ikaw, s'yang
lawak ng
gabing ito

ngiti mo'y
sinag ng
'sang buwan

mata mo'y
ningning ng
mga tala

ilan pang mga paalam
at mga luha pa
na kailangan ko nang
tanggapin
sa pait nitong katotohanan
na syang humubog bilang
bago kong sarili
upang ako'y makausad na
rito sa bagong yugto
na aking buhay na hindi ko na
matatakasan pa?

bakit kay kagyat kang lumisan?
buhat ba nang ika'y iniwan?
'lam kong 'di mo tanggap ang lahat
at 'yong tamo, lihim **** sugat
bubura sa tamis **** kulay
at syang kikitil sa 'yong buhay
tangi **** handog sa 'king diwa:
ang iyong pambihirang luha

"𝑴𝒂𝒏𝒈 𝑻𝒂𝒏𝒊, 𝒉𝒂𝒏𝒈𝒈𝒂𝒏𝒈 𝒌𝒂𝒊𝒍𝒂𝒏 𝒃𝒂 𝒕𝒂𝒕𝒂𝒈𝒂𝒍 𝒊𝒕𝒐𝒏𝒈
𝒎𝒈𝒂 𝒑𝒂𝒈-𝒖𝒍𝒂𝒏 𝒏𝒂𝒕𝒊𝒏?"
"𝒀𝒆𝒔 𝑱𝒐𝒔𝒊𝒆! 𝑨𝒉 𝑱𝒐𝒔𝒊𝒆 𝒕𝒖𝒍𝒐𝒚ㅡ𝒀𝒆𝒔, 𝑱𝒖𝒏!"

Magkamali man ang iyong labi
ng pangalang masambit
magkamali man ang iyong ngipin
ng pagkagat at pagbanggit,
sa dulo ng iyong pag-uulat,
ako pa rin ang bida at balitang isisiwalat.

"𝑺𝒂 𝒂𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒘𝒊𝒏𝒅 𝒎𝒂𝒑, 𝒎𝒂𝒌𝒊𝒌𝒊𝒕𝒂 𝒏𝒂𝒕𝒊𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒖𝒍𝒐𝒚-𝒕𝒖𝒍𝒐𝒚 𝒏𝒂 𝒑𝒂𝒈𝒍𝒂𝒌𝒂𝒔 𝒏𝒈 𝒉𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏𝒈 𝒉𝒂𝒃𝒂𝒈𝒂𝒕, 𝒂𝒕 𝒊𝒕𝒐 𝒂𝒚 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒔𝒂 𝒃𝒂𝒈𝒚𝒐𝒏𝒈 𝑱𝒐𝒔𝒊𝒆."

Itago mo man ang iyong mga tawa,
ikubli ang ngiti sa pag-ubo at paghinga,
ilibing mo man ang aking pangalan,
sa'yong dila at diwa ay nakaukit na ito
magpakailanman.

naglalakad sa isang eskinita
walang ilaw, walang makita
nalulunod sa alon ng kadiliman
yan ang imahe sa aking kaisipan

hindi mawari ang galaw ng mundo
kung talagang liligaya pa ang puso
mabuti nalang at ika'y nasilayan ko
sa liwanag pala ay nag hihintay ka sa dulo.
—g.l

Kasabay ng iyong pagpikit
ay ang imbay ng aking katawan,
pag-alon ng mga balikat at pagkibit.
Kasabay ng iyong pagtalikod
ay akma akong aapak at papalakpak,
dahan-dahang papalapit sa entablado.
Kasabay ng iyong pagkukubli ng damdamin
ay ang pag-muwestra ng tadhana sa akin,
pag-gabay tungo sa kung ano ang tuwid.
Kasabay ng pagtago ng nadaramang totoo,
ay ang siya ring paghahanap ko ng sagot
sa wari’y hindi mo masagot na tanong.
At kasabay ng pagsasara nitong kurtina,
ay ang paghinto sa pagpatak ng luha
at ang ating maligayang paglaya.
At kasabay ng pagdidilim nitong entablado
ay ang kaliwanagan na di nahanap sa’yo
at ang aking pagsuko para sa teatro.
At kasabay ng kanilang hikbi at palakpakan
ang pinakahihintay na pag-uwi sa kawalan
at pagsalubong sa sarswela na naman.

sino nga ba satin ang uto-uto?
madaling naniwala sa tukso  
‘kay lambing at malumanay
subalit iyong mga pangako'y
hinulma sa matinik na katotohanan

sino nga ba satin ang uto-uto?
napaniwala sa pantasya
ng pagmamahalang
dapat na mapagpalaya

ako ba ang uto-uto?
isinumpa ng mga tendensiya
ng uring pinagmulan
isang kabalintunaan
sana’y mabalikwas
ngunit matigas ang aking ulo

ikaw ba ang uto-uto?
pero  
ikaw lamang ang makakasagot
sapagkat ito’y sulat sa hangin,
mga hinanakit at
sumpa na di makakaabot
sa iyo

ako yata ang uto-uto
napaniwala sa iyong
malalambing na tukso
dahil kahit ako'y nabudol
ng isang pagmamahalang mapagtaksil
ika’y hindi
mabitaw-bitawan

ano nga ba ang wakas  
ng isang pag-ibig walang landas?
sinta, kumapit ka sa patalim
at isaksak mo ito sa baga mo--
at habang ika’y nasasamid
sa dugo’y mala putik ang testura
tandaan  
iyong adhikain inialay
sa bukas na mapanlinlang,
iyong buhay isinumpa
sa pag-ibig na walang wagas

Ang wikang nanlaban,
ay ang wikang nanatili.
Ang wikang di nag-atubili,
ay ang wikang nagwagi.
Ang wika ng mga matatapang,
ay ang wikang di maaagawan.
Ang wikang awitin ng araw
at ang wikang tula ng buwan.
Ang wikang harana ng habagat
at ang wikang isinulat ng dagat.
Ang wikang ibinaybay ng alon
at ang wikang di aanurin ng baybay.
Ang wikang sinambit ng mga ninuno
na kailanman ay di mamamatay.
Ang wikang ginamit ng mga bayani
na habambuhay nang mamamalagi.
Ang wikang matapang,
ang wika ko magpasawalang-hanggan.

Here is a list of things that are bigger,
greater than all of the world's oceans,
bigger than the storms in the seas,
than all the islands in the Pacific,
connecting all of us together,
being one great channel of culture...
Telenovela, chismes, galeones,
teleserye, chismis, galleon.
𝘚𝘪𝘣𝘢𝘵 𝘯𝘪 𝘓𝘢𝘱𝘶-𝘓𝘢𝘱𝘶, 𝘣𝘢𝘭𝘢𝘵 𝘯𝘪 𝘔𝘢𝘨𝘦𝘭𝘭𝘢𝘯.
𝘌𝘴𝘱𝘢𝘥𝘢 𝘯𝘪 𝘔𝘢𝘨𝘦𝘭𝘭𝘢𝘯? 𝘒𝘢𝘩𝘶𝘭𝘶𝘨𝘢𝘯 𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘸𝘢𝘭𝘢𝘯.
Sangría? No, sangre de Magallanes.
𝘕𝘪ñ𝘰𝘴, 𝘲𝘶𝘦𝘥𝘦𝘯𝘴𝘦 𝘦𝘯 𝘤𝘢𝘴𝘢 𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘻
𝘥𝘦 𝘭𝘢𝘯𝘻𝘢𝘳 𝘤𝘪𝘯𝘤𝘰 𝘨𝘢𝘭𝘦𝘰𝘯𝘦𝘴.
And believe it or not;
Bulerías, danza, bachata, habaneras.
How do you like your coffee, bebe?
Con leche? Bueno.
Evaporada and condensada?
Tequila, San Miguel, Mezcal, Corona,
Cerveza, Serbesa, Cerrado, Sarado.
𝘈𝘯𝘨 𝘣𝘢𝘴𝘰 𝘯𝘨 𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘴𝘦𝘳𝘣𝘦𝘴𝘢,
𝘢𝘵 𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘶𝘮𝘶𝘭𝘶𝘵𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘪𝘵𝘰𝘯𝘨 𝘺𝘦𝘭𝘰.
Actually, how do you like your coffee?
𝘛𝘦 𝘨𝘶𝘴𝘵𝘢 𝘴𝘪𝘲𝘶𝘪𝘦𝘳𝘢 𝘦𝘭 𝘤𝘢𝘧é?
𝘚𝘪 𝘯𝘰, 𝘯𝘰 𝘤𝘳𝘦𝘰 𝘲𝘶𝘦 𝘱𝘶𝘦𝘥𝘢 𝘴𝘦𝘳 𝘵𝘶 𝘢𝘮𝘪𝘨𝘰.
So do you like it hot or con hielo?
And of course;
Canciones, c/kanta,
And nowㅡreggateon, budots.
Gasolina? Aserejé? Macarena?
Bad Bunny, being our new Columbus.
Playitas, islas, karagatan, nuestro paraíso.
Mas chismes, mas tazas de cafe.
How do you think we're so far yet so alike?
Of all these things? Con chisme? Claro.
So which one first? The juiciest or latest?

𝑫𝒊𝒍𝒆 𝒂 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂,
𝒆𝒍 𝒄𝒖𝒓𝒂 𝒑𝒖𝒆𝒅𝒆 𝒉𝒂𝒃𝒍𝒂𝒓 𝒚 𝒍𝒂𝒅𝒓𝒂𝒓 𝒕𝒐𝒅𝒐 𝒍𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒒𝒖𝒊𝒆𝒓𝒂,
𝒔𝒖𝒔 𝒑𝒂𝒍𝒂𝒃𝒓𝒂𝒔 𝒏𝒐 𝒔𝒐𝒏 𝒍𝒂 𝒗𝒆𝒓𝒅𝒂𝒅, 𝒆𝒔 𝒐𝒕𝒓𝒐 𝒉𝒐𝒎𝒃𝒓𝒆;
𝒆𝒏 𝒆𝒍 𝒇𝒊𝒏𝒂𝒍 𝒅𝒆 𝒕𝒐𝒅𝒐, é𝒍 𝒏𝒖𝒏𝒄𝒂 𝒔𝒆𝒓á 𝑫𝒊𝒐𝒔.

𝑫𝒊𝒍𝒆 𝒂 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂,
𝒍𝒐𝒔 𝒄𝒓𝒆𝒚𝒆𝒏𝒕𝒆𝒔 𝒏𝒐 𝒔𝒐𝒏 𝒔𝒆𝒈𝒖𝒊𝒅𝒐𝒓𝒆𝒔 𝒄𝒊𝒆𝒈𝒐𝒔,
𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂 𝒏𝒐 𝒆𝒔 𝒑𝒆𝒓𝒇𝒆𝒄𝒕𝒂, 𝒆𝒔 𝒖𝒏𝒂 𝒊𝒏𝒔𝒕𝒊𝒕𝒖𝒄𝒊ó𝒏;
𝑨 𝒗𝒆𝒄𝒆𝒔 𝒆𝒔 𝒊𝒏𝒄𝒍𝒖𝒔𝒐 𝒍𝒂 𝒐𝒔𝒄𝒖𝒓𝒊𝒅𝒂𝒅 𝒂𝒍 𝒇𝒊𝒏𝒂𝒍 𝒅𝒆𝒍 𝒕ú𝒏𝒆𝒍.

𝑫𝒊𝒍𝒆 𝒂 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂,
𝒆𝒍 𝒑𝒖𝒆𝒃𝒍𝒐 𝒏𝒐 𝒔𝒐𝒏 𝒔𝒖𝒔 𝒎𝒂𝒔𝒄𝒐𝒕𝒂𝒔 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒅𝒆𝒔𝒇𝒊𝒍𝒂𝒓,
¡𝑺𝒐𝒎𝒐𝒔 𝒉𝒊𝒋𝒐𝒔 𝒅𝒆 𝑫𝒊𝒐𝒔, 𝒏𝒐 𝒆𝒔𝒄𝒍𝒂𝒗𝒐𝒔 𝒅𝒆 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂!
¡𝑺𝒊 𝒍𝒂𝒔 𝒄𝒐𝒔𝒂𝒔 𝒆𝒎𝒑𝒆𝒐𝒓𝒂𝒏, 𝒆𝒔 𝒑𝒐𝒓 𝒄𝒖𝒍𝒑𝒂 𝒅𝒆 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂!

¡𝑫𝒊𝒐𝒔 𝒆𝒔 𝒂𝒃𝒔𝒐𝒍𝒖𝒕𝒐, 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂 𝒏𝒐!
¡𝑫𝒊𝒐𝒔 𝒆𝒔 𝒂𝒎𝒐𝒓𝒐𝒔𝒐 𝒚 𝒍𝒊𝒃𝒆𝒓𝒂𝒅𝒐𝒓, 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂 𝒏𝒐!
𝑬𝒍 𝒂𝒎𝒐𝒓 𝒅𝒆 𝑫𝒊𝒐𝒔 𝒆𝒔 𝒊𝒏𝒄𝒐𝒏𝒅𝒊𝒄𝒊𝒐𝒏𝒂𝒍, 𝒄𝒐𝒏 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂, ¿𝒅ó𝒏𝒅𝒆 𝒆𝒔𝒕á 𝒆𝒍 𝒂𝒎𝒐𝒓?
¡𝒀 𝑫𝒊𝒐𝒔 𝒆𝒔 𝒅𝒊𝒗𝒊𝒏𝒐, 𝒃𝒐𝒏𝒅𝒂𝒅𝒐𝒔𝒐 𝒚 𝒑𝒆𝒓𝒇𝒆𝒄𝒕𝒐, 𝒚 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂 𝒏𝒖𝒏𝒄𝒂 𝒍𝒐 𝒔𝒆𝒓á!

𝑬𝒏𝒕𝒐𝒏𝒄𝒆𝒔 𝒅𝒊𝒍𝒆 𝒂 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂,
𝒑𝒖𝒆𝒅𝒆𝒏 𝒉𝒂𝒄𝒆𝒓 𝒅𝒆 𝒎í 𝒖𝒏 𝒆𝒏𝒆𝒎𝒊𝒈𝒐,
𝒒𝒖𝒆𝒎𝒂𝒅𝒎𝒆 𝒆𝒏 𝒍𝒂 𝒉𝒐𝒈𝒖𝒆𝒓𝒂 𝒐 𝒂𝒉𝒐𝒓𝒄𝒂𝒅𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒔𝒕𝒂 𝒒𝒖𝒆 𝒔𝒂𝒏𝒈𝒓𝒆;
¡𝑨𝒍 𝒇𝒊𝒏𝒂𝒍 𝒅𝒆𝒍 𝒅í𝒂, 𝒑𝒐𝒓 𝑫𝒊𝒐𝒔 𝒕𝒐𝒅𝒂𝒗í𝒂 𝒄𝒓𝒆𝒆𝒓í𝒂!

𝒀 𝒅𝒊𝒍𝒆 𝒂 𝒍𝒂 𝒊𝒈𝒍𝒆𝒔𝒊𝒂,
𝒑𝒖𝒆𝒅𝒆𝒏 𝒔𝒊𝒍𝒆𝒏𝒄𝒊𝒂𝒓𝒎𝒆 𝒐 𝒂𝒕𝒂𝒓𝒎𝒆 𝒍𝒐𝒔 𝒃𝒓𝒂𝒛𝒐𝒔,
𝒅𝒆𝒔𝒉𝒂𝒛𝒕𝒆 𝒅𝒆 𝒎í, 𝒄𝒐𝒏𝒗𝒊𝒆𝒓𝒕𝒆 𝒎𝒊𝒔 𝒉𝒖𝒆𝒔𝒐𝒔 𝒆𝒏 𝒂𝒎𝒖𝒍𝒆𝒕𝒐𝒔;
¡𝑯𝒂𝒔𝒕𝒂 𝒆𝒍 𝒇𝒊𝒏 𝒅𝒆𝒍 𝒎𝒖𝒏𝒅𝒐, 𝒍𝒐 ú𝒏𝒊𝒄𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒉𝒂𝒄𝒆𝒏 𝒆𝒔 𝒅𝒂ñ𝒂𝒓!

𝑪𝒂𝒚𝒂'𝒕 𝒔𝒂𝒃𝒊𝒉𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒏𝒚𝒐 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏;
¡𝑬𝒍 𝒄𝒖𝒓𝒂 𝒏𝒖𝒏𝒄𝒂 𝒄𝒖𝒓𝒂𝒓á,
𝒉𝒂𝒔𝒕𝒂 𝒒𝒖𝒆 𝒔𝒖 𝒂𝒍𝒎𝒂 𝒔𝒆𝒂 𝒑𝒖𝒓𝒂!

~~

𝑨𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒎𝒊𝒏𝒂𝒎𝒂𝒉á𝒍 𝒏𝒂 𝒄𝒂𝒃𝒂𝒃â𝒚á𝒏,

𝑺𝒂𝒃𝒊𝒉𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒏𝒚𝒐 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏,
𝒏𝒂 𝒂𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒓𝒊 𝒂𝒚 𝒎𝒂â𝒂𝒓𝒊𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒈𝒔𝒂𝒍𝒊𝒕𝒂 𝒂𝒕 𝒅𝒖𝒎𝒂𝒍𝒅á𝒍 𝒉𝒂𝒏𝒈𝒈𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒊𝒔𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒚𝒂,
𝒏𝒈𝒖𝒏𝒊𝒕 𝒂𝒏𝒈 𝒄𝒂𝒏𝒊𝒚𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒔𝒂𝒍𝒊𝒕â 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒂𝒏𝒈 𝒄𝒂𝒕𝒐𝒕𝒐𝒉á𝒏𝒂𝒏, 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒂𝒚 𝒊𝒔𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒐 𝒍𝒂𝒎𝒂𝒏𝒈;
𝒔𝒂𝒎𝒂𝒌𝒂𝒕𝒖𝒘𝒊𝒅, 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈-𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒎𝒂𝒈𝒊𝒈𝒊𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒈 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔.

𝑺𝒂𝒃𝒊𝒉𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒏𝒚𝒐 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏,
𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒎𝒂𝒏𝒂𝒏𝒂𝒎𝒑𝒂𝒍𝒂𝒕â𝒚𝒂 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒎𝒈𝒂 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒈 𝒏𝒂 𝒕𝒂𝒈𝒂𝒔𝒖𝒏𝒐𝒅 𝒍á𝒎𝒂𝒏𝒈,
𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉𝒂𝒏 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒑𝒆𝒓𝒑𝒆𝒌𝒕𝒐, 𝒊𝒕𝒐 𝒂𝒚 𝒊𝒔𝒂𝒏𝒈 𝒊𝒏𝒔𝒕𝒊𝒕û𝒔𝒚𝒐𝒏;
𝒎𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏 𝒊𝒕𝒐 𝒑𝒂 𝒏𝒈𝒂 𝒂𝒏𝒈 𝒅𝒊𝒍𝒊𝒎 𝒔𝒂 𝒅𝒖𝒍𝒐 𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒉𝒂𝒃𝒂𝒏𝒈 𝒍𝒂𝒈𝒖𝒔𝒂𝒏.

𝑺𝒂𝒃𝒊𝒉𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒏𝒚𝒐 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏,
𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒐𝒏𝒈𝒃𝒂𝒚𝒂𝒏 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒄𝒂𝒏𝒊𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒂𝒍𝒂𝒈𝒂𝒏𝒈 𝒉𝒂𝒚𝒐𝒑 𝒏𝒂 𝒎𝒂â𝒂𝒓𝒊𝒏𝒈 𝒊𝒑𝒂𝒓𝒂𝒅𝒂,
𝒕𝒂𝒚𝒐 𝒂𝒚 𝒎𝒈𝒂 𝒂𝒏𝒂𝒌 𝒏𝒈 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔, 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒎𝒈𝒂 𝒂𝒍𝒊𝒑𝒊𝒏 𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏!
𝑨𝒕 𝒑𝒂𝒈 𝒍𝒖𝒎𝒂𝒍𝒂 𝒑𝒂 𝒍𝒂𝒍𝒐 𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒔𝒂𝒎𝒂, 𝒊𝒕𝒐 𝒓𝒊𝒏 𝒂𝒚 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉𝒂𝒏!

𝑨𝒏𝒈 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔 𝒂𝒚 𝒕𝒊𝒚𝒂𝒌, 𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊!
𝑨𝒏𝒈 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔 𝒂𝒚 𝒎𝒂𝒑𝒂𝒈𝒎𝒂𝒉𝒂𝒍 𝒂𝒕 𝒏𝒂𝒈𝒑𝒂𝒑𝒂𝒍𝒂𝒚𝒂, 𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊!
𝑨𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒈-𝒊𝒃𝒊𝒈 𝒏𝒈 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔 𝒂𝒚 𝒘𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒌𝒖𝒏𝒅𝒊𝒔𝒚𝒐𝒏, 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉𝒂𝒏, 𝒏𝒂𝒔𝒂𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒈-𝒊𝒃𝒊𝒈?!
𝑨𝒕 𝒂𝒏𝒈 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔 𝒂𝒚 𝒃𝒂𝒏𝒂𝒍, 𝒎𝒂𝒃𝒂𝒊𝒕 𝒂𝒕 𝒘𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒌𝒂𝒎𝒂𝒍𝒊-𝒎𝒂𝒍𝒊, 𝒂𝒕 𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉𝒂𝒏 𝒂𝒚 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒌𝒂𝒊𝒍𝒂𝒏𝒎𝒂𝒏 𝒎𝒂𝒈𝒊𝒈𝒊𝒏𝒈!

𝑪𝒂𝒚𝒂'𝒕 𝒔𝒂𝒃𝒊𝒉𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒏𝒚𝒐 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏,
𝒎𝒂â𝒂𝒓𝒊 𝒏𝒊𝒍𝒂 𝒂𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒊𝒕𝒖𝒓𝒊𝒏𝒈 𝒏𝒂 𝒊𝒔𝒂𝒏𝒈 𝒄𝒂𝒍𝒂𝒃𝒂𝒏,
𝒂𝒌𝒐'𝒚 𝒔𝒖𝒏𝒖𝒈𝒊𝒏 𝒔𝒂 𝒕𝒖𝒍ô𝒔 𝒐 𝒃𝒊𝒕𝒂𝒚𝒊𝒏 𝒔𝒂 𝒆𝒏𝒕𝒂𝒃𝒍𝒂𝒅𝒐,
𝒔𝒂𝒌𝒔𝒂𝒌𝒊𝒏 𝒉𝒂𝒏𝒈𝒈𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒂 𝒅𝒖𝒎𝒂𝒏𝒂𝒌 𝒂𝒏𝒈 𝒅𝒖𝒈𝒐 𝒌𝒐;
𝒑𝒂𝒈𝒄𝒂𝒕𝒂𝒑𝒐𝒔 𝒏𝒈 𝒍𝒂𝒉𝒂𝒕 𝒏𝒈 𝒊𝒕𝒐, 𝒎𝒂𝒏𝒊𝒏𝒊𝒘𝒂𝒍á 𝒑𝒂 𝒓𝒊𝒏 𝒂𝒌𝒐 𝒔𝒂 𝑫𝒊𝒚𝒐𝒔!

𝑨𝒕 𝒔𝒂𝒃𝒊𝒉𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒏𝒚𝒐 𝒔𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒃𝒂𝒉á𝒏,
𝒎𝒂â𝒂𝒓𝒊 𝒏𝒊𝒍𝒂 𝒂𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒕𝒂𝒉𝒊𝒎𝒊𝒌𝒊𝒏 𝒐 𝒊𝒕𝒂𝒍𝒊 𝒎𝒂𝒏 𝒏𝒊𝒍𝒂 𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒃𝒓𝒂𝒔𝒐,
𝒊𝒑𝒂𝒕𝒂𝒑𝒐𝒏 𝒏𝒊𝒍𝒂 𝒂𝒌𝒐, 𝒈𝒂𝒘𝒊𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒕𝒊𝒏𝒈-𝒂𝒏𝒕𝒊𝒏𝒈
𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒃𝒖𝒕𝒐;
𝒉𝒂𝒏𝒈𝒈𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒂 𝒄𝒂𝒕á𝒑𝒖𝒔𝒂𝒏 𝒏𝒈 𝒎𝒖𝒏𝒅𝒐, 𝒍𝒂𝒉𝒂𝒕 𝒏𝒈 𝒈𝒊𝒏𝒂𝒈𝒂𝒘𝒂 𝒏𝒊𝒍𝒂 𝒂𝒚 𝒑𝒂𝒏𝒂𝒏á𝒌𝒊𝒕 𝒂𝒕 𝒑𝒂𝒏𝒈-𝒂𝒂𝒃𝒖𝒔𝒐!


𝑺𝒖𝒎𝒂𝒔𝒂𝒊𝒏𝒚𝒐,
𝑳𝒂 𝑭𝒊𝒍𝒊𝒃𝒖𝒔𝒕𝒆𝒓𝒂