Sa gitna ng kawalan
Ay makakita tayo ng kasagutan
Sa ating mga katanungan
Na umaaligid sa ating mga isipan
Na kailanman ay maaaring hindi na mabigyan
Ng tamang sagot o ng kasagutan
Ngunit patuloy parin tayong naghahanapan
Sa pamamagitan ng paghanap sa ibang tao
O paghahanap sa kung ano anong bagay
Hanggang sa ating huling hininga'y
Hindi tayo tumigil sa paghahanap ng sagot sa ating buhay

Bibitawan ko
At hahayaan
Ang agos na ang magdala
Sa aking nararamdaman
At kung ito'y mapadpad ulit sa dalampasigan
Baka sakali'y ito'y maaari
Nang pansinin ulit, at
Sa pangalawang pagkakataon
Ay subukan muli

Hindi niyo ba nakikita
Ang kanilang panlilinlang sa taong bayan
Sa pagpapakita ng malayang lansangan
Ngunit ang totoo'y sila ang kapahamakan

Apat na dekada nang nakalipas
Bata, matanda, sanggol, walang takas
Walang takas sa pagmanalupit ng mga pulis at sundalo
Ang nakaraan, hindi ba tayo natuto?

Mga pulis ay nagkalat
Mga sundalo'y laganap at dumadami
Kahit saan lumingon, sila ang matatanaw
Nagmamasid, nag-iikot, baril ay nasa tabi

Putok ng baril biglaang maririnig
Kasunod ay balitang may nabaril
Iisa ang rason: nanlaban
Ang tanong, nanlaban ba o kunwariang nanlaban?

Kanilang pagkatok
Biglaang pasok
Naghalungkat na walang pahintulot
Tama pa ba ito?

Mga tao'y hinahayaan lang
Ang mga naglalakad na kapahamakan
Dahil sa takot na sila'y tauhan ng presidente
Isang kamay sa bibig, kabila'y sa mata

Unti-unti nang nagpaparamdam
Ang pagbalik muli ng setyembre bente-tres
Tao'y nabulag, hanggang ngayon ganon parin
Kailan kaya magigising ang tao, kapag huli na ba ang lahat?

Sa gitna ng mga nagtataasang puno
Halika't ating langhapin
Ang amoy ng mga patak ng ulan
Sa mga luntiang dahon ng kagubatan

Parating na ang dapithapon
Di ba pwedeng manatili ka muna?
Kahit sandali lang
Tabihan ako kasama ng ingay ng katahimikan

Ang tamis ng mga sandaling itinanikala
Sa mga ala-alang upos
At ang mga sabik na yapos
Ng aking mga kamay sa iyong mukha

Ang mga paglubog na araw
na magkasamang tinignan
Kung ako ang iyong tatanungin
Gusto ko na lamang manatili
Sa mga panahong kasama kang tumatakbo sa ulan.

May dahilan ba ang iyong pag lisan?  
O sadyang
Ayaw mo lang akong saktan?

Nananahimik sa isang tabi
Hindi mapakali
Itinatanong sa sarili
Anong nangyari sa atin nitong huli
Bakit tila nagbago ang lahat?
Matamis **** pakikitungo noon,bakit biglang umalat?
Yung damdamin na dati'y nag-aalab,
Nagliliyab,
Biglang lumamig—
Mas malamig pa sa yelo
Na tila ibinuhos mo sa aking ulo
Kaya nga nagising ako—
Nagising ako sa katotohanang wala nga palang "TAYO"
Ang mayroon lang ay ang "IKAW AT AKO"
At ang pagkakaibigan na tanging maibibigay mo.
Tanggap ko naman yun.
Pero mahal,wag mo naman sana akong paglaruan,
Okay lang naman sakin yung mga kulita't biruan
Pero kung feelings na ang labanan,
Bro, ibang usapan na yan!
Alam Kong Hindi mo alam,
Kase hindi ka nagtatanong
Yung mga pakunwaring concern mo?
Hindi nakakatulong!
Nasasaktan lang ako.
Nasasaktan lang ako sa tuwing pinaparamdam mo ng ilang sandali
Pinaparamdam na mahalaga ako—kahit alam ko namang Hindi!l
Nasasaktan lang ako sa tuwing naaalala kong pampalipas-oras mo lang ako
Dahil wala kang magawa o offline na yung bagong ka-chat mo!
Nasasaktan lang ako sa tuwing nagtatanong ka "pano kung gusto kita?"
At susundan mo bigla ng mga katagang"oy,joke lang yun ah!"
Nasasaktan lang ako sa tuwing pinaparamdam **** nagseselos ka sa iba
Kahit alam ko sa sarili kong hindi naman talaga!
Kase hindi naman talaga!
Nasasaktan lang ako sa bawat pagpuna mo ng suot ko, ng ayos ko,ng itsura ko
O Kung bakit hindi maganda ang isang tulad ko!
Kase pinaparamdam mo saking Hindi ko siya kayang pantayan
Hindi ko siya mahihigitan!
Teka mahal—pinanganak ako para maging ako't Hindi para gayahin ang iba!
Pinanganak ako para sumaya,
Hindi para pakialaman ng tulad **** bida-bida!
Nasasaktan ako— sa tuwing binabanggit **** totoo ang lahat—
Na Hindi ka lang nagpapanggap,
Na Hindi ka nagkukunwaring may pakialam
Na Hindi ko lang batid,na Hindi ko lang alam,na hindi ko lang ramdam—
Na Totoo yung lahat ng pinapakita mo—
Na hindi ka nagbabalat kayo..
Pero naguguluhan ako,nalilito
Isip ko'y nagtatalo
Bakit ganito?
Mahal! Ano nga ba tayo??
Sagutin mo ako!
Ano bang meron sa mga biglaang pagpaparamdam mo?
Pagkatapos ay mawawala't iiwan ang mga tanong sa isip ko
Nakakatanga!
Pinaglalaruan mo na naman ako diba?
Mahal,please lang! Ayoko na!
Pagod na akong masaktan! Please maaawa ka!
Durog na durog na ang puso ko
Ilang beses ko pa ba kailangang mahulog nang walang sumasalo?
Ilang beses ka pa ba magbibigay ng motibo na baka gusto mo rin ako?
Ilang beses mo pang paaasahin ang puso ko?
Mahal, pagod na ako.
Pagod na akong masabihan ng "MARTYR ",ng  "TANGA",
Kaya please lang,tama na!
Palayain mo na ako sa bitag na kinahulugan ko
Palayain mo na ako Sa bitag na nasa mga palad mo—
Palayain mo na ako mula sa bitag ng mapagkunwaring pag-ibig mo!

Sinabi ko noon,di na ako magsusulat pa
Ngunit iba pala ang nagagawa ng lungkot at pag-iisa
Kaya heto ako ngayon,muling nagda-drama
Ginigising ang plumang natulog sa mahabang panahon
At bumubuong muli ng tula—na sayo lang nakatuon,
Sinungaling ako—
Tanda ko pa nang aking sabihin
Di na kita gusto't nagbago na ang damdamin
Pero ang Totoo,Hindi ko lang maaamin
Ayokong aminin!
Na hanggang ngayon? Walang iba't ikaw pa rin.
Oo,Sinungaling ako—
Kahit ipagsigawan pa sa buong mundo
Sinu—
Sinungaling ako?
Ang tangi ko lang namang ginawa'y itago ang pag-ibig ko,
Ilihim ang pag tingin sayo
Dahil alam kong mali at wala pa sa panahon
Pero,ang gusto ko lang naman ay ang iyong atensiyon
Magkano ba ang isang sulyap? ang isang tingin?
Ituro mo naman sakin kung san ko yan pwedeng bilhin,
Kahit gaano yan kamahal susubukan kong bumili
Gusto ko kasing masilayan muli ang iyong mga ngiti
Hindi ko na kasi magawang mahuli pa ang iyong kiliti—
Lagi tayong nag-aaway
Magbabati ng saglit at sa isang kumpas lang ng kamay
Hayun at tila may pader na bumaba at humarang
Sa pagitan nating dalawa,
Hindi ko namalayan na sa tabi ko, wala ka na pala!
Masakit isipin na ang bilis **** bumitaw,
Pero wala naman akong magagawa pagkat ikaw ang umayaw
Hindi ko lubos maisip kung bakit ang lumilitaw
Ako ang masama?
Kahit na sa ating dalawa ikaw ang nagpabaya?
Minahal kita ng higit sa kaibigan—alam mo yan!
Pero kung wala talagang pag-asa
Handa na akong palayain ka,
Kahit wala naman talagang TAYO
KAHIT HINDI KO ALAM ANG ATING ESTADO
Palalayain kita.
Palalayain kita para ako naman ang sumaya.

Isang taon ang muling lumipas,
Di ko na namamalayan ang pagtakbo ng oras,
Mahal,bagong taon na!
Nais ko lamang itanong—may pag-asa na kaya?
Ilang taon na rin akong nag-aantay ng sagot
Yung puso mo,ilang taon ko nang inaabot—
Ngunit hanggang ngayon,nanatiling mailap
Kelan ba babalik sa dati ang lahat?
Isa lang naman ang hiling ng pusong nalulumbay
Makasama kita habang buhay!
Tanda ko pa kung gaano tayo noon kalapit sa isa't-isa
Pero nagbago ang lahat ng mahulog ako sayo sinta,
Hindi ko sinasadyang mahalin ka—
Yan ang tangi kong nasambit
Ngunit di mo pinakinggan kahit na aking ipinilit,
Lumayo ka't iniwan akong nag-iisa
Sa gitna ng kawalan,iniwan **** nagdurusa
Kelan ka babalik?Hindi ko na kaya!
Pagkat sa bawat araw na magdaraan
Lumalalim ang pag-ibig na nararamdaman
Kahit na aking pigilan—
Mahal,Hindi ko matiis na wala ka!
Kahit na ba nasanay na sa pag-iisa
Ikaw pa rin ang hanap sa tuwina..

Isang taon akong nagtago ng nararamdaman
Ngunit tila habang buhay ang epekto ng iyong nalaman!
Ang nais ko lang naman,makapiling ka
Kahit na alam kong may mahal kang iba—
Oo,ako na yung Tng!
Masisisi mo ba ako?
Masama bang mahalin ang isang tulad mo?
Siguro nga tayo yung matatawag na "pinagtagpo ngunit di itinadhana"
Kaya siguro din,dapat na akong magpalaya,
Alam kong sa iba ka nakatadahana
Nagkamali lang si kupido sa pag-asinta ng kanyang pana
Kaya mahal, ang tanging hiling ko bago tuluyang umalis,
Maari bang ibalik yung "dating tayo"?
Bilang " magkaibigan!"— ano ano na namang iniisip mo!
Susubukan kong pigilan ang pusong makulit
At patawad mahal,sana'y di ka na galit... :)

Kaibigan, halika at makinig,
Sa storyang dapat **** marinig,
Sana ako’y paniwalaan,
Dahil hindi ito kathang-isip lamang.

Habang ako’y nag-iisa,
Habang hindi mo ako kasama,
Dumidilim ang mundo,
Sa pagdilim nito kasama pati buhay ko.

Sa tuwing nakatingin sa mga tala,
May mga boses na laging nang-aabala,
Gusto ko silang tumahimik,
Maalis ang mga aninong umaaligid.

Tama na.... tama na... ayoko na,
Patahimikin mo na sila.
Tama na.... Nakikiusap ako,
Tulungan, tulungan mo ako.

Sa gabi man o umaga,
Lungkot na hindi mawari ang nadarama,
Noong araw na ako ay nawala, (sa aking pagkawala)
Kasabay nito ang katahimikan nila.

Sa pagtatapos ng aking kwento,
Sana maunawaan mo,
Na hindi ito kasabay ng panahon na lilipas din,
Ito ay importante at dapat intindihin.

Sa pag kupas ng mga larawan,
Sa bawat kumpas ng alon sa dalampasigan,
Kaibigan, ako’y lumisan sa mundo hindi dahil ginusto ko,
Pero para sa ikatatahimik ko.

Saklolo.