Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Stephanie Aug 2023
hinarangan na ng duda,
mga alinlangan at pangamba
ang mga matang lumuluha
hapo at balisa

halika, sinta, ihakbang ang mga paa
kahit puno nang takot pa,
patungong pag-asa, makakaahon,
makakausad, makakabangon

ang mga hapdi ay may hangganan
kung di pa handa, hindi kailangan tumahan
may kapanalunan kahit humihikbi
may tagumpay kahit ang puso'y sawi

sa dulo may naghihintay na liwanag,
may mga sagot na sisinag,
sa mga tanong **** bakit,
darating ang ginhawa kapalit ng sakit
You'll get there, even with eyes full of tears and heart full of scars. Rest will be with you.
110221

Bakit nga ba pilit nating sinusugatan ang ating mga kamay?
At hinahayaan nating ang ating dugo'y masayang
Sa pagluha nito, hanggang sa maubusan na rin tayo ng hininga.

Ikinukubli pa rin nating ang ating mga sarili
Sa garapon ng ating pagkataong
Kailanma'y walang ibang magbubukas ng sagradong pintuan
Kundi tayo't tayo pa rin naman.

At paulit-ulit tayong humihinga sa ilalim ng makakapal na ulap
At sabay na lalanghap ng umuusok na pangambang
Ibinalot sa apoy na lagim ang tanging ipinupunla
Sa ating mga pusong wala pa noong kamalay-malay.

Tinutukso tayo ng mga sitwasyon upang tayo'y magpaubaya
At magpa-anod na lamang sa mga kumunoy na hihila sa atin pababa.
Ang ating mga halakhakan noong kabataan
Ay mga pangarap na sabay na iginuhit sa buhanginan
Ay tuluyan nang binura ng dagat na tila walang pakiramdam.

Gustuhin man nating umahon nang sabay
Ay kailangan may isa sa ating unang bumitaw at unang umahon.
Hindi na nga natin kayang sumabay sa isa't isa
Ngunit sana'y ang nasa unahan,
Siya rin ang unang mag-abot ng kanyang kamay
Para sa isang nalulunod pa.

Napapagod ako ngunit matapang kong hinaharap
Ang mga pagkakataon bagamat wala akong kasiguraduhan.
At sana sa panahong panatag na ang mga pusong
Naligaw sa sariling mga pasya't pangarap
Ay masilayan nating muli ang pagtahan ng mga matang
Buong buhay na lumuluha't nanlilimos ng pagpapatawad.
Prince Allival Mar 2023
Hi this is my spoken poetry that I made, I'm not a professional, So by the way I hope you like it. If you like this poem dont forget to like and share love you mga marupok. 😊

Maaari bang mahagkan ko
ang mahigpit na yakap
mula sayo,
maaari ko bang sabihin na
nasasaktan ako dahil
ang hirap tanggapin ang
hirap pilitin yung sarili na
kalimutan ka dahil ang
sinasabi ng puso ay ilaban pa

Kung maaari ko lang sanang
ibalik ang nakaraan
nakaraan na tayong dalawa
ay magkasama at masaya pa
nakaraan na sabay nating
pinaplano ang pangarap ng bawat isa
sabay nating tinatapos ang ating
takdang aralin
ang sarap ibalik pero malabong
mangyare ulit

Ang sarap umasa pero nakaka-sakit
na, ang sarap balikan pero ang hirap
kalimutan, ang daming pwedeng balikan
pero pano kung ako nalang ang na pag-
iwanan paano kung ako nalang pala
ang lumuluha
paano kung masaya kana sa iba
na pupuno ng tanong ang isipan
na pupuno ng tanong, tanong na
paano, paano na ako
paano ako sasaya ng wala ka

At kahit alam kong may iba kana
kahit alam kong ang sakit na
kahit alam kong pagod kana
patuloy ko parin nilalaban ang lahat
pinipilit kong sumaya sa iba
pero hindi ko magawa dahil ang
saya na gusto ko ay wala sakanila
kundi nasa taong gusto ko ngunit
iba na yung gusto at iba na yung
pinapasaya

Sabi saking sarili na kaya ko nang
wala kana, kaya ko nang mag-isa
kaya ko nang titigan ka na
kaya ko na, pero lahat pala nang
yun ay kaya kong bigkasin ngunit
hindi ko kayang gawin dahil patuloy
parin akong nahihirapan, patuloy
parin akong lumuluha

Sana maaari mo parin akong mahalin
Sana maaari parin kitang pasayahin
dahil alam kong darating yung araw na
makakaya ko nang wala ka at kaya ko
ng sumaya nang hindi ikaw ang
kasama.
di ko alam kung ano ba ang mga salitang gagamitin
para lamang maniwala ka sa akin
di ko alam kung paano ka kukumbinsihin
na ako na ay patawarin
paano ko ba sisimulan na suyuin ka
kung ikaw mismo ayaw ng magpakita
di kita masisisi
sapagkat ako naman ang nagkamali
nagkamali ako na di ka naipaglaban
dahil sa aking kaduwagan
ang pag-iwan ko sayo ay wala nang mas sasakit pa
dahil mahal
ang hirap para sa akin na lisanin ka
kung iniisip mo na masaya ako
nagkakamali ka mahal ko
hindi lang ikaw ang lumuluha
hindi lang ikaw ang nasaktan
dahil triple pa nang nararamdaman mo ang sakit na nararamdaman ko
dahil hindi na sapat yung pagmamahal ko
para samahan kang labanan ang mga pagsubok sa relasyong ito
di mo kailangan ng duwag na gaya ko
ang kailangan mo ay yung taong kaya kang ipaglaban hanggang sa dulo
KAYA MAHAL PATAWARIN MO AKO
MALAYA KA NA
ITO ANG MASASABI KO
MAHAL KITA PERO DI AKO ANG KARAPAT-DAPAT PARA SAYO
Randall Apr 2020
Tagpi-tagpi ang mga tanong sa isipan,
Walang kahit anong bakas sa palaisipan.
Mahuhulaan ko pa kaya?
O tatakpan nalang ng itim na tinta.

Unti-unting naglalakad palayo,
Ang mali kong pag trato mula sayo.
Pero bakit ang nararamdaman ko,
Tila nananatiling pa ring sa iyo.

Oo nga pala at may naiwan ka palang bakas.
Bawat ugat sa katawan ay tuluyan **** nilaslas.

Dugo ay nag mantsa,
Puso na patuloy na nagdudusa,
Damdamin kong di mailuwa-luwa,
Kaluluwang hinahangad nang mawala,
Nakagapos ako sa dating matatamis **** mga salita,
Sumisigaw, lumuluha, nagmamakaawang makalaya.
Masakit aking sinta,
Bawat araw, dibdib ko'y ngumangawa.

At oo, tsaka ko na lang nalaman
Na maling pag ibig pala ang nilalaman.
-
Nisekoi means (false/fake love)
John AD Apr 2020
Nahihirapan na ako makisalamuha sa ibang tao
Kinakain na ng Duda ang sensitibong utak ko
Bawat kilos, iniingatan ko !

Malaya ako ! (pero nakakulong naman ang tunay na mga paa ko sa loob ng kaluluwa ko!)
Nais kong takasan ang mundong ito!
May tahanan naman ako , bakit ako lilisan dito sa mundo?

Duwag na ba ako? dahil di ko malutas ang problema
Mahina na ba ako? dahil di ko na kayang lumaban sa gera
Lumalala , lumuluha , kala ko tapos na

Pansamantala lang pala ang sigla
Mapang-akit ang kalungkutan
"Pinagmukha ka lang malaya , maluwag ang selda"

Mas nakakaawa pa nga ako , nasilayan ko ang awa sa mukha ninyo
Sa sobrang maawain ko , kinunsumo ko lahat ng lungkot para mawala ang awa sa mukha nyo.

Naglalaban na ang dalawang grupo sa utak ko , hilahan ng lubid , palarong lahi ang tema
Palakasan nalang ng pwersa kung mapipigtal , aba mukhang balanse pa
auxilium
Katryna May 2020
ika limang taon mula nung nakahalukay ang facebook ng isang litratong may tatlong taong nakangiti.
ikaw
ako
at ang isa pa.

ang sarap balikan,
ang sarap ramdamin,
ang sarap na din limutin.

o baka limot ko na ang
nagdaang ala-ala
o baka limot ko na eksaktong pangyayari
at ngayon,
ang tangi ko na lang nararamdaman ay ang kailangan kong ngumiti
dahil may camerang nakatapat sa aking mukha.

at kung bakit andun ka, katabi at pareho tayong nakangiti,

ay un dahil may camera sa atin na nag aabang upang gawin ang tama at yun ay ang ngumiti.

hindi ko na maalala,
ang eksaktong estado nating dalawa
nung panahong iyon
pero base sa caption ay last day na ng isa nating katrabaho.

pero bakit nung biglang bumungad ito sa aking social media,

lungkot ang nadama?
ang tagal na nating magsama,

may sarili ka ng buhay kasama sya.
at ako kasama pa din kita,

sa aking memorya
masaya man o malungkot,
nanghihinayang man o lumuluha.

at pangako,
na balang araw
pagkatapos ng lahat ito.

makakangiti ulit tayo,
magkasalubungan man tayong may kanya-kanyang kasama
o baka ako wala,

asahan **** ngingiti ulit ako tulad ng nangyari at nakita ko sa ating litrato.
#memories #alaala
Everon Young Jul 2019
Ako'y nakatawa
Pero ito'y totoo ba?

Ako'y nakangiti
Pero sa loob nagpipighati

Ako'y nagsisikap na kayo'y
Mapatawa pero sa sarili ko
Hindi mapadama

Ako'y nalulunod na sa
Aking problema hindi
Na makahiya sa bigat
Ng aking nadarama

Ako'y lumuluha sa
Pag-asang ito'y maibsan

Ako'y wala ng makita
Dahil ang aking araw
Parang gabie na.
Vincent Liberato Oct 2018
Kung hindi lumuluha ang mga mata ko, dumudugo naman ang puso ko, kung walang tinig ang boses ko, sumisigaw naman ang isip ko, kung tahimik lamang ako, nangungulila ako.
Daniella Torino Sep 2024
sa pagitan ng pag-alis at pananatili
ay ang mga pagkukubli,
ang mga pagbabakasakali,
ang mga hindi mapakaling
pangamba't takot
na matagal nang gustong sumalisi –

at doon sa gitna,
ay naiwan akong nag-iisa.
lumuluha't
basang-basa sa ulan;
walang patutunguhan.
Euphrosyne Feb 2020
Asan ka na nung kailangan na kita
Pangako **** asa tabi mo lang ako
Ngunit wala ka rito
Lumuluha na ako ngunit wala ka parin sa aking piling
Sinta ayokong tumigil
Kailangan ko ang ikaw at hindi ang paglisan mo.
At tuluyan ka nang lumisan hindi mo man lang tinikman kung pano ako magmahal sinta.

— The End —