud siya ang para imoha,

apan wa jud nimo damha, gipaagi raka ug bisag unsa,

gidulaan ug mga dula ug gibuta-buta.

Ikaw akong pangandoy sa kinabuhi,

apan imong mama, sa kanako naghatag ug dili,

tungod daw kay 'di tika kayang makab-ot,

sama ka sa usa ka bituon, ako ang sagbot.

Sa gabiing kalangit-on,

Gikuyog ko ikaw sa lakaw padung sa kalipayon,

Wala ko damha, na sa imoha,

gikapoy ug lakaw, nihunong

ipaagi nalang ug ngisi ngisi,

kay ako wa kaingon sa'kong ganahan ipangsulti,

ang kasakit na nagkumot,

hangtud karun, ikaw gihapon ang gipaabot.