Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
061017

Hindi pa kita kayang harapin
Na sa bawat pagkakataong nariyan ka na'y
Pilit pa rin akong lilihis ng landas
Habang kinakalma ang sarili ng mga salitang:
"Wala kang nakita.
Ayos ka lang."

Sa ilang beses kong pagpapalipas ng oras
Sa paglimot sa pagbungad ng kahapon sa ngayon,
Ginapi ako ng pasa sa buo kong pagkatao.
Namanhid ang puso,
Kakaiba ang hiwaga pagkat nabuhay pa rin ako.

Nang sa kahit isang saglit man lang
Ay nanatili pa rin akong pipi ngunit hindi bingi
Na parang nalimot ko na kung paano bang magsalita
Ngunit ako'y inugatan na
Sa paghihintay sa sagot na sayo lamang hinihingi.

Na para bang noon,
Ang lahat ay may bayad.
Parang lahat ay bawal,
Kaya nagnakaw ako ng tingin sayo.
Oo, hindi lang isang beses
O dalawa, tatlo, apat, lima,
Anim, pito, walo, siyam at sampu.
Naubos na ang pagbilang ko sa bawat sandali,
Na inabot sa iilang taon --
Hindi ka pa rin bumabalik.

Doon ko kusang naintindihang:
Kalakip ng bawat pagnakaw ng panahon
Ay ang bawat bitak sa pusong noo'y wala pang lamat.
Napuno ito ng alikabok sa hindi ko pagsisiyasat
Kung may buhay at pag-asa pa bang mabuo
ang larawan ng tayo.

Na sa bawat pagpunit ko ng bawat larawan sa aking isipa'y
Paulit-ulit lamang akong nakakatikim ng pagkatalo.
At sa huli, ako rin pala ang darampot sa mga ito
At isa-isang ipagtatagpi sa kabila ng matinding pagkapagod.

Nang ilang beses akong dumistansya sayo
Isang dipa, isang kilometro,
Ilang munisipyo at ilang mga isla.
Bagamat nagtangka pa rin akong
Bumusina ng katapatan sa pintong paulit-ulit **** pinagsasarhan.

Nang muling mabahiran ng kakaibang ningning
Ang aking mga mata
Na tila may mahika ang bawat **** ngiti
At muling nagkakulay ang puso kong dating kaydilim.
Nang mapagtanto ko ngang: hindi kita nakalimutan,
Hindi ako nagmahal ng iba,
Naghintay ako --
Kahit may iba ka pa.

Dumungaw ako sa ngayon
At dito ko nasaksihan ang hiwaga ng paghihintay.
Na sa pag-aakala kong paulit-ulit ang nasa kalendaryo'y
Mauubusan din pala ako ng dahilan --
Dahilan para magtanong kung babalik ka nga ba.

Nang mahalin mo na rin ako nang buo
Nang kusa **** ibigay ang tiwala at katapatan mo.
At sa minsang pagyakap mo'y
Gusto ko na munang huminto
At magpasalamat pagkat narito na ang sagot --
Pagkat narito ka na at hindi na ito isang panaginip.

Na hindi ko maipaliwanag na ikaw ang dahilan
Ng bawat butil sa mga mata ko noon.
At ang dahilan
Ng bawat kirot na mas maingay pa sa mga kuliglig pag gabi
At pilit kong pinatatahimik sa aking pagtulog.

Parang kailan lang nga --
Pero ayoko nang magkunwari pa
Ayoko nang magtago sa madilim na mga ulap
Na pilit na kumukubli sa pag-ibig ko sayo.
Tama na, pagkat nahulog ako sa sarili kong patibong
At ngayon --
Ngayon nga'y mas mahal na kita.
Llanerarjay Oct 2018
Kamusta?
Okay ka lang ba?
Tagal na din nung huli kitang makita.
Ngayon heto ka nakangiti saakin,
At kita ko sa mata mo na may nais kang sabihin.
Kasi...

Chorus:
Parang may mali,
parang may nagkukunwari
Parang may nagbago,
at may nag-iba sayo
Di gaya ng dati,
ngayon di na gaanong totoo
Di mo ako maloloko,
sa mga pekeng ngiti mo.

Ngiting mapanlinlang,
Mata ang nagsasabi ng katotohanan,
Matang umiiyak gabi-gabi,
Nagsilbing panyo ang kumot at unan sa tabi
Kalungkutang itinatago ng ngiti sa mga labi.
Dahil...

[Repeat chorus.]

Sige na, ilabas mo na.
Sige na sabihin mo na
Wag nang magkunwari pa
Totoon ngiti ang ipakita.

Parang may mali,
parang may nagkukunwari
Parang may nagbago,
at may nag-iba sayo
Di gaya ng dati,
ngayon di na gaanong totoo
Di mo ako maloloko,

Kasi di mo ako maloloko
sa mga pekeng ngiti mo.
Hahayaan kita
Hindi na ko magsasalita
Hindi na ko babalik sa mga araw na masaya pa
Hindi ko na sasabihin pa  
ang mga salitang sinasabi ko sayo
Nung tayo pa
Pero bago ka mawala ng tuluyan
Sana. Sana magkunwari ka man lang
magkunwari kang tayo
na parang mahal mo pa ako
na parang ikaw at ako lang ang tao mundo
Na parang atin parin ang bukas
yung takot tayong dumating ang bukas
Na parang wala sa diksyonaryo natin ang bukas.
Pero wala na nga palang bukas
Hindi na pala sa atin ang bukas
Dahil bukas, ang matitira ay ako
Kaya may isang hiling lang ako sayo
Na kung ito man ang huling gabi na magkasama tayo
Ituring mo akong higit.
Lalo sa puso mo
Bigyan mo ako ng huling sandali
Yung pwedeng kong baunin
Yung pwedeng sa utak ulit ulitin.
Ulit ulit ulit

Hahayaan kita
Hindi na ko magsasalita
Hindi na ko babalik sa mga araw na masaya pa
Hindi ko na sasabihin pa
ang mga salitang sinasabi ko sayo
Nung tayo pa
Nung mga araw na  mahal mo pa ako
na hawak mo pa ang kamay ko
Noong bago dumating ang ngayon
Ngayon
Wag ka nang magsalita
Halata na sa yong mga mata
Na itoy huling gabi na
At alam ko nakikita mo rin sa mga mata ko
Na sa akin ang gabing ito ay mahalaga
Kaya bigyan mo ako ng alaala
Dahil baka akoy hindi na muling magmahal pa.
Meruem Jul 2019
Sa tuwing maaalala ko ang mga sandali,
Na ikaw ay aking kapiling.
Hindi maipinta ang ngiti sa aking labi,
Abot kamay na ang langit na aking hiniling.

Mga panahong nandito ka pa,
Lahat ng palihim na yakap at halik.
Bawat luha at halakahak,
Iyong malambot na pingi'y aking hawak.

Ngunit tila hindi ko napangalagaan,
Unti-unting lumuwag ang pagkakapit.
Ating naging huling sandali'y sadyang mapait,
At alam kong hindi na maibabalik ang nakaraan.

Pero iyo sanang mawari,
Na ikaw ay namumukod tangi.
At hinding-hindi ko na kayang itanggi,
Ako sayo'y nangungulila, ayoko ng magkunwari.

Salamat sa pag-ibig mo,
Ito'y mananatili sa akin.
Salamat sa pag-ibig mo,
Ikaw lamang ang nakapagpadama.
July 30, 2019 - 06:04

"May taning ang ginawa. Pinili ang sariling sumaya.."

Fin.
Bat kaya wala akong magawa?

Sa iyo ba talaga’y balewala?

Bat kaya marami akong tanong?

Binigyan naman ako ng dunong…


Bakit kaya wala Sha?

Hindi Sha siguro masaya…

Kaya ang hirap magkunwari…

Na sa iyo’y hindi ako sawi…

At ang hirap tumawa…

Kung hindi naman masaya…

Sensya na sa abala…

Naglalabas lang ng problema…

Wag ka na sanang magalit pa…

Sensya na po talage sa abala…
Hale Aplando May 2018
Masaya ka ba? Masaya ka nga bang talaga?
O itinatago mo lang ang lungkot na nadarama?

Siguro
Itinatago **** talaga

Itinatago mo dahil sa takot
Sa pangamba
Na mahusgahan ka
Na masaktan ka
Ng kanilang mga salita

Mga salitang
Mas matalas
Mas masakit
At mas mahapdi pa
Sa baon ng isang kutsilyo

Natakot ka na siguro
Sa paulit ulit nilang pagtapak sa buo **** pagkatao

Napagod ka na siguro
Sa walang katapusang sakit na nararamdaman mo

Kaya sumuko ka na
Oo
Sumuko ka na

Sumuko ka nang magkunwari
Magkunwaring kaya mo pa kahit hindi na talaga
Hindi na at hirap ka na

Tumigil ka na
Oo
Tumigil ka na

Tumigil ka nang magtiis
Magtiis sa sakit na ang tagal **** ininda

Kaya kung nasasaktan ka,
Umiyak ka

Umiyak ka kung may yumao sa pamilya mo
Umiyak ka kung hirap ka na sa mga leksyong inaaral niyo
Umiyak ka kung naghiwalay ang mga magulang mo
Umiyak ka kung iniwan ka ng dapat sana'y sasakyan mo
Umiyak ka kung nagkagalit kayo ng kaibigan mo
Umiyak ka kung pinagalitan ka ng nanay o tatay mo
Umiyak ka kung hinusgahan ka na naman ng kapitbahay niyo

Umiyak ka lang
Umiyak ka lang kung nasasaktan ang puso mo

Umiyak ka sa mga balikat ko
Umiyak ka hanggang maubos ang mga luha mo
Umiyak ka hanggang mapagod ang mga mata mo
Umiyak ka nang mailabas ang lahat ng nararamdaman mo

Dahil bilib ako sayo
Oo
Bilib ako

Bilib akong nakakaya **** itago lahat ng 'yan sa likod ng mga ngiti mo
Bilib akong nakakaya **** magkunwaring ayos lang ang buhay mo
Bilib akong nakakaya **** tiisin lahat ng nakakasakit sa puso mo
Bilib akong nakakaya **** mabuhay araw araw sa mundong ito

Kaya kahanga hanga ka
Oo
Kahanga hanga

Dahil hindi lahat may tapang na tumagal sa mundong ibabaw
Hindi lahat nakakayang tiisin ang mga taong mababaw

Kaya kung ako sayo..

Magpakasaya ka dahil ang buhay ay iisa
Huwag kang matakot sa mga taong tinatapakan ka
Magpahinga ka kung pagod ka na
Pero patuloy na bumangon upang lumaban pa
Huwag matakot sabihin na nahihirapan ka
Muli lang tumayo kapag nadapa ka
Tumigil ka kung ayaw mo na
Ituloy mo kung gusto mo pa
Umiyak ka kapag nasasaktan ka
Tumahan ka kapag tanggap mo na
Ngumiti ka kapag handa ka na

Handang salubungin ang bawat simula

Basta tatandaan mo..

Bilib ako sayo kaya huwag kang susuko
Hunyo Mar 2018
Sa mundong puno ng pagdududa
Hirap kumilos, bigla kang tinamad
Ayaw ng bumangon, naalala ko nanaman
Yan ang mga sinabi mo

Sa mundong mapanghusga
Mahirap magkunwari
Nawawala rin ang mga ngiti
Ayaw mo lang kasing subukan

Mas mabuti na lamang na lumayo
Pagmamasdan na lang kita sa malayo
Lahat maaabot mo, walang imposible sa’yo
Pero hindi kita masisisi kung bakit ka ganyan
Napuwing nanaman ako

Hindi na ako nagtataka
Hindi ko rin naman alam
Ganoon na lamang ang lahat
Pagmasdan mo lang ang paligid
Baka nandyan lang

Nababalot ka ng alinlangan
Magulo ang isipan
Hindi ka pangkaraniwan
Naiiba ka sa kanila
Iyan ang naalala

Hindi na ako magtataka
Kung ayaw may dahilan
Wala ka naring pakialam
Hindi na ako nagtataka

Wala kang kasalanan
Maging masaya ka lang
Hindi na ako magtataka
Midnight poetry
Jun Lit Nov 2017
Matalinhaga ang kahapon,
ang nagdaang panahon:
kapeng mainit na pinalalamig, hinihipan
pero di malag-ok, nakakapaso sa lalamunan
Tila alon sa dalampasigan
itinataboy ng pampang
ngunit bumabalik ang mga ala-alang
pilit itinatapon, kinakalimutan.

Mga tagpong akala’y isang dipa lamang
tila ang pagitan
ng lupa at kalangitan
ngunit nang tatawirin na’y
bangin pala ang kailaliman
walang tulay na magdugsong
sa sanlibong katanungan
sa mga gumuhong moog
at nadurog na diyos-diyosan.

Sa sulok ng balintataw
isang paslit ang natanaw
tumatakbo’t humahabol, sumisigaw
tinatawag niyang “Tatay!”
iyong nakalagak, isang bangkay
sa kabaong na ipapasok, ihihimlay
sa nitsong pintado ng puting lantay
- labi ng aking amang hinagilap na suhay

Sa lamay ng patay,
ang kapeng barako ay buhay
bumubukal, walang humpay
maalab ang pakikiramay,
sawsawan ng tinapay
          Sa lamay ng patay
          nagsisikip man ang dibdib
          magkunwari’y kailangan
          nagdurugo man ang puso
          lakas-loob ang kaanyuan

Habang umaagos ang litanya
sa labì ng punong magdarasal
pumapatak ang ulan ng luha
walang puknat ang “Bakit?”, nag-uusisa
Hindi napapahid ng panyong pinipiga
ang hapdi ng sugat sa naulilang diwa
lalo’t ang bayaning inakala
ay pasang-krus pala ng inang dinakila

Matalinhaga sadya ang kahapong nagdaan,
pelikulang kulay sepya, kumupas na sa kalumaan:
Lumamig na ang inuming sa burol ay itinungga
Tahimik na silang nagtungayaw ng sumbat at sumpa
Sa malayo’y kumakaway ang palaspas ng payapa
Nagpahinga na rin ang ilaw na sa aki’y nagkalinga

Sumisilip sa alapaap ang impit na sinag
Naglalaho na ang mga bituin sa liwanag
ng unti-unting pagsabog ng araw na papasikat
At sa pagbangon, bagong umaga’y may pahayag

Gigisingin akong lubos, tila tunog ng gong
ng bagong-luto **** pagsalubong
Isang lag-ok muli, aasa, susulong
kung saan man hahantong . . .
To be translated as "Brewed Coffee IV"
Badud Oct 2017
Paano kung magkita tayo
Nang di naman natin pinaplano
Ano kayang sasabihin mo
O iiwasan mo ba ako

Paano kung magkunwari
Tumingin sa malayo at magkubli
Sa likod ng mga taong nagpapanggap
Sa likod ng mga matang naghahanap

Pero paano kung tawagin kita
Magugulat ka kaya
Kung marinig mo
Yung dating tawag ko sayo

Pero hindi pala ikaw yung nakita ko
Yan lang yung nabuo sa isip ko
Paano kung isang araw nakatayo ka na sa harap ko
Maririnig ko kayang muli yung mga salitang nagpatibok sa puso ko.
Belle May 2017
Oo, mahal kita
Alam kong nahahalata
Oo, mahal kita
Ayoko mang ipakita

Ang hirap magkunwari
Na parang wala lang lagi
Ang hirap ikimkim
Nakatago lagi sa dilim

Bakit nga ba kasi
Hindi pa pwede
Di pa daw nasa sapat
Na edad; kaya di pa dapat

Masakit mang itago
Alam ko naman
Walang magbabago
Kung di mo man malaman

Pero sana malaman mo
Lagi, nandito lang ako
Naghihintay lamang
Na sana'y mahalin mo
Joshua Feb 2019
Hindi naman masakit.
Hindi naman masakit malait-lait.
Kahit anong sabihin, iyo pa ring ipipilit.
Kumalma ka, wag ka munang magalit.

Hindi ako perpekto para hindi magkamali.
Hindi ako plastic, ayokong magkunwari.
Sana naniwala ka,
Sana inuna **** makinig, kesa manghusga.

Sarado ang bintana at pinto,
Sarado ang utak at puso mo,
Handa na akong sabihin,
Ayoko na, sigaw ng aking damdamin.

Kung kaya ko lang maging manhid,
Babalewalain ko ang sakit na 'yong hatid.
Hindi talaga laging panalo,
Lalo na kung ikaw na yung magpapatalo.

Itinapon mo ako, gaya ng bato,
Hinagis mo na parang wala lang sayo,
Alam mo,
Sana nga bato nalang ako,
Para di ko maramdaman
Kahit durog na durog na ako..

— The End —