Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Eugene Mar 2018
Tag-araw na naman at tuwing sasapit ang buwan ng Marso, Abril at Mayo ay malimit pumunta sa isang hindi pamilyar na lugar ang magkakabarkadang sina Potsi, Tapsi, at Seksi.

Ang pagpunta sa baybayin o beach ay nakagawian na nilang gawin taon-taon. Ito rin ang kani-kanilang paraan upang pansamantalang makalayo sa napaka-abalang lugar sa Kamaynilaan.

"Pots, Sek, saan naman ang destinasyon natin ngayong taon? Malapit na ang holy week. Kaya dapat mayroon na tayong napagkasunduan," tanong ni Tapsi.

Tapsi ang palayaw na binigay sa kaniya ng kaniyang magulang dahil paborito niya ang pagkain ng iba't ibang uri ng tapa na may sinangag. Ang totoo niyang pangalan ay Mateo Paulo Sibucay.

Dahil dalawa lang naman silang lalaki, siya ang may pinakaguwapong mukha maliban na lamang kay Seksi na maganda dahil babae ito. Itinuturing din siyang hunk sa kanilang kompanya sa matikas na pangangatawan nito kahit hindi naman siya pumupunta sa gym.

"Perfect ang Laiya, Taps, Pots! Ano agree kayo?" namumungay ang mga mata ni Seksi nang sagutin nito ang tanong ni Tapsi.

Si Seksi, gaya ng palayaw niya ay kakikitaan naman ito ng kakaibang kaseksihan sa katawan. Malakas man itong lumamon ay hindi naman ito tumataba. Mahilig siya sa mga matatamis at paborito niya ang pagkain ng iba't ibang uri ng keyk. Ang tunay naman niyang pangalan ay Katarina Sek Javellana.

"Basta may mabibilhan ng pagkain kapag nagutom ako, okay na okay sa akin ang lugar, Taps at Sek," sagot naman ni Potsi habang may hawak-hawak na dalawang jolly hotdog sa kaniyang mga kamay.

Kulang na lamang ay mabilaukan ito dahil panay ang lamon nang lamon nito kahit may nginunguya pa sa bunganga. Siya ang mataba sa kanila pero ayaw niyang tinatawag niyang tawaging mataba. Mas gusto niya ang salitang chubby dahil cute daw ito sa pandinig niya. Ang tunay naman niyang pangalan ay Pocholo Travis Sigalado.

"Nakakahiya ka talaga, Potsi. Mabilaukan ka oy!" wika ni Tapsi.

"Heto, tissue o! Sahurin mo ang mga nahuhulog. Sayang din iyang pagkain. Alalahanin mo na maraming mga bata ang nagugutom sa kalsada," sabay abot naman ng tissue ni Seksi kay Potsi.

"Kaya nga sinisimot ko ang pagkain kasi sayang 'di ba?" ngunguso-ngusong sagot ni Potsi habang nagpapatuloy sa pagnguya sa kaniyang kinakain.

"Saan ba ang Laiya, Sek?" ani Tapsi.

"Sa Batangas lang naman siya. Mga isa't kalahati hanggang dalawang oras ang biyahe mula sa Maynila. Set na natin?" nakangiting sagot naman ni Sek habang ang dalawang hinlalaki ay naka-senyas ng aprub.

"Sa Black Saturday tayo pumunta para madami tayong makikitang mga tanawin!" gulat naman ang dalawa sa sinabi ni Potsi at pansamantala pang nagkatitigan sina Sek at Tapsi. Pagkatapos no'n ay nagsipagtawanan sila.

"Agree ako diyan sa Sabado de Gloria. Teka, 'di ba sa susunod na linggo na iyon?" ani Tapsi.

"Okay lang iyon, handa na rin naman tayo palagi e. Kaya walang problema. Sasakyan ko na lang ang gagamitin natin para makatipid tayo sa gasolina," si Potsi na ang sumagot matapos uminom ng mountain dew.

Tumango na lamang ang dalawa dahil alam naman nilang sa kanilang tatlo ay si Potsi ang laging handa. Minsan nga ay si Potsi na ang taya sa kanilang summer outing taon-taon e.

"At kung may problema kayo sa budget, ako na rin ang bahala ha? He-he," tatawa-tawang sabi ni Potsi na ikinatawa na rin naman ng dalawa.

"Maasahan ka talaga, Potsi! Gusto mo order pa kami ng pagkain sa iyo?"

Masayang nagtatawanan ang magbarkada sa Jollibee nang mga oras na iyon dahil sa kaibigan nilang si Potsi. Pare-pareho na rin naman silang may mga trabaho. Kaya wala nang problema sa kanila ang pera.

#TravelFriendsGoals ang motto nilang tatlo. Si Tapsi ay isang Real Estate Broker agent habang si Seksi naman ay isang Fashion Model at si Potsi ay isang Food Blogger. Lahat sila ay iisa ang hilig--ang maglakbay at libutin ang mga natatagong lugar sa Pilipinas.

*

Lumipas ang isang linggo, araw ng Sabado ay maagang umalis mula sa Quezon City ang magkakaibigan. Gamit ang sasakyan ni Potsi na Toyota Revo ay bumiyahe na sila. Si Potsi ang nagmamaneho, si Seksi naman ang tumitingin sa mapang dala niya habang si Tapsi ay panay ang kuha ng litrato sa sarili sa likuran ng sasakyan.

"Hindi ka ba nagsasawa sa mukha mo, Taps? Guwapong-guwapo ka sa sarili a!" tanong ni Potsi habang tumitingin-tingin sa rear-view mirror ng sasakyan. Nginitian na lamang siya ni Tapsi.

"Hayaan mo na 'yang broker nating kaibigan. Alam mo namang siya lang ang may magandang mukha sa inyong dalawa. Ha-ha," asar ni Sek kay Potsi.

"Anong guwapo? E kung pumayat ako 'di hamak na mas may hitsura ako kay Taps!" depensa naman ni Potsi.

"Oo na, Pots. Mas guwapo ka naman sa akin ng kalahating paligo lang naman kapag pumayat ka 'di ba? Bakit kasi ayaw mo akong samahan sa gym para makapag-work-out ka na rin at mabawasan ang bilbil mo?" ani Tapsi kay Potsi.

"Gusto mo ibaba kita sa gitna ng kalsada, Taps? At saka, hindi ko na kailangan mag-gym. Food is life. Enjoy life, enjoy goya sabi ng commercial ni Kim Chiu," naiinis na nagpapatwang sagot naman ni Potsi habang nakatuon pa rin ang atensiyon sa kalsada. Lihim na lamang na natawa si Seksi sa dalawang kaibigan.

"Ikaw naman, hindi na mabiro. Alam mo namang love kita e lalo na nang malaman kong love mo abs ko! Ha-ha," pang-aalaska na naman ni Tapsi.

"Mukha mo! Mas marami akong abs sa iyo, tabs nga lang at malalaki pa! Ha-ha," napuno na naman ng tawanan ang loob ng sasakyan. Asaran kung asaran. Iyan ang nakasanayan na nila.

Lumipas ang isang oras na biyahe ay nakatulog na sina Tapsi at Seksi habang si Potsi ay gising na gising ang diwa dahil habang nagmamaneho ay panay ang dukot nito sa baon niyang mga pagkain malapit sa kaniya.

Dumaan pa ang isang oras ay napansin ni Potsi na parang may mali sa direksyong tinatahak nila. Agad niyang kinuha ang mapang dala ni Seksi at tiningnan ito. Dahil hindi niya kabisado ang nakapaloob sa mapa, ginising na lamang niya si Seksi.

"Sek! Sek! SEEKKK!" tulog-mantika ang babae, kaya sumigaw na lamang si Potsi na ikinagulat din ni Tapsi sa back seat.

"Sorry. Naliligaw yata tayo. Tingnan mo ang mapa, Sek," agad namang tiningnan ni Seksi ang mapa at sinipat-sipat ang kinaroroonan nila.

"Ihinto mo nga ang sasakyan muna, Pots," sinunod naman nito si Sek at pansamantalang itinigil ang sasakyan.

"Ano, naliligaw na ba tayo, Sek?" binali-baligtad pa ni Seksi ang mapa para lang siguraduhing tama ang tinatahak nilang lugar patungo sa isang sikat na resort sa Laiya, Batangas. Ngunit, may napansin siyang kakaiba.

"Nasa Laiya na nga tayo, guys pero bakit tila napadpad tayo sa isang gubat na ito?" lahat ay napatingin sa itinuro ni Seksi sa mapa at binasa ang nakasulat doon.

"Satur-Death? Ano iyan? Hindi mo ba nakita ang lugar na iyan diyan sa mapa, Sek?" tila may kung anong kakaibang simoy ng hangin naman ang dumampi sa mga balat ng magkakaibigan ng mga oras na iyon matapos sambitin ang katagang Satur-death.

"Patingin nga? Kinilabutan ako sa pangalan e. Satur-death, tunog saturday o sabado tapos may death? Kamatayan? E 'di ba sabado ngayon? Don't tell me may mangyayaring hindi maganda sa atin?" sabay-sabay na nagkatinginan ang tatlo habang nakatigil ang sasakyan sa gitna ng kalsada na hindi pamilyar na lugar. Tahimik ang lugar na iyon at ni busina, tunog o mga sasakyan ay wala kang maririnig o makikitang napapadaan.  

"Ang mabuti pa, bumalik na lang tayo sa kung saan tayo kanina nanggagaling. Baka mali lang talaga ang napasukan natin. Baka shortcut lang ito, guys," nagtatapang-tapangang wika ni Seksi.

"Ang sabi sa pamahiin, kapag naligaw daw tayo, hubarin natin ang mga damit natin," nagpapatawang wika ni Potsi.

"Anong hubarin? Baka ang ibig **** sabihin, baligtarin!" pagkaklaro ni Tapsi.

"Pareho lang naman silang may 'rin' sa dulo e," dagdag pa ni Potsi. Napailing na lamang sina Tapsi at Seksi at naghubad na lamang upang baligtarin ang kanilang damit.

Matapos baligtarin ang damit ay pinaandar na ni Potsi ang sasakyan. Dahan-dahan na lamang niya itong minamaneho upang makabisado ang kalsadang kanilang tinatahak.

Tatlumpung minuto na ang nakalilipas nang matagpuan nila ang isang karatula sa gilid ng kalasda na nakadikit sa isang puno.

"THIS WAY TO LAIYA!"

Agad na nabuhayan ng loob ang magkakaibigan dahil sa nakitang sign board na nang tingnan nila sa mapa ay nakaukit naman iyon.

"Deretso na lang tayo, Potsi at mararating na natin ang mismong resort sa Laiya," iyan na lamang ang nasabi ni Seksi nang mga oras na iyon.

Nang malampasan nila ang karatula ay bigla na lang naging makulimlim ang kalangitan at biglang bumuhos ang ulan. At hindi nila inasahan ang isang palasong bumutas sa kaliwang gulong ng sinasakyan nilang Toyota Revo.

Gulat na gulat ang mukha ng magkakaibigan nang biglang gumewang-gewang ang sasakyan at nabundol ito sa isang puno. Mabuti na lamang at hindi sila napuruhan. Kaunting galos lamang ang kanilang natamo kaya agad din nilang inayos ang mga sarili.

Nang mga oras na iyon, sa side-mirror ng sasakyan ay may napansin si Seksi na papalapit sa kanilang kinaroroonan. Nang ilang metro na lamang ang layo nito sa kanilang sasakyan ay nakita niyang may hawak itong pana at palaso. Pinakawalan niya ito at tumama kaliwang bahagi ng side-mirror.

"BABA! LABAS! Takbo na tayo! May gustong pumatay sa atin. Labas na!" sa taranta ay isa-isang nagsilabasan sa loob ng sasakyan ang magkakaibigan. Napasubsob pa ang mukha ni Potsi sa damuhan pagkababa nito. Agad na inalalayan siya ni Tapsi upang makatayo habang si Seksi naman ay sumisigaw na.

"Takbo! Takbo na! Bilis!"

Walang lingon-lingon ay agad na silang nagsitakbuhan ngunit hindi pa man sila nakakahakbang ay isang palaso ang tumama sa kaliwang binti ni Potsi dahilan upang mapabitaw ito sa balikat ni Tapsi at natumba.

Napahiyaw sa sakit si Potsi. Gulantang naman ang mukha ni Seksi. Nagmadali siyang balikan ang kaibigan at tinulungang makatayo si Potsi dahil malapit na malapit na ang salarin sa kanila.

"Iwan niyo na ako, Taps, Sek!" kitang-kita na sa mga mata ni Potsi ang panghihinat at takot nang mga oras na iyon. Kahit umuulan ay pansin na pansing naluluha na ang kaibigan.

"Hindi ka namin pwedeng iwan dito, Pots! Sama-sama tayo! Sek, bilis iangat natin si Pots. Isa, dalawa, tatlo!" kahit mabigat ay nagawa pa rin nila itong itayo upang makatakbo at makalayo sa kung sino man ang gustong pumatay sa kanila.

Nang muli na silang hahakbang ay hindi nila napansin ang paglapit ng hindi pamilyar na nilalang at itinarak sa likuran ni Potsi ang matulis na palaso. Agad na lumingon sina Tapsi at Seksi sa salarin nang sumigaw nang malakas si Posti.

Doon ay mulagat silang pareho nang isa na namang palaso sana ang tatama at itatarak kay Sek. Mabuti na lamang ay maagap si Tapsi. Binitawan niya si Potsi at agad na sinugod ang salarin.

Parang torong iniuntog ni Tapsi ang ulo niya sa tiyan nito at pareho silang natumba sa magkabilang direksyon. Nang mga sandaling iyon, habang patuloy sa pagbuhos ang ulan ay naaninag ni Seksi ang mukha ng gustong pumatay sa kanila.

May suot itong maskara sa mukha na ang tanging makikita ay ang mga mata lamang niya. Ang mga balat sa leeg, kamay at paa ay parang bangkay na naagnas. Matatalim din ang mga kuko nito sa mga kamay at paa.

Itinuon ni Sek ang atensiyon sa kaibigang si Potsi na nang mga oras na iyon ay tila nawalan ng malay. Niyugyog-yugyog niya ang kaibigan. Pinakiramdaman niya rin ang pulso nito at pinakinggan ang tibok ng puso. Doon ay napagtanto niyang may pag-asa pa si Potsi.

"Taps! Buhay pa si Potsi!" sigaw niya sa kaibigan.

"Tumakas na kayo, Sek! Ako na ang bahala rito! Alis na!" agad na sinugod si Sek ng kaharap at nahagip ng tulis ng palaso ang kaniyang braso dahilan upang makaramdam siya ng hapdi.

Hinila-hila naman ni Sek si Potsi upang dalhin sa ligtas na lugar. Kahit hindi kaya ng kaniyang mga braso ay pinilit niya pa ring hilahin ito.

Samantala, dinampot ni Tapsi ang palasong nabitawan ng may sa kanibal na nilalang at pinatamaan ito sa pamamagitan ng pagtarak ng palaso. Parang gutom na gutom naman ito dahil naiilagan niya ang bawat pagtarak sa kaniya ng palaso.

Animo ay isang baliw na nakakita ng kaniyang laruan ang kaharap ni Tapsi. Hindi naman nagpatalo ang huli. Nang muling itatarak sa kaniya ang palaso ay napigilan niya ito at sinipa sa gitnang hita ang kaharap. Napahawak naman ito sa kaniyang hinaharap. Hindi na rin sinayang ni Tapsi ang pagkakataon upang makaganti.

Agad niyang kinuha ang palasong nabitawan niya at itinarak iyon sa leeg. Makailang beses niyang hinugot-baon ang palaso at itinarak muli sa iba pang bahagi ng katawan nito. Sa leeg, sa mata, sa butas ng tainga maging sa bunganga at ang panghuli sa puso nito.

Hingal na hingal man si Tapsi ay nagawa pa niyang tanggalin ang nakabalot na maskara sa mukha ng kaniyang kalaban at doon nakita ang inuuod-uod ng mukha. Hindi niya nasikmurang pagmasdan kaya nasuka si Tapsi. Kinalaunan ay pinuntahan na lamang niya si Sek na hindi pa rin nakakalayo sa kakahila sa kaibigang si Potsi.

Punong-puno ng dugo ang mga kamay, mukha at kasuotan ni Tapsi nang makita siya ni Sek. Nahuhugasan lamang iyon sa bawat patak at buhos ng ulan.

"Kailangan na nating makaalis dito, Taps. Kailangan maisugod si Potsi sa ospital!"

"Saan tayo hihingi ng tulong e, nakita mo namang mukhang halimaw ang nakalaban ko, Sek,"

"Si Potsi, Taps. Anong gagawin natin? Marami ng dugo ang nawala sa kaniya,"

"Hindi ko alam pero sana tumila na ang ulan nang makita na natin ang dinadaanan natin para makahingi tayo ng tulong. Tulungan mo na akong buhatin si Potsi. Siguro naman--"

Hindi pa natatapos ni Tapsi ang kaniyang sasabihin nang maramdaman niyang may matulis na bagay ang tumusok sa kaniyang batok na tumagos sa kaniyang lalamunan.

Sigaw naman nang sigaw si Sek at hindi na malaman ang gagawin. Nakita niyang may papalapit naman sa kinaroroonan nila. Kailangan na niyang iwanan ang mga kaibigan at iligtas ang kaniyang sarili para makapagtago.

Sa isang malaking puno sa 'di kalayuan ay doon nagtago si Sek. Tanging mga mata na lamang niya ang nagmamasid sa kung ano ang puwedeng gawin ng mga ito sa kaniyang mga kaibigan.

Katulad ng napatay ni Tapsi ay ganoon din ang mga hitsura ng kani-kanilang balat at mukha. Katulad sila ng mga kanibal na gustong pumatay ng tao. Isang babaeng may mahahabang buhok ang may hawak na tabak ang walang kaabog-abog na tumabas sa leeg ni Tapsi.

Gustuhin mang sumigaw ni Sek ay hindi niya magawa. Tinakpan na lamang niya ang kaniyang bunganga at parang gripong sunod-sunod naman sa pag-agos ang kaniyang mga luha nang makita ang sinapit ng kaibigang sina Tapsi at Potsi.

Gamit ang tabak ay isa-isa naman nilang pinagtataga ang katawan ni Potsi. Pinutulan nila ito ng braso at ibinigay sa isang maliit na batang sabik na sabik na kainin ito habang ang isang may katangkarang lalaki ay panay ang sipsip at dila nito sa ulong-pugot ni Tapsi.

Duwal na duwal na si Sek nang mga oras na iyon at agad na nagsuka. Sa kasamaang palad ay matalas ang pandinig nila at narinig siya ng isang matangkad na lalaki at inamoy-amoy ang paligid upang malaman ang kinaroroonan niya. Pigil-hininga naman si Sek at isiniksik ang sarili sa punong pinagtataguan niya. Takip-takip na rin niyang muli ang kaniyang bibig upang pigilan ang kaniyang paghikbi.

Nakiramdam pa si Sek sa kaniyang paligid kung naroroon pa ang mga halimaw. Tanging ang pintig na lamang ng kaniyang puso ang kaniyang narinig nang mga sandaling iyon kaya naman ay marahan siyang tumingin sa direksyon kung saan naroon ang kaniyang mga kaibigan.

Isang mata pa man lang ang kaniyang nailalabas nang biglang bumulaga sa kaniya ang isang inuuod na mala-demonyo ang mukhang nakangiti sa kaniya at hinawakan siya sa buhok.

Nagpupumiglas si Sek at pilit na tinatanggal ang kamay nito sa buho. Pero isang malakas na suntok sa sikmura ang kaniyang natikman. Agad siyang kinaladkad habang nakahawak pa rin ito sa kaniyang buhok at dinala sa kinaroroonan ng kaniyang mga patay na kaibigan.

Napatakip na lamang sa kaniyang bibig si Sek nang mapagmasdan ang sinapit ng kaniyang mga kaibigan sa kaniyang harapan.

Hawak-hawak pa rin ng lalaki ang kaniyang buhok ay agad na itinutok sa kaniyang leeg ang matulis na tabak. Pigil hininga at lunok-laway na lamang ang nagawa ni Sek nang unti-unting hinihiwa ang balat sa kaniyang leeg hanggang sa maabot ng tabak ang ugat nito. Sabay-saba
Lo! I lament. Fallen is the sixfold Star:
Slain is Asar.
O twinned with me in the womb of Night!
O son of my bowels to the Lord of Light!
O man of mine that hast covered me
From the shame of my virginity!
Where art thou? Is it not Apep thy brother,
The snake in my womb that am thy mother,
That hath slain thee by violence girt with guile,
And scattered thy limbs on the Nile?

Lo! I lament. I have forged a whirling Star:
I seek Asar.
O Nepti, sister! Arise in the dusk
From thy chamber of mystery and musk!
Come with me, though weary the way,
To bring back his life to the rended clay!
See! are not these the hands that wove
Delight, and these the arms that strove
With me? And these the feet, the thighs
That were lovely in mine eyes?

Lo! IO lament. I gather in my car
Thine head, Asar.
And this -is this not the trunk he rended?
But -oh! oh! oh! -the task transcended,
Where is the holy idol that stood
For the god of thy queen's beatitude?
Here is the tent -but where is the pole?
Here is the body -but where is the soul?
Nepti, sister, the work is undone
For lack of the needed One!

Lo! I lament. There is no god so far
As mine Asar!
There is no hope, none, in the corpse, in the tomb.
But these -what are these that war in my womb?
There is vengeance and triumph at last of Maat
In Ra-****-Khut and in ****-pa-Kraat!
Twins they shall rise; being twins they are one,
The Lord of the Sword and the Son of the Sun!
Silence, coeval colleague of the Voice,
The plumes of Amoun -rejoice!

Lo! I rejoice. I heal the sanguine scar
Of slain Asar.
I was the Past, Nature the Mother.
He was the Present, Man my brother.
Look to the Future, the Child -oh paean
The Child that is crowned in the Lion-Aeon!
The sea-dawns surge an billow and break
Beneath the scourge of the Star and the Snake.
To my lord I have borne in my womb deep-vaulted
This babe for ever exalted.
Racheal King Apr 2019
hamisha asar, hamisha asar
vena vermos vamos cantar
labalabaya mosas perta
con quince platos de fruta
labalabaya mosas perta
con quince patos de fruta
ben dichosu nombre sinor del mundo
frutas de Israel
be dichosu nombre sinor del mundo
frutas de Israel.
Hamisha asar, hamisha asar
vena vermos vamos balyar
labalabaya mos a pera
la bak la bai cave
labalabaya mos as pera
la bak la bai cave.
ben dichosu nombre sinor del mundo
frutas de Israel
ben dichosu nombre sinor del mundo
frutas de Israel.
This i also one of the songs that I sang with my choir, it is basically Isralian with some Spanish and different languages!!
Tariq Khan Dec 2012
Toote se ek gharondey mein
kuch daraar si hai
jahan se ek awara dhoop ka katra
ek parindey ko uske khwaabon se jagata hai
thoda alsata sa wo kuch ghabrata sa wo
darwaze ke paas jaake har baar palat jaata hai
Use dekh ke na jaane main kyun bechain hota ***
Fikr-e-akhirat mein apni shaksiyat ko khota ***

Uski udaan ki mayoosi se waakif meri pehchan bhi hai
thoda adhura wo khud hai
thoda adhura mera aasmaan bhi hai

Band hai is shahar ki hawa,
Jeene ka kuch asar nahin mujhpe,
Kuch duur se ati koi awaaz, kahin yun hi kho jati hai,
Deewaron se takrakar,mere paas yun ati hai
Kis aur jaun, har simt se nawakif main aksar kho jaata ***
Andheri raaton mein akela khud ko pata ***

khud ke ehd ki zanjeeron mein, darakht si meri jaan bhi hai
thoda adhura main khud ***
thoda adhura mera aasmaan bhi hai

- طارق
Aap
Ek naadan parinde ka haath aapne thaama,
Apne dil mein diya sabse khubsurat thikana.

Phool ki mehak ko jaata nahi churaya.
Suraj ki kirne ko jaata nahi chupaya.

Khuda ne itna sikhaya hai mujhe,
Aapke liye dua karu khud se pehle.

Mere dil ka dard kisne hai dekha,
Ye dost muskaan ke peeche ki kahani padh leta.

Vaada karte hain ye rishta dil se nibhayenge,
Aapki shiddat mein hadd se guzar jayenge.

Dil se maangi thi dua rabb se,
Qubool hui ibadat mulakaat hui jab aapse.

Duniya ki daulat hey ishwar nahi chahiye mujhe,
Sabse anmol tohfa mila jo jud gaye sanjog unse.

Dadhkano ki dadhakti har awaaz hai sirf unki,
Pyaar mein tabdil ** gayi hamari dosti.

Chand sa hai mukhda,
Mere jigar ka tukda.

Bin tere jiyenge ab hum na ek pal,
Tujhse juda hai aane wala har kal.

Bhut sataya humne aapko aapka jawab dene mein,
Hanji hum bhi chahte hain aapko aapki shiddat se.

Jud gye dil se dil tak,
Mujh par sirf hai aapka hakk.

Rooh se rooh ka rishta hai hamara,
Tujh bin ek pal nahi humein gavara.

Chadha diya hum par rang apna,
Poora hua ek pyaara sa sapna.

Aasman mein jab tak sitaro ka hai basera,
Ek dusre ka hain hum sahara.

Meri zindagi ke saaton janam hai aapke naam,
Aapke hi rahenge hum bheja khuda ko paigaam.

Pyaar mera rago mein lahu ban daude,
Apna sab kuch tum par qurbaan kar de.

Tum saath ** tou zindagi mein hai bahaar,
Tere bina zindagi bhi hai meri bekaar.

Khuda kasam har saans sirf tumhari,
Tumse hi judi hai zindagi hamari.

Rabb jaane kya lekh likhe unhone,
Milaya hai jab aage bhi whi sambhale.

Mai teri ** gayi haa mahiya,
Har kadam saath hain hum saathiya.

Rabb se pehle tumko yaad kiya,
Apna dil tumhe de diya .

Sacchi mohabbat tumse kar baithe,
Pta nahi chala kab hum aapke ** gye.

Zindagi se judi hai hayat aapki,
Aapka pyaar jaise maa ki thapki.

Har mod par saath hai aapke,
Chahe waqt kitni karwat badal le.

Aapki pagli sirf aapki hai yaara,
Tum bin kaun hai hamara.

Intezaar hai besabri se humein us din ka,
Jis din aapke naam se judega naam hamara.

Aapka har dukh hamara hai sajna,
Hamari har khushi par naam hai aapka.

Tumko bhi hai khabar,
Aye mere humsafar.

Maut ki gaud mein sone ke baad bhi,
Alwida nahi hai kehna humein kabhi.

Gujarish hai khuda se ,
Kabhi juda na karna unse.

Ek sang hi mitti ki chadar odh so jayenge,
Sacchi mohabbat dil se nibhayenge.

Mohabbat se kai upar hai mohaabat aapse,
Aisa koi shabd nahi jo ise piro ske.

Chaha tha humesha se humsafar mahadev jaisa,
Qubool hui dua hamari jo mila mahiya aisa.

Dilon ki awaaz mein hai itna asar,
Yaad kare joo ** jaati hai khabar.

Ibadat karne ka wo khubsurat lamha mile,
Tou hum apne humsafar  ke saamne sajda kar le.
Asia ke hum parinde, Aasma hai had hmari,
Jante hai chand suraj, Jid hmari zad hmari,

Hum whi jisne samander ki, lehar par baandh sadha,
Hum whi jinke ke liye din, rat ki upji na badha,

Hum ki jo dharti ko mata, maan kar samman dete,
Hum ki wo jo chalne se pehle, manjile pehchan lete,

Hum whi jo sunya main bhi, sunya rachte hain nirantar,
Hum whi jo roshni rakhte, hai sabki chaukhto par,
Un ujalo ka wahi, paigam le aye hai hum,

Hum hai desi hum hai desi hum hai desi,
Ha magar har desh chaye hai hum.

Zinda rehne ka asal andaz, Sikhlaye hai humne,
Zindgi hai zindgi ke, Baad samjhaya hai humne,

Humne batlaya ki, Kudrat ka asal andaz kya hai,
Rang kya hai roop kya hai, Mehak kya hai swad kya hai,

Humne duniya mohbat, Ka asar zinda kiya hai,
Hmne nafart ko gale mil, Mil ke sharminda kiya hai,

In tarrki ke khudao, Ne to ghar ko dar bnaya,
In pde khali makano, Ko hmi ne ghar bnaya,

Hum na aate to taraki, Is kadar na bol pati,
Hum na aate to ye duniya, Khidkiya na khol pati,
Hai yasoda ke yha par, devki jaye hai hum,

Hum hai desi hum hai desi hum hai desi,
Ha magar har desh chaye hai hum.
Copyright© Shashank K Dwivedi
email-shashankdwivedi.edu@gmail.com
Follow me on Facebook-https://www.facebook.com/skdisro
[Dedicated to Frank Harris, editor of Vanity Fair]

On the black night, beneath the winter moon,
I clothed me in the limbs of Codia,
Swooning my soul out into her red throat,
So that the glimmer of our skins, the tune
Of our ripe rhythm, seemed the hideous play
Of death-worms crawling on a corpse,afloat
With life that takes its thirst
Only from things accurst.

Closer than Clodia's clasp, Death had me down
To his black heart, and fed upon my breath,
So that we seemed a stillness -whiter than
The stars, more silent than the stars, a crown
Of Stars ! For in the icy kiss of death
I found that God that is denied to man
So long as love and thought
And life avail him aught
JAMIL HUSSAIN Oct 2016
Hamari Sanson Mein Aaj Tak
Woh Heena Ki Khushbhoo Mehak Rahi Hai
Labon Pe Naghme Machal Rahe Hain
Nazar Se Masti Jhalak Rahi Hai*

O’ even today within my breathes
That sweet smell of henna is still lingering
Upon the lips songs are way-warding
And with mischief, the glances are twinkling


Woh Mere Nazdeek Aate Aate
Haya Se Ek Din Simat Gaye Thay
Mere Khayalon Mein Aaj Tak
Woh Badan Ki Daali Latak Rahi Hai


O’ inching towards me,
One day he shyly gathered himself
Till today, within my thoughts
His body's youthfulness is still swaying


Sada Jo Dil Se Nikal Rahi Hai
Woh Sher-o-Naghmon Mein Dhal Rahi Hai
Ke Dil Ke Aangan Mein Jaise
Koi Ghazal Ki Dhaandhar Khanak Rahi Hai


O’ this cry coming from within my heart
Finds its way into verses and songs
As if in the courtyard of my heart
Beat of a poem is throbbing


Tadap Mere Bekharar Dil Ki
Kabhi To Unpay Asar Kare Gi
Kabhi To Woh Bhi Jaleinge Isme
Jo Aag Dil Mein Dahek Rahi Hai


O’ my restless heart's tremor
Will surely affect him one day
Someday, he too will burn
In the fire of my heart which is raging


— Translated by Jamil Hussain, Sung by Noor Jahan
[Dedicated to Austin Osman Spare]

Have pity ! show no pity !
Those eyes that send such shivers
Into my brain and spine : oh let them
Flame like the ancient city
Swallowed up by the sulphurous rivers
When men let angels fret them !

Yea ! let the south wind blow,
And the Turkish banner advance,
And the word go out : No quarter !
But I shall hod thee -so !
While the boys and maidens dance
About the shambles of slaughter !

I know thee who thou art,
The inmost fiend that curlest
Thy vampire tounge about
Earth's corybantic heart,
Hell's warrior that whirlest
The darts of horror and doubt !

Thou knowest me who I am
The inmost soul and saviour
Of man ; what hieroglyph
Of the dragon and the lamb
Shall thou and I engrave here
On Time's inscandescable cliff ?

Look ! in the plished granite,
Black as thy cartouche is with sins,
I read the searing sentence
That blasts the eyes that scan it :
"**** and SET be TWINS."
A fico for repentance !

Ay ! O Son of my mother
That snarled and clawed in her womb
As now we rave in our rapture,
I know thee, I love thee, brother !
Incestuous males that consumes
The light and the life that we capture.

Starve thou the soul of the world,
Brother, as I the body !
Shall we not glut our lust
On these wretches whom Fate hath hurled
To a hell of jesus and shoddy,
Dung and ethics and dust ?

Thou as I art Fate.
Coe then, conquer and kiss me !
Come ! what hinders? Believe me :
This is the thought we await.
The mark is fair ; can you miss me ?

See, how subtly I writhe !
Strange runes and unknown sigils
I trace in the trance that thrills us.
Death ! how lithe, how blithe
Are these male incestuous vigils !
Ah ! this is the spasm that kills us !

Wherefore I solemnly affirm
This twofold Oneness at the term.
Asar on Asi did beget
Horus twin brother unto Set.
Now Set and Horus kiss, to call
The Soul of the Unnatural
Forth from the dusk ; then nature slain
Lets the Beyond be born again.

This weird is of the tongue of Khem,
The Conjuration used of them.
Whoso shall speak it, let him die,
His bowels rotting inwardly,
Save he uncover and caress
The God that lighteth his liesse.
LLZ Apr 2020
Pyaar ek jadu hi hai.
Aaj bade dino baad,
Unki aawaj sunayi padi kano pe,
Suna Kano ne ,
Asar hua pani se bhige aakho pe.

Aaj bade dino baad ,
Todi se jalak dikhayi di unki,
Dekha aankho ne ,
Asar hua yaado se bhare Dil pe.

Sun ke aawaj unki ,
Dekh ke chavi unki ,
Sukoon mila
Aye mere humsafar,
Kya aapko hai khabar.

Meri har khushi sirf aap **,
Dil ki dadhkan aur meri sada hai wo.

Meri pehli aur aakhiri mohaabat ** sirf aap,
Milon dur hain fir bhi har takleef lete bhaap.

Chaha hai sirf aapko chahat se badhkar,
Kabhi kahin nahi jayenge aapko chhodhkar.

Har janam sirf aapke hai naam,
Khuda ko bheja hai humne paigaam.

Hamari har saans sirf aapse hai shuru hoti,
Aapko takleef mein nahi dekh sakti.

Aapke har kadam ke neeche ** haath mere,
Zara si aanch tak na aane denge.

Aapse badhkar kisi ko itna na chaha humne,
Sabse anmol tohfa mila humein rabb se.

Khushnaseeb hain jo aapko paaya,
Hamara dil aapki dadhkano mein samaya.

Mere mahadev meri mohaabat ** tum,
Tumhe chhodhkar kha jayenge hum.

Kasam se jab se mile ** tum humko,
Zindagi ki har khushi mil gayi mujhko.

Kuch paane ki tamanna nahi hai meri,
Khushnaseeb hain jo jud gayi mujhse dadhkane teri.

Sachhi mohabbat sirf hai tumse,
Gehre hote hain rishtey jude jo dil se.

Aapke liye tou khuda se lad jayein hum,
Hamari jaan se pyaare ** tum.

Meri duaon mein itna ** asar,
Aapko lage na kabhi kisi ki nazar.

Mehfooz rakhe khuda aapko,
Aur kuch nahi chahiye mujhko.

Duniya ki khushiyan mile aapko saari,
Sacche dil se dua hai hamari.

Aye mere mahiya,
Wo drrrr humne nikal diya.

Aapse gujarish hai hamari,
Hum sirf aur sirf hain aapki.

Aapka saath janmon janmon tak nibhayenge,
Aapke khatir har imtehaan se lad jayenge.

Kisi ki himmat nahi jo juda kar ske,
Humesha sirf aapke hi rahenge.

Kasam se aapse behad pyaar hain karte,
Sabse jyada aapko khone se darte.

Par ab drrrr nahi lagta humein,
Khud se jyada bharosa aap par karte.

Zindagi chahe kitni karwatein badal le,
Aapki mahiya humesha aapki saath rahe.

Vaada hai hamara aapse,
Khuda se badhkar ** aap mere.

Aye mere saathiya,
Aapki hi hai mahiya.
Shrivastva MK Jan 2018
Maine Dard  chhupana bhi sikh liya,
Gum me muskurana bhi sikh liya,
Ye kuchh Zakhmo ka hi asar hai
Jo aaj,
Teri ruswai ko bhi wafa samjh liya,

Jise maine apni parchhai smjh liya,
Usne hi es nasamjh dil ko  ghayal kar diya,
Kal tak jinhe dekh muskurate the hum,
Aaj usne hi mujhe bewafa bna diya...
Mujhe Bewafa bna diya ...

Manish....✍
Aapse hi har subah ** meri aapse hi har shaam,

Saans ke katre katre mein samaya hai bs aapka naam.



Achha lagta hai jis qadar pawah karte ** aap humari,

Ishwar aapki jholi mein daal de khushiyan dher saari.



Itne khushnaseeb hain hum ye baya nahi kar sakte,

Meri zindagi, meri jaan meri rooh hai sirf aapse.



Khuda ka tarasha hua sabse anmol farishta **,

Qismatwale hain hum  jo mile aap humko.



Aapke har kadam par saath hai aapki mahiya,

Beintehaa mohabbat hai aapse saathiya.



Jis din milengi rooh ki rooh se nazar,

Jaane jaan pe kya hoga asar.



Rakhenge humesha aapko dil mein,

Bhar lenge aapko baahon mein.



Aapse pyaara nahi hai koi sanam,

Saath hai hum aapke janam janam.



Aapki muskurahat hai taaqat meri,

Ye jaan sirf hai aapki sirf aapki.



Hum par haqq hai sirf aapka,

Aapki dadhkano se hai ye dil dadhakta.



Rabba is pyaar ko nazar lage,

Humari jodi humesha salamat rahe.



Meri zindagi meri har khushi hai aapse,

Aapko paakar mil liya us rabb se.



Mangu mai ishwar se aapki khushiyan hai meri ye bandagi,

Har janam bs aapke naam ye meri khubsurat zindagi.
Ain Sep 2020
Saraab....

Tu ek khayaal se zyada kuch aur tha bhi nahi...
Bas ek khwaab se zyada tu kuch hua bhi nahi...
Woh ek zakhm jo dil ko kabhi mila hi nahi...
Tu hai woh dard jo mehsus ** saka hi nahi...

Woh lafz the mehez alfaaz sach hue hi nahi....
Na haq vo baaton ke parde kabhi khule hi nahi...
Humare ijz ka un par asar hua hi nahi...
Ki inkisari mein hum ne bhi kuch kaha hi nahi....

Teri ranjish kabhi dil ko hui ata hi nahi...
Mera daaman teri khalish se bhar saka hi nahi...
Woh faasla kabhi jo paar kar sake hi nahi...
Woh raasta ke jin pe paon chal sake hi nahi...

Tu ek yaad hai jise yaad rakh sake hi nahi...
Tu ek saraab hai jise haath dhar sake hi nahi...
Aazmana kisi ko kab yeh achchi aadat hai...
Aazmaish se hum kabhi juda hue hi nahi...

Ke intekhaab jo tera maine kiya tha kabhi...
Munasebat ke daayre se vo juda hi nahi...
Woh ek sada jo kabhi pesh kar saka hi nahi...
Vo ilteja kabhi bhi tu jo sun saka hi nahi...

Meri aankhon ko deed tera ** saka hi nahi...
Teri khushboo se **** mera tar hua hi nahi...
Woh jo qurbat sa kuch mehsus ** raha tha mujhe...
Wasl ka lutf woh mujhe kabhi mila hi nahi...

Kyun jo tu khud parast nahi to dekhta hi nahi...
Kyun nigaah tu meri taraf phira saka hi nahi...
Woh jo sehra tumhe yun sabz nazar aata raha...
Saraab tha kabhi waha yahan hua hi nahi...

Kaha tha us ne ke mujh ko bas ek nida dena...
Ae dil tu maan le tha tu ne yeh suna hi nahi...
Teri nigaah mein umeed ek basi thi jo “Ain”...
Nazar ka dhoka tha ke kuch kabhi basa hi nahi....
Aapse hi har subah ** meri aapse hi har shaam,

Saans ke katre katre mein samaya hai bs aapka naam.



Achha lagta hai jis qadar pawah karte ** aap humari,

Ishwar aapki jholi mein daal de khushiyan dher saari.



Itne khushnaseeb hain hum ye baya nahi kar sakte,

Meri zindagi, meri jaan meri rooh hai sirf aapse.



Khuda ka tarasha hua sabse anmol farishta **,

Qismatwale hain hum  jo mile aap humko.



Aapke har kadam par saath hai aapki mahiya,

Beintehaa mohabbat hai aapse saathiya.



Jis din milengi rooh ki rooh se nazar,

Jaane jaan pe kya hoga asar.



Rakhenge humesha aapko dil mein,

Bhar lenge aapko baahon mein.



Aapse pyaara nahi hai koi sanam,

Saath hai hum aapke janam janam.



Aapki muskurahat hai taaqat meri,

Ye jaan sirf hai aapki sirf aapki.



Hum par haqq hai sirf aapka,

Aapki dadhkano se hai ye dil dadhakta.



Rabba is pyaar ko nazar lage,

Humari jodi humesha salamat rahe.



Meri zindagi meri har khushi hai aapse,

Aapko paakar mil liya us rabb se.



Mangu mai ishwar se aapki khushiyan hai meri ye bandagi,

Har janam bs aapke naam ye meri khubsurat zindagi.
Hum  to  yun  aam   hai,  pur naaz    hotey
Warna  ap   par   bhi   asar   andaz   hotey

Tere  saaz  se  kaha  mili   hai  meri  awaaz
Phir   tere   asraar    ke    humraaz   hotey

Dikhatey hum manatey  hai  yaaru ko kaise
Kabhi  aa.kar wo hum se  to naraaz  hotey

Is Ishq me daikhey  hain  jo  Qatal gah  bhi
Kaash  us   inteha  ke  hum  aghaaz   hotey

Is  bey-jaan shayiri se wo ro padi  Sharafat
Shayir na hotey, kam az kam jaanbaz hotey
A free verse Urdu poem.
Aryan Sam Aug 2018
Asi ta ji apne dil nu
halka karn de lai likhde a
nai ta
jis te hanjua da koi asar nai hoea
sade likhe lafja da ki asar hou.
O' Besabar tujhko kya khabar
O' Besabar tujhko kya khabar
Hua Jo mere dil pe asar
Jab lagi Teri wo kaatil nazar
Jul 26 2016
Siddharth Ray Jun 2021
Chal paddi thi gaadi taka tak
Hawa shayad thoda zaada hi bhar diya
Befikri ka safar, aa pohoncha uss keel par
Tamasha, shayad thoda zaada hi bhar diya
Ab pahiya toh tha rubber ka hi
Humara kya isne kadar kiya
Gir pade hum, lag gayi chot    
Fir humare dard ne bhi asar kiya
Ab iss keel ko bhi hum kya koosein
Kambakht hai toh yeh lohe ka diya
Sadak se dosti ki aas hum hi laga baithe
Bhool gaye ki yeh toh hai bas ek zariya
Humne kaha kuch pal yahin bita lein
Puncture banane ka kaam fir shuru kiya
Pahiya toh fir bhi chal jayega janaab
Yeh reh jayega banke chhed,
Humne na kissi se kabhi zikr kiya

— The End —