Noong mga panahon na akoy natutong mangarap,
Sa puso ko ikaw na agad ang hinanap
Hindi ka nawawala sa aking hinagap
para sa iyo,kakayanin ko lahat ng hirap

Nang tumuntong ako ng sekondarya
Ikaw pa rin ang gusto at wala nang iba
ikaw ang tanging saki'y nagpapaligaya
Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana
Nang ako'y malapit na,inilayo kang bigla
Sa guhit ng palad ko, bigla kang nawala
Naglaho ka nalang na para bang bula

O kay sakit isipin aking mahal
Aking mga ilusyon di na kayang magtagal
hinahangad kong mga parangal
Tila mananatiling isang mahabang dasal

Madalas ko ngang nadarama
malapit ka nalang talaga
pero hanggang pangarap na lang ba?
Dahil sadyang maraming humahadlang
Kahit na pag -asa ang pananggalang
Sadya kang ipinagkakait sa akin
Pilit kang inaalis sa aking landasin
Kaya't patawad kung susuko na ako
Pagkat di kita makakamit kahit na anong gawin ko !

Hindi na ako iibig sa isang bagay na mamamatay rin lang
Hindi ko na ibibigay ang oras sa mga 'yong mapanlinlang!
Tigilin mo na ang paglublob saakin sa mga panaginip ng magpakailanman
Hindi totoo ang pag-ibig sa mamamatay rin lang
At iiwan ang imortal kong pag-ibig na tiwangwang sa gilid ng daan
Wala nang malay na siya ay tinalikuran ng isang bagay namamamatay rin lang
At di kayang punan ang puso kong kulang kulang

Nais kong umibig sa kalayaan
Isang bagay na di ko mahahagkan ni mahahawakan
Gusto kitang ibigin, o kalayaang mailap
Sa buhay kong kay tagal di hinagap

Isisigaw ang ngalan mo sa mga nais umapi sa 'yo
At agawin ka man ng kahit kanino
Hayaan mo't nandito akong mamamatay para sayo
Dahil ikaw ng pinili kong ibigin
Sa sibat o bala handa kang sagipin
Ialay ang boses na para sayo lamang
At walang ibang magkakamkam

Ikaw lamang ang hindi mamamatay
Na maski pagkaraan ng daan taong namatay
Ay muli ring mabubuhay
Kung mawala ka man saakin o aking giliw
Di kailanman nila'y maitatago di ako bibitiw
Ang pagkulong sayo sa mga kadena o sa likod ng rehas
Ay kahangalan ng isang batang mapangahas
O matatawag ko siya, mahal, na isang ungas

Dahil nagsusumigaw ka kailan pa man
Hindi ka nila maaagaw o kalayaan

Sapat na ang nagdugong puso ko noon kay hustisyang binalatan ng buhay sa aking harapan
Ubos ang laman, ginahasa't binayaran
Ang nais ko lang naman ay 'wag siyang mamimili ng pagnanasaan
Lumapit ako sa kanya ngunit anong maiaalay ng aking karukhaan?
Di pa sapat ang aking kamalasan
Binaligtad aking katotohanan
Maging ang pagkapantay pantay
Na siya rin mismo ang pumatay

Masakit ang magmahal,
ang maghintay ng matagal,
para sa pag-ibig na pinapangarap,
laman ng panaginip at sigaw ng hinagap.
Maalat ang bawat patak ng luha;
mahapdi ang pag-agos sa aking mukha.
Bawat araw at gabi'y nag-aabang
na may pag-ibig mo'ng sambitin ang aking pangalan.
Ako'y isang bihag ng bulag na pag-asa.
Ang ibigin ka'y 'di ko naman sinasadya.
Ngunit ang sakit at ang kalunasan
ng aking paghihirap ay sa'yo lamang matatagpuan.

Oo, masakit ang magmahal, mapait ang umibig
sa isang tao'ng hindi kayang ibalik
ang aking pagsinta. Ngunit sa aking pagluha,
naninimdim, nadudurog at nag-iisa,
paulit-ulit pa rin na pipiliin na mahalin ka.

Kapag natuyo na ang ilog ,
Hintayin mo ang mga ulap ...
Pasasaan ba 't mumunti **** daigdig
Tatahan ang hinagap sa paghagilap !
Patingala ka man na masdan ako
O kahit pa tanawin mo ako ng payuko

Magmumula lagi sa kaliwa
Aking simula patungo sa kabila ,
ikotin mo man ang iyong tingin pakanan
Manunumbalik ako tulad ng isang orasan
At sabik muli ako sa iyong masid sa lagusan,
at tanging gabay lang ay hangin na may bahagdan...

sa umagang may lamig kapagdaka ' y init
At kapag ang ibaba nga ay nag-aalumpihit
Ang kaitaasan ay napapasailalim
Wari ay kabiyak ng kabibing walang lihim
Bukas-palad mo akong minamalas at sinasalamin
Habang tikom-bibig kitang tinatalastas at pinaparinggan

Nang walang ibang ibig sabihin...
Hanggang pawang totoo lamang ating anihin !
Kaya naman paulit - ulit ko itong binabalikan
Dahil sa araw-araw mo akong Mahahagkan
Gamit nga ang Lente ng iyong minamahal na sining..
Kapit lamang sa tuwina ako sa iyong paglalambing !!!

Sapagkat ikaw nga ang magiliw kong siyentipiko
Na may hawak ng tubong pansuri ng aking laboratoryo !
Pasasaan ba 't mumunti **** daigdig ,
Tatahan ang hinagap sa paghagilap !
Kapag natuyo na ang ilog ,
Hintayin mo ang mga ulap !!!